เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ - ตอนที่ 43 เห็นได้ชัดว่าโกรธ
“จบแล้ว?”
มิโนทอร์ยี่สิบตัวถูกตัดศีรษะและยังคงไม่ขยับ
“ดูเหมือนพวกมันจะตายทันที”
“เป็นไปไม่ได้หรือที่จะฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บสาหัส?”
ผมหวังว่าจะมีการต่อสู้มากกว่านี้ แต่ผมผิดหวัง
“ข้าได้พัฒนายาเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับมอนสเตอร์ แต่…ชิ ยังใช้ตอนนี้ไม่ได้..”
เมื่อผมหันไปหาราชา เขาพึมพำอะไรบางอย่าง
“จบแล้ว? หรือยังมีอะไรตามมาอีก?”
“…จบแล้ว การต่อสู้หลักจะดำเนินการโดยคนที่เหลืออีกแปดคนและอีกสี่คนจากเหนือ ใต้ ตะวันออก และตะวันตก เราจะหยุดพักสักพักเพื่อเตรียมพร้อม.. ”
พระราชาพูดด้วยความหงุดหงิดและหายตัวไปในความมืด
“การวิจัยของมนุษย์สัตว์เป็นยังไงบ้าง!!”
คนที่เอนหลังบนเก้าอี้ราคาแพงและพูดด้วยน้ำเสียงดูถูกคือราชา
ในขณะที่เฝ้าดูมนุษย์สัตว์ที่ได้รับบาดเจ็บถูกพาตัวไปทีละคน เขาก็ตะโกนใส่มนุษย์สัตว์ที่ดูเหมือนจะเกี่ยวข้อง
“ความสามารถของพวกมนุษย์สัตว์ลดลงขนาดนี้เลยเหรอ?”
พวกมนุษย์สัตว์ไม่สามารถทำสิ่งที่มนุษย์ทำได้อย่างง่ายๆ ข้อเท็จจริงนี้ทำให้ราชาหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น
ดวงตาที่เฉียบคม และความสง่างามและแรงกดดันของราชาทำให้มนุษย์สัตว์ที่อยู่รอบๆ ตัวเขาตกตะลึง
“ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปพวกนั้นจะขัดขวางการแต่งงานจริงๆ ถ้าอย่างนั้น…”
“ท่านพ่อ……”
“เอ่อ…ยูยู่”
ยูยู่และเฟลเข้าไปในห้องจากด้านหลัง ทุกสายตาจับจ้องไปที่ทั้งสอง
“เจ้าลูกโง่ เจ้ากำลังทำสิ่งที่ไม่จำเป็น…”
กษัตริย์ยกกำปั้นขึ้น อย่างไรก็ตาม เฟลเข้ามาขวาง
“อะไรของเจ้า มนุษย์ผู้หญิง อย่ามาขวางข้านะ”
“ฉันจะขวางท่าน เพราะยูยู่ซามะกำลังจะถูกใช้ความรุนแรง”
ราชาเดาะลิ้นและลดหมัดลง
“ข้าแน่ใจว่าเจ้าคือคนที่อยู่กับชายสวมหน้ากากและผู้ถูกขับไล่ทั้งสองคน”
“ถูกขับไล่เหรอ? การมีความสามารถนับเป็นความผิดพลาดงั้นเหรอ?”
“หุบปาก!”
เขาโกรธกับทัศนคติที่ไม่เปลี่ยนแปลงของเฟล ไม่ว่าเธอจะทำอะไรเขาก็โกรธ
ราชาพูดขณะลุกขึ้นจากเก้าอี้
“ข้าเดาว่ามันคงเป็นเพราะอาวุธของพวกนั้นแข็งแกร่ง การต่อสู้ครั้งนี้จะเป็นการประลองกำลังโดยปราศจากอาวุธ คุคุ นี่น่าจะทำให้เจ้ารู้ว่าพวกเจ้าไร้ความสามารถแค่ไหน โดยเฉพาะชายสวมหน้ากากคนนั้น…ข้าต้องแน่ใจว่าจะทำให้ศัตรูปางตาย อืม มันจะดีกว่าไหมถ้ามนุษย์ธรรมดาจะถอนตัวแล้วกลับไปแบบไม่ต้องเจ็บตัว?”
มนุษย์สัตว์ที่อยู่รอบๆ ราชาต่างส่งเสียงสนับสนุน
ดวงตาที่ดูลึกล้ำสีเหลืองอำพันสดใสและสวยงามของเฟล เริ่มเข้มขึ้นเรื่อยๆ สีหน้าของเธอไม่ใช่สีหน้าอ่อนโยนและอ่อนหวานที่เธอมักแสดงต่อโคร แต่เป็นสีหน้าที่น่าสะพรึงกลัวและแผ่บรรยากากาศกดดัน ทำให้มนุษย์สัตว์ที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอต่างพากันหวาดกลัว
“ท่านช่วยหยุดดูถูกโครซามะได้หรือไม่?”
“อา?…!”
สั่นสะท้าน
เขาขนลุก
ดวงตาของเฟลซึ่งแสงหายไปจับจ้องราชาไว้ตรงและไม่ยอมปล่อย
“เจ้าเป็นตัวอะไร…เจ้าเป็นมนุษย์แน่เหรอ…”
“เขาเป็นแค่มนุษย์ เขาอ่อนแอ ถูกทรยศ และถูกทอดทิ้งได้ง่ายๆ… เขาเป็นแค่มนุษย์อ่อนแอ แต่… ฉันจะไม่ยอมให้ท่านดูหมิ่นโครซามะ”
ด้วยการข่มขู่นั้น ราชาดจึงจะเห็นได้ทันทีว่าเธอแข็งแกร่งและเทิดทูนโครมากเพียงใด และเขารู้สึกกลัว
“ฉันกำลังตั้งตารอการแข่งขันหลัก”
เฟลหัวเราะแล้วพายูยู่ออกจากห้องไปด้วยกัน
เมื่อเฟลจากไปแล้ว บรรยากาศที่ตึงเครียดและหนักหน่วงก็เบาลงราวกับเป็นเรื่องโกหก
“ชิ ถ้าเป็นแบบนี้… ข้าป็นคนรับผิดชอบทัวร์นาเมนต์นี้เอง อย่างมากข้าก็ลงมือเอง…”
“ราชาดูค่อนข้างใจเย็นนะ”
รับประทานอาหารกลางวันตามที่นั่งที่เตรียมไว้สำหรับผู้เข้าแข่งขัน
ดูเหมือนว่าการแข่งขันรอบจริงกำลังจะเริ่มต้นขึ้น ดูเหมือนว่าจะมีการประกาศผลการจัดกลุ่มทัวร์นาเม้นต์
“ถึงตาของฮอรัสแล้ว”
ผมมองดูฮอรัสออกมาจากทางเข้าสู่สังเวียน