แต่งงานกับขุนนางกอบลินที่ลือกันว่าน่าเกลียด แต่เธอกลับน่าเอ็นดูสุดๆ ~ความพยายามของนายน้อยเพื่อเอาชนะใจคุณหนูกอบลิน - ตอนที่ 25.3 ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไปอีก มาอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตเถอะ (3)

“…ผมไม่เชื่อว่ามีข้อดีอะไรที่ต้องเลือกผมนะครับ”

ระหว่างฝ่าบาทองค์ชายลำดับที่หนึ่งหรือจะฝ่าบาทองค์มกุฎราชกุมารก็ดี พระองค์ที่จะได้ขึ้นครองราชย์เป็นราชาองค์ต่อไปจะเป็นใครก็ตามที่ได้เซเว่นสเวิร์ธคอยหนุนหลัง

ตัดสินจากจุดนั้นแล้ว มันก็สามารถจะพูดอย่างนั้นได้จากในมุมมองของตระกูลนี้ ว่าใครก็ตามที่พวกเขาเลือกจะได้ขึ้นเป็นราชาองค์ต่อไป

แอนนาเป็นบุตรีเพียงคนเดียวของตระกูลนี้

บุตรคนโตของแอนนาจะได้ขึ้นเป็นราชาองค์ต่อไป ในขณะที่ลูกคนที่สองจะได้เป็นดยุคของเซเว่นสเวิร์ธ

ถ้าหากดยุคคนต่อไปเป็นพี่น้องกับองค์ราชา ความเจริญรุ่งเรืองของวงศ์ตระกูลก็จะปลอดภัย และยังคงสามารถสืบทอดต่อไปยังรุ่นหลังๆ ได้

ผมไม่คิดว่าท่านดยุคคนปัจจุบันและท่านแม่จะยอมโยนไพ่ในมือทิ้งไปเช่นนั้น

“ฟุฟุ จิโน่จ๊ะ เธอมองไม่เห็นค่าของตัวเองเลยสินะจ๊ะ? อย่างโลชั่นทาหน้า”

“โลชั่นทาหน้าหรือครับ…?”

“ใช่จ้ะ โลชั่นทาหน้าที่ทำให้เจ้าดูอ่อนเยาว์ลงไปอีกสิบห้าปี แต่เจ้าจะกลับไปมีหน้าตาเป็นเหมือนก่อนหากหยุดใช้มัน นี่ยังไม่พูดถึงว่าไม่มีใครเลียนแบบได้ ถึงแม้มันจะออกสู่ตลาดมาได้สักพักแล้วก็ตามด้วยนะจ๊ะ เธอเห็นไหมจ๊ะว่ามันมีค่าขนาดไหน? มากเสียจนกระทั่งแม้แต่ทางราชวงศ์ยังคิดจะให้เธอหมั้นหมายกับองค์หญิงเลยนะจ๊ะ”

“อะไรนะครับ!? ตัวผม หมั้นหมายกับองค์ราชกุมารีเหรอครับ!?”

เหงื่อกาฬเย็นยะเยือกไหลลงมาบนแผ่นหลัง

มันคือความประสงค์การหมั้นหมายจากทางราชวงศ์

ตระกูลเซเว่นสเวิร์ธสามารถที่จะพอควบคุมได้เพราะมีอำนาจมากกว่าทางราชวงศ์ แต่นั่นไม่ใช่ในกรณีของเหล่ามาร์ควิสทั่วๆไป ซึ่งหมายถึงสิ่งที่ตระกูลแวร์แวรี่เป็นอยู่

“ไม่ต้องกังวลไปหรอกจ้ะ ข้อเสนอหมั้นของทั้งสองคนไม่มีแล้วล่ะ ต้องขอบคุณคุณเคตเขาเลยนะ ตอนที่พวกท่านทรงรู้เข้าว่าจิโน่ยอมสละยศศักดิ์ขุนนางเพื่อแอนนา ท่านแม่ — พระพันปีหลวงและท่านพี่ — องค์กษัตริย์ — ต่างคิดว่าหากฝืนให้เธอแต่งเข้าราชวงศ์ล่ะก็ เธอคงจะได้ขุ่นเคืองพวกพระองค์แทนที่จะได้รู้สึกยินดีปรีดาเป็นแน่ และมันคงจะเป็นการเสียเปล่าหากพวกพระองค์ทรงทำให้เธอเป็นปฏิปักษ์กับพวกพระองค์เองในเมื่อเป้าหมายคือการดึงเธอไปอยู่เคียงข้างด้วยการอภิเษกสมรสน่ะจ้ะ? พวกพระองค์เลยตัดสินพระทัยว่ามันคงจะเป็นผลดีมากกว่าหากพวกพระองค์ทรงปล่อยเธอไปแทนที่จะเก็บเธอไว้กับตัวหากว่าเธอคิดจะทรยศแทน”

น่าโล่งอกเสียจริง

ผมลูบอกของตน

“และดังนั้นแล้ว ตระกูลเซเว่นสเวิร์ธจึงตัดสินใจว่ามันจะเป็นการดีสำหรับจิโน่ที่จะได้เป็นผู้สืบทอดของพวกเราแทนที่จะเป็นของพระพันปีหลวงที่เกี่ยวข้องกับองค์กษัตริย์ แหม อันที่จริงปัจจัยที่ใหญ่ที่สุดในตอนนี้ก็คือความปรารถนาของแอนนาที่จะได้แต่งงานกับเธอนะ จิโน่ ถ้าหากผลประโยชน์ที่จะได้รับระหว่างเลือกเธอหรือฝ่าบาทไม่ต่างกัน หรือถึงแม้ว่าทางราชวงศ์จะให้ได้มากกว่า ในเมื่อสิ่งนั้นหมายถึงความสุขของแอนนา พวกเราก็จะเลือกเธอจ้ะ”

โลชั่นทาหน้านั้นเดิมทีเพียงแค่ตั้งใจจะหางบประมาณมาใช้ผลิตโกเลม แต่ดูจะได้ผลเกินกว่าที่คาดไว้

ผมใช้เวทมนตร์สูตรเดียวกันกับที่ได้ผ่านการทดสอบทางเวชกรรมในโลกใบก่อนเพื่อเป็นมาตรการรับรองความปลอดภัย

ดังนั้นแล้ว สูตรเวทมนตร์นั้นจึงได้มาพร้อมกับการวิเคราะห์คุ้มกันและความปลอดภัย

มันแทบจะเป็นไปไม่ได้สำหรับเหล่านักเวทในรุ่นก่อนที่จะวิเคราะห์เวทที่ได้แทรกซึมลงไปอยู่ในโลชั่นทาหน้านี้ ไม่ต้องพูดถึงนักเวทในโลกใบนี้เลย

มีเพียงแค่ผู้เชี่ยวชาญในชาติก่อนของผมเท่านั้นที่สามารถจะวิเคราะห์มันได้

พวกผู้หญิงรักในคำว่า ‘เครื่องสำอางที่เหมาะสมกับผิวของตัวเอง’

ดังนั้นแล้ว การวิเคราะห์ในวัตถุดิบส่วนประกอบและสูตรเวทมนตร์ของโลชั่นที่เอาไว้ใช้ขาย จากนั้นจึงทำการปรับแต่งให้เข้ากับแต่ละคนโดยการปรับเปลี่ยนสูตรที่มีอยู่เพื่อให้เข้ากับรสนิยมของพวกเธอจนเป็นที่นิยมขึ้นมา

เพราะอย่างนั้น บริษัทมากมายถึงได้อยากจะตามกระแสขายแพคเกจของเครื่องสำอาง DIY นี่ทำให้มีการใช้วัตถุดิบที่หลากหลายในกระบวนการมากพอแล้ว ดังนั้นสิ่งเดียวที่เหลือให้ผู้บริโภคทำคือการผสมพวกมัน แม้คนปกติธรรมดาสามัญทั่วไปและมือสมัครเล่นก็ยังสามารถทำเครื่องสำอางของตัวเองได้ง่ายๆ

แต่ถึงอย่างนั้น กระแสนี้ก็ได้ไปทำให้สมาคมยาเวทมนตร์รำคาญใจ

ถ้าหากผู้บริโภคสามารถใช้เวทมนตร์ได้ พวกเขาก็จะสูญเสียงานที่ทำอยู่

ที่จริงแล้ว การที่ผู้บริโภคได้รับสูตรเวทมนตร์ไปใช้นั้นไม่มีอะไรที่ผิด ก็ในเมื่อเครื่องสำอางแทบทุกชิ้นนั้นเป็นกึ่งยา

ถึงอย่างนั้น ทางสมาคมยาเวทมนตร์ก็ได้กดดันรัฐบาลให้สร้างกฎหมายที่ระบุว่าเวทมนตร์อะไรก็ตามที่ได้รับมาจากผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับเครื่องสำอางจะต้องมีการวิเคราะห์คุ้มกัน ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงการทำให้หลายบริษัทมอบเวทมนตร์ให้กับผู้บริโภคได้

“อ้อ แล้วก็เรื่องแอนนา — ฉันได้ยินมาจากพวกสาวใช้น่ะ พักนี้เธอดูอารมณ์แปรปรวนนะจ๊ะ”

“อารมณ์แปรปรวนหรือครับ?”

“ดูเหมือนว่าการถอนหมั้นจะเป็นแผลฝังลึกเลยล่ะจ้ะ เดี๋ยวพวกเราจะให้คำปรึกษาเธอ ฉันเลยคิดว่าเดี๋ยวเธอคงจะสงบลงได้ เธอช่วยอดทนกับลูกของเราสักหน่อยได้ไหมจ๊ะ?”

สำหรับเหล่าคุณหนูขุนนางปกติทั่วไปแล้ว หลังจากที่ได้หมั้นหมายไปครั้งหนึ่ง มันก็เป็นการบ่งบอกว่าพวกเธอจะต้องแต่งงานกันหลังจากนั้น

มีตัวอย่างมากมายของพวกขุนนางชั้นผู้น้อยที่ราวกับเรือลำเล็กล่องลอยอยู่ในมหาสมุทรแห่งการเมือง เปลี่ยนคู่หมั้นของตนไปมาขึ้นอยู่กับสถานการณ์ทางการเมือง แต่ถึงอย่างนั้น ยิ่งเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่เท่าไหร่ก็ยิ่งโลเลตามการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองน้อยลง และยิ่งเปลี่ยนตัวคู่หมั้นน้อยลงตามไปด้วย

ดังนั้นแล้ว การถูกถอนหมั้นคงจะกลายเป็นแผลใจต่อแอนนา

ผมเองก็เตรียมใจไว้ว่าจะต้องทำร้ายแอนนาแล้ว

แต่ในตอนนี้ที่ผมต้องเผชิญกับความจริงที่ว่าเธอนั้นมีแผลเป็นทางอารมณ์เข้าจริงๆ ผมถึงได้รู้สึกตัวว่าผมนั้นไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจเลยสักนิด

หัวใจของผมถูกบีบคั้นไปด้วยความรู้ผิดและความเสียใจ

ผมทำสิ่งที่ทำเพื่อแอนนา แต่ว่ามันเป็นทางเลือกที่ถูกต้องแล้วจริงๆ หรือ…?

ผมรู้ว่ามันสายเกินไปที่จะมาคิดถึงเรื่องนั้นแล้ว แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่ผมจะต้องคิดถึงมัน

อีกอย่างที่ผมรู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกผิด ผมเองยังรู้สึกได้ถึงสีสันของความสุขเช่นกัน

ผมรู้สึกว่าโชคดีจริงๆ ที่ผมนั้นสามารถรักษาบาดแผลของแอนนาได้ด้วยมือคู่นี้ของตัวเอง

เมื่อตอนที่ผมยังคงอยู่ในสลัม ความคิดที่ว่าคู่หมั้นคนใหม่ที่ถูกพามาจากการหมั้นที่เป็นโมฆะไปแล้วนั้นจะมาช่วยเยียวยาหัวใจของแอนนาที่บอบช้ำนั้นผ่านเข้ามาในหัวอยู่บ่อยครั้ง

ผมรู้ว่าผมนั้นไม่มีสิทธิอะไรจะไปรู้สึกอย่างนั้น แต่มันรู้สึกราวกับว่าหากการเป็นอยู่ทั้งหมดของผมคือการอิจฉาตาร้อนในขณะที่สายตาของแอนนาค่อยๆ ถูกเติมเต็มไปด้วยความเชื่อใจต่อเขาคนใหม่นั้น

ความรู้สึกต่างๆ ที่เอ่อล้นออกมาจากในอกจนถึงขนาดที่ว่าไม่ใช่เพียงแค่ความอิจฉา แต่มันคือความเกลียดชังโดยบริสุทธิ์และความไม่พอใจ

มันรู้สึกราวกับว่ามีความเป็นไปได้หากผมจะถูกอารมณ์ดำมืดเหล่านั้นครอบงำ ผมถึงขั้นคิดว่ามันไม่ถึงกับว่าเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะลงมือฆ่าใครไปสักคน

ใช่แล้ว ผมรู้ดีว่าไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีนักกับการพยายามเยียวยาใครที่คุณเป็นคนไปทำร้ายเอง

บางทีผมคงไม่ใช่ตัวผมเหมือนอย่างทุกทีอีกต่อไป อาจจะเพราะผมได้บิดเบี้ยวไปเพราะความอิจฉาริษยาที่กลืนกินผมเหมือนพิษร้ายแล้วก็ได้

ถึงแม้ว่าผมจะช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกยินดีและมีความสุขที่ผมจะสามารถเยียวยาหัวใจของแอนนาได้เอง

แต่ผมจะไม่มีวันปล่อยมือจากสิทธิพิเศษนี้อีกเด็ดขาด

==================

*หากแปลผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้

*สามารถติ/คอมเมนต์ความเห็นกันได้ที่ด้านล่าง

แปลไทยโดย: MountainIbex

พิสูจน์อักษรโดย: Rain K.