เริงรักร้ายใต้ขอบทราย - ตอนที่ 12 ลักพาตัว /1
ตอนที่ 12 ลักพาตัว
หลังจากงานเลี้ยงเลิกรา พีรกานต์ก็ถูกร่างสูงจูงเข้าห้อง ทันทีที่อยู่ด้วยกัน หญิงสาวก็ผลักร่างสูงออกห่าง เธอสะบัดหน้าพรืด จนจาฟาร์กลัวว่าคอเล็กๆ จะหลุดออกจากบ่า
“เจ้ายังไม่หายโกรธข้าอีกเหรอ”
“ฉันไม่ได้โกรธคุณหรอกค่ะ เพราะไม่มีสิทธิ์โกรธ” พีรกานต์ตอบ และหย่อนก้นลงนั่งบนขอบเตียง
จาฟาร์เดินตามมานั่งเบียดร่างแนบชิด โอบแขนไปรอบเอวบาง พร้อมลูบไล้ผิวเนื้อเนียนเรียบของแผ่นหลัง
“ฮันนี่…เจ้าอยากไปโอเอซิสอยู่อีกรึเปล่า ข้าขอโทษที่คราวก่อนไม่ได้พาเจ้าไปอย่างที่บอก แต่ข้าจะพาเจ้าไปพรุ่งนี้ ถ้าเจ้ายังอยากไปอยู่”
“จริงเหรอคะ” พีรกานต์ยิ้มกว้างอย่างดีใจทันที “คุณต้องพาฉันไปจริงๆ นะคะ อย่าหลอกกันนะ”
“หึ…หึ จริงสิ พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกันตอนบ่าย แดดจะได้ร่มลงหน่อย แล้วเจ้าจะได้เล่นน้ำอย่างสนุกสนาน”
“ดีค่ะ” พีรกานต์จับต้นขากำยำอย่างลืมตัว
“แต่ตอนนี้ เจ้าต้องมอบของขวัญวันเกิดให้ข้าก่อน”
“อะไรคะ”
จาฟาร์เอนตัวลงนอนราบไปกับที่นอนนุ่ม รั้งต้นแขนเรียวลงมา จนร่างบางก่ายเกยไปบนอกกว้าง
“ทำให้ข้ามีความสุขจนแทบกระอักทีสิ”
พีรกานต์เขินอาย แต่ก็ช้อนตาขึ้นมองอย่างมีจริต ก่อนถอดผ้าคลุมผมออก และก้มลงบดขยี้เรียวปากนุ่มของตน เข้าหาริมฝีปากได้รูป ความร้อนที่ส่งผ่านจากร่างหนา ทำให้เธอโหยหาอย่างบอกไม่ถูก เวลาเพียงไม่กี่วันที่ไม่ได้โอบกอดแนบชิดกัน ทำให้เธอคิดถึงจนแทบขาดใจ
หญิงสาวบดคลึงกลีบปากได้รูป และแยกออกด้วยปลายลิ้นเล็กๆ จาฟาร์ครางแหบโหยและเปิดปากออกรับเรียวลิ้นสีชมพูที่สอดแทรกเข้ามามอบความหวานให้ถึงที่ มือหนาลูบไล้ผิวเนื้อเปลือยเปล่าบริเวณเอวคอด ผิวกายของหญิงสาวเนียนเรียบนุ่มมือ และเย็นลื่นราวผ้าแพรเนื้อดี ลูบไล้คราใดก็สร้างความประทับใจให้ทุกครั้ง
พีรกานต์ดูดรัดปลายลิ้นหนา ส่งเรียวลิ้นเข้าไปพัวพันตวัดพันเกี่ยวอย่างเต็มใจ ล่อหลอกให้ชายหนุ่มส่งปลายลิ้นช่ำชองเข้าหาโพรงปากนุ่มบ้าง จาฟาร์ไม่รอช้าเกี่ยวรัดดูดดื่มความหวานล้ำที่ไม่มีใครเทียบได้ รสชาติน้ำปรุงของจัสมินยังติดอยู่ที่ปลายลิ้นนุ่ม
มือหนาสอดเข้าไปใต้ชายเสื้อตัวสั้น ลูบไล้บีบคลึงดอกบัวคู่งามอย่างหลงใหล ร่างบางขึ้นทาบทับร่างหนาทั้งตัว เบียดส่ายเรือนร่างระหงอวบอิ่มไปด้วยความสาว เข้าหาร่างกำยำที่อัดแน่นด้วยกล้ามเนื้อ ทรวงอกอวบแนบสนิทกับฝ่ามือใหญ่ที่เคล้นคลึงและรองรับเอาไว้ ปลายนิ้วเรียวสะกิดยอดไตจนหดตัวแข็งสู้มือหนาผ่านเนื้อผ้าชั้นในตัวบาง ขาเรียวคร่อมร่างหนาเอาไว้ ความสาวบดเบียดความเป็นหนุ่มฉกรรจ์อย่างโหยหา
จาฟาร์ครางลึกในลำคอหนา เมื่อพีรกานต์ถอนริมฝีปากออก แล้วเลื่อนจุมพิตไปตามแก้มสาก สันกราม และติ่งหู ขบเม้มดูดกลืนอย่างยั่วเย้า ปลายลิ้นเล็กๆ เลียไล้ซอกหู ก่อนกัดดึงเบาๆ อย่างหยอกเอิน เรียวลิ้นนุ่มลากไล้ต่ำลงไปตามลำคอหนา จุมพิตแผ่วเบาที่ลูกกระเดือก ก่อนเลียไล้ลงไปถึงแอ่งชีพจร
มือน้อยกระตุกเชือกที่ผูกเสื้อ ก่อนแยกสาปเสื้อเนื้อนุ่มของจาฟาร์ออกจากกัน ลูบไล้อกกว้างนำทางให้ริมฝีปากนุ่มตามติด ยอดไตเม็ดเล็กๆ สีเข้มถูกดูดกลืนเข้าปากนุ่ม ปลายลิ้นเล็กๆ ตวัดถี่ระรัวสลับกับดูดกลืน ร่างหนากระตุก แอ่นอกเข้าหาอย่างทรมาน ชีคหนุ่มครางเสียงพร่าไม่หยุด
“ฮันนี่…ฆ่าข้าเลยที่รัก ฆ่าให้ตายกับอกของเจ้า”
พีรกานต์ช้อนตาขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลาที่แดงก่ำ ก่อนยิ้มหวานหยดอย่างยินดี จาฟาร์หรี่ตาปรือมองหน้าหวาน ปลายลิ้นสีชมพูที่เลียไล้ยอดอกของเขา แทบทำให้เขาขาดใจตาย มือน้อยเลื่อนต่ำลงไปยังหน้าท้องเป็นลอนกล้ามเนื้อสวย เธอสร้างความกระสันให้ชีคหนุ่ม ด้วยการเลื่อนมือลงต่ำ สอดเข้าไปในขอบกางเกงผ้าเนื้อดี
ความเป็นชายถูกปลุกเร้าด้วยมือน้อย ที่แตะสัมผัสลูบไล้ และสะกิดปลายยอดนวลเนียน
“ฮันนี่…” จาฟาร์คำรามลั่น แก่นกายชายสั่นเยือกสู้มือนุ่ม ชีคหนุ่มกัดริมฝีปากจนซีดขาว ต่างกับสีหน้าที่แดงก่ำลงมาจนถึงลำคอ
พีรกานต์ยิ่งฮึกเหิม เมื่อเป็นฝ่ายรุกและให้จาฟาร์เป็นฝ่ายรับ การรุกเร้าของเธอทำให้ร่างหนากระตุกครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงครวญครางที่เธอเคยเปล่งออกมาเมื่อถูกเขาทรมานด้วยไฟรัก บัดนี้ถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากได้รูป ทั้งหอบกระเส่าและสั่นพร่า
หญิงสาวดึงรั้งกางเกงขอบเอวยางยืดลงต่ำ ร่างบางตวัดเรียวขาให้พ้นร่างหนา และสองมือน้อยก็เลื่อนรูดปราการทั้งสองชั้นของจาฟาร์ออกพร้อมกัน
เมื่อได้เห็นร่างกำยำหุ่นทรมานใจสาวของชีคหนุ่ม เธอก็อดหวั่นไหวไม่ได้ ความร้อนผ่าววิ่งตรงมาหยุดที่ใจกลางร่างสาว แต่เธอรู้ว่าเขากำลังทรมานมากกว่าเธอ
“ฮันนี่…นานเกินไปแล้วที่รัก” จาฟาร์เตือน เมื่อร่างบางห่างหายจากร่างหนานานหลายอึดใจ
ความจริงแล้วจาฟาร์อยากเป็นฝ่ายคลุกเคล้าร่างบาง และปลดปล่อยความต้องการให้พวยพุ่ง แต่เขาอยากเห็นความเร่าร้อนของนางฮาเร็มคนโปรดมากกว่า และเชื่อว่าเธอต้องเร่าร้อนจนเขาแทบละลายเลยทีเดียว
YOU MAY ALSO LIKE
