“คนบ้า… ถ้าจะทำอะไรฉันก็ทำเลยนะ อย่าทำลายศักดิ์ศรีกันแบบนี้เลย”

“จะถอดหรือไม่ถอด ถ้าไม่ถอดก็กลับไปซะ”

จันทร์เจ้าขากัดปากแน่น น้ำตาที่เช็ดแห้งไปแล้วไหลซึมขอบตา

“ฉันจะไม่มีทางให้อภัยอาจารย์อีก”

“นั่นมันก็เรื่องของเธอ เพราะฉันไม่เคยต้องการความรู้สึกอะไรจากเธอเลย”

เขาแสยะยิ้ม ไหวไหล่อย่างไม่แยแสต่อความอัปยศอดสูของหล่อนอีกเช่นเคย จันทร์เจ้าขาน้ำตาไหลออกมาอีกอย่างสุดจะกลั้น ค่อยๆ บรรจงถอดกางเกงของตัวเองออกไปจากตัว หัวใจแตกสลายอย่างไม่มีชิ้นดี

ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าคนที่หล่อนเฝ้ารักเฝ้าบูชาจะทำให้หล่อนเจ็บปวดทุกข์ระบมได้มากล้นถึงขนาดนี้ เขาเหยียบย่ำหล่อนด้วยฝ่าเท้า ก่อนจะเตะหล่อนโด่งให้ออกไปนอกโลกอย่างใจดำ อำมหิต เมื่อไหร่นะหล่อนถึงจะหยุดรักผู้ชายคนนี้ได้สักที

“แพนตี้ด้วย”

หญิงสาวจำใจต้องเกี่ยวขอบกางเกงชั้นในสีขาวสะอาดตัวจ้อยให้ร่วงลงไปตามเรียวขาสลักเสลา จากนั้นก็เปิดเปลือยความเปราะบางให้ผู้ชายตรงหน้าได้โจมตีอย่างไร้ทางต่อสู้

“พอใจแล้วใช่ไหมคะ”

ความอัปยศอดสูทำให้หล่อนเสียงสั่นเครือ

คนตัวโตระบายยิ้มบางๆ ขณะจ้องมองหล่อนไม่ละสายตา

“เดินมาใกล้ๆ ฉัน มาเร็วสิ”

โลกทั้งใบของหล่อนแตกซ่านออกเป็นเสี่ยงๆ พร้อมๆ กับร่างอรชรที่กระตุกเกร็งอย่างสุดแรง บั้นท้ายอวบยกลอยขึ้นจากพื้นสูงมากยิ่งขึ้น เล็บคมกริบจิกลึกลงไปบนหนังศีรษะของไทเลอร์เต็มแรง พร้อมๆ กับเสียงร้องคร่ำครวญครางที่ดังออกมาลั่นห้อง

“อู๊ย… อ๊า… อาจารย์ไทเลอร์… โอ้ว…”

ไม่นานความสุขลูกแรกก็ค่อยๆ จางหายไป และเริ่มต้นความเสียวซ่านใหม่อีกครั้งด้วยความใหญ่โตที่แทรกลึกลงมาแทนปลายลิ้นและนิ้วมือ

“โอ้ว… ยังแน่นเหมือนเดิม”

คนตัวโตที่คุกเข่าอยู่บนเตียงคำราม หน้าแดงก่ำ เขาจดจ่อความใหญ่โตเข้ากับกลีบสาวอย่างมุ่งมั่น จากนั้นก็ขยับบั้นเอว…

“อ๊า…”

หญิงสาวดิ้นพล่านและแอ่นหยัดเนินนางขึ้นรับแรงปะทะ สามครั้งของความพยายามทุกอย่างก็สำเร็จลุล่วงลงพร้อมๆ กับความยาวใหญ่แข็งชันที่พุ่งทะยานเข้ามาภายในกล้ามเนื้อคับแน่นแสนหวานจนหมดทั้งตัวตน

“พระเจ้า… รัดแน่นเหลือเกินเจ้าขา”

ใบหน้าของคนตัวโตบิดเบี้ยว ขณะเขาก้มต่ำลงมาหา ปากร้อนผ่าวประกบลงมาหาอย่างแนบแน่น จูบหนักหน่วง หิวกระหาย ขณะที่สะโพกเพรียวก็ยังส่ายไหวด้วยจังหวะที่หนักหน่วงเร่งเร้า

“อาจารย์ขา… อาจารย์…”

หล่อนดิ้นพล่าน บิดกายเร่าๆ ด้วยความเสียดเสียวที่สุดในชีวิต ยิ่งเขาเดินหน้าด้วยแรงกระแทกหนักหน่วง และถอยออกห่างไปจนสุดตัวตน จากนั้นก็พุ่งทะยานเข้ามาในช่องรักคับแน่นอีกครั้ง ทำแบบนี้ซ้ำๆ จนหล่อนครางระโหย และสุขสมในเวลาต่อมาอย่างง่ายดาย

“อ๊า… อู๊ย… อาจารย์ขา…”

ร่างบางกระตุกเกร็งสุขสมเป็นรอบที่สองกับความใหญ่โตที่ยังเคลื่อนไหวไม่หยุด มันแรงขึ้น เร็วขึ้นและสร้างความเสียวซ่านให้มากยิ่งขึ้น โอ้… ไม่ไหวแล้ว หล่อนจะไปครั้งที่สามอีกแล้ว ทำไมไทเลอร์ถึงได้วิเศษอย่างนี้นะ ทำไมเขาถึงปลุกปั่นให้หล่อนร่านร้อนได้อย่างง่ายดายแบบนี้ ดูสิ… ดูสภาพของหล่อนในตอนนี้สิ อีตัวที่ทำงานในซ่องมาสิบกว่าปียังต้องอายกับลีลาร่านร้อนของหล่อนเลย ทั้งดีด ทั้งเด้งรับแรงปะทะอย่างกระตือรือร้น ตอบสนองเขาอย่างสุดเหวี่ยง นี่ก็คงไม่แปลกหรอกที่พ่อเจ้าประคุณจะติดใจบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาเพื่อนอนกับหล่อน

“อ๊า… อาจารย์…”

“ตอบสนองดีเหลือเกิน คนสวย… โอ้ว… แบบนั้น เด้งแบบนั้นแหละ”