ฉันซื้อคฤหาสน์ด้วยเงินที่ได้รับจากภารกิจ มีห้องมากมายจนส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้ หรือพูดอีกอย่างก็คือ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีอะไรอยู่ในคฤหาสน์บ้าง

 

　ฉันนั่งบนเก้าอี้ในห้องนั่งเล่น ซึ่งฉันใช้บ่อยที่สุดและอ่านหนังสือพิมพ์

 

  [สกู๊ปพิเศษ : กิลด์ที่กำลังดึงดูดความสนใจเป็นอย่างมาก”Nightmare”] อีกหนึ่งความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่]

 

“ฮ่า…”

 

　มันโดดเด่นขึ้นมาอีกครั้ง แต่ฉันไม่ได้เข้าร่วมภารกิจในครั้งนี้… สรุปคือที่เด่นคือพวกนั้นเหรอ?

 

　ตรงหน้าของฉัน สาวสวย  หนุ่มหล่อ เหล่าผู้งดงามกำลังคุยกันอย่างมีความสุข

 

　ไม่ใช่ว่าฉันถูกกีดกันหรืออะไรแบบนั้น ฉันแค่อยากอยู่คนเดียว

 

　ในต่างโลกที่ฉันเกิดใหม่ ฉันต้องเข้าร่วมกิลด์ที่ไหนสักแห่ง

　ไม่ได้มีการกำหนดจำนวนคนในกิลด์ กิลด์บางแห่งมีแต่ผู้ก่อตั้ง ในขณะที่บางกิลด์ที่แข็งแกร่งมีสมาชิกมากกว่า 100 คน

　

　กิลด์ที่ฉันสร้างขึ้น.”Nightmare” มีสมาชิกทั้งหมด 10 คน ชาย 3 คน และหญิง 7 คน

 

　ถ้าที่ชื่อเสียง ถึงคนจะน้อยก็ไม่น่าแปลกใจหรอกเนอะ?

　ไม่สิ แต่ก่อนใครก็สามารถเข้ากิลด์นี้ได้ แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีกฎใหม่ที่ระบุว่าคุณไม่สามารถเข้าร่วมได้ เว้นแต่คุณจะได้รับการยอมรับจากสมาชิกทั้ง 10 คน ส่งผลให้ไม่มีสมาชิกใหม่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา　　

 

　ด้วยกฎนี้ ฉันจึงไม่สามารถรับคนที่หน้าตาขี้เหร่แบบฉันได้ แค่มีคนขี้เหร่คนเดียวก็เป็นเพียงพอแล้ว

 

“ท่านโคร กาแฟค่ะ”

 

　ขณะที่ฉันคิด ก็มีหญิงสาวร่างสูงผมยาวสีชมพูและหุ่นผอมเพรียวเอากาแฟมาให้ฉัน

　

“ขอบคุณ”

 

　กาแฟอร่อยและการดื่มทำให้คุณรู้สึกสมชาย

 

“ท่านโคร ดูเหมือนว่าท่านจะคิดเรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้ว แต่มีเรื่องที่ท่านกังวลหรือไม่ ?”

 

　คุณคือต้นเหตุของปัญหาเหล่านั้นส่วนหนึ่งนะ ว่าไหม?

 

“หากคุณกังวลเรื่องใดๆ ได้โปรดบอกเฟลคนนี้”

 

“ไม่มีปัญหา แค่ความรู้สึกก็เพียงพอแล้ว ขอบคุณนะ”

 

”เข้าใจแล้วค่ะ…”

 

　เฟลดูผิดหวัง แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง แก้มของเธอจึงแดงระเรื่อ

 

　เฟลเป็นเด็กใจดี

　ตอนนี้เขาสวมหน้ากาก ใบหน้าที่น่าเกลียดของเขาจึงถูกซ่อนไว้ แต่ไม่น่าจะมีใครหน้าแดงเมื่อมีคนพูดว่าหน้าตาหน้าเกลียดแบบฉัน? ไม่สิ ตรงกันข้าม มันน่าจะทำให้พวกเขาขยะแขยงมากกว่า

 

“เฮ้ เฟล”

 

“ท่านโคร มีอะไรหรือคะ?”

 

　เฟลตอบด้วยรอยยิ้มตามปกติ ฉันก็ผ่อนคลายด้วยความโล่งใจ เมื่อเห็นเฟลเป็นแบบนั้น

 

“เฟล เธอจะทำยังไง ถ้าฉันบอกคุณว่าฉันจะออกจากกิลด์ ”

 

　ฉันถามเธอแบบนั้น

     ถ้าเป็นเฟล เธออาจจะบอกให้ฉันไม่ให้ออกกิลด์ แต่ถ้าฉันตั้งใจจริงๆ เธอน่าจะสนับสนุน 

 

　เมื่อฉันมองไป ฉันเห็นว่าสีหน้ายิ้มแย้มของเธอยังคงแข็งค้างอยู่

 

　เงียบกริบ…

 

　แม้แต่ห้องซึ่งมีชีวิตชีวามาจนถึงตอนนี้ก็ยังเงียบสงบ แต่ฉันไม่สนใจ

 

“———ท่านโคร คุณจริงจังกับเรื่องนั้นไหม?”

 

　ในที่สุดปากของเฟลซึ่งถูกแช่แข็งไว้หลายวินาทีก็เปิดออก อย่างไรก็ตาม เสียงนั้นไม่ใช่เสียงอ่อนโยนตามปกติ แต่เป็นเสียงที่เย็นชา

 

“อืม นั่นเป็นแค่การสมมติ”

 

　บรรยากาศดูเหมือนจะอันตราย ดังนั้นฉันจะโกหกไปก่อน

 

“เป็นเช่นนั้นเหรอ? หากท่านโครออกจากกิลด์นี้ ฉันก็จะ…”

 

“อืม อืม”

 

“ฉันก็จะออกจะจากกิลด์ด้วย”

 

“อืม อืม”

 

“หรือไม่ก็ติดตามท่านโคร”

 

“อืม อืม”

 

“หรือไม่ก็ขอตายค่ะ”

 

“อืม อืม-เดี๋ยวนะ  เมื่อกี้ฉันได้ยินคำพูดที่มันแปลกๆ… เอิ่ม คุณจะทำอะไรเป็นอย่างสุดท้ายนะ ถัดจากตัวเลือกออกจากกิลด์กับติดตามฉัน?”

 

“ฉันว่าฉันจะขอตายค่ะ”

 

“ความคิดอันตรายนั้น อย่าทำนะ ให้คุณค่าชีวิตตัวเองหน่อยสิ!”

 

　มันคงน่าเสียดายมากที่ต้องตายเพื่อฉัน เหมือนโยนเหรียญลงท่อระบายน้ำ ไม่ มันแย่กว่านั้น

 

“ชีวิตของฉันอเป็นของท่านโคร”

 

　ฉันไม่ต้องการชีวิตของคนอื่น

　เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้ล้อเล่น เมื่อเธอประกาศอย่างมุ่งมั่น

 

　จึ๋ง จึ๋ง

 

     “หืม?”

 

　มีคนสะกิดหลังฉันตอนที่ฉันรู้สึกตกใจกับสิ่งที่เฟลพูด

 

 

 

   สวัสดีครับ ผมผู้แปลหน้าใหม่ครับ ผลงานลองแปลเรื่องแรก แปลโดยใช้google trans แปล ตรวจ กับเกลาคำใหม่เอง ฝากผลงานและติชมได้นะครับผม