ฟิลิเซียกับเจนี่ก้มหน้ารับคำ แต่กระนั้นก็ยังไม่หยุดจ้องหน้าหล่อนด้วยสายตาเหยียดหยามไปตลอดคาบเรียน และเมื่อหมดชั่วโมงการเรียนการสอน อาจารย์ประจำวิชาเดินออกไปจากห้องแล้ว สงครามที่มีฟิลิเซียและเจนี่เป็นผู้นำทัพก็เกิดขึ้นทันควัน มันเร็วจนจันทร์เจ้าขาหนีไม่ทันเลยทีเดียว

“จะรีบไปไหนล่ะแม่สาวแว่น”

ฟิลิเซียรีบเดินมาขวางหน้าเอาไว้ โดยด้านหลังของหล่อนมีเพื่อนๆ อีกนับสิบคนทั้งชายและหญิงยืนคอยให้การสนับสนุนอยู่ ในขณะที่หล่อนโดดเดี่ยวเพียงลำพัง

“หลีกไป ฉันจะไปเรียน”

“ไปเรียน?”

ฟิลิเซียหันไปมองพวกพ้องของตัวเอง ก่อนที่คนพวกนั้นจะหัวเราะเยาะออกมา

“นังอีตัวชั้นต่ำ”

“เธอไม่มีสิทธิ์มาว่าฉันแบบนี้นะฟิลิเซีย”

แม้จะพยายามระงับอารมณ์เอาไว้แค่ไหน แต่ก็อดที่จะโต้ตอบออกไปไม่ได้ เมื่อศักดิ์ศรีถูกเหยียดหยามด้วยฝ่าเท้าของคู่อริ

“ทำไมฉันจะว่าเธอไม่ได้ นังอีตัวชั้นต่ำ! อีผู้หญิงขายตัวแลกเงิ.. โอ๊ย!”

ฟิลิเซียร้องลั่นเมื่อใบหน้าของตัวเองถูกฝ่ามือของจันทร์เจ้าขาฟาดเต็มแรง หล่อนร้องกรี๊ดๆ และร้องด่าทอเพื่อนที่ไม่ช่วยตัวเอง

“พวกเธอยืนเป็นสากกะเบืออยู่ทำไมยะ ไม่เห็นหรือไงว่ามันตบหน้าฉันน่ะ ไปจัดการมันสิ”

เจนี่ตั้งสติได้ก่อนรีบรับคำเอาหน้าทันที

“อย่าทำแบบนี้นะ ฉัน… ฉันขอร้องล่ะ”

ฟิลิเซียไม่สนใจ หัวเราะร่วน ขณะถือมีดคัตเตอร์ที่ดันใบมีดขึ้นสุดเงาของใบมีดสะท้อนกับแสงไฟบอกความคมกริบของมันเข้ามาหาหล่อนช้าๆ ด้วยรอยยิ้มเลือดเย็น

“ครั้งที่แล้วแกรอด เพราะอาจารย์ไทเลอร์ผ่านมาเห็นซะก่อน แต่ครั้งนี้ต่อให้เทวดาก็ช่วยอะไรแกไม่ได้ แกจะต้องเสียโฉม”

ฟิลิเซียหัวเราะอย่างสะใจ จ่อปลายมีดคัตเตอร์เข้าหาช้าๆ ทุกจังหวะการขยับเขยื้อนของคนตรงหน้าแทบจะหยุดลมหายใจของหล่อนได้เลย

ใช่… ครั้งที่แล้วไทเลอร์ผ่านมาช่วยหล่อนเอาไว้ แต่ครั้งนี้… หล่อนคงไม่รอดแน่แท้

จันทร์เจ้าขาคิดอย่างหวาดกลัว ก่อนจะพยายามเบือนหน้าหนี แต่ก็ไม่พ้นเพราะศีรษะถูกจิกทึ้งเอาไว้ด้วยมือปีศาจของเจนี่และพวก

“อย่า… อย่าทำแบบนี้นะ ได้โปรดเถอะ…”

หญิงสาวหลับตาและพยายามวิงวอน แต่ดูเหมือนสิ่งที่ได้ยินกลับมานั้นจะมีแต่เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความสะใจของทุกคนรอบๆ ตัวเท่านั้น ไม่มีใครคิดที่จะยื่นมือเข้ามาช่วยหล่อนเลยสักคน ทุกคนใจดำ ใจคออำมหิตกันเหลือเกิน

ไทเลอร์… ใช่… ตอนนี้อาจารย์ไทเลอร์อยู่ที่ไหนกันนะ ขอให้เขาผ่านมา ผ่านมาช่วยหล่อนอีกสักครั้ง ได้โปรด…

“หยุดนะ พวกเธอทำบ้าอะไรกันน่ะ!”

เสียงของเขา เสียงของไทเลอร์จริงๆ จันทร์เจ้าขาลืมตาขึ้น พร้อมๆ กับอิสรภาพที่ถูกโยนใส่หน้าทันควัน ฟิลิเซียรีบส่งมีดให้กับเจนี่ และถอยห่างจากหล่อนอย่างรวดเร็ว

“อาจารย์ไทเลอร์…”

“ฉันถามว่าพวกเธอกำลังทำอะไรกัน?!”

เขาตวาดเสียงดังลั่น ขณะก้าวยาวๆ มาดึงหล่อนไปซ่อนไว้ที่ด้านหลัง

“เธอไม่เป็นอะไรนะ จันทร์เจ้าขา”