[เอเลี่ยนเกยตื้น] สเปซทรัคเกอร์ รูดี้คุง - ตอนที่ 24 ชูรสด้วยน้ำมันมะกอก
ตอนที่24 ชูรสด้วยน้ำมันมะกอก
“ชิโชว อาหารพร้อมแล้วเดส”
“โอ้ กำลังรออยู่เลย”
มื้อเย็นที่รูดี้ทำเป็นอาหารเมดิเตอร์เรเนี่ยนสไตล์กรีก เมือเห็นอาหารบนโต๊ะ ท้องของนาโอมิก็เริ่มร้องออกมา
อย่างแรกเลยคือ เยมิสต้าผัก มะเขือเทศและพริกหวานที่ถูกคว้านด้านในออกไปผัดผสมกับเนื้อบดและข้าวในน้ำมันมะกออกและซอสมะเขือเทศแล้วยัดกลับเข้าไปเป็นไส้ของมัน
สำหรับเครื่องจิ้มกับขนมปังนั้นเขามี ทาราโมซาลาต้า ที่ทำมาจากการผสมใข่ปลาค็อตเค็มเข้ากับมันบดแล้วปรุงรสด้วยน้ำมะนาวกับน้ำมันมะกอกและกระเทียมขูด
สำหรับจานเนื้อนั้น เขาทำ เคลฟทิโค่ ด้วยเนื้อแกะติดกระดูกหมักในน้ำมะนาวและน้ำมันมะกอก ห่อด้วยยฟอล์ยอลุมิเนียมแล้วจำนำไปนึ่ง
อย่างสุดท้ายคือ โยเกิร์ต มันเป็นโยเกิร์ต กรีก ที่ผ่านการกรองทำให้มันมีรสชาติที่เนียนนุ่มเฉพาะตัว และยังแต่งหน้าด้วยใบมินท์ เพื่อเพิ่มความสดชื่นให้มันขึ้นไมอีก
“แย่ล่ะ…วันนี้ก็ดูน่าอร่อยอีกแล้ว”
“ชิโชว คำศัพท์ของคุณเสื่อมสภาพอีกแล้ว เดส”
รูดีแหย่นาโอมิที่กำลังตื่นเต้นกับอาหารบนโต๊ะ
“ก็เป็นความผิดของรูดี้ที่ทำอาหารที่น่ากินขนาดนี้ออกมานั้นแหละ”
“เอ๋…ไหงงั้นล่ะ….”
ระหว่างที่พวกเขากำลังสนทนากันแบบเดียวกับเมื่อวาน โดรนก็ขนเครื่องดื่มออกมา
“ชิโชว มาดื่มเรียกน้ำย่อยหน่อยไหม เดส?”
“จัดมาเลย”
นาโอมิพยักหน้าตอบ
“เหล้าสำหรับวันนี้คือ อูโซ่ เดส”
“อูโซ่?”
“มันเป็นเหล้าของกรีก เดส ผสมกับน้ำก่อนดื่มจะอร่อยมาก เดส”
รูดี้รินฮุโซ่ลงในแก้ว แล้วเติมน้ำและนำแข็งลงไป ทั้นไดนั้นจากเหล้าโปร่งใสก็เปลี่ยนเป็นสีขาวขุ่น
“เอาล่ะ มาลองดูว่ามันมีรสชาติแบบไหนกัน”
ด้วยความคาดหวังอย่างเหลือล้น นาโอมิ ยกมันขึ้นมาจิบ ทันไดนั้นก็สัมผัสได้ถึกลิ่นหวานๆของโป๊ยกั๊ก พร้อมรสชาติชองดอกผักชีและสมุนไพรกระจายไปทั่วปาก มันเป็นรสชาติที่สดชื่นและอร่อยมาก
“มันมีกลิ่นหอมและรสชาติที่ยอดมากเลยนะ”
“ปุฮ้า~…อร่อย เดส”
รูดีพยักหน้าเห็นด้วยกับนาโอมิ
อาหารเองก็เต็มเปี่ยมไปด้ายรสชาติของน้ำมันมะกอกทำให้มันมีรสชาติที่ละเอียดอ่อน โยเกิร์ต เองก็ช่วยในการล้างรสชาติเข้มข้นที่คาอยู่ในปากออกไป ทำให้รู้สึกว่าสามารภกินต่อไปได้เรื่อยๆอย่างไม่รู้เบื่อ
“รูดีชอบทำอาหารเหรอ?”
เธอถามระหว่างที่กำลังกิน แล้วเขาก็พยักหน้าตอบ
“ผมชอบทั้งทำและกิน เดส”
“เพราะงั้นก็เลยรู้จักอาหารหลายๆอย่างสินะ”
“ที่ผมรู้จักอาหารหลายๆอย่าง เพรามันมีเหตุผลลึกๆของมันอยู่ เดส”
“ขอฟังเหตุผลหน่อย”
“ก็อย่างที่เคยบอกไว้ก่อนหน้านี้ ผมเป็นคนส่งของในอวกาศ เดส”
“อา..ฉันยังจำได้อยู่”
“ผมเดินทางส่งสินค้าไปที่ดาวต่างๆ แต่พอถึงที่หมายผมก็จะยุ่งมากจนไม่มีเวลาไปเที่ยวชมสถานที่เลย”
“แล้ว?”
“เพราะไม่สามารถไปเที่ยวชมสถานที่ได้ ผมเลยชดเชยมันด้วยการสำรวจอาหารประจำถิ่นของดาวนั้นๆ และพออยู่ระหว่างการเดินทางผมจะว่างมากๆ ผมเลยทดลองปรุงอาหารพวกนั้นดู เดส”
“อย่างนี้นี่เอง เหตุผลมันก็ไม่ได้ลึกซึ้งอะไรนี่นะ”
นาโอมิพยักหน้าทำความเข้าใจ รูดี้จ้องมองเธออยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงพูดต่อ
“แต่ว่านะ ชิโชว ผมรู้สึกได้ถึงบางอย่างระหว่างที่กินอาหารด้วยกันกับคุณ เดส”
“อะไรเหรอ?”
“การกินข้าวด้วยกันกับใครสักคนมันสนุกกว่าการที่มานั่งกินอยู่คนเดียว มันทำให้รู้สึกว่าอาหารอร่อยขึ้น เดส”
นาโอมิยิ้มและพยักหน้าให้
“ฉันก็รู้สึกว่าอย่างนั้นเหมือนกัน”
หลังจากจากนั้นพวกเขาทั้งสองก็พุดคุยกันอย่างสนุกสนานไปจนดึกดื่น สนทนาเลกเปลี่ยนกันทั้งเรื่องของ เวทมนต์ เดมี และอีกหลายๆหัวข้อในขณะที่ดื่มไปด้วย
เช้าวันต่อมา
รูดี้ที่พยายามดื่มเป็นเพื่อนของนักดื่มคอทองแดงอย่างนาโอมิก็ น็อคเอาท์ อีกครั้งด้วยอาการเมาค้าง
“ม่ายหวายแหล่ว~ เดส”
“ยังเวียนหัวอยู่แบบนั้นจะเป็นอะไรไหมน่ะ?”
“ชิโชว คุณจะคอแข็งเกินไปแล้ว เดส”
“ฉันว่าฉันปรกติดีนะ…”
“ผมว่าผมคอแข็งแล้วนะ แต่พอเทียบกับความผิดปรกติของคุณแล้วมันเทียบกันไม่ติดเลย เดส”
รูดี้ถอนหายใจอย่างหนักหน่วง
“แล้ว วันนี้เราจะทำอะไรล่ะ?”
“เข้านั้นเราจะเข้าไปดุมรซากยาน แล้วช่วงบ่ายเราจะไปจำการกับบ้านของชิโชวกัน เดส”
เมือรูดี้ตอบคำถามเธอก็ยักไหล่อย่างประหลาดใจ
“ฟังดูวุ่นวายจริงนะ”
“ก็เพราะบ้านของชิโขว มันโกโรโกโสขนาดนั้นไงล่ะ เดส”
“ก็คนที่บอกว่าอยากจะสร้างใหม่ น่ะ มัน รูดี้เองไม่ใช่เหรอ”
“ที่มันต้องทำแบบนั้นก็เพราะชิโชวเป็นคนร้าย เดส”
เหมือนกับเมื่อวันก่อน รูดี้ งดอาหารเช้าพลางบนพึมพำว่า”อย่าปล่อยให้กรดในกระเพราะอาละวาด เดส” นาโอมิจำกินมื้อเช้าคนเดียว หลังจากนั้นพวกเขาก็พากันเข้าไปในซากยาน
ทั้งสองคนเข้าไปในห้องของ AI เซิฟเวอร์ ภายในห้องยังคงสภาพเหมือนเดิม ด้วยคอมพิวเตอร์ขนาดยักษ์ตั้ง ตระหง่าน อยู่ ตรงกลาง อย่างเงียบงัน
“ฮาล สถาการณ์เป็นไงบ้าง”
[การซ่อมแซมระบบการส่งพลังงานเสร็จสิ้นแล้วครับ ตอนนี้เรากำลังอยู่ในระหว่างการตรวจเช็คครั้งสุดท้าย]
“เข้าใจละ โทษทีที่ ยัดเยียด งานหลายๆอย่างให้นายนะ”
[ยังมีที่ว่างให้ทำงานได้อยู่อีกเยอะแยะเพราะงั้นจึงไม่มีปัญหาครับ]
หลังจากติดต่อกับ ฮาล เขาก็เดินเข้าไปที่แผงควบคุม นาโอมิที่มาด้วยกันจึงเดินตามไปแล้วเอ่ยขึ้น
“หลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“จะปลุก AI ที่ควบคุมยานลำนี้ขึ้นมา เดส”
“เอไอ เหรอ…จะว่าไปก่อนหน้านี้ก้พูดถึงอยู่นี่นะ”
“อืม…ถ้าให้พูดในแนวคิดของดาวดวงนี้ มันก็เป็นอะไรที่เหมือนกับโกเล็มที่พูดได้ อะไรแบบนั้น เดส”
“อย่างนี้นี่เอง เขาใจละ”
หลังจากรออยู่พักหนึ่ง ฮาล ก็ติดต่อเข้ามาว่าทำการตรวจสอบครั้งสุดท้ายเสร็จแล้ว
[มาสเตอร์ การตรวจสอบระบบเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณสามารถเริ่มการกู้ระบบได้ทุกเมื่อเลยครับ]
“รับทราบ งั้นเริ่มเลย”
[ครับ มาสเตอร์]
หลังจากที่ ฮาล ตอบรับคำสั่ง หลอกไฟแสดงสถานะพลังงานของ AI เซิฟเอวร์ก็สว่างขึ้นมา รูดีเห็นดังนั้นก็กดปุ่มสตาร์ทการทำงานของมัน
แท่นควบคุมเริ่มทำงาน และหน้าจอรับรหัสผ่านก็แสดงขึ้นมาให้เห็น
รหัสผ่านเหรอ?…..มันไม่มีระบบรับสัญญาณไว้สายด้วยสิ…ส่วนช่องรับการเชื่อมต่อโดยตรงก็..อันนี้น่าจะใช้ได้นะ
รูดี้เอาเขื่อมต่อข้อมูลออกมาจากกระเป๋าของเขา เลิกผมไปข้างๆแล้วเสียบมันเข้าไปที่ช่องเชื่อมต่อด้านหลังหูซ้ายของเขา เพื่อเชื่อมต่อแท่นควบคุมเข้ากับสมองอิเลคทรอนิกส์ของเขาโดยตรง
นาดโอมิที่ยืนดูจากด้านหลังของเขาก็ทักขึ้นมาอย่างแปลกใจ
“รูดี้ กำลังทำอะไรอยู่น่ะ?”
“ผมกำลังอยู่ระหว่างรอการปลดล็อครหัสผ่าน เดส”
“ไม่ๆ ไม่ใช่เรื่องนั้น ฉันพูดถึงสายอะไรบางอย่างเสียบอยู่ที่หัวของเธอน่ะ”
“ถ้าจะให้เปรียบเทียบแบบกว้างๆละก็ สมองของผมมันเป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้น เดส”
“โทษที แต่ฉันคงไม่เข้าใจเรื่องที่เธอกำลังเปรียบเทียบหรอก อา..ขอโทษที่รบกวน กลับไปทำงานของเธอต่อเถอะ”
“ฮาย~”
โดยที่ไม่ได้รอให้นาโอมิบอก เขาก็พยายามจะปลดล็อคมันในขณะที่พูดคุยไปกับเธอด้วย แล้วภายในเวลาไม่ถึงสามนาที เขาก็ปลดล็อคมันได้สำเร็จ แล้วทำการเปิดระบบใช้งานของ AI เซฟเวอร์
“ตื่นได้แล้ว เดส”
เมื่อรูดี้พูดจบ ตัวเซฟเวอร์ที่นิ่งสนิทก็เริ่มส่องแสงออกมา
“โอ้!”
ในขณะที่รูดี้ยังยืนนิ่งสงบอยู่ นาโอมิกลับตื่นตาตื่นใจไปกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเซฟเวอร์
[ฉันคือ โซลาริส AI ควบคุมยานลาดตระเวน เบียนก้า แฟร์ สังกัดกองยานรบพิเศษของจักรวรรดิแห่งดวงดาว]
เสียงของหญิงสาวที่มีนำเสียงราวกับเสียงสังเคราะห์ พูดกับรูดี้และนาโอมิ
*(TLnote: มุฮาฮาฮาฮา หิวละสิ หิวใช่มะ แกะมาม่าเลย )
YOU MAY ALSO LIKE
