เวลาผ่านไปอย่างดวงจันทร์ - ตอนที่ 5 เธอเคยท้องใช่ไหม

เฉินซู่หาเวลาไปเจอเหอฮุ้ยหมิง เมื่อเธอเห็นเฉินซูก็ทำหน้าบูดบึ้ง "ฉันก็นึกว่าเธอลืมฉันไปแล้วนะเนี่ย เรื่องงานแต่งใหญ่ขนาดนั้นเธอก็ไม่บอกฉัน นี่ยังคิดว่าฉันเป็นเพื่อนอยู่ไหมเนี่ย!"

เฉินซู่ยิ้มเจื่อน "ก่อนจะแต่งงาน ฉันถูกคุมตัวตลอด 24 ชั่วโมง เธอคิดว่าฉันจะบอกเธอยังไงล่ะ?"

"ฉันจะให้โอกาสเธออธิบายให้ฉันฟัง ถ้าอธิบายให้คุณพี่คนนี้ไม่พอใจ ฉันจะบอกให้เลยว่าฉันจะหันหลังกลับทันที" เธอยกมือขึ้นกอดอกทำท่าเชิด

เหอฮุ้ยหมิงเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเฉินซู่มาหลายปี เธอไม่ได้รังเกียจตัวตนของเฉินซู่ แค่มองเธอเป็นเธอเท่านั้น เหอฮุ้ยหมิงเป็นคนพูดจาแข็งกระด้างแต่ก็ใจดี และเฉินซู่ก็มักจะยอมให้เธอ

เฉินซู่บอกที่ตัวเองถูกจับกลับบ้านแล้วก็พูดเรื่องแต่งงาน เธอทั้งเห็นใจทั้งโกรธ "ตอนนั้นแม่เธอไม่น่ากลับไปหาพ่อเธอเลย!"

"ไม่ไปได้งั้นเหรอ?" เฉินซู่ก้มหน้าลงเพื่อปกปิดความเจ็บปวดในใจ "อย่าพูดเรื่องนี้เลย ฮุ้ยหมิง เธอจำคืนที่แม่เสียไปได้ไหม เธอพาฉันไปดื่มเหล้า คืนนั้นเรามีเจอใครบ้างไหม?"

เหอฮุ้ยหมิงขมวดคิ้ว ครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะส่ายหัว "ไม่ได้เจอใครเป็นพิเศษเลยนะ ทำไมเหรอ?"

"เปล่า…ไม่มีอะไร งั้นคืนนั้นฉันอยู่กับผู้ชายคนอื่นหรือเปล่า?"

"ทำไมเธอแปลกจัง? คืนนั้นเราทั้งคู่ดื่มไปเยอะมาก ฉันจำอะไรไม่ได้เลย เกิดอะไรขึ้นกันแน่น่ะ?"

เฉินซู่คิดอยู่สักพัก และตัดสินใจที่จะไม่ซ่อนมันจากเธอ เฉินซู่บอกเธอทุกอย่างเกี่ยวกับที่หนีออกจากบ้านหลังจากที่ท้อง

เหอฮุ้ยหมิงสูดหายใจเข้าลึกๆ ตกใจจนปิดปาก "เธอซ่อนเก่งเกินไปหรือเปล่า? เรื่องใหญ่ขนาดนี้ยังซ่อนกับฉันเหรอ? ท้องแค่ครั้งเดียวนะ งั้นเด็กล่ะ? โดนพ่อเธอเอาออกเหรอ?"

เฉินซู่ส่งเสียงตอบรับแล้วหลุบตาลง "บอกตามตรง ฉันนอนอยู่ในโกดังแบบมึนๆ น่ะ ฉันไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นหายไปได้ยังไง แต่ตื่นมาก็เจ็บมาก ลูกต้องโทษฉันแน่เลย"

เหอฮุ้ยหมิงนั่งลงกอดไหล่เฉินซูอย่างเป็นห่วง "หลังจากหนีออกจากบ้านเเล้วทำไมไม่มาหาฉันล่ะ?"

"ใครก็รู้ว่าเราสนิทกันที่สุด ฉันกลัวจะตัวเองจะไปทำให้เธอลำบากน่ะสิ"

อันที่จริงมันพิสูจน์แล้วว่าเฉินซู่คิดมากเกินไป ไม่มีใครไปถามเหอฮุ้ยหมิงเลย

เฉินซู่ไม่รู้ว่าเซี่ยงไฮ้ตั้งกว้างใหญ่ ทำไมถึงหาโกดังนั้นเจอ เธอจำได้แค่ว่าหลังจากที่ตื่นขึ้นมาก็ไม่มีเด็กแล้ว แล้วตัวเธอก็กลับไปอยู่ที่บ้านตระกูลเฉิน

"ตอนนี้เธอกำลังตามหาผู้ชายคนนั้นเหรอ? ก็ไม่ใช่ว่าจะหาไม่ได้หรอกนะ" เธอจับคางตัวเองพลางพึมพำ "คลับนั้นมีเก็บบันทึกแขกที่เข้าไป ฉันจะให้เพื่อนตรวจสอบให้ว่าคืนนั้นนอกจากเราแล้วมีใครอื่นอีก"

เฉินซู่ใจเต้น "ฮุ้ยหมิง…"

"อย่ามาไม้นี้ ฉันยังไม่ยกโทษให้เธอหรอกนะ" เหอฮุ้ยหมิงหลบไปด้านข้าง อันที่จริงเป็นการเล่นตัว "ตอนนี้เธอจะทำยังไงล่ะ ฉันได้ยินมาว่าเหลยถิงเป็นคนทรงพลังแต่อารมณ์ไม่ค่อยดี มีผู้จัดการในบริษัทของพ่อฉันมาจากที่นั่นน่ะ"

เฉินซู่ได้เรียนรู้สิ่งที่เธอพูดแล้ว เธอหัวเราะเบาๆ "ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวทุกอย่างก็ผ่านไป ไปกันเถอะ"

เมื่อกลับมาที่วิลล่าส่วนตัว ก็ทันเวลาสำหรับอาหารพอดี เฉินซู่ไม่คิดว่าเหลยถิงเองก็อยู่ด้วย ปกติเขามีสังสรรค์เยอะ น้อยครั้งจะกลับมาทานข้าวเย็นที่บ้าน

เฉินซู่พยักหน้าเล็กน้อยถือเป็นการทักทายเขา เฉินซู่ก็รู้สึกหดหู่เวลาทานข้าวกับเขา ความรู้สึกหนักอึ้งมาจากทุกทิศทาง ไม่ว่าอาหารจะอร่อยแค่ไหน พอเข้าปากก็เหมือนกับเคี้ยวขี้ผึ้ง

"เธอเคยท้องงั้นเหรอ?" จู่ๆ เหลยถิงก็พูดขึ้น เฉินซู่ตกใจจนชามร่วงลงไปที่เท้า

ผู้ชายส่วนใหญ่ต่างก็สนใจว่าภรรยาตัวเองจะเป็นสาวพรหมจรรย์หรือไม่ และส่วนใหญ่ก็จะยิ่งสนใจว่าภรรยาตัวเองเคยทำแท้งหรือเปล่า ซึ่งเฉินซู่เคยทำทั้งคู่

ขณะที่เฉินซู่พยายามตอบ เขาก็เยาะเย้ย "ดูท่าจะเป็นอย่างนั้นสินะ"

"ผู้ชายคนนั้นคือใครล่ะ?"

เฉินซู่เองไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร แล้วจะตอบเหยถิงยังไงกัน เมื่อเห็นเธอเงียบ เขาก็ตบตะเกียบลงกับโต๊ะ "เฉินซู่ เธอหูหนวกหรือเป็นใบ้งั้นเหรอ ฉันถามเธอก็ตอบสิ"

"ฉัน…" เฉินซู่หลับตาแน่น "คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันเคยท้อง คุณตรวจสอบงั้นเหรอ?"

เขาไม่ได้ยอมรับในทันที เฉินซู่ก็ฉวยโอกาส "ในเมื่อเปล่า แล้วจะพูดถึงชายคนนั้นทำไม?"

"ถ้าฉันอยากตรวจสอบก็ทำได้" เขาพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"ถ้าอย่างนั้นก็ไปตรวจสอบแล้วค่อยมาถามใหม่" เฉินซู่เติมข้าวลงในชามอีกครั้ง การทำแท้งทำให้เธอผอมไปมาก เดิมทีก็ไม่ได้มีเนื้อหนังอยู่เเล้ว ตอนนี้แม้แต่หน้าอกก็แทบจะไม่เหลือแล้ว

เฉินซู่ทานอาหารเสร็จก็จากไป เหลยถิงอยู่ไหนเธอก็จะไม่มีวันอยู่ตรงนั้น ห่างจากเขาสัก 5 เมตร คงเป็นระยะห่างที่ปลอดภัยที่สุด

ในโกดังคืนนั้น เฉินซู่รู้สึกว่าตัวเองโดนทำแท้ง ผ่าตัดในสภาพแวดล้อมที่มืดแบบนั้น เฉินจินซานไม่ต้องการให้เหลยถิงรู้อะไรไปมากกว่านี้ เฉินซู่คิดว่าเฉินจินซานทำได้ดี เหลยถิงคงไม่น่าจะตรวจสอบเจอได้ง่ายๆ

จากนั้นก็ปรากฎว่าไม่สามารถโอบอุ้มความโชคดีไว้ได้ เป็นเวลาสามทุ่ม เหลยหย่าก็รีบเข้ามา

"พี่ใหญ่คะ ฉันหาหมอมาได้แล้ว พี่พาเธอไปตรวจดูว่าเธอเคยทำแท้งหรือเปล่า" เมื่อเหลยหย่าพูดแบบนั้น เฉินซู่เองที่อยู่ด้วยพอดี เธอก็ชี้นิ้วมาที่เฉินซู่จนทำให้เธอรำคาญ