“ไม่มีอะไร ขอตัวนะ…”

จันทร์เจ้าขาพยายามจะเดินหนีเพราะไม่อยากมีเรื่อง แต่ก็ถูกฟิลิเซียกระชากแขนเอาไว้เสียก่อน จากนั้นก็ถูกผลักแรงๆ จนล้มลงไปกองกับพื้น

“จะไม่มีอะไรได้ยังไง ดูสภาพของแกสิ ปากบวม หัวยุ่งแบบนี้ นังผู้หญิงร่านร้อน”

ฟิลิเซียตวาดลั่นอย่างแค้นจัด

“นั่นสิ ดูสภาพแบบนี้ก็รู้แล้วว่าแกทำอะไรกับอาจารย์ไทเลอร์ในห้องนี้”

เจนี่ช่วยเสริม ขณะที่พวกนักศึกษาสาวๆ ที่เป็นพวกเดียวกันของฟิลิเซีย และต่างหมายปองไทเลอร์เหมือนกันก็พากันยืนห้อมล้อมร่างของหล่อนที่ยังนั่งอยู่กับพื้นเอาไว้อย่างมิดชิด

“พวกเธอกำลังเข้าใจผิด… มันไม่ได้เกิดอะไรขึ้น…”

“นังตอแหล!”

ฟิลิเซียกระชากร่างของจันทร์เจ้าขาขึ้นมา และกำลังจะตวัดฝ่ามือลงบนใบหน้าของหญิงสาว แต่สุดท้ายก็ต้องค้างเติ่งอยู่ในอากาศเมื่อถูกมือหนาที่แข็งยิ่งกว่าคีมเหล็กรั้งเอาไว้

“ที่นี่มหาลัย ไม่ใช่สนามมวย”

“อาจารย์ไทเลอร์…”

ทุกๆ คนอุทานขึ้นมาพร้อมๆ กัน ก่อนที่จะวงแตกแยกย้ายกันออกไปจะเหลือก็แค่เพียงฟิลิเซียเพียงคนเดียวเท่านั้น

“อาจารย์ทำอย่างนี้ได้ยังไงกันคะ”

“ฉันทำอะไร”

ฟิลิเซียกัดปากแน่น มองชายหนุ่มที่ตัวเองเฝ้ารักทั้งน้ำตา

“แม้ว่าฉันจะใช้ลิ้นได้เก่งฉกาจน่ะหรือ”

คนฟังหน้าแดงก่ำ ร้อนฉ่าไปทั้งตัว คนบ้า นี่ทำไมเขาถึงได้หยาบคายแบบนี้นะ

“ฉันเกลียดคุณ… คนหยาบคาย คนต่ำช้า…”

แล้วหญิงสาวก็ผลักไหล่กว้างเต็มแรง จากนั้นก็เบี่ยงตัวเดินหนีออกมา แต่ยังไม่ทันจะก้าวครบสองก้าวก็ถูกดึงกลับไปเหมือนเดิม

“จะรีบไปไหนล่ะ”

“ฉันจะไปเรียน…”

หล่อนดิ้น แต่เขาก็ลากเข้ามากอดรัดแน่นเสียก่อน

“อย่าพึ่งไปสิ จูบกับฉันก่อน”

คนฟังเบิกตากว้าง หน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก

“อย่านะ อย่าบ้านะ…”

แม้จะขัดขืนยังไงแต่คนจอมเผด็จการก็ปล้นจูบหล่อนอีกครั้งจนได้ เขาขยี้ เคล้าคลึง บดเคล้าอย่างหนักหน่วง สอดแทรกปลายลิ้นแกร่งเข้าไปรัดรึงลิ้นเล็กอย่างหิวกระหาย นานเท่านานเลยทีเดียวกว่าเขาจะปล่อยหล่อนให้เป็นอิสระ

“ฉันชอบ…”

เขาระบายยิ้มหิวกระหาย ขณะดันร่างของหล่อนให้ออกห่าง

“บนเตียง… ฉันจะจูบเธอทั้งคืน”

ดวงตาสีเขียวจัดของเขาเป็นประกายชวนวาบหวาม

“และทั้งตัว จันทร์เจ้าขา…”

หญิงสาวยืนนิ่งอยู่ในมนต์สะกดของพ่อเทพบุตรมัจจุราชอยู่เนิ่นนานเลยทีเดียว เพราะแม้เขาจะเดินจากไปแล้ว แต่ปากของหล่อนก็ยังรู้สึกได้ถึงสัมผัสดุดันแต่หวานล้ำของเขาได้อย่างชัดเจน มันตราตรึง และวาบหวามเป็นที่สุด

หล่อนต้านทานผู้ชายคนนี้ไม่ได้เลย… ทั้งร่างกาย ทั้งหัวใจ…