เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ - ตอนที่ 502 เจ๊หร่าน : ฉันจะทําให้พวกคุณชนะ
รถขับออกไปทันที
คนที่ถูกส่่งมายังรัฐ M ล้วนเป็นทีมคุ้มกันที่จงรักภักดี ตระกูลสวีที่สุด
ในช่่วงเวลาแบบนี้ แน่่นอนว่่าไม่่ต้องพูดถึงว่่าความ ปลอดภัยของใครสําคัญกว่่ากัน เพราะสวีเหยากวงคือผู้นํา ตระกูลคนต่่อไป
ความปลอดภัยของเขาย่่อมสําคัญกว่่าฉินหร่่าน
ท่่ามกลางเหตุการณแฉุกละหุก ประตูรถไม่่ได้ปิดแน่่น อา รองสวีคิดว่่าพอขับรถไปแล้ว สวีเหยากวงจะไม่่โวยวายอีก มือที่พยายามจับสวีเหยากวงไว้แน่่นจึงคลายลงเล็กน้อย
สวีเหยากวงไม่่พูดอะไร เขาดึงมืออารองสวีออกแล้ว กระโดดลงจากประตูรถด้านข้าง
เมื่อเหยียบคันเร่่งจนสุดความเร็ว รถจะเร็วมาก
เขากระโดดแล้วกลิ้งลงไปข้างทาง หัวกระแทกกับกําแพง ข้างทางอย่่างแรงก่่อนจะหยุด
มือทั้งสองยันพื้น คลานลุกขึ้นแล้ววิ่งกลับไปทันที
“คุณชายเสี่ยวสวี!” แววตาอารองสวีเปลี่ยนไปมาก คนขับที่ขับรถก็เหยียบเบรกอย่่างแรง
เสียงเบรกแสบหูดังกังวานท่่ามกลางท้องฟูายามค่ําคืน จนกลบเสียงอื่น
บนรถคันนี้ล้วนเป็นหัวหอกของตระกูลสวี พวกเขาต่่าง มองหน้ากันโดยไม่่มีใครพูดอะไร ถืออาวุธของตัวเองแล้ววิ่ง กลับไป
เมื่อวิ่งมาถึงหน้าประตูใหญ่่โซนสาม ก็เห็นเพียงเด็กสาว คนหนึ่งสวมเสื้อสเวตเตอรแเดินออกมาจากประตูอย่่างไม่่รู้ร้อน รู้หนาว ถือกระเปาเปูสีดําของเธอไว้ในมือ
ด้านข้างยังมีแครแโรลเดินตามมา
เฉิงมู่่รออยู่่หน้าประตูใหญ่่
สวีเหยากวงก็ยืนอยู่่ริมประตูเช่่นกัน มือทั้งสองของเขา กดไว้บนเข่่า ก้มตัวหอบหายใจหยาบๆ ท่่ามกลางเปลวไฟ ซ่่อนเม็ดเหงื่อบนหน้าผากที่พอจะสังเกตเห็นได้
อารองสวีรู้สึกตัว “คุณหนูฉินคุณยังยืนบื้ออยู่่ทําไม? รีบ หนีกันก่่อน คนอื่นไปถึงไหนต่่อไหนแล้ว…”
เขายังพูดไม่่ทันจบ ฉินหร่่านก็เดินมาตรงหน้าเขา
เธอเทของที่อยู่่ในกระเปาออกมา
เสียงกรอบแกรบ——
วัตถุระเบิดทํามือจํานวนสิบกว่่าอันไม่่ขาดไม่่เกินตกลง บนพื้น
คนตระกูลสวีที่กําลังคุยกันอยู่่นั้นเงียบไปในเวลานี้
อารองสวีอึ้ง
ฉินหร่่านไม่่ได้มองอารองสวีและไม่่สนใจคนอื่นๆ เขาพูด กับแครแโรลไปตรงๆ “ให้คนกลับมาได้แล้ว อีกฝุายไม่่ได้คิดจะ ยุ่่งกับฐานพวกคุณหรอก”
แค่่ต้องการก่่อกวนเบิรแตเท่่านั้นเอง
แครแโรลมองลึกมาที่เธอ “ไม่่ทราบว่่าคุณเป็น…”
สองวันมาแล้วที่แครแโรลไม่่ได้ตั้งใจจดจําชื่อฉินหร่่าน ตอนนี้เพิ่งคิดจะถาม
“ฉินหร่่าน” ฉินหร่่านตอบเรียบๆ
“คุณหนูฉิน วันนี้พวกเราตระกูลมาสจะจดจําไว้” แครแ โรลถือวิทยุสื่อสารเดินออกไป คืนนี้ถ้าไม่่ได้ฉินหร่่านคงมีการ สูญเสียร้ายแรง
พวกเขาคุ้มกันโซนหนึ่งกันอย่่างแน่่นหนา ไม่่อนุญาตให้ ใครเข้าใกล้โซนหนึ่ง จากนั้นก็แอบย้ายเบิรแตไปยังโซนสาม ผ่่านทางอุโมงคแ
แต่่ใครจะไปรู้ว่่าแผนการนี้จะรั่วไหลออกไปได้
**
20 นาทีต่่อมา ทุกคนย้ายไปยังโซนสอง
ห้องพักยังไม่่ได้เตรียมไว้ ทุกคนจึงมารวมตัวกันอยู่่ชั้น ล่่าง
สีหน้าเคร่่งเครียด มีเพียงฉินหร่่านเท่่านั้นที่นั่งไขว่่ห้าง บนเก้าอี้ริมโต฿ะอาหาร ก้มหน้าเล่่นเกม
เฉิงมู่่ยังชงชาให้เธอเหมือนเคย
ด้านนอก อารองสวีมองผ่่านกลุ่่มคนไปทางฉินหร่่านที่ดู เอ้อระเหยท่่ามกลางแสงไฟ อดพูดขึ้นมาไม่่ได้ว่่า “ความสามารถในการสังเกตไม่่ธรรมดา”
ภายใต้สถานการณแที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อสักครู่่ที่ผ่่านมา ผู้คุ้ม กันตระกูลสวีที่ฝึกฝนกันอย่่างเข้มงวดต่่างก็ไร้ประโยชนแ แต่่ เธอกลับไม่่ตื่นตระหนกตกใจตั้งแต่่ต้นจนจบ ทั้งยังหาอาวุธที่ เหลือที่ยังไม่่จุดชนวนจนครบ
เหตุการณแแบบนี้ไม่่อาจคิดได้ว่่าเป็นเพราะดวง
ไม่่ว่่าจะเป็นการคาดเดาวัตถุระเบิดหรือจํานวนศัตรู… แม้แต่่แครแโรลก็ยังไม่่มีความสามารถในการคิดที่รอบคอบ แม่่นยํา
แครแโรลเป็นหัวหน้าใหญ่่อันดับหนึ่งของสนามมวย เขามี ความสามารถโดยไม่่ต้องสงสัย
มีบางอย่่างที่อารองสวียังคิดไม่่ตก
“คุณว่่าทําไมเธอถึง…คุณก็เห็นท่่าทางเธอตอนที่เดิน ออกมาจากเปลวไฟแล้วนี่ ดูนิ่งยิ่งกว่่าคุณแครแโรลเสียอีก”
สวีเหยากวงยังไม่่พูดอะไร เขาแค่่มองไปทางฉินหร่่าน ฉินหร่่านหลุบหน้าลง จากมุมนี้จะเห็นใบหน้าด้านข้างของเธอ มองไม่่ออกถึงอารมณแความรู้สึก
บนตัวไม่่ได้ดูเฉลียวฉลาดเหมือนในอดีตและยิ่งไม่่มี อารมณแร้ายๆ หรือใจร้อนแบบนั้น
ไม่่เห็นแม้แต่่ท่่าทีเก็บกด
สวีเหยากวงไม่่รู้ว่่าฉินหร่่านประสบพบเจออะไรมาบ้าง ตลอดหนึ่งปีที่ผ่่านมา แต่่ก็ปฏิเสธไม่่ได้ว่่าเธอต่่างจากที่เขา เคยจินตนาการไว้ก่่อนหน้านี้มาก
กลิ่นอายในตัวล้วนกักเก็บไว้ แต่่กลับยิ่งทําให้คนรู้สึก คาดเดาไม่่ได้
ขณะที่ทั้งสองกําลังคุยกันอยู่่นั้น
แครแโรลที่เคลียรแธุระเสร็จก็เข้ามาจากข้างนอก
สวีเหยากวงละสายตากลับ เขามองแครแโรลแล้วเข้าไปนั่ง กับแครแโรล “เสียหายยังไงบ้าง?”
“พวกเราคุมตัวคนที่โดนพวกคุณน็อคแล้ว มีผู้บาดเจ็บไม่่ มาก ท่่านเบิรแตอยู่่โซนหนึ่ง หมอเขาไปดูอาการแล้ว ผมยังไม่่ ทราบข่่าว” เมื่อผ่่านเหตุการณแนี้ไป แครแโรลก็ไม่่ได้ดูแคลนคน ตระกูลสวีอีก
เขามองฉินหร่่านแล้วกล่่าวขอบคุณอีกครั้ง
ฉินหร่่านบันทึกหน้าจอให้ฉินหลิง พอได้ยินประโยคนี้ก็ เงยหน้าขึ้น พูดเรียบๆ “ไม่่ใช่่เรื่องใหญ่่อะไร”
ยังเล่่นเกมไม่่หยุดมือ
พวกเขาคุยกันไม่่กี่คําก็ได้ยินเสียงรถเบรกจากด้านนอก
เบิรแตที่มีรูปร่่างสูงใหญ่่เดินเข้ามา ตาข้างหนึ่งแดงมาก เขากวาดตามองเข้าไปในห้อง พอเห็นฉินหร่่านรูม่่านตาก็หด แล้วหดอีกโดยไม่่รู้ตัว ส่่ายหน้าอีกครั้ง
“คุณเบิรแต เป็นยังไงบ้าง?” แครแโรลลุกขึ้นทันที
“ไม่่เป็นไร แค่่เจ็บที่ตาซ้ายนิดหน่่อย” เบิรแตไม่่สนใจ
นักมวยเดนตาย บาดเจ็บเล็กๆ น้อยๆ ก็เหมือนแค่่ขน เส้นเดียวร่่วงเท่่านั้น
คนข้างๆ เบิรแตมองไปทางกลุ่่มของสวีเหยากวง ทําท่่า อยากจะพูดอะไรบางอย่่าง “เห็นๆ อยู่่ว่่าพวกเขา…”
เบิรแตเหลือบมองเขาด้วยสายตาเย็นชาเพื่อให้เขาหุบปาก
คนคนนั้นหุบปากอย่่างไม่่พอใจ
ฉินหร่่านนั่งไขว่่ห้างมองทั้งสองอย่่างครุ่่นคิด
แครแโรลไม่่ได้สังเกตเพราะตอนนี้เขากําลังกังวลเรื่อง อาการบาดเจ็บของเบิรแตอยู่่ จึงมองไปที่หมอที่ร่่วมเดินทางมา ด้วย “อาการโดยละเอียดเป็นยังไง?”
“ตาซ้ายมองเห็นไม่่ค่่อยชัด อาการไม่่ค่่อยดีเท่่าไหร่่…” หมอโค้งตัว
“พวกระยําพวกนี้!” แครแโรลกระแทกโต฿ะ ดวงตาเต็มไป ด้วยความดุร้าย
แครแโรลถือโทรศัพทแออกไปติดต่่อกับตระกูลมาส
เกิดเหตุการณแแบบนี้เขาต้องรายงาน
เบิรแตยังไม่่ไปไหน เฉิงมู่่ไม่่ได้กลัวเบิรแต เขาเอาแต่่ถามนู่่น นี่นั่น
ภายในห้องโถง คนอื่นก็เข้ามารายล้อมด้วยความสนใจ แชมปมวยใต้ดินในตํานานท่่านนี้เช่่นกัน
ฉินหร่่านบันทึกวิดีโอเสร็จก็เอามือยันโต฿ะลุกขึ้นยืน บอก เฉิงมู่่ “ฉันออกไปโทรศัพทแนะ”
เฉิงมู่่คิดว่่าเธอจะไปรายงานความปลอดภัยให้เฉิงเจวี้ยน ฟัง จึงพยักหน้าทันที
ด้านนอกไม่่ไกลออกไป
แครแโรลถือโทรศัพทแและสอบถามหมอโดยละเอียด
คุณหมอก้มหน้าบอกไปตามความจริง “รอบชิงชนะเลิศ ตาซ้ายพร่่ามัว อาการไม่่สู้ดีจริงๆ ครับ…”
เบิรแตแข็งแกร่่งมาก แต่่โอกาสชนะและล้มเหลวอยู่่ใน คราวเดียวกัน
ฉินหร่่านเอามือกอดอก เงยหน้ามองทั้งสองโดยไม่่ปกปิด ร่่องรอยตัวเอง
แครแโรลเห็นเธอแล้ว เขาโบกมือให้คุณหมอออกไปแล้ว เดินมาหาฉินหร่่าน ขมวดคิ้วเล็กน้อย
ฉินหร่่านไม่่รอให้เขาพูด เธอมองไป ดวงตาเป็นประกาย “ฉันจะทําให้พวกคุ