ผมล่าสัตว์ประหลาดไปเรื่อยๆ…ยิ่งเข้าไปลึกเท่าไหร่ ผมก็เห็นศพของสัตว์ประหลาดมากขึ้นเท่านั้น และก็สามารถรุกเข้าสู่ส่วนลึกได้มากขึ้น
จากนั้นก็มาถึงพื้นที่ทางตันขนาดใหญ่
“มันจบแล้วเหรอ…?”
“ที่โล่งแบบนี้ น่าจะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นเกิดขึ้น”
คึ่กคึ่กคึ่ก…
อาการสั่นอย่างกะทันหัน ขณะที่ผมคิดถึงบางสิ่งบางอย่าง หินก้อนใหญ่ตรงหน้าก็เริ่มขยับและเผยตัวออกมา
มันเป็นโกเลม
ความสูงเกือบ 4 เมตร ร่างกายทั้งหมดทำจากหินแข็ง ทำให้มันรู้สึกกดดันอย่างมาก
ดูเหมือนว่ามันจะตัดสินว่าเราเป็นศัตรู
คนทั้งสามหายใจไม่ออกด้วยความรู้สึกหวาดกลัวที่ล้นออกมาจากร่างยักษ์
“ฉัน-ฉันสงสัยว่าเราสามารถเอาชนะอะไรแบบนี้ได้ไหม…”
“ไม่เป็นไร มันเป็นแค่ก้อนหิน”
“ค-แค่ก้อนหิน…!”
ผมขอร้องล่ะ อย่าทำหน้าตา “เท่ระเบิด” แบบนั้นกับผมเลย เพราะมันทำให้ผมรู้สึกอายมาก
ทันใดนั้นโกเลมก็เริ่มโจมตี
พลังเวทย์มนตร์รวบรวมอยู่ในปากของโกเลม และเตรียมพร้อมที่จะปลดปล่อยออกมา
และมันก็ยิงออกมา
” ฮ่า”
ผมตัดลำแสงนั้น
“ว้าว!?”
“เอาล่ะ ทุกคน รีบๆเอาชนะมันกันเถอะ ผมจะตัดลำแสง ดังนั้นอย่ากลัวแล้วพุ่งเข้ามา”
“ร-รับทราบ!”
หากปิดกั้นการโจมตีได้ก็เป็นเพียงก้อนหิน มันเป็นคู่ฝึกที่ดี
“คำขอเสร็จสมบูรณ์”
“ขอบคุณที่เหนื่อยนะ”
ไคโตะและเมลรายงานตัวกับนาชาที่แผนกต้อนรับ ผมดูสถานการณ์จากบาร์ที่อยู่ติดกับบ้านกิลด์
รวมเวลาเดินทางก็เย็นแล้วกว่าจะถึงบ้านกิลด์
“โครซัง ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนนะคาดหวังว่าจะได้ร่วมงานกันอีก!”
“อืม เช่นกัน”
มันเป็นไปอย่างราบรื่นและเรายังสามารถเพิ่มความยากของคำขอได้อีกด้วย
พวกเขานั้นบริสุทธิ์ จริงใจ คุ้มค่าที่จะแนะนำ ดังนั้นทำให้ผมอยากสั่งสอนต่อไป
ไม่มีหัวข้อที่จะพูดคุยแล้ว งั้นผมจะต้องเปลี่ยนบรรยากาศสักหน่อย
“ชิอิฮะชอบแพนดี้คุงใช่ไหม?”
“หา!? นั่น ม ไม่ใช่นะ…!”
เธอดูลนลาน มันเป็นปฏิกิริยาที่เข้าใจได้
“ผมจะเก็บเป็นความลับ คุณช่วยบอกความจริงได้ไหม”
“เอิ่ม อ่า……”
“ได้โปรด ผมคิดว่ามันเป็นหน้าที่ของผู้นำที่จะต้องเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างคนในกิลด์”
แม้ว่าความสัมพันธ์ของมนุษย์จะซับซ้อนก็ตาม ผมชอบเรื่องราวความรัก ถึงมันไม่เกี่ยวกับผมก็เถอะ
“ฉันเข้าใจแล้ว” ชิอิฮะพูด น้ำเสียงของเธอสงบลงและเริ่มพูด
“อย่างที่บอก เราเป็นเพื่อนสมัยเด็กและก่อตั้งกิลด์ขึ้นมา ในหมู่พวกเรา ฉันรู้จักแพนดี้มาเป็นเวลานานที่สุด”
“อ่าฮะ”
“เขามีค่อนข้างโผงผางและปากเสียสักหน่อย…แต่เขามีความรู้สึกยุติธรรมมากกว่าคนส่วนใหญ่ และเมื่อฉันยังเด็กเขาก็ช่วยฉันไว้หลายครั้ง และฉันก็เริ่มชอบเขาตั้งแต่ตอนนั้น.. ”
“เข้าใจละ”
สรุปคือเขาตกหลุมรักเพื่อนสมัยเด็กที่คอยช่วยเหลือเขามาเป็นเวลานาน…บางทีเขาอาจจะเป็นตัวละครหลักของละครโรแมนติกคอมเมดี้ก็ได้นะ?
“เขามีความปรารถนาอยากแข็งแกร่งกว่าใครๆ เขาเลยเป็นแบบนั้น…”
“อา……”
เขาเป็นตัวละครหลักของเรื่อง NTR รึไง
แพนตี้คุง คุณมีความสามารถ ดังนั้นผมคิดว่าคุณควรถ่อมตัวกว่านี้หน่อยนะ
“พี่จ๋า!”
“หือ? ยูมะนี่นา”
เมื่อผมได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ยูมะก็วิ่งเข้ามาหาผมพร้อมกับราเฟียและโรเฟียที่ตามมา เกิดอะไรขึ้นกับสมาชิกคนอื่นๆ?
“อ๊ะ”
ผมจับยูมะที่กอดผมอย่างแรง
“โรเฟียและราเฟียมาทำอะไรที่นี่เหรอ?”
“เรามารายงาน เพราะคำขอสำเร็จแล้ว”
“แล้วหัวหน้าชั่วคราวไม่มาด้วยรึ?”
“หัวหน้าของ [nightmare] คือคุโระคุง”
“ฉันไม่คิดว่าจะคนที่บ้าอำนาจและเห็นแก่ตัวขนาดนั้นจะเป็นหัวหน้าได้”
อ๋อ ใช่ ผมเดาไว้แล้ว นั่นคือสิ่งที่มันเป็น
“ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงการแลกเปลี่ยนหัวหน้า โปรดอย่าลืมพาเขากลับมาแบบมีชีวิตด้วยล่ะ”
“ฉันขอโทษที่สำหรับปัญหาที่หัวหน้าเราสร้าง”
“ไม่เป็นไร ฉันแน่ใจว่าเขาจะเป็นเด็กดีเมื่อการประชุมแลกเปลี่ยนผู้นำสิ้นสุดลง”
โรเฟียพูดพร้อมรอยยิ้มกว้าง ราเฟียมีสีหน้ารังเกียจ ส่วนยูมะรุมะก็เกาะติดผมไม่ปล่อย
แพนดี้คุงทำทุกอย่างตามต้องการและทำให้พวกผู้หญิงโกรธเคือง เขาคงไม่รู้สินะว่าพวกสาวๆ น่ากลัวขนาดไหน?
อยากรู้ว่าช่วงนี้แพนดี้คุงทำอะไรอยู่ ผมหวังว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่
MANGA DISCUSSION