เริงรักข้ามรุ่น - ตอนที่ 7

“อ๊า…อูยยย คุณก็โยกเก่งเหมือนกันนะ”

ชายหนุ่มชมเบาๆ แล้วไต่มือขึ้นคลึงเคล้นปทุมถันคู่งาม นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวอารมณ์ตื่นเพริศขึ้นอีก เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นอีกครั้งอย่างเร่าร้อนด้วยการขยับโยกของหญิงสาวที่ส่ายร่อนเอวไปมาอยู่กับท่อนอาวุธลำเขื่อง

“อูยย ซี้ด”

เสียงชายหนุ่มครางอยู่กับซอกคอของเธอ ยิ่งเมื่อเธอขย่มโยกแรงขึ้น ก็ยิ่งทำให้เขาครางหนักขึ้นเรื่อยๆ และครั้งนี้คงไม่ใช่หญิงสาวที่จะสัมผัสสวรรค์อยู่คนเดียว เพราะชายหนุ่มก็แทบจะเก็บกลั้นน้ำรักที่ร้อนดังไฟปรารถนาเอาไว้ได้

“อ๊า….คุณวิน เป้จะถึงแล้ว”

“โอ๊วว…สาวน้อย….รอผมด้วย อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”

หญิงสาวขย่มโยกอย่างเร่าร้อนกับท่อนอาวุธอันร้อนผ่าวของเขา มันแข็งขันและพองตัวจนคับแน่น จังหวะเด้งสะโพกสอด

เข้าและดึงออกแต่ละครั้ง ทำให้เธอเสียวสะท้านไปทั้งร่าง

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ายยย เป้…เป้ถึงแล้วววว”

หญิงสาวกรีดร้องลั่น ตัวเกร็งกระตุกอยู่บนร่างเขา ขณะเดียวกันชายหนุ่มก็ฉีดพ่นน้ำรักเข้าใส่ร่องสวรรค์ของเธอ จนหญิงสาวรับรู้ถึงความอุ่นของน้ำที่ทะลักอยู่ในหลืบร่อง

“อ๊า….”

เธอปล่อยกระดาษโน้ตร่วงพื้นอีกครั้งอย่างไม่ใส่ใจ ก็ยังดีที่เขามีน้ำใจที่จะทำอาหารไว้ให้เธอทานหลังเกมกามที่เหน็ดเหนื่อยเสร็จสิ้น หญิงสาวนำอาหารที่เขาทำไว้มาอุ่นในไมโครเวฟ เป็นข้าวผัดไข่ง่ายๆ ตามวัตถุดิบในตู้เย็นของเธอ

หญิงสาวเปิดทีวีแล้วนั่งกินข้าวผัดไข่ของเขาอย่างเอร็ดอร่อย นึกเสียดายว่าไม่ได้ร่ำลากัน เธอรู้แค่เพียงชื่อเขา ไม่รู้ด้วยซ้ำว่างานประจำของเขาคืออะไร และถึงแม้เธอจะเรียกใช้บริการแท็กซี่อูเบอร์อีกครั้ง ก็ใช่ว่าจะเจอเขาอีก

เธอนั่งดูทีวีแล้วกดรีโมทเปลี่ยนช่องทีวีไปเรื่อยๆ อย่างที่ไม่รู้ว่าจะดูอะไร ภาพละครในทีวีสลับกับโฆษณาอยู่นาน จนหญิงสาวเบื่อ วันหยุดแบบนี้ เธอน่าจะออกไปเดินห้าง ดูหนัง ฟังเพลงกับใครสักคน แต่ใครล่ะจะแบ่งปันชีวิตช่วงนี้กับเธอ

“ถ้าคุณยังไม่รีบกลับ วันนี้เราอาจจะได้ทำอาหารร่วมกัน นะคุณวิน…”

เธออดคิดถึงเขาไม่ได้ หนุ่มใหญ่ใจดี ท่าทางสมาร์ท ใบหน้าคมคายและลีลารักของเขา ทำให้เธอติดใจเหลือเกิน

รีโมททีวีหยุดอยู่ที่ช่องข่าวรายการหนึ่งที่กำลังสัมภาษณ์ใครบางคนอยู่ ปรียากดเลยไปแล้วต้องกดย้อนกลับมา เพราะเห็นว่าคนที่ให้สัมภาษณ์นั้น คุ้นหน้าเหลือเกิน

“กวินทร์ นิวัฒน์ไพศาล เจ้าของบริษัทกวินทร์ทัวร์”

ปรียาอ่านชื่อเขาแผ่วเบาด้วยความรู้สึกเบาโหวง นี่เธอนอนกับเจ้าของบริษัททัวร์ ดีเท่าไหร่แล้วที่เขาไม่ให้เงินเธอไว้ ไม่อย่างนั้นเธอจะกลายเป็นผู้หญิงขายตัวไปเลย มิน่าเล่าเขาถึงพยายามบ่ายเบี่ยงกับเธอ เพราะกลัวเธอจับเขานี่เอง

“คุณเป็นถึงเจ้าของบริษัททัวร์ กลับมาขับรถแท็กซี่แบบนี้ได้ยังไงกัน”

หญิงสาวพึมพำด้วยความไม่เข้าใจ ว่าเพราะอะไรเขาถึงต้องทำแบบนั้นและไม่เข้าใจตัวเองด้วยว่า เหตุใด จู่ๆ จึงต้องการร่วมรักกับเขา จนไม่อาจหักห้ามใจ ปรียามองภาพในจอทีวี เห็นผู้หญิงไฮโซที่คุ้นหน้าเดินตามเขาอยู่ไม่ห่าง ก็ยิ่งหมดหวัง

“เฮ่อ..อย่างน้อยก็รู้ว่าเขาเป็นใคร อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าบทรักเขาชั้นยอดแค่ไหน ลืมเขาเถอะเป้เอ๊ย”

หญิงสาวให้กำลังใจตัวเอง เพราะเขาคงไม่ได้คิดถึงเธอ อย่างที่เธอกำลังคิดถึง