เริงรักข้ามรุ่น - ตอนที่ 10
“อ้าวน้อง!”
ประชาสัมพันธ์สาวสวยที่นั่งอยู่ด้านหน้าทักขึ้นทันทีที่เห็นปรียาอีกครั้ง
“รู้จักกันหรือ?”
“น้องคนนี้จะมาสมัครงานกับเราค่ะ แต่ว่าฝ่ายบุคคลยังไม่ต้องการรับพนักงานเพิ่ม”
ประชาสัมพันธ์รายงานทันที พร้อมหันมายิ้มให้หญิงสาว แต่แววตาก็บ่งบอกถึงความสงสัยที่เห็นเธอมากับบอสใหญ่ของบริษัท
“งั้นหรือ?”
เขาหันมามองหน้าปรียายิ้มๆ ก่อนจะจูงมือเข้าไปในออฟฟิศ
“จูงมือกันด้วย…บอส..รู้จักเด็กคนนั้นแน่ๆ”
ประชาสัมพันธ์สาวสวยมองตาม ก่อนที่คนในออฟฟิศจะกรูออกมาหาเธอทันทีที่กวินทร์พาหญิงสาวหายเข้าไปในห้องของเขาสองต่อสอง
“ใครน่ะ”
พนักงานออฟฟิศยิงคำถามทันที
“ไม่รู้ เด็กมาสมัครงาน แต่คงรู้จักกับบอสนั่นแหละ”
“หลานบอสหรือเปล่า จูงมือสนิทสนมกันเลย”
“ถ้าหลานบอสจริง จะมาสมัครงานทำไม”
หลายคนหลายความคิดเห็น ไม่มีใครคิดถึงหญิงสาวในทำนองชู้สาว เพราะกวินทร์วางตัวดีเสมอมา จนไม่มีลูกน้องคนไหนสัมผัสถึงความเร่าร้อนของเขาได้
******
ทันทีที่ปิดประตูห้อง กวินทร์รวบร่างกลมกลึงของหญิงสาวเข้าสู้อ้อมแขนแล้วบดจูบที่ริมฝีปากแทบจะทันที แม้ปรียาไม่ทันได้ตั้งตัวแต่สัญชาตญาณของเธอก็ตอบสนองกับรสจูบอันดูดดื่มนั่นอย่างไม่ยอมแพ้ ลิ้นอุ่นชื้นดูดดุนอยู่ในโพรงปากหวานฉ่ำ ขณะที่มือหยาบใหญ่เลื่อนลงลูบไล้ที่ปทุมถันอวบใหญ่ ก่อนจะสอดมือเข้าที่เอวกิ่วดึงชายเสื้อออกแล้วล้วงลูบเข้าไปสัมผัสเนื้อนวลเนียนด้านใน
“อืม…อา…”
เสียงครางเบาๆ ของหญิงสาว พร้อมกับมือที่ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของชายหนุ่ม ทำให้อารมณ์ของเขาคุโชนขึ้น ติดที่ว่าที่นี่เป็นออฟฟิศ
“ขอผมเคลียร์งานก่อนสักครู่ได้ไหม?”
กวินทร์ตัดสินใจผลักหญิงสาวออกด้วยลมหายใจสะท้านไหว พลางจ้องมองใบหน้าเธออย่างหื่นโหย หญิงสาวที่กำลังตกอยู่ในอารมณ์ปรารถนาแม้แค่จูบเดียว เธอพยายามจะขยับเข้าไปจูบเขาอีกครั้ง แต่มือแข็งแรงกลับดันไว้ เธอทอดสายตาตัดพ้อ
“แป๊บเดียวนะจ๊ะสาวน้อย ขอผมทำงานก่อน”
เขาปล่อยเธอแล้วหันหลังเพื่อจะเดินไปที่โต๊ะทำงาน แต่นาทีนั้น หญิงสาวก็โผเข้าสวมกอดที่ด้านหลัง
“คุณวิน”
หญิงสาวเรียกเขาเบาๆ แนบใบหน้าที่แผ่นหลังอบอุ่น
“อย่าดื้อสิสาวน้อย ขอผมทำงานแป๊บเดียวเอง”
“เป้ก็แค่กอดคุณแป๊บเดียวเอง”
เธอย้อน ก่อนจะปล่อยมือให้เขาเดินไปนั่งที่ด้วยรอยยิ้ม ส่วนเธอเดินไปนั่งรอที่โซฟารับแขกที่ตั้งอยู่ในห้อง ปรียาสวมชุดสูทเรียบเก๋ ที่เสื้อเชิ้ตตัวในหลุดลุ่ยเพราะแรงสัมผัสรัดรึงของชายหนุ่ม เธอขยับชุดให้เข้าที่แล้วนั่งมองเขาตาปรอย
กวินทร์รีบอ่านและเซ็นเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะครู่หนึ่งก็กดอินเตอร์คอมฯ เรียกพนักงานเข้ามา
“ค่ะ บอส”
หญิงสาวท่าทางปราดเปรียวเปิดประตูเข้ามาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม พร้อมรับฟังคำสั่ง
“ทัวร์อินบาวด์รอบนี้ คุณช่วยตามรัศมีมาทำงานแทนผมหน่อย”
“แต่กรุ๊ปทัวร์ระบุตัวบอสนี่คะ?”
กวินทร์นิ่งไปอย่างใช้ความคิด เพราะอยากใช้เวลาพักผ่อนอยู่กับสาวน้อยที่อุตส่าห์มาตามหาเขา
“แจ้งเขาด้วยเหตุจำเป็นอะไรก็ได้นี่”
กวินทร์พลิกดูรายชื่อลูกค้า ซึ่งก็เป็นลูกค้าที่กลับมารอบสองจากการบริการทัวร์ของเขา
“ดิฉันไม่แน่ใจนะคะ แต่จะลองดูค่ะ”
กวินทร์ถอนใจยาว กลุ่มลูกค้านี้ เป็นทัวร์เศรษฐีที่มาเพื่อตีกอล์ฟ และเขาก็เป็นก๊วนตีกอล์ฟของคนเหล่านั้นด้วย ถือเป็นกรณีพิเศษสำหรับทัวร์แบบนี้
“เอาอย่างนี้ ให้คุณรัศมีนำทัวร์ไปก่อน แล้วผมจะตามไปวันหลัง”
“ได้ค่ะบอส”
หญิงสาวยิ้มรับทันที ก่อนจะปรายตามองเด็กสาวที่นั่งสงบเสงี่ยมอยู่ที่โซฟาแล้วเดินออกไปจากห้อง
“งานคุณน่าสนุกนะคะ แล้วพนักงานก็ยิ้มแย้มแจ่มใสทุกคนเลยค่ะ”
“การทำทัวร์เป็นงานบริการ ผมอบรมพนักงานให้มีอารมณ์ดีเสมอ พลังงานด้านบวกจะทำให้เรามีโชค และลูกค้าจะรู้สึกดีที่เรายิ้มรับในทุกสถานการณ์”