แต่งก่อนค่อยอ้อนรัก - ตอนที่ 150 เริ่มตรวจสอบกันตั้งแต่ก่อนจะแต่งงานเลยหรือ ?
แต่งก่อน…ค่อยอ้อนรัก ตอนที่ 150 เริ่มตรวจสอบกันตั้งแต่ก่อนจะแต่งงานเลยหรือ ?
เชี่ยฉิงกงถอดเสื้อสูทให้กับมู่เฉินฮาว จากนั้นก็รินน้ําให้เขาหนึ่งแก้ว
“ทําไมวันนี้คุณกลับบ้านช้าจัง ?”
“เมียจํา นี่คุณเริ่มตรวจสอบผมตั้งแต่ยังไม่ได้แต่งงานกันเลยหรือ ?”
แม้ว่าแววตาของมู่เฉินฮ่าวจะมีร่องรอยของความเหนื่อยล้าทว่าเขาก็ยังคงยิ้มอย่างอ่อนโยน ขณะหยิบแก้วน้ําขึ้นมาดื่ม
“ใครตรวจสอบคุณกัน คนบ้า ฉันกลัวว่าคุณจะทําฉันที่ตอนที่คุณเข้ามาในห้องต่างหาก !”
เชี่ยฉิงกงพูดด้วยน้ําเสียงโกรธ ๆ
“คุณคิดว่า คุณจะสามารถนอนหลับอย่างสงบได้เมื่อผมกลับมางั้นหรือ ?” ชายหนุ่มลดเสียงลงพลางยิ้ม
เขายื่นมือออกไปรั้งเซี่ยฉิงกงเข้ามาไว้ในอ้อมกอดปล่อยให้เธอนั่งลงบนตักของเขาจากนั้นก็ลูบไล้เอวนุ่ม ๆ ของเธอมือใหญ่ๆของเขาพริ้วไหวและสบายอย่างสุด
จะพรรณนา
เซี่ยฉิงกงสั่นไปทั้งตัว เธอเย็นวาบไปทั่วสันหลัง
ผู้ชายคนนี้คงไม่คิดที่จะ
“ก็… บอกแล้วไงว่าง่วง… อยากนอน
”
ก่อนที่เธอจะทันพูดจบ เธอก็ถูกโยนลงบนเตียงนุ่ม ๆ
“อืม … คนบ้า … ออกไปนะ ไปอาบน้ําก่อนเลย…”
คืนนี้เป็นคืนที่เซี่ยชิงฉวนหวาดกลัว และหวาดหวั่นที่สุดในรอบยี่สิบกว่าปีที่เกิดมา เธอตัวสั่นและซุกตัวอยู่ที่มุมห้องเพียงลําพัง ทั่วทั้งห้องมืดสนิท
เธอไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนกว่าที่ฟ้าจะสาง
เซี่ยซิงฉวนรู้สึกอึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆ ภายในห้องมีแสงแดดส่องผ่านช่องว่างของผ้าม่านหนาจากพื้นจรดเพดาน
นอกจากนี้ยังมีเสียงคํารามในหัวของเธอราวกับว่ามีบางอย่างบีบเส้นเลือดในสมองของเธอ
ชายคนนั้นฉีดยาให้เธอ และนั่นคือยาเสพติดชนิดหนึ่ง
นับเป็นครั้งแรกที่เธอฉีดสารเสพติด เธอเสียใจมากที่เธอรู้สึกติดมันตั้งแต่การฉีดเพียงครั้งแรก
หัวใจของเธอเริ่มหวาดกลัว วิตกกังวล ตื่นตระหนกมากขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับมีมดนับพันตัวกําลังกัดแทะ …
เธอทนไม่ไหวแล้ว …
ประตูถูกผลักให้เปิดออกพร้อมกับเสียงดัง “บัง”
เสียงนั้นยังคงไพเราะเช่นเคย “เป็นไงบ้าง ?”
เพียงแค่เวลานี้ เสียงนี้ไม่ต่างจากปีศาจสําหรับเชี่ยชิงฉวน
เชี่ยชิงฉวนพยายามคลานเข้าไปเกาะแข้งเกาะขาของเฮ่าหยุนหมิง
“ได้โปรด
ช่วยฉันด้วย
ฉันอึดอัดมาก…”
“แล้วจะเรียกฉันว่าอะไรดีล่ะ ?”
แม้ว่าแววตาเซียชิงฉวนจะดูไม่เต็มใจนัก หากแต่เธอก็ตะโกนออกมาว่า
“เจ้านาย เจ้านาย
”
เฮ่าหยุนหมิงย่อตัวลง เอื้อมมือไปลูบศีรษะของเซี่ยซิงฉวน
“ดีมาก นับจากนี้ไป เธอชื่อเสี่ยวมู่เก้าเข้าใจมั้ย ?”
“เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ”
“เสี่ยวมู่เก๊า ?”
“เจ้านาย… ฉันทนไม่ไหวแล้ว ได้โปรด ฉันอึดอัดจริงๆฉันจะตายมั้ย ?”
เฮ่าหยุนหมิงกวักมือเรียกชายในชุดดํา เขาก้มหัวลงจากนั้นก็หยิบเข็มฉีดยาพร้อมด้วยขวดของเหลวออกมาจากกล่องที่ล็อกไว้ในห้อง
เซี่ยชิงฉวนรู้สึกเจ็บแปลบที่แขน เมื่อของเหลวถูกฉีดเข้าไปในร่างกายของเธอ
สิบนาทีต่อมา เธอก็นอนลงกับพื้นอย่างสบายๆเธออ้าปากค้าง หายใจหอบกระเส่า
“มานี่”
เฮ่าหยุนหมิงกวักมือเรียกเซียชิงฉวน ดวงตาของเขาแคบและยาวแลดูแปลกประหลาด อีกทั้งมืดมนจนไม่สามารถอธิบายได้
เซี่ยชิงฉวนสั่นสะท้านไปทั้งร่าง เธอเข้าใจได้ทันทีโดยสัญชาตญาณ แต่ก็ยังไม่กล้าขัดขืนความรู้สึกอึดอัดนั้นทรมานเกิน กว่าที่จะรับได้ …
แม้ตอนนี้ ในใจลึก ๆ ของเธอก็ยังคงรู้สึกหวาดกลัว
“ท่าอย่างนี้ยังใช้ไม่ได้ รู้จักท่าหมาตัวเมียมั้ยว่ามันทํายังไง
เชี่ยชิงฉวนส่ายหน้า
“เมื่อวาน ฉันไม่ได้เปิดวิดีโอให้เธอดูหรอกหรือเพิ่งผ่านไป ได้ไม่นานนี้เอง ลืมหมดแล้วหรือไง ?” ดวงตาของเฮ่าหยุนหมิงเย็นชาลงทันที เขาลุกขึ้นจากโซฟาเหยียดขาออกเตะเข่าของเซียซิงฉวนอย่างแรง
เซี่ยชิงฉวนคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด
“จําได้ จําได้ ฉันจําได้แล้ว !”
น้ําตาเอ่อคลอในดวงตาของเธอ เธอคุกเข่าและปรับทิศทางการคุกเข่าของเธอ เพื่อหันหลังให้เฮ่าหยุนหมิงจากนั้นเธอก็วางมือของเธอราบไปข้างหน้าเลียนแบบท่าทางของสุนัขก่อนจะก้มตัวลง
ร่างของเธอสั่นสะท้านตลอดเวลา
กลัว ทว่าไม่กล้าขัดขืน
“โก่งก้นขึ้นมาด้วย”
“ค่ะ เจ้านาย”
“สูงขึ้นอีกหน่อย”
***จบตอน เริ่มตรวจสอบกันตั้งแต่ก่อนจะแต่งงานเลยหรือ
YOU MAY ALSO LIKE
