ถึงจะรักการเอาชีวิตรอด แต่ผมก็ยังมีมือถือ
แต่เดิมนักเรียนไม่สามารถนำมือถือมาโรงเรียนได้ แต่ทุกวันนี้โรงเรียนอนุญาตให้นำมาแล้ว
ดังนั้นตอนนี้ผมสามารถนำมือถือมาโรงเรียนได้แล้ว
「 มันไม่มีสัญญาณ 」
มือถือไม่มีประโยชน์ในเวลาสำคัญแบบนี้
ไม่มีสัญญาณ,ไม่มีWIFI
ผมคิดว่าที่ไม่มีสัญญาณเพราะอยู่ในถ้ำ แต่ด้านนอกก็เหมือนกัน
ผมพยายามปีนไบนยอดไม้ แต่ก็ไม่มีสัญญาณเหมือนเดิม
「 บางที , นี่อาจจะ 」
จากที่ผมตื่นขึ้นในถ้ำ, นี่คงเป็นอย่างเดียวที่จะเป็นไปได้
เยี่ยม,แม้ว่ามันจะสมเหตุสมผล,แต่นี่ก็เกินความจริงไปหน่อยนะ
「 ไม่สิ,ช่างเรื่องนั้นก่อน, ตอนนี้ต้องให้ความสำคัญกับการเอาตัวรอด 」
ผมไม่สามารถใช้มือถือเพื่อขอความช่วยเหลือได้
ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่รู้ได้เลยว่าความช่วยเหลือจะมาตอนไหน
บางที่ความช่วยเหลืออาจไม่มาเลยก็ได้
ตอนนี้ควรคำนึงถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด
ขั้นแรก ต้องเข้าใจสถานการณ์
ผมมองไปหน้าจอมือถือและเห็นวันนี้คือวันที่ 19 กรกฏาคม
นอกจากนี้ผมยังมีผ้าเช็ดหน้าที่หยิบมาจากบ้าน
ตอนนี้เวลา 10 โมงเช้า มันควรจะเป็นเวลาเบรดหลังจากจบสองคาบแรก
「คิดว่าหลับที่โรงเรียนแล้วจู่ๆก็ถูกวาร์ปที่นี่หลังจากตื่น? 」
อุปกรณ์ตอนนี้มีชุดนักเรียนและกระเป๋านักเรียนพร้อมอุปกรณ์ด้านใน
ยังดีที่ถูกวาร์ปที่นี่พร้อมอุปกรณ์ในกระเป๋า
ยังไงก็ตาม ผมไม่มีอุปกรณ์ที่อยู่บนโต๊ะเลย
「 อย่างแรกต้องสำรวจภูมิประเทศ, ต่อไปก็สำรวจโครงสร้างพื้นที่โดยรอบ 」
พระอาทิตย์ยังไม่ลับขอบฟ้า
อาจจะยังสว่างไปอีกสองถึงสามชั่วโมง
โชคยังดีที่สภาพอากาศเป็นแบบร้อนชื้นในระดับที่น่าพอใจผมสะพายกระเป๋าและออกไปสำรวจป่านอกถ้ำ
แดดส่องมาไม่ถึงเพราะมีใบไม้ปกคลุม
สักพักก็มีลิง กระรอก และสัตว์อื่นๆเข้ามาดู
ผมไม่มีความรู้เกี่ยวกับลิงมากนักแต่กระรอกนั่นคือกระแต
(คล้ายกระรอกอาศับอยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้)
สัตว์สองสายพันธุ์นั้นมองมาจากที่ไกลๆ พวกมันไม่ค่อยเข้ามาใกล้นัก
พวกมันดูระมัดระแวงผม
ผมเดินต่อไปและได้ยินเสียงนำไหลมาจากลำธาร
ผมเดินตามเสียงไปและเจอกับลำธารกว้าง
ลำธารนี้ดูสะอาดและสามารถที่จะดื่มได้โดยตรง
「 แต่ตอนนี้ต้องระวังตัวดังนั้นทำให้แน่ใจไว้ดีกว่า 」
ผมเปิดกระเป๋าเพื่อเอาขวดกรองน้ำออกมา
ขวดนี้มีความจุ500มิลลิลิตรและมีอยู่สามขวด
ผมเติมน้ำจากลำธารเข้าไป
ตอนที่จะดื่มผมต้องเปิดฝาและติดตัวกรองน้ำ
ใครๆก็กรองน้ำได้ไม่ว่าจะเป็นน้ำโคลนและไม่มีความรู้เลยก็ตาม
(อย่างกับทีวีไดเร็ค)
ยังไงก็ตาม มันยังมีวิธีกรองน้ำอื่นๆที่ไม่ใช้วิธีนี้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ปัจจุบันเป็นเรื่องเร่งด่วนที่ต้องใช้วิธีการที่ปลอดภัยและมีประสิทธิภาพถึงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด
นอกจากนี้ มันจะเป็นการเสียเปล่าที่จะไม่ใช้สิ่งของเพื่อเอาชีวิตรอดเลย
「 อาาาา,สดชื่นนนน 」
ดื่มน้ำกรองจากแม่น้ำแล้วรู้สึกสดชื่นจริงๆ
บางทีที่มันสดชื่นเพราะมันมาจากธรรมชาติและเพิ่งกรองหมาดๆ
ถึงจะเป็นแค่น้ำเปล่าแต่มันก็สดชื่นจริงๆ
「ผมจะต้องใช้ถ้ำเป็นฐานสักพักหนึ่ง และพอมีน้ำจากลำธารนี้แล้วไม่มีปัญหากับเรื่องนั้นเลย เหลือเพียงแต่อาหารหลัก 」
คงจะดีไม่น้อยถ้าได้ปลูกพืช
มันมันคงกว่าการที่ต้องออกไปหาของป่าและล่าสัตว์
ยังไงก็ตาม การเกษตรต้องใช้เวลา ตอนนี้ผมกำลังวางแผนที่จะหาของป่าและล่าสัตว์
ผมมีเมล็ดพืชสวนครัวอยู่ในกระเป๋า แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาของมัน
「คิดว่าส่วนใหญ่เป็นเห็ดและถั่ว」
ผลการสำรวจของผมแสดงให้เห็นว่ามีอาหารไม่เพียงพอ
เป็นไปได้ก็อยากกินเนื้ออยู่หรอกนะ แต่ตอนนี้ไม่มีวัวหรือหมูอยู่เลยสักตัว
ผมเจอกวางอยู่ไกลๆแต่มันระวังตัวเกินไป
ผมจะสร้างกับดักเพื่อจับกวาง
「มีทะเลอยู่ใกล้ๆ?」
ผมมองหาทะเล
ผมสามารถแยกเกลือออกจากน้ำทะเลและดื่มน้ำสะอาดได้
และถ้ามีปลา ผมก็จะมีอาหารเพียงพอ และใช้สาหร่ายทำอย่างอื่นได้
「รู้สึกว่าสามารถหามันเจอได้หากผมเดินต่อไปอีกหน่อย แต่ควรจะกลับไปก่อน」
มือของผมที่ถือมีดเริ่มชา
ผมกำลังสร้างมาร์คเพื่อไม่ให้หลงทาง แต่มันทำให้ผมหมดแรง
ผมออกกำลังมาตลอดแต่ก็ไม่ได้แข็งแรงอย่างที่ตัวเองคิด
「 ?! 」
เมื่ผมกลับมาที่ถ้ำฉันได้ยินเสียงที่ไกลๆ
เสียงนั้นชัดเจนว่าเป็นเสียงคน ให้เจาะจง เป็นเสียงของผู้หญิง
มีหลายเสียง เป็นเสียงผู้หญิงทุกคน พวกเธอดูเหมือนอารมณ์ไม่ดี
เสียงฝีเท้ามาคู่กับเสียงผู้หญิง
「จริงจัง เกิดอะไรขึ้น? 」
「ช่ายยย ,จริงเหรอเนี่ย? 」
「ชั้นใช้โทรศัพท์ไม่ได้เหมือนกัน」
「ชั้นไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชั้นต้องเดินโดยใช้รองเท้าในที่ร่ม」
เสียงพวกนี้ดูเป็นเสียงที่ผมคุ้นเคย
ระหว่างที่ผมกำลังคิดว่าเป็นใครอยู่นั้น
「อ่า นั่นโฮคาเงะ! 」
「เดี๋ยวก่อน ไม่มีทาง! 」
「” มันเป็นความจริง! นั่นคือนินจา! 」
「ดูเหมือนว่าจะมีคนอื่นที่ไม่ใช่เรามาที่นี่ด้วย」
ผู้หญิงสี่คนปรากฏตัวต่อหน้าผม
ผมพึมพำ “ฉันรู้จักพวกเธอ”
เป็นเพื่อนร่วมชั้นของผม
พวกเธอเป็นกลุ่มชนชั้นสูงของของห้อง
—————————–
ติดตามเพจได้ที่เพจ แปลด้วยพลังใบ
MANGA DISCUSSION