“ มันอะไรกันเนี่ยเฮ้ย…… ”

 

ลีโอเน่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงทึ่งตะลึงงัน ราวกับเป็นตัวแทนความรู้สึกของลูด์มิร่ากับเทโลเมียร์ที่ถึงกับพูดอะไรไม่ออก

สถานที่คือห้องผู้อำนวยการของโรงเรียนนักผจญภัยอัลเมเรีย

ทั้งสามที่บังคับข่มขู่—-เอ้ย ขอร้องให้ผู้อำนวยการซาริเอร่าทำเรื่องจัดหาเมจิคไอเท็มที่จะใช้ตรวจสอบวินิจฉัยร้อยปื้นสีดำบนสเตตัสเพลทของครอสได้มาให้นั้น หลังจากทราบข่าวว่าไอเท็มดังกล่าวถูกส่งมาถึงแล้วปุ๊บ ก็ทำการแอบลักลอบเข้าไปภายในโรงเรียนกันทันที โดยหวังจะศึกษาดูสภาพการเรียนการสอนของโรงเรียนที่ศิษย์รักกำลังศึกษาอยู่ไปด้วยในตัว

และเมื่อได้รับไอเท็มประเมินระดับสูงและแสนจะแรร์ในห้องผู้อำนวยการแล้ว ก็ไม่มีรีรอ ถีบหัวส่งไล่ผู้อำนวยการซาริเอร่าซึ่งเป็นเจ้าของห้องเตลิดออกไปทันควัน แล้วจึงหยิบเอาก๊อปปี้เพลทของครอสขึ้นมาร่ายประเมินใส่ลงไปทันที หวังที่จะไขปริศนาให้ได้โดยไวที่สุด……และผลลัพธ์การประเมินมันก็ได้ออกมาเป็นอะไรที่ยากจะเชื่ออย่างยิ่งยวด

สกิลต่างๆนาๆที่เรียงรายอยู่ตรงช่องสกิล กับรอยปื้นสีดำที่ปรากฎขึ้นมาเดี่ยวๆห่างจากสกิลทั้งหลายแหล่นั่น—–และสกิลที่ปรากฎขึ้นมาเหนือตำแหน่งที่เคยมีรอยปื้นนั่น มันก็ทำให้ทั้งสาม ถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะเลยทีเดียว

 

 

ยูนีคสกิล <<ซินเดอเรลล่าเกรย์  Lv1>> (ความโหยหาของผู้ไม่มี)

เอฟเฟค : เพิ่มระดับความเร็วในการเรียนสกิล & ความเร็วในการยกระดับความชำนาญ

 

 

สกิลประหลาดที่ถูกไอเท็มประเมินเปิดเผยให้เห็นถึงชื่อและเอฟเฟคได้อย่างชัดเจนนั่น ทำเอาเทโลเมียร์ต้องถึงกับเปล่งเสียงออกมาอย่างงุนงง

 

“ สกิลที่ช่วยเร้าการเติบโตของสกิล…..อะไรแบบนั้นมันเป็นไปได้ด้วยเหรออ…..? ”

“ ……..อย่างน้อยที่สุดฉันก็ไม่เคยได้ยิน ถึงแม้จะมียูนีคสกิลที่ครอบครองเอฟเฟคพิเศษอยู่เป็นจำนวนมากมาย แต่ความสามารถเช่นนี้ไม่เคยมีมาก่อนเลย ”

 

ลูด์มิร่าที่กึ่งๆคาดคะเนไว้แล้ว แต่ก็อดตกใจไม่ได้ พลันพยายามสงบสติตัวเองให้เยือกเย็นแล้วจึงพูดออกมาเช่นนั้น

 

“ เฮ้ยแต่ประเด็นมันอยู่ก่อนหน้านั้นอีกดิ…..ถ้ามีสกิลแบบนี้อยู่ แล้วไหงไอ้เจ้าครอสมันถึงได้อ่อนแอขนาดนั้นอะ? ”

 

ต่อให้มีความถนัดในฐานะ <<ไร้อาชีพ>> เพียงอย่างเดียว แต่ถ้ามียูนีคสกิลแบบนี้อยู่ก็น่าจะมีสกิลปรากฎขึ้นก่อนเวลา….เผลอๆแล้วอาจจะช่วยให้ได้รับ <<คลาส>> ล่วงหน้าก่อนเวลาได้เลยด้วยซ้ำไป

พอได้ยินข้อสงสัยนั่นของลีโอเน่แล้ว ลูด์มิร่าก็พลันกล่าวข้อสมมติฐานออกมา

 

“ นั่นสินะ……อาจเป็นเพราะ แท้จริงแล้วตัวสกิลนี้ไม่ได้ทรงพลังมากมายอะไร แต่เพราะการเลี้ยงดูฝึกฝนของพวกเรามันประจวบเหมาะได้ที่ก็เลยเป็นผลนำไปสู่การพัฒนาอย่างก้าวกระโดดได้ …….หรือไม่ก็ อาจจะมีผลเกี่ยวเนื่องบางอย่างกับเหตุการณ์ตอนที่ปราบพ๊อยซั่นสไลม์ฮีโดร่านั่น ”

 

ยูนีคสกิลส่วนมากนั้นมักจะถูกพูดกันว่าเป็นสิ่งที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิดเท่านั้น แต่แท้จริงแล้วก็ใช่ว่าเคสของคนที่ได้รับมันมาในภายหลังนั่นจะเป็น 0 เสียทีเดียว มีกรณีไม่น้อยเลยที่พลังจะถูกปลุกให้ตื่นได้ผ่านไอเท็มแบบพิเศษ เวทมนตร์บางประการ หรือไม่ก็ประสบพบเจอกับสถานการณ์แบบเอ็กซตรีมเช่นวิญญาณหลุดออกจากร่าง

ครอสที่ปัดเป่า <<ฮาวล์>> ระดับพิเศษ แล้วรอดพ้นกลับมาจากการโจมตีที่เกือบจะกระชากลากตัวเขาไปสู่มิติแห่งความตาย อาจจะได้อะไรบางอย่างเป็นต้นเหตุทำให้ยูนีคสกิลตื่นขึ้นมาก็ได้เช่นกัน หากคิดแบบนี้แล้วมันก็ไม่ได้แปลกอะไร

หากมีสกิลแสนผ่าเหล่าขนาดนี้โผล่ขึ้นมาแบบกะทันหัน สเตตัสเพลทจะเกิดความผิดพลาดขึ้นมาบ้างก็ไม่ได้พิลึกเลย ยอมรับได้

………ทว่า ต่อให้ยังไง ความทะแม่งๆมันก็เยอะเกินไปที่จะตัดสินสรุปผลว่านี่คือการตื่นในภายหลังของยูนีคสกิลแบบปกติสามัญได้……แต่สุดท้ายแล้วทั้งสามก็สับเปลี่ยนไปนึกถึงเรื่องอื่นแทน เพราะเห็นว่ามาคิดวิตกกังวลไปตรงนี้ก็ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

ประเด็นปัญหาที่สมควรจะต้องพิจารณามากยิ่งกว่าในตอนนี้ก็คือ——

 

“ ไอ้เจ้านี่น่ะน้าา อธิบายให้ครอสคุงรู้รับทราบเอาไว้น่าจะดีกว่าละม้างง ”

“ เออ…….แต่มันก็ชวนกลุ้มอยู่เหมือนกันแฮะ ”

 

พอได้ยินคำพูดของเทโลเมียร์ไปแล้ว ลีโอเน่ก็เกาหัวแกรกๆอย่างหนักอก

ผู้ที่ครอบครองยูนีคสกิลนั้น มักจะได้รับความสามารถอันสูงล้นมาตั้งแต่ขั้นแรกๆ ฉะนั้นจึงมีเคสที่ถูกความมั่นใจผลักดันให้หาญกล้าเข้าเผชิญกับสนามรบที่เกินกว่ากำลังของตน ส่งผลให้ตายไวเกินควรอยู่ไม่น้อยเลยเช่นกัน

ฉะนั้น ตามเดิมแล้วจึงสมควรต้องอบรมสั่งสอนให้ดีก่อนจะบอกเพื่อไม่ให้เกิดความมั่นใจเกินกว่าเหตุ…..แต่หากบอกให้ทราบในภายหลัง ตัวตนของยูนีคสกิลอันแสนทรงพลังมันก็อาจเป็นต้นตอนำไปสู่ความหยิ่งผยองได้อีกเหมือนกัน ฉะนั้นมันจึงน่าหนักใจสุดๆไปเลยว่าควรจะชี้แจงบอกเรื่องสกิลนี้ให้ครอสรู้ดีหรือไม่

พอทั้งสามกำลังรวมหัวคิดว่าจะเอายังไงดีกันอยู่นั่นเอง ที่ในฉับพลันนั้น

 

“ ใครก็ได้! ช่วยไปเรียกนักผจญภัยระดับกลางขึ้นไปมาที! ”

 

พลันมีเสียงดังจ้อกแจ้กจอแจดังขึ้นมาจากลานโล่ง ที่สามารถจ้องมองลงไปผ่านทางระเบียงของห้องผู้อำนวยการได้

เสียงอันร้อนรนนั่นมันดึงดูดความสนใจ แล้วพอทั้งสามก้าวออกไปยืนดูอยู่เหนือระเบียง เหล่านักผจญภัยหน้าใหม่จำนวนราวสิบกว่าคนที่หน้าซีดเผือดและกำลังหอบหายใจอย่างรุนแรงอยู่ในลานโล่งนั่น ก็พลันแผดร้องส่งเสียงตะโกนออกมา

 

“ มี ริสก์ 4 โผล่มาในป่าทิศตะวันตก! รีบทำการเรียกรวมตัวนักผจญภัยระดับกลางขึ้นไป แล้วให้เค้าช่วยจัดตั้งทีมปราบปรามเดี๋ยวนี้เลย! เร็วเข้าสิ! ”

 

พอเห็นความแตกตื่นเบื้องล่างแล้ว พวกลูด์มิร่าก็หันหน้ามาสบตามองกันและกัน

 

“ ริสก์ 4…..? ป่าทิศตะวันตกนี่ มันคือป่าของเหล่าหน้าใหม่ไม่ใช่รึ? ”

“ คงเป็นตัวที่เหลือรอดจากสแตมปีดก่อนหน้านี้อะม้าง? ให้ตายเหอะยัยซาริเอร่า ต่อให้แตกตื่นมึนงงเพราะพ๊อยซั่นสไลม์ฮีโดร่าก็เหอะ แต่ทำงานส่งเดชแบบนี้ได้ไงเนี่ย ปล่อยไว้ก็อันตรายแฮะ พวกเราเข้าไปจัดการทิ้งซะดีมะ? ”

 

ถึงจะกำลังหนักใจเรื่องครอสอยู่ แต่ถ้าปล่อยทิ้งคาเอาไว้เพราะขี้เกียจมันก็คงไม่ดีอะนะ…..เป็นในฉับพลันที่ลีโอเน่พูดออกมาด้วยท่าทางเหมือนไม่ได้ตึงเครียดจริงจังเลยแม้แต่นิดเดียวนั่นเอง

 

“ ……อ้าว? นี่ๆจะว่าไปแล้วน้าา ครอสคุงเขาบอกว่าจะเริ่มต้นทำเควสต์วันนี้วันแรกไม่ใช่เหรอ…..? ”

““ เอ๊ะ……….? ””

 

คำพูดของเทโลเมียร์ ทำเอาสีหน้าของลีโอเน่กับลูด์มิร่าถึงกับซีดสนิท

ไม่สิไม่น่าหรอก…..เป็นในฉับพลันหลังจากที่ทั้งสามพยายามจะสงบสติอารมณ์ให้ใจเย็นๆนั่นเอง

 

“ จะเป็นใครก็ได้ช่วยส่งกองหนุนไปเร็วๆทีเถอะ! พวกเราหนีรอดมาได้แล้วแท้ๆ แต่ไม่ว่าจะรอนานซักเท่าไหร่ จิเซลกับครอสก็ไม่ยอมออกมาจากป่านั่นกันซักที! ”

“““ ———ฮึก!? ”””

 

——-ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!

 

“ อ๊ายยยยยยยยยยยยยย!? นี่เป่าห้องผู้อำนวยการกระจุยอีกรอบทำไมเนี่ยพวกหล่อนนนนนนน!? ”

 

พลิกกลับจากเมื่อครู่นี้โดยสมบูรณ์ ทั้งสามที่หน้าซีดเป็นไก่ต้มพลันทะยานตัวออกจากห้องผู้อำนวยการด้วยความเร็วระดับที่ก่อให้เกิดเหตุระเบิดกัมปนาท แน่นอนว่าเมินซาริเอร่าที่กรีดร้องลั่นเสียงหลงไปโดยสมบูรณ์ เอาแต่มุ่งตรงดิ่งไปยังทิศตะวันตกด้วยความเร็วระดับเหนือมนุษย์ท่าเดียว