แผนรักร้ายคว้าหัวใจคุณสามี - ตอนที่ 2265 ใช้เด็กผูกมัดลูก / บทที่ 2266 เธอดีที่สุด
บทที่ 2265 ใช้เด็กผูกมัดลูก
มีเสียงฝีเท้าแว่วมาจากด้านหลัง อินเยวี่ยหรงในชุดสีดำเดินออกมาอย่างไม่เร็วไม่ช้า “ในที่สุดก็ยอมกลับมาแล้วสินะ”
“ว่ายังไง คิดดีแล้วใช่ไหม” อินเยวี่ยหรงเอ่ยช้าๆ พลางจิบน้ำชาหนึ่งอึก
ซือเยี่ยหานมองผู้หญิงคนนั้นแวบหนึ่ง แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “แค่จะมาแจ้งให้คุณทราบ เดือนหน้าผมกับอู๋โยวจะแต่งงานกัน”
วินาทีต่อมา ก็เกิดเสียงแตกดัง ‘เพล้ง’ อินเยวี่ยหรงปาแก้วลงบนพื้นทันที
เศษแก้วกระเด็นไปทางซือเยี่ยหาน มีรอยเลือดซึมออกมาจากลำคอเขา
“ดังนั้น แกตั้งใจจะต่อต้านฉัน เพื่อผู้หญิงคนนั้นกับไอ้พันทางตัวหนึ่งสินะ” สีหน้าของอินเยวี่ยหรงค่อยๆ ดุร้ายขึ้น
ทันทีที่คำว่า ‘พันทาง’ สองคำนี้หลุดออกมา แววตาของซือเยี่ยหานก็พลันระเบิดไอหนาวยะเยือก “ระวังคำพูดของคุณด้วย”
อินเยวี่ยหรงหัวเราะเบาๆ ใบหน้างดงามบิดเบี้ยวเพราะความโกรธสุดขีด “ลูกเก้า แม่เคยบอกแล้ว อย่าบังคับแม่ แม่ไม่อยากให้ลูกต้องแต่งงานกับศพหรอกนะ”
หลินเชวียประสาทเฉียบไวจับสังเกตได้ว่า ถึงสีหน้าของซือเยี่ยหานคล้ายจะไม่แปรเปลี่ยน แต่แก้วที่อยู่ในมือเริ่มเกิดรอยร้าวแล้ว
ใบหน้าของซือเยี่ยหานเต็มไปด้วยความเยียบเย็น “คุณก็ลองดูสิ”
อินเยวี่ยหรงหัวเราะเบาๆ “ฮ่า ปีกกล้าขาแข็งแล้วจริงๆ…ลูกเก้า เมื่อก่อน ลูกไม่เคยขัดคำสั่งแม่เลยนะ ตอนนั้นลูกยังเล็กขนาดนั้น เป็นเด็กดีขนาดนั้น ต่อให้แม่สั่งให้ลูกดื่มยาพิษทะลวงลำไส้เข้าไป ลูกก็เชื่อฟัง…”
แต่ว่า ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นเริ่มปรากฏตัวขึ้น ลูกชายคนนี้ก็ค่อยๆ หลุดออกจากการควบคุมของเธอทีละก้าวๆ
ตอนนี้ยังหักหลังเธอก้าวเข้าสู่สภาตุลาการ เพื่อปกป้องผู้หญิงคนนั้น ถึงขั้นแอบสั่นคลอนอำนาจของเธอลับหลัง…
พอฟังมาถึงตรงนี้หลินเชวียที่อยู่ด้านข้างพยายามทำให้การมีตัวตนของตัวเองลดลงอย่างเต็มที่ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแอบบ่นกับตัวเอง ดูคำพูดนี้เถอะ แม่ปกติที่ไหนเขาจะให้ลูกแท้ๆ กินพิษทะลวงลำไส้เข้าไปกัน
พี่เก้าเองก็แปลกคน เชื่อฟังอินเยวี่ยหรงสุดๆ ต่อให้รู้ว่ายาพิษจะทำให้เจ็บปวดเจียนตาย ให้เขาดื่มอีกเป็นครั้งที่สอง ครั้งที่สาม ครั้งที่สี่ เขาก็ยังคงดื่มเข้าไปอย่างว่าง่าย
เพียงเพราะเธอคือแม่ของตัวเอง
อินเหิงที่อยู่ด้านข้างมองท่าทางตึงเครียดของสองแม่ลูกด้วยสีหน้าเรียบเฉย “พี่ใหญ่ คุณแม่หวังดีกับพี่นะครับ…”
ไม่รอให้อินเหิงได้อ้าปากพูดต่อ สายตาเยียบเย็นเข้าไปถึงในกระดูกก็พุ่งเข้ามาหาทันที ทำให้เขาราวกับถูกบีบคอไว้ พูดต่อไม่ออกเลยสักคำ
ซือเยี่ยหานถอนสายตากลับมาจากอินเหิง “คุณมีผู้สืบทอดแล้ว จะให้ผมกลับมาอีกทำไม”
อินเยวี่ยหรงแย้มยิ้มอย่างอ่อนโยน “แน่นอนว่ามันต่างกัน ลูกคือผลงานที่สมบูรณ์แบบที่สุดของแม่”
พอได้ยินคำพูดนี้ แววตาของอินเหิงที่ยืนอยู่ด้านข้างก็พลันวูบไหวอย่างยากจะสังเกตเห็นได้
มุมปากของซือเยี่ยหานหยักขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยันเย็นชา “งั้นเหรอ ชมเกินไปแล้ว”
“ลูกเก้า ลูกชายคนดีของแม่ ประสบการณ์ด้านความรักของลูกยังน้อยเกินไป ไร้เดียงสาต่อเรื่องระหว่างชายหญิงเหลือเกิน เลยถูกผู้หญิงคนนั้นหลอกเอา ลูกเพิ่งเคยเจอผู้หญิงแค่ไม่กี่คน จะต้องเป็นเธอเท่านั้นรึไง” อินเยวี่ยหรงแค่นเสียงอย่างเย็นชา “เฮอะ เนี่ยอู๋โยวคนนั้น ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะใช้เด็กมาผูกมัดลูกไว้แบบไม่ลังเลเลย ลูกตกหลุมพรางโง่ๆ แบบนี้ได้ยังไง”
คงคิดจะใช้ไม้อ่อนเข้าตะล่อม อินเยวี่ยหรงจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอีกครั้ง “ลูกเก้า รองฉินกับแม่มีสายสัมพันธ์ที่ยอดเยี่ยม ตั้งแต่จะเกี่ยวดองกับบ้านเรา ฉินซีย่วนลูกสาวของรองฉินนั้นวรยุทธ์โดดเด่นเป็นเลิศ แถมยังเป็นโฉมงามอันดับหนึ่งของเมืองเทียนสุ่ย ฐานะชาติตระกูลอยู่ในระดับสูงของสภาตุลาการ ตรงไหนบ้างล่ะที่ไม่เหนือกว่าแม่เด็กบ้านป่าจากเขตชายขอบเล็กๆ นั่น”
—————————————————————————————
บทที่ 2266 เธอดีที่สุด
“ขอแค่ลูกแต่งกับคุณหนูฉิน จะเป็นก้าวเดียวถึงเมฆา เดินขึ้นสู่จุดสูงสุดของรัฐอิสระ ในอนาคต ลูกที่ถือกำเนิดจากคุณหนูฉินจะเป็นทายาทที่มีพันธุกรรมสมบูรณ์แบบที่สุด! มีแค่เด็กที่เกิดจากลูกกับคุณหนูฉิน ถึงจะมีคุณสมบัติได้ครอบครองดีเอ็นเอของลูก!
ลูกเก้า ทำไมลูกไม่เข้าใจความหวังดีของแม่บ้าง ความรักเป็นสิ่งที่ยุ่งยากและไร้ประโยชน์ที่สุด มีแค่อำนาจเท่านั้นที่ลูกสมควรที่จะไขว่คว้า!”
พอเอ่ยว่าถึงช่วงหลัง ดวงตาของอินเยวี่ยหรงได้แฝงความกระตือรือร้นจนแทบเข้าขั้นบ้าคลั่งเอาไว้ ทำให้คนสั่นสะท้านได้แม้จะไม่หนาว
ซือเยี่ยหานมองความบ้าคลั่งสุดขีดที่แสนคุ้นเคยบนใบหน้าของอินเยวี่ยหรง ความทรงจำอันมืดมนถึงขีดสุดทั้งหมดที่สะกดข่มไว้ในสมองก็พลันไหลทะลักออกมาราวกับสัตว์ร้ายที่หลุดออกมาจากประตู ทำให้หัวของเขาปวดราวกับจะหลุดออกเป็นชิ้นๆ…
“พี่เก้า…พี่เก้าพี่ไม่เป็นไรใช่ไหม!” พอเห็นท่าทางของซือเยี่ยหานผิดแปลกไป หลินเชวียก็พลันมีสีหน้ากังวล
ซือเยี่ยหานยกมือสื่อว่าไม่เป็นไร จากนั้นก็กดเปิดหน้าจอมือถืออย่างเงียบเชียบ
ภาพพื้นหลังหน้าจอมือถือ เป็นภาพครอบครัวสามคนที่มีตัวเขาเยี่ยหวันหวั่นและถังถัง
สิ่งนั้นทำให้อารมณ์ที่แทบจะฉีกกระชากเขาออกเป็นชิ้นๆ ค่อยๆ สงบลง ซือเซี่ยหานเก็บมือถือ แล้วเอ่ยขึ้นช้าๆ “เธอดีที่สุดแล้ว ไม่จำเป็นต้องเปรียบเทียบกับใคร ลูกของผม ก็ต้องเป็นเด็กที่เกิดจากเธอเท่านั้น”
“แก…”
ไม่รอให้อินเยวี่ยหรงได้พูดอะไร ดวงตาของซือเยี่ยหานก็พลันฉายแววหนาวเหน็บกระหายเลือด เอ่ยขัดเธอทันที “ตุลาการอิน อย่าทำอะไรบ้าๆ กับพวกเธอสองแม่ลูก ไม่อย่างนั้นผมไม่รับประกันว่าผมจะทำอะไรบ้าง…”
หลังจากซือเยี่ยหานไปแล้ว ทั้งตระกูลอินก็เงียบสงัดวังเวง
“เขากล้าดี...เขากล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนี้!” อินเยวี่ยหรงแทบจะตกอยู่ในความบ้าคลั่งแล้ว
“คุณแม่ใจเย็นๆ ก่อนนะครับ คิดว่าพี่ใหญ่คงแค่เลอะเลือนไปชั่วขณะ” อินเหิงเอ่ยปลอบอยู่ข้างๆ “อีกอย่าง คุณแม่ครับ คุณแม่ยังมีผมอยู่ อาเหิงไม่มีวันหักหลังคุณแม่แน่นอน!”
อินเยวี่ยหรงโยนตราหยกชิ้นหนึ่งให้เขา แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น “นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป องครักษ์เงินก็ยกให้เธอจัดการแล้วกัน”
ดวงตาของอินเหิงลุกวาวเล็กน้อย “ขอบคุณครับที่คุณแม่ไว้วางใจ”
“อย่าทำให้ฉันผิดหวัง ไม่อย่างนั้น ทุกอย่างที่มีอยู่ตอนนี้ ฉันจะเอากลับคืนมาได้ตลอดเวลา”
“คุณแม่วางใจเถอะครับ ผมไม่ทำแน่นอน! ผมจะเป็นตัวแทนของพี่ใหญ่ ทำความปรารถนาของคุณแม่ให้สำเร็จ!” อินเหิงเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง
อินเยวี่ยหรงพึมพำ “ลูกชายคนดี นี่สิถึงจะเป็นลูกชายคนดีของแม่…”
หลังจากออกจากคฤหาสน์ตระกูลอินแล้ว อินเหิงก็ก้าวขึ้นรถยนต์หรูคันหนึ่งทันที
หลังจากนั่งลงเรียบร้อยแล้ว อินเหิงก็เอ่ยถามผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆ ว่า “ได้กำหนดการเดินทางของคุณหนูฉินรึยัง”
“ได้แล้วครับ ส่งเข้าอีเมลของคุณแล้วครับ”
“ดีมาก”
“ได้ยินว่า คุณชายกลับมาแล้ว…”
“แบบนั้นแล้วยังไง นายคิดว่าตอนนี้ตระกูลอินยังมีที่ของเขาอยู่อีกเหรอ”
“คุณพูดถูกครับ!”
….
ณ คฤหาสน์ตระกูลอิน ในห้องนอนใหญ่
แม่บ้านสูงวัยเอ่ยปลอบโยนอยู่ด้านข้างด้วยความจริงใจ “นายหญิง คุณอย่าโมโหจนทำร้ายสุขภาพเลยค่ะ…”
อินเยวี่ยหรงนวดหน้าผาก พลางเอ่ยด้วยสีหน้ามืดครึ้ม “เธอไปจัดการหน่อยสิ สร้างโอกาสให้เจ้าเก้ากับคุณหนูฉิน ฉันไม่เชื่อหรอกว่า รสนิยมของลูกชายฉันจะต่ำขนาดนั้นจริงๆ แยกไม่ออกว่าอะไรคือตาปลา อะไรคือไข่มุก”
“นายหญิงพูดถูกแล้วค่ะ ดิฉันจะไปจัดการให้ คุณชายแค่ยังไม่เคยเจอคุณหนูฉินเท่านั้น ถ้าได้เจอกันแล้ว ด้วยรูปร่างหน้าตาของคุณหนูฉิน คุณชายต้องหวั่นไหวแน่นอน”
พอแม่บ้านพูดจบ ก็เอ่ยรายงานต่อ “ใช่แล้ว นายหญิงคะ ดิฉันสืบพบว่าทางอินเหิงลอบเข้าหาคุณหนูฉิน ต้องการให้ดิฉัน…”
อินเยวี่ยหรงดูเหมือนจะไม่แปลกใจเลย “ไม่จำเป็น ปล่อยเขาทำไป ฉันจะดูสิว่า เขาจะไปได้ถึงขั้นไหน ถ้าเขาทำให้ฉันพอใจได้จริงๆ ฉันก็ไม่แคร์ที่จะเป็นเปลี่ยนลูกชาย”
—————————————————————————————
YOU MAY ALSO LIKE
