เมื่อผมโดนระบบครองร่าง (Seized by the System) - ตอนที่ 81 การต่อสู้ระหว่างลูกน้องที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณกับหัวหน้าที่ฟื้นจากความตาย

บทที่ 81 การต่อสู้ระหว่างลูกน้องที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณกับหัวหน้าที่ฟื้นจากความตาย

เมื่อเฉียวอันผิง เฉียวจื่อเจียง สองอาหลานคู่นี้กล่าวถึงผู้มีอำนาจมากที่สุดในใต้หล้า ขณะเดียวกัน อัศวิน A ผู้ซึ่งได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งใน “คนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก” ก็กำลังพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ อยู่ที่โรงแรมแถวชานเมืองกับเจิ้งต้าว

หลังจากคุยโม้กันอยู่พักหนึ่ง อัศวิน A ก็รีบวิ่งไปที่หน้าต่างโดยบอกว่ามีวิญญาณชั่วร้ายมากมายรอให้เขาจัดการอยู่…

เจิ้งต้าวมองไปทางร่างที่หายไปของอัศวินผู้นี้ด้วยความชื่นชม และคิดว่านี่คืออัศวินที่อุทิศให้กับโลกใบนี้จริงๆ ด้วยเหตุผลนี้ ทำให้เขาตัดสินใจที่จะติดตามอัศวินผู้นี้ต่อไป

เขาไม่รู้เลยว่าหลังจากที่เทพแห่งระบบได้เปิด “แผนที่เมืองจี้” คงจะได้อยู่ในสภาวะร้อนใจจนรอไม่ได้แน่นอน

เพียงแต่ยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องจัดการ และตอนนี้ หลังจากปล่อยให้ฟางหนิงอธิบายงานบางอย่างกับผู้ติดตามใหม่คนนี้ไปบ้างแล้ว แน่นอนว่าต้องยุ่งอยู่กับการอัปเกรดปีศาจ

เจิ้งต้าวมองไปที่นามบัตรบนโต๊ะ เปิดแล็ปท็อปแบบพกพาของเขา ใช้ชื่อและนามสกุลบนนามบัตรและช่องทางส่วนตัวบางอย่างจากอินเทอร์เน็ต ทำให้เข้าเจอข้อมูลที่เกี่ยวข้องกันบางส่วน จากนั้นจึงสร้างไฟล์ข้อมูลที่เกี่ยวข้อง ทำเครื่องหมาย และตั้งข้อสังเกต

เขาวุ่นอยู่กับการทำงานจนดึกดื่น และหลังจากเริ่มรู้จักคนเหล่านี้แล้ว เขาก็เพิ่มข้อมูลติดต่อของคนเหล่านี้และเริ่มกล่าวทักทายทีละคน

แค่ดูความเป็นมืออาชีพของคนอื่น ฟางหนิงก็ต้องยอมเสียเปรียบ เพราะหลังจากที่เขาได้เพิ่มข้อมูลติดต่อแล้ว เขาจะทิ้งคนเหล่านี้ออกจากระบบคลาวด์ ถ้าทุกอย่างเรียบร้อย เขาจะไม่มีความคิดแบบนี้แน่นอน ไม่ต้องพูดถึงการสร้างไฟล์พิเศษเพื่อจัดการ…

เฉียวจื่อซาน “คุณคือตัวแทนของอัศวิน A ใช่ไหม? อ้อ ถ้างั้นผมเรียกคุณว่าคุณพ่อบ้านดีกว่า เขาเคยส่งข้อความถึงเรื่องนี้มาก่อน เฉียวจื่อซาน เคยพบกับคุณเจิ้งต้าว ”

เจิ้งต้าวทักทายไม่กี่คำ แต่นั่นก็ทำให้เฉียวจื่อซานรู้สึกดี และเกือบจะเล่าให้อีกฝ่ายฟังเกี่ยวกับปัญหาที่เขาพบเมื่อเร็วๆ นี้ โชคดีที่เขายังคงตระหนักถึงงานของตัวเอง จึงไม่ได้พูดอะไรออกไป

เฉียวจื่อเจียง “พ่อบ้านเจิ้ง สวัสดี หากว่าในอนาคตมีอะไรเกิดขึ้นอีก ฉันต้องติดต่อบุคคลนั้นผ่านคุณใช่ไหม?”

เจิ้งต้าว “ใช่ครับ แน่นอนว่าถ้ามันเป็นเรื่องเร่งด่วนที่สุด คุณสามารถติดต่อกับท่านทั้งสองได้โดยตรง”

เฉียวจื่อเจียง “ท่านทั้งสองเหรอ? เป็นไปได้ไหมว่านี่คือตัวตนที่แท้จริงของอัศวิน A คือญาติของเขาที่เป็นงูขาว?”

เจิ้งต้าวไม่แปลกใจเลย ก่อนหน้านี้เขาได้ตั้งข้อสังเกตจากข้อมูลที่เกี่ยวกับอีกฝ่ายว่า “ฉลาดมาก” และไม่แปลกใจเลยที่อีกฝ่ายจะพูดออกมาได้อย่างเฉียบคม

เจิ้งต้าวกล่าว “โอ้ คุณหมายถึงท่านงูขาวและท่านเทพมังกรสินะครับ ท่านงูขาวคงเป็นคนหลังที่ท่านพูดถึง และท่านเทพมังกรคือตัวตนที่แท้จริงของคนที่คุณเรียกว่า ‘อัศวิน A’”

เฉียวจื่อเจียงคิดในใจ ช่างไม่มีรสนิยมจริงๆ มันเหมือนเป็นชื่อชั่วคราวสำหรับงูขาวขี้เกียจตัวนั้นมากกว่า

แต่โดยปกติแล้วเธอจะไม่พูดความจริง แต่ยังคงพิมพ์ถามกลับไปว่า “อย่างนี้นี่เอง ขอแสดงความยินดีกับพ่อบ้านเจิ้ง ที่ติดตามมังกรตัวจริง จากนี้ไปอนาคตเป็นสิ่งที่ไม่สิ้นสุด”

หลังจากการสนทนาครั้งนี้ เจิ้งต้าวคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเพิ่มข้อมูลเพิ่มเติมภายใต้ชื่อ “เฉียวจื่อเจียง”

จากนั้นคนหลายสิบคน ก็พูดออกมาสองสามประโยค คนเหล่านี้ล้วนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ดี บางคนมีเงินหลายพันล้าน มีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น บางคนก็มีความสามารถที่ไม่ธรรมดา อย่างกับวีรบุรุษ ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นใคร ต่างก็ปฏิบัติต่อเขาที่เป็นพ่อบ้านหรือคนดูแลอย่างสุภาพ ไม่เคยละเลยเลยแม้แต่น้อย ความเคารพแบบนี้ ในอดีตหาได้ยากมาก

ยิ่งเป็นเช่นนี้ ก็ยิ่งรู้สึกว่าภาระหน้าที่ของตนมีความสำคัญยิ่ง คนที่มีคอนเนคชั่นเยอะขนาดนี้ สองคนที่ยุ่งกับการกอบกู้โลก มีภารกิจสำคัญเหล่านี้ให้เขาเข้ามาจัดการเต้มไปด้วยความไว้วางใจ คุณต้องทำงานหนักและทำให้ดีที่สุดจนตัวตาย เพราะมีแต่หลังความตายเท่านั้นที่จะพักได้…

ถูกต้อง เทพแห่งระบบยุ่งมาก เขาฆ่าสัตว์ประหลาดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงและฝึกพลังอย่างไม่หยุดยั้ง ไม่มีผู้นำประเทศไหนจะยุ่งเท่าเขาเลย หากมีเจิ้งต้าวมาอีกสามคน ยังทำได้ไม่เท่าเขา ท้ายที่สุดแล้ว เห็นได้ชัดว่าเทพแห่งระบบยังคงสามารถเปิดระบบได้…

แต่ท่านผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นเจ้านายที่แท้จริงของเจิ้งต้าว ก็คือฟางหนิงผู้กำลังยุ่งอยู่กับการรักษากิลด์ในเกม…

ตอนนี้ฟางหนิงใช้เวลาช่วงกลางวันในการทำงานและฝึกซ้อม ดังนั้นเขาจึงเล่นเกมเฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้น

เป็นครั้งแรกที่เขาก่อตั้งสมาคมเกมโดยใช้พลังของจินหยวน และในที่สุดเขาก็สามารถครองเซิร์ฟเวอร์ของเกมยอดนิยมได้ เพลิดเพลินไปกับความยิ่งใหญ่ของนักรบจินหยวน ตอนนี้เกมใหม่ออกมาแล้ว ว่ากันว่าสนุกมาก สมาชิกของกิลด์ไม่มีใครไม่ออนไลน์ และพวกเขาทั้งหมดกำลังเริ่มเกมใหม่

เจิ้งต้าวยุ่งจนถึงห้าทุ่ม จากนั้นก็ออกมายืดเส้นยืดสาย แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะยุ่งมากเช่นกัน แต่เขาก็ไม่เคยทำงานที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้และมีความรู้สึกต่อภารกิจอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

ตอนนั้นเอง บัญชี QQ ของเขาก็มีแสงแจ้งเตือนขึ้น หลังจากที่เขาเห็นชื่อ QQ เขาก็ถอนหายใจและกดไปที่ชื่อนั้น

‘ดอกไลแล็คในตรอกวันที่ฝนตก’ ทักมาว่า “ช่วงนี้คุณเลี่ยงที่จะพบฉัน ฉันเพิ่งรู้สาเหตุว่าคุณถูกผีสิง ทำไมคุณไม่มาหาฉันล่ะ?”

เจิ้งต้าวตอบกลับ “แค่ทำร้ายผมคนเดียวก็เพียงพอแล้ว จะต้องไปทำร้ายคนอื่นด้วยเหรอ?”

‘ดอกไลแล็คในตรอกวันที่ฝนตก’ ตอบกลับ “คุณไม่มาหาฉัน แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าฉันจะจัดการกับปีศาจตนนั้นไม่ได้? อย่าเพิ่งคุยเรื่องนี้สิ ตอนนี้คุณไม่เป็นไรแล้ว ทำไมถึงยังไม่ติดต่อฉันมาอีก?”

เจิ้งต้าวตอบกลับ “ผมเพิ่งจะติดตามชายผู้กล้าหาญผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่ง และผมกำลังจัดการกับเรื่องทางโลกและเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ให้เขา สถานการณ์ในตอนนี้เป็นเรื่องยาก หลังจากนี้ผมตัดสินใจที่จะติดตามเขาอย่างเต็มใจ และอุทิศตนให้กับเหตุอันยิ่งใหญ่ของการกอบกู้โลก … ดังนั้นเรื่องความรัก ผมไม่ได้สนใจมันอีกต่อไปแล้ว คุณเองก็ควรหยุดเสียที”

‘ดอกไลแล็คในตรอกวันที่ฝนตก’ ตอบกลับมาว่า “เมื่อก่อนฉันเคยยอมแพ้ให้กับผู้หญิงที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน ตอนนี้ฉันคิดได้ไหมว่า ฉันเองก็แพ้ให้กับผู้ชายที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อนเหมือนกันสินะ”

เจิ้งต้าวถ่มน้ำลาย “อย่าพูดจาเหลวไหล! อัศวินท่านนั้น ยิ่งใหญ่ และแน่วแน่ แม้ว่ามิตรภาพระหว่างเราคือการพูดคุยกันทางอินเทอร์เน็ต คุณเองก็ไม่ควรที่จะพูดออกมาแบบนี้”

‘ดอกไลแล็คในตรอกวันที่ฝนตก’ ตอบ “เหอะ ดูเหมือนว่าคุณจะชื่นชมคนคนหนึ่งจริงๆ แต่ฉันอยากจะเห็นนักว่าเขามีอะไรบ้าง”

เจิ้งต้าวทำอะไรไม่ถูก “นึกถึงมิตรภาพที่เราเคยมีมา อย่าทำให้ผมต้องลำบากเลย ผมช่วยอัศวินคนนั้นแก้ปัญหา จะไม่ทำให้เขาเดือดร้อน”

‘ดอกไลแล็คในตรอกวันที่ฝนตก’ “ถ้าคุณขอร้องฉันล่ะก็ ฉันจะไม่ทำให้เขาต้องลำบาก”

เจิ้งต้าว “ถ้าอย่างนั้น ผมขอร้องคุณก็แล้วกัน”

…………

แม้แต่น้องชายวัยกลางคนที่เพิ่งเข้ามาใหม่ก็มีผู้หญิงอยู่ในใจ แต่ฟางหนิง ขนาดจะเลี้ยงสุนัขก็เล่นได้แต่เฉพาะในเกมเท่านั้น ใครใช้ให้เทพแห่งระบบมาอยู่กับเขาล่ะ แม้ว่าตอนนี้เขาจะมีเงินหลายร้อยล้าน เขาก็ทำได้แค่สร้างความบันเทิงให้กับตัวเองในพื้นที่ของระบบเท่านั้น…

เช้าวันรุ่งขึ้น ระบบก็กลับมาหลังจากไปทำภารกิจ แต่ในใจฟางหนิงกลับรู้สึกว่างเปล่าเล็กน้อย ทำไมกัน? เขาเกลี้ยกล่อมสมาชิกที่เหลือของกิลด์เกมซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ตัดสินใจออกจากเกมทีละคน โดยบอกว่าตราบใดที่พวกเขามีเงิน พวกเขาสามารถเป็นเหมือนตัวหลักของเกมได้ และพวกเขาไม่มีความหวังที่จะต่อสู้

มันด้อยกว่าเกมใหม่ที่เพิ่งออกมา ว่ากันว่าไม่ใช่แค่อุปกรณ์ที่เล่นเท่านั้น แต่ยังมีฟังก์ชั่นที่ซ่อนเร้นและทรงพลังมากด้วย แต่มันจะเปิดได้ก็ต่อเมื่อเกมถึงระดับหนึ่งเท่านั้น และต้องลงนามในข้อตกลงไม่เปิดเผยข้อมูลเสียก่อน…

ระบบ “เมืองใหญ่นี้แตกต่างออกไป มีปีศาจเยอะมาก โฮสต์ไม่จำเป็นต้องตั้งหน้าตั้งตารอ อาจจะบังเอิญเจอมันโดยไม่ได้ตั้งใจก็ได้ เพียงแต่อยู่ภายใต้การปกครองของสำนักสัจธรรม ผู้ทรงอำนาจจริงๆ มีน้อย ส่วนมากเป็นอาชญากรทั่วไป ถึงแม้โดยรวมจะดี แต่ก็ยังมีข้อเสีย”

ฟางหนิงหมดอาลัยตายอยาก “ถ้าอย่างนั้นก็ยินดีกับแกด้วย วิธีนี้ไม่อันตรายเหรอ?”

ระบบตอบ “ใช่ แต่ทำไมโฮสต์ถึงดูหมดอาลัยตายอยากขนาดนั้น? ระบบก็ไม่ได้ตัดระบบการเชื่อต่อนะ แถมยังไม่ได้ให้ฝึกเกินเวลาด้วย”

ฟางหนิงตอบ “เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันปิดเกม มันก็เป็นแบบนี้เสมอ เมื่อฉันพร้อมสำหรับเกมใหม่ในครั้งต่อไป จะรู้สึกกระปรี้กระเปร่าอีกครั้ง”

ระบบ “อ้อ ถ้าอย่างนั้นกรอโฮสต์กลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเดิม จากนั้นระบบจะหาที่ฝึกซ้อมสักพัก แล้วก็ไปตามฆ่าปีศาจ ยังไงก็ตาม เรารู้จักเจ้าหน้าที่ระดับสูงของสำนักสัจธรรมแล้ว ตราบใดที่เราไม่ฆ่าพวกมันแรงเกินไป เราก็ไม่จำเป็นต้องกลัว”

ฟางหนิงยังคงไร้เรี่ยวแรง “อืม ฉันอิจฉาแกจริงๆ ที่ไม่มีร่างกายไม่มีหัวใจ เพียงแต่ฟันอาหารในเกม แกก็ได้อาหารใหม่มากิน …”

โชคดีที่นักรบจินหยวนกำลังจะถูกทำลาย หากไม่มีคนเล่นด้วยล่ะก็ เครื่องแต่งกายที่มีค่าก็คงจะสวมใส่ไม่ได้

ในเวลานี้เขาเห็นว่ามีเพียงเขาและนักรบจินหยวนอีกคนหนึ่งที่เหลืออยู่ในที่ประชุม ‘ใช้ขี้เถ้าเติมทะเล’ กำลังออนไลน์อยู่ และอีกฝ่ายก็ลงทุนไม่น้อยในการเป็นกำลังสำคัญของในกิลด์…

ฟางหนิงใช้เรี่ยงแรงอันน้อยนิดพิมพ์ไปหา “ต้าไห่ ยังเล่นอยู่ไหม”

‘ใช้ขี้เถ้าเติมทะเล’ ตอบกลับ “เล่นอีกสักรอบ ไม่มีคนเล่นแล้ว น่าแปลกมาก จริงๆ แล้วไม่ควรจะแยกย้ายกันเร็วขนาดนี้ โดยปกติควรจะใช้เวลาครึ่งปีในการเคลียร์เซิร์ฟเวอร์ เกมนี้เคยดังมาก่อน แต่เดือนนี้เพียงเดือนเดียว กลับกลายเป็นว่าไม่มีใครเล่นอีก ไม่มีใครรู้สาเหตุเลย”

“แต่ช่างมันเถอะ ช่วงนี้ปู่ของผมได้ยินเกี่ยวกับการกลับมาของชั้นเรียนฝึกหัด เขาเรียกประชุมทั้งครอบครัวและขอให้เราเรียนรู้เกี่ยวกับความรู้เรื่องการฝึก เขายังขอให้ผมเตรียมตัวสำหรับการฝึกด้วย หลังจากนี้ผมคงไม่มีเวลาเล่นอีกแล้ว ทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้สิ คราวหลังผมจะเชิญประธานไปทานอาหารเย็น”

ฟางหนิงรู้สึกสนใจขึ้นมาเล็กน้อย “ฉันจะโทรหาคุณทีหลัง อ้อ ปู่นายแซ่อะไรน่ะ ฉันอาจจะรู้จักเขา เขาเรียนวิชาฝึกหัดที่ชานเมืองจี้เฉิงไหม”

แน่นอน ฟางหนิงจะไม่ระบุสถานที่ทั้งหมด ห้ามหลุดความลับโดยเด็ดขาด

‘ใช้ขี้เถ้าเติมทะเล’ ตอบ “อ้อ ที่นั่นแหละ ดูเหมือนจะเป็นที่วิลล่าอะไรสักอย่าง คุณปู่ไม่ได้บอกผมทุกอย่าง แซ่ของปู่ผมคือเหว่ย เป็นไปได้ไหมที่ประธานเพิ่งเข้าชั้นเรียนฝึกอบรมนั้นเมื่อเร็วๆ นี้ด้วย? ชั้นเรียนนั้นค่อนข้างแพงทีเดียว คุณปู่ไม่พาผมไปที่นั่น เขาบอกว่า ถ้าไปสองคนจะเสียค่าใช้จ่ายมากเกินไป ลองไปดูก่อนแล้วค่อยว่ากัน ประธาน คุณรวยจริงๆ”

ฟางหนิงแสร้งทำเป็นอวดอ้างและกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง “ฮ่าฮ่า เปล่า เปล่าหรอก ฉันเพิ่งโพสต์ไปไม่นานนี้เอง ถ้าอย่างนั้นฉันก็รู้จักคุณปู่ของนายแน่นอน ตอนนั้นเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นในชั้นเรียน ต้องขอบคุณความสุขุมรอบคอบของคุณเหว่ย”

แน่นอนว่าฟางหนิงไม่ได้พูดถึงเรื่องสัตว์ประหลาดเหล่านั้น เพราะไม่อยากทำให้เด็กคนอื่นกลัว

‘ใช้ขี้เถ้าเติมทะเล’ ตอบ “ใช่แล้ว ปู่ของผมก็พูดอะไรบางอย่างเหมือนกัน เขาเป็นกำลังหลักของทุกคนในครอบครัว ครั้งนี้นำเครื่องรางกลับมาวางไว้ที่ห้องโถง ไม่ยอมให้ผมดูสักนิดเดียว เอาแต่บอกว่าเป็นสิ่งที่ปกป้องตระกูลเหว่ย”

ฟางหนิงตอบกลับ “คุณปู่พูดถูกแล้ว ต้าไห่ นายเป็นคนสนใจและใส่ใจสิ่งของ แต่อย่าไปสนใจและแตะต้องสิ่งนั้นเลย ฉันเองก็มีอยู่อันหนึ่ง หลังจากนี้นายฝึกฝนต่อไปอย่างซื่อสัตย์เถอะ และเมื่อถึงรุ่งสาง ฉันก็จะไปฝึกฝนเหมือนกัน”

‘ใช้ขี้เถ้าเติมทะเล’ ตอบกลับ “ได้ครับ ผมจะเชื่อฟังคุณ จะไม่สนใจสิ่งนั้นเป็นอันขาด อีกอย่าง อย่าลืมทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ในห้องแชทนะครับ หลังจากนี้ผมคงไม่ได้เล่นเกมอีกแล้ว”

ฟางหนิงส่งเพื่อนคนสุดท้ายในอ้อมแขนออกไป เขาหันมองไปรอบๆ ในใจยังคงรู้กห่อเหี่ยว ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจฟันอ่านนิยายสองสามเล่มเพื่อรับค่าพลังเลือดเพิ่ม

……………………………………………………………….