สะโพกกลมกลึงเปลือยเปล่าส่ายระริกอยู่ตรงหน้า และนั่นก็ทำให้ไทเลอร์หมดความอดทนลงอย่างสิ้นเชิง เขาก้มหน้าลงไปหา สองมือตรึงบั้นท้ายอวบงอนให้อยู่นิ่งเฉย จากนั้นลิ้นของเขา ปากของเขา จมูกของเขาก็ทำหน้าดีได้อย่างดีเยี่ยม

เขาเลีย… เขาปาด และละเลงลิ้นไปกับทุกส่วนของกลีบสาว ดื่มกินน้ำสวรรค์ที่หลั่งรินลงมาไม่ขาดสายด้วยความหิวกระหาย รสชาติของหล่อนแสนหวาน หวานละมุนเหลือเกิน เขากินเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ต่อให้กินทั้งคืนก็ตาม

“หวานลิ้นเหลือเกิน สาวน้อย… หวานมาก…”

“อาจารย์… อาจารย์ขา… ได้โปรด… ได้โปรดเถอะค่ะ”

สะโพกงามส่ายสะบัด ขณะที่สองมือบางกดรั้งให้ศีรษะทุยสวยของไทเลอร์แนบแน่นกับความหยาดเยิ้มของตนเองอย่างบ้าคลั่ง ปากก็ครางก็ครวญด้วยความเสียวกระสันที่สุดในชีวิต หล่อนไม่เคยรู้เลยว่า… ไม่เคยรู้เลยว่าแค่ลิ้น… แค่ลิ้นของไทเลอร์ที่ตวัดปาดละเลงลงมาเท่านั้นจะทำให้หล่อนแทบขาดใจตายได้แบบนี้

“โอ้ว… ไม่ไหวแล้ว อาจารย์ขา…”

หล่อนร้องเรียกเขาอย่างบ้าคลั่ง แต่ยิ่งร้อง ยิ่งส่าย ยิ่งสะบัด คนตัวโตก็ยิ่งเลีย ยิ่งเลียหนักหน่วงขึ้น แถมตอนนี้นิ้วแกร่งของเขาก็เข้ามาปั่นป่วนในกายสาวของหล่อนด้วยเช่นกัน หล่อนสะดุ้งด้วยความสยิวไปทั้งตัวกับสิ่งแปลกปลอมนั้น

“อ๊ะ… อาจารย์ไทเลอร์…”

“แน่น… แน่นมากคนสวย… รัดนิ้วฉันแน่นเหลือเกิน”

คนตัวโตครางเสียงกระเส่า พร้อมๆ กับขยับปลายนิ้วแกร่งของตัวเองเข้าออกในหลืบรักคับแน่นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขณะที่ลิ้นก็ยังตวัดเลียอย่างต่อเนื่อง

“อาจารย์… เจ้าขาไม่ไหวแล้ว… อ๊ะ… โอ้ว…”

จันทร์เจ้าขายกสองมือขึ้นปิดปากของตัวเองเพื่อปิดกั้นทุกเสียงเสียวซ่านเอาไว้สุดกำลัง ขณะที่กายสาวเกร็งกระตุกอย่างรุนแรง สวรรค์ที่ไม่เคยได้รู้จักมาก่อนระเบิดใส่เต็มหน้า หล่อนหอบหายใจระรัวขณะพยายามปีนป่ายลงสู่พื้นดิน

“แค่นิ้วยังรัดแน่นแบบนี้ แล้วถ้าเป็นส่วนนั้นของฉันล่ะ…”

ทุกอย่างชะงัก โลกทั้งใบหยุดหมุน ความจริง ความน่าละอายตีแสกหน้าอย่างไม่ปรานี หญิงสาวกัดปากแน่น มองสภาพของตัวเองในตอนนี้ ตอนที่กำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มกับไทเลอร์ด้วยความตกใจ นี่หล่อนปล่อยตัวปล่อยใจให้เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน

“ปล่อยนะ!”

หล่อนกำลังจะผลักเขาให้ออกจากตัว แต่พ่อเจ้าประคุณชิงถอยหนีออกไปเสียก่อน เขาตวัดตามองหล่อนด้วยแววตาไร้ความรู้สึก ทุกอย่างในสายตาของเขามืดดำและอ่านไม่ออก หล่อนเห็นเขารูดซิปและติดตะขอกางเกงจนเสร็จเรียบร้อยด้วยท่าทางสง่างาม ช่างไม่เหมือนกับผู้ชายคนเมื่อครู่นี้ที่ดื่มกินกลีบสาวของหล่อนอย่างบ้าคลั่งเลยสักนิด ในขณะที่หล่อนยังคงเป็นแม่สาวร่านร้อนคนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง จันทร์เจ้าขาคิดอย่างอดสู น้ำตาแห่งความอับอายไหลซึมออกมา หล่อนกัดปากแน่นขณะค่อยๆ ดึงกางเกงชั้นในของตัวเองที่พ่อเจ้าประคุณรูดไปกองรวมกันไว้ด้านข้างให้กลับมาอยู่ที่เดิม จากนั้นก็กระชากบราเซียให้ลงมาปิดทรวงอกอวบด้วยมือไม้ที่สั่นเทา

“คนเลว…”

“ฉันว่าเธอออกจะชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยซ้ำนะ จันทร์เจ้าขา… ดังนั้นอย่ามายัดเยียดความผิดใส่มือของฉัน เพราะเราต่างก็ต้องการเซ็กซ์พอๆ กัน”

เขายิ้มเยาะ ท่าทางเยือกเย็นเป็นที่สุด มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นแหละที่พอจะบอกได้ว่าเขากำลังร้อนเป็นไฟ นั่นก็คือเจ้าท่อนเนื้อที่เป้ากางเกงนั่นเอง เพราะมันยังคงปูดเป่งอยู่เช่นเดิม หล่อนเผลอมองมัน และเลียปาก ซึ่งนั่นก็ทำให้ไทเลอร์แทบอยากจะกระชากเจ้าหล่อนเข้ามาจูบให้ปากบวมเป่งอีกสักรอบ แต่ตอนนี้คงไม่สะดวกแล้ว เพราะมีแม่นักศึกษาสาวๆ หลายคนมาเขย่าประตูอยู่หน้าห้องเรียน

“แต่งตัวให้เรียบร้อยเร็วๆ เข้า ฉันจะไปเปิดประตูห้องในไม่ช้านี้”

จันทร์เจ้าขากัดปากบวมช้ำของตัวเองจนเจ็บ ขณะรีบจัดการกับเนื้อตัวของตนเองด้วยความรีบร้อน ไม่นานก็เรียบร้อย

“ผมของเธอด้วย”

หญิงสาวรีบยกมือขึ้นสางผมของตัวเองให้เข้าที่ทันที ก่อนจะตวัดสายตามองคนตัวโตด้วยความขุ่นเคือง และอดไม่ได้ที่จะเอาคืนเล็กๆ น้อยๆ

“ผมของอาจารย์ก็ยุ่งเหมือนกันค่ะ”

ไทเลอร์ยกมือขึ้นเสยผมของตัวเองลวกๆ ก่อนจะเดินมาหยุดตรงหน้าของจันทร์เจ้าขา

“ที่มันยุ่งแบบนี้ก็เพราะฝีมือของเธอไม่ใช่หรือ จันทร์เจ้าขา…”

สายตาของเขาร้อนแรงเหลือเกิน และมันก็ทำให้หญิงสาวร้อนฉ่าไปทั้งตัว ความรู้สึกตอนที่ถูกปลายลิ้นอุ่นชื้นตวัดเลียยังเต้นระริกอยู่ในความทรงจำ มันวิเศษเหลือเกิน วิเศษจนปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่ต้องการมันอีก ใช่… หล่อนยังต้องการลิ้มลองรสชาติปลายลิ้นของไทเลอร์อีกครั้ง และอีกครั้ง หญิงสาวขยับต้นขาของตัวเองเบียดเข้าหากันเพื่อข่มความต้องการมากล้นเอาไว้

“ฉัน…”