แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - ตอนที่ 2377 ทั้งบ้านเธอรวมฉันด้วย / บทที่ 2378 แสดงละครฉากใหญ่
บทที่ 2377 ทั้งบ้านเธอรวมฉันด้วย
“อ๊าก...” อินเหิงร้องโหยหวนเพราะความเจ็บปวดทันที
เวลานี้ รองประธานสภาฉินจงที่อยู่ด้านข้างกำลังแสดงท่าทางเดือดดาลต่อความคดโกง จึงเอ่ยเกลี้ยกล่อมอย่างจริงจัง “คุณหนูเนี่ยอู๋โยว อย่าทำร้ายอินเหิงเลย ฉันว่าเธอยอมมอบตัวแต่โดยดีเถอะ”
เยี่ยหวันหวั่นไม่สนใจฉินจง เริ่มนับถอยหลังทันที “สาม!”
ฉินจงเห็นหญิงสาวเมินเฉยต่อรองประธานสภาตุลาการอย่างตัวเอง สีหน้าก็ไม่น่าดูอยู่บ้าง “ตอนนี้โทษของเธอถูกตัดสินแล้วว่าดิ้นไม่หลุดแน่ ถ้ายอมวางมือซะตอนนี้ บางทีอาจจะยังมอบทางรอดให้ครอบครัวของเธอได้!”
เยี่ยหวันหวั่นนับต่อไป “สอง!”
เมื่อสัมผัสได้ถึงไอสังหารอันน่าหวาดหวั่นบนร่างที่อยู่ตรงหน้า หน้าผากของอินเหิงก็มีเหงื่อเย็นๆ ไหลซึม ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้ว! เธอกล้าฆ่าเขาได้จริงๆ!
อินเหิงตระหนักได้ขึ้นมาทันที ว่าตอนนี้กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่วิกฤตสุดๆ มีความเป็นไปได้สูงที่ฉินจงจะไม่สนใจความเป็นความตายของเขา
อินเหิงจึงเอ่ยขึ้นด้วยความร้อนรน “เนี่ยอู๋โยว เธอคิดให้ดีนะ ถ้าฉันตายไป ลูกชายเธอก็ไม่รอดเหมือนกัน!”
อินเหิงเพิ่งพูดจบ เยี่ยหวันหวั่นก็กระทืบเท้าลงไปโดยไม่แม้แต่จะนับ ‘หนึ่ง’ แล้ว
‘กร๊อบ’
เสียงกระดูกซี่โครงหักแว่วขึ้นอีกครั้ง
ในเวลานี้ ก็พลันมีเสียงตะโกนด้วยความโมโหแว่วดังมาจากบริเวณทางเข้า…
“อวิ๋นโม่! หยุด!”
น้ำเสียงทุ้มต่ำแว่วดังมา ทั้งงานเลี้ยงพลันเงียบกริบ สายตาของทุกคนต่างก็มองไปทางประตู
อี้หลิงจวินเดินจ้ำเข้ามา “อวิ๋นโม่ นี่ลูกทำอะไรอยู่”
พออินเหิงเห็นอี้หลิงจวิน ก็พลันโล่งอกขึ้นมาทันที เสมือนเห็นดาวช่วยชีวิต “ประธานสภาครับ ช่วยผมด้วย! นางมารคนนี้…นางมารคนนี้เธอสวมรอยเป็นลูกสาวท่านครับ!”
ฉินจงเดินมาหยุดตรงหน้าอี้หลิงจวิน แล้วอธิบาย “ท่านประธานครับ คุณสงบอารมณ์ไว้นะครับ ผู้หญิงคนนี้ ไม่ใช่อี้อวิ๋นโม่ลูกสาวของคุณ แต่เป็นเนี่ยอู๋โยวคุณหนูรองตระกูลเนี่ยแห่งเมืองอวิ๋นสวมรอยมาครับ!”
ฉินซีย่วนเอ่ยสำทับไปอีก “ใช่แล้วค่ะท่านประธาน เมื่อกี้ผู้หญิงคนนี้เพิ่งยอมรับออกมาเอง! ฉันว่าไม่ใช่แค่เธอหรอกค่ะ ตระกูลเนี่ยบ้านเธอทั้งตระกูลก็ต้องถูกสอบสวนให้ชัดเจนทั้งหมด! ไม่แน่ว่าทั้งบ้านเธออาจเกี่ยวข้องกับลัทธิชั่วร้ายด้วยก็ได้ค่ะ!”
อี้หลิงจวินมองฉินซีย่วนด้วยสายตาที่เยียบเย็นนิดๆ แวบหนึ่ง แรงกดดันของยอดยุทธ์ก็พลันแพร่กระจายออกมา “ทั้งบ้านเธอเกี่ยวข้องกับลัทธิชั่วร้าย…ถ้างั้นความหมายที่คุณหนูฉินจะพูดคือ ประธานสภาอย่างฉันก็เกี่ยวข้องกับลัทธิชั่วร้ายด้วยสินะ”
ฉินซีย่วนตระหนกแล้ว จึงรีบแก้ตัว “ทำไมท่านประธานคิดแบบนี้ล่ะคะ! ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นเลยค่ะ! ที่ฉันพูดถึงคือครอบครัวของเนี่ยอู๋โยวค่ะ!”
อี้หลิงจวินเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ฉันคือพ่อของอวิ๋นโม่ เธอบอกว่าทั้งบ้าน แน่นอนว่าต้องรวมฉันเข้าไปด้วยสิ”
“คุณ…คุณคือพ่อของเธอเหรอคะ” ฉินซีย่วนนึกว่าอี้หลิงจวินยังไม่เข้าใจสถานการณ์ จึงรีบเอ่ยไปว่า “ท่านประธานคะ คุณคงยังไม่เข้าใจใช่ไหมคะ ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่อี้อวิ๋นโม่ลูกสาวของคุณนะคะ เธอคือเนี่ยอู๋โยว!
อินเหิงจับตัวลูกชายเนี่ยอู๋โยวมา แต่ผลคืออี้อวิ๋นโม่บุกตรงมาทวงตัวเขา และยอมรับตรงๆ ว่าเธอคือเนี่ยอู๋โยว! พวกเราทั้งหมดเห็นกับตา ไม่มีทางผิดแน่นอน! เธอก็คือผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้น!”
อี้หลิงจวินเอ่ยด้วยสีหน้าเย็นชา “ไม่ผิดหรอก เนี่ยอู๋โยวก็คือลูกสาวของฉัน!”
เนี่ยอู๋โยวก็คือลูกสาวสาวประธานสภางั้นเหรอ
คำตอบนี้ของอี้หลิงจวิน ทำให้คนทั้งงานฮือฮาขึ้นมา ทุกคนต่างก็เบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง ม่านตาของฉินซีย่วนหดตัวลงทันที มองอี้หลิงจวินด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ อินเหิงที่ถูกเนี่ยอู๋โยวเหยียบไว้ก็หน้าเปลี่ยนสีแล้วเช่นกัน
เมื่อกี้อี้หลิงจวินว่า…ยังไงนะ
เนี่ยอู๋โยวก็คือลูกสาวเขางั้นเหรอ
ประธานสภาเลอะเลือนไปแล้วรึเปล่า
ในเวลานี้ เมดูซ่าที่อยู่ด้านหลังอี้หลิงจวินได้ก้าวขึ้นมา แล้วกวาดสายตามองอินเหิงและพวกฉินจงแวบหนึ่ง เอ่ยเสียงเย็น “หรือพวกคุณคิดว่าท่านประธานโง่เง่าถึงขนาดที่แม้แต่ลูกสาวตัวเองก็ยังจำผิดงั้นเหรอ”
—————————————————————————————
บทที่ 2378 แสดงละครฉากใหญ่
นี่…
ทุกคนมองหน้ากัน ไม่เข้าใจแล้วว่าเรื่องเป็นยังไงกันแน่
เมดูซ่าพูดต่อไป “ทุกท่านในที่นี้ต่างทราบกันดี ประธานสภามีลูกศิษย์อยู่ทั่วหล้า แต่ขาดเพียงศิษย์ผู้สืบทอดเท่านั้น และคุณหนูเนี่ยอู๋โยว คุณหนูรองจากตระกูลเนี่ยแห่งเมืองอวิ๋น คือศิษย์ผู้สืบทอดเพียงคนเดียวที่ประธานสภารับเอาไว้ เป็นศิษย์น้องเล็กของฉัน
ก่อนหน้านี้ศิษย์น้องได้รับบาดเจ็บเลยไปพักฟื้นที่จีน ห่างหายกับอาจารย์ไปนานหลายปี เพิ่งพบกันอีกครั้งเมื่อไม่นานมานี้!”
“อะ…อะไรนะ…”
“เนี่ยอู๋โยวคือศิษย์ผู้สืบทอดที่หายตัวไปนานหลายปีของประธานสภางั้นเหรอ!!!”
“เวรแล้ว!”
ทุกคนต่างไม่คิดเลยว่า เนี่ยอู๋โยวจะยังมีฐานะแบบนี้ด้วย
เมดูซ่ายังคงพูดต่อไป “เนี่ยอู๋โยวกับอาจารย์ฉันผูกพันดั่งพ่อลูก จะเป็นสายลับไปได้ยังไง! ถ้าเธอต้องการล้วงข้อมูลลับของสภาตุลาการ คิดจะเป็นสายลับ ยังต้องทำให้ซับซ้อนแบบนี้ด้วยเหรอ”
สำหรับคำพูดของเมดูซ่า ทุกคนไม่อาจโต้แย้งเลย
“ต่อให้เธอเป็นศิษย์ผู้สืบทอดของประธานสภา แล้วทำไมกลายเป็นลูกสาวประธานสภาไปได้ล่ะ หรือเธอจะเป็นลูกนอกสมรสของประธานสภากับนายหญิงตระกูลเนี่ยกัน” ฉินจงที่อยู่ด้านข้างเอ่ยขึ้นมา
สีหน้าของเมดูซ่าพลันเยียบเย็นลง “พูดจาเหลวไหล! คำพูดใส่ร้ายแบบนี้พูดส่งเดชได้งั้นเหรอ”
ด้วยนิสัยของอี้หลิงจวิน เรื่องนี้ประเภทนี้ย่อมไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอน ถ้าเกิดขึ้นมา ภาพลักษณ์ของอี้หลิงจวินก็เท่ากับป่นปี้แล้ว ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของเขาอย่างใหญ่หลวง
“ในเมื่อไม่ใช่ แล้วอยู่ดีๆ ทำไมเนี่ยอู๋โยวถึงปรากฏตัวขึ้นในฐานะอี้อวิ๋นโม่ได้ เรื่องนี้น่าจะมีเหตุผลใช่ไหม” ตุลาการคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆ ฉินจงเอ่ยถาม ตุลาการคนอื่นๆ ก็พากันพยักหน้าคล้อยตาม
ในเวลานี้เอง เยี่ยหวันหวั่นที่เงียบมาโดยตลอดได้ยกเท้าขึ้นมา ปล่อยอินเหิงให้เป็นอิสระ จากนั้นก็สลับเท้าเหยียบลงไปอีกครั้ง แล้วมองไปที่ฉินจง เลิกคิ้วกล่าวออกมา “รองฉิน ทำไมฉันถึงปรากฏตัวในฐานะอี้อวิ๋นโม่ เพราะอะไรถึงโลดแล่นต่อหน้าผู้คนด้วยฐานะลูกสาวประธานสภา คุณก็น่าจะรู้ดีไม่ใช่เหรอ”
สีหน้าของฉินจงครึ้มลงเล็กน้อย “ฉันเหรอ คุณหนูเนี่ยล้อเล่นแล้ว ฉันจะไปรู้ได้ยังไง”
“โอ้ คุณไม่รู้เหรอ ไม่เป็นไร งั้นฉันจะค่อยๆ บอกคุณชัดๆ เอง!”
เยี่ยหวันหวั่นหัวเราะหยันทีหนึ่ง “หลายปีมานี้ คุณอาศัยตำแหน่งรองประธานสภา หาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ฉ้อราษฎร์บังหลวง แอบทำเรื่องน่าละอายไปไม่รู้มากน้อยแค่ไหนแล้ว ตามแผนการเดิมของคุณ ตำแหน่งประธานสภารุ่นต่อไปสมควรเป็นของคุณ พอถึงเวลานั้นคุณใช้แค่มือเดียวก็บังฟ้าได้แล้ว เรื่องพวกนี้จะไม่มีทางปรากฏขึ้นแน่ และคุณก็สามารถอาศัยตำแหน่งประธานหาประโยชน์เข้ากระเป๋าตัวเองต่อไปได้
แต่ ใครจะรู้ว่า จู่ๆ กลับมีลูกสาวสุดที่รักของประธานสภาโผล่ขึ้นมา
ถ้าไม่ใช่เพราะคุณเห็นลูกสาวประธานอี้ที่จู่ๆ ก็โผล่ขึ้นมา หากไม่ใช่เพราะคุณนึกไปว่าประธานอี้ตั้งใจให้ลูกสาวตัวเองรับช่วงต่อตำแหน่งของตัวเอง คุณจะทำตัวเป็นหมาจนตรอกกระโดดข้ามกำแพง ลอบฆ่าอี้อวิ๋นโม่ ลอบสังหารฉันอย่างไม่ลังเลได้ยังไง
ถ้าไม่ทำแบบนี้แล้วคุณจะยอมโผล่หางออกมาได้ยังไง รีบร้อนทำลายหลักฐานความผิดในหลายปีมานี้ เพื่อไม่ให้ถูกฉันจับได้ใช่ไหมล่ะ
อาจารย์ของฉันมองการณ์ไกล รู้เรื่องพวกนี้ที่คุณทำไว้ตั้งแต่แรกแล้ว แค่ขาดหลักฐานเท่านั้น ดังนั้นถึงร่วมมือกับฉันแสดงละครฉากนี้ออกมา ให้คุณโผล่หาง จะได้กำจัดเนื้อร้ายก้อนใหญ่อย่างคุณที่แฝงตัวอยู่ในสภาตุลาการไง!”
ตั้งแต่ต้นจนจบเยี่ยหวันหวั่นพูดจาอย่างผ่าเผยชอบธรรม ซื่อตรงห้าวหาญ แต่อี้หลิงจวินกลับมีสีหน้ามึนงง เขาเองก็เกือบนึกว่าสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริงไปด้วยเหมือนกัน
ส่วนทางฉินจง แรกเริ่มสีหน้าของฉินจงยังสุขุมเยือกเย็นอยู่ แต่ยิ่งฟังก็ยิ่งครึ้มลง พอได้ฟังประโยคสุดท้าย สีหน้าแทบจะแปรเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว พลันตวาดด้วยความโกรธ “นังชั้นต่ำ แกมันพล่ามไปเรื่อย ลอบสังหารอะไร หลักฐานความผิดอะไร! เหลวไหลทั้งนั้น!”
—————————————————————————————
YOU MAY ALSO LIKE
