เป็นหัวกิลด์ของกิลด์ระดับสูงสุดในต่างโลก ผมผู้อ่อนแอที่สุด แต่ด้วยรักอันหนักหน่วงของสมาชิกในกิลด์ แม้อยากออกก็ออกไม่ได้ - ตอนที่ 21 ยันเดเระจู่โจม
นอกจากกลิ่นเน่าแล้วยังมีกลิ่นเลือดอีกด้วย
บรรยากาศที่นี่ชวนให้คลื่นไส้
“ผ่านไปสามวินาทีแล้ว แน่ใจนะว่าเธอจะไม่หนี?”
สาวผมบลอนด์ที่มีรอยยิ้มเย้ายวนประดับบนใบหน้า
ลูลูชิลา ไนท์
เธอเป็นอดีตขุนนาง ครอบครัวของเธอเป็นผู้มีหน้ามีตาของวงสังคม แต่พ่อแม่ของเธอถูกลอบสังหารและเธอก็ต้องร่อนเร่ไปบนถนน หลังจากนั้น เธอเข้าร่วมกิลด์โครและอยู่ในอันดับที่ 2 ในกิลด์
“มาฆ่าเธอตอนนี้เลยดีไหม”
สาวผมสั้นผมสีบลอนด์แพลตตินัมบริสุทธิ์ที่มีสายตาเย็นชาถามขึ้น
ราเฟีย ไฟล์ท
เธอร่วมกับโรเฟียพี่สาวของเธอนั้นถูกพ่อเลี้ยงของเธอปฏิบัติอย่างโหดร้ายและถูกทำร้ายร่างกาย ทั้งคู่จึงหลบหนีออกมา หลังจากนั้น เธอเข้าร่วมกิลด์โครและอยู่ในอันดับที่ 5 ในกิลด์
“……”
นิจิคิด..
มนุษย์ที่เธอจับเป็นตัวประกันถูกสังหาร และแขนของเธอเองถูกตัดขาดอย่างไร้ความปราณี
–ถ้าเธอไม่วิ่งหนี เธอตายแน่
“…”
เธอกางปีกแล้วรีบออกไป
“อัลมา ได้โปรด”
“รับทราบ”
สิบวินาทีหลังจากนิจิจากไป อัลมาเรียก็ออกจากห้องตามเขาไป
หลังจากที่ทั้งสองจากไปแล้ว ลูลูชิลาก็ก้มลงต่อหน้าศพ
“ฉันจะปล่อยให้พวกเขาต้องพบกับจุดจบที่น่าสังเวชภายใต้การควบคุมของคนอื่นแบบนี้ไม่ได้ ฉันแน่ใจว่าบางคนมีคนรักรออยู่ที่บ้าน”
ดูจากรอยแผลเป็นบนร่างกายแล้ว ถ้าพวกเขาขัดขืนก็คงถูกทำร้าย และพลังชีวิตของพวกเขาก็จะค่อยๆ ถูกดูดออกไป…
ด้วยมือที่จับกันแน่น ทำให้รู้ว่าพวกเขาคงมีวันที่ยากลำบาก
“แต่ว่านะ สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดคือมนุษย์…”
“ลูลู่ซัง…”
“ฉันไม่สามารถลืมอดีตแบบนั้นได้…ไปกันเถอะ ราเฟีย”
“เฮ้ นี่มันไม่ตลกสักนิด นี่มันไม่เหมือนกับมนุษย์คนอื่นที่เคยเจอเลย”
สิ่งที่ออกมาจากปากของนิจิล้วนเป็นการบ่นอย่างไม่สมเหตุสมผล
ไม่น่าแปลกใจเลย
เพราะพวกนั้นไร้เหตุผลสิ้นดี
ห้องใต้ดินมีโครงสร้างที่ซับซ้อน และหากเดินผิดทางก็จะไม่สามารถไปถึงห้องที่ต้องการได้ มันเหมือนกับเขาวงกต
นิจิเคยชินกับการผ่านเส้นทางนี้ ดังนั้นเธอจึงไม่หลงทาง และเมื่อถึงที่หมาย เธอก็เปิดประตูบานใหญ่
“…นิจิ? เป็นอะไรไป รีบขนาดนั้นเลยเหรอ?”
ซานจิกำลังจับตาดูการกระทำของโคร ส่วนยาริม่ากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้
“แขนฉัน…ฉันเสียแขนไปแล้ว…! รีบเอายามาให้ฉันเร็วเข้า!”
“โอ้ จริงเหรอ!? ฉันจะเอามันมาเดี๋ยวนี้!”
ซานจิหายตัวไปด้านหลังเพื่อไปนำยามา
ยาริม่าขมวดคิ้วเมื่อเห็นแขนที่หายไปของนิจิ แต่แล้วสีหน้าของเธอก็ประหลาดใจ
“…เฮ้ นิจิ เธอตรงกลับมาที่นี่จากจุดที่เจอเป้าหมายเหรอ…?”
“ใช่…ข-แต่ฉันมั่นใจว่าสลัดพวกนั้นหลุดไปแล้ว! และเขาวงกตใต้ดินนี้ไม่ง่ายขนาดนั้น…”
“แย่ล่ะ เธอติดกับแล้ว”
“……หะ?”
นิจิตัวแข็งทื่อกับคำพูดที่น่าตกตะลึงของยาริม่า
จากนั้นเธอก็นึกถึงสิ่งที่ลูลูซิลาบอกเขา
“งั้นมาเล่นซ่อนหากันเถอะ”
“หากเธอสามารถหลบหนีได้ครบหนึ่งนาทีนับจากนี้ ฉันจะปล่อยคุณไป ถ้าเธอหนีไม่ได้ ฉันจะฆ่าคุณซะ”
ซ่อนหา
ค้นหาสถานที่ที่ศัตรูของคุณจะหาคุณไม่เจอและซ่อนตัว คุณต้องซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง
แต่ทำไมเธอถึงได้รับเงื่อนไขว่าเธอจะไม่ถูกฆ่า ถ้าเธอสามารถหลบหนีได้?
เธอรู้คำตอบทันที
“เจอแล้ว!”
“หืม!?”
เสียงอันไพเราะดังมาจากด้านหลังประตู
นิจิอดไม่ได้ที่จะกรีดร้อง
แล้วเธอก็ตระหนักได้ในที่สุด
เป้าหมายของการซ่อนหาไม่ใช่ตัวเธอเอง
ที่อยู่ของบอส ราชินีซัคคิวบัส
ด้วยความสามารถของพวกนั้น ทำให้สามารถติดตามเธอได้สบาย ทั้งหมดที่เธอได้ทำคือนำทางมาสู่ที่อยู่ของราชินีซัคคิวบัสอย่างสุภาพและใจดี
ด้วยความกลัวที่เกินระงับ เธอก็วิ่งตรงไปยังสถานที่ที่เธอรู้สึกปลอดภัยที่สุด
“หือ? มันเปิดไม่ได้”
เด็กผู้หญิงผมหางม้าสีแดงพยายามจะเปิดประตู
อัลมาเรีย รอยซ์
ถูกเพื่อนสมัยเด็กทรยศและถูกโยนลงเหว หลังจากนั้น เธอก็เข้าร่วมกิลด์โครและอยู่ในอันดับที่ 7 ในกิลด์
“เกินหนึ่งนาทีไปแล้ว ฉันไม่ฆ่าเธอหรอกเพราะงั้นเปิดประตูหน่อยสิ เ-ปิ-ด-สิ ”
นิจิตัวสั่นเมื่อได้ยินเสียงทุบประตู และปิดหูเพื่อไม่ให้ได้ยิน
ยาริม่าถอนหายใจลึกๆ และยืนขึ้น
“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องจัดการเรื่องนี้เอง”