เปลวไฟในม่านหมอก - ตอนที่ 48 ยอมแล้วเมียจ๋า
“ ไฟ เอาออกก่อนเถอะ ” หญิงสาววอนขอ เขาหัวเราะก่อนทำเสียงออดอ้อน
“ ทำไมล่ะ เราไม่อยากเอาออก เราอยากอยู่ในตัวหมอกทั้งวันทั้งคืน ” เธอหน้าแดง
“ หมอกอยากอาบน้ำ อยากล้างทำความสะอาด ”
“ โอเค ก็ได้ เดี๋ยวล้างแล้วค่อยใส่เข้าไปใหม่เนอะ ”
“ บ้า ! ” เธอว่าพลางฟาดตุ้บตั้บไปที่แขน ชายหนุ่มกอดเธอไว้อย่างรักใคร่ ก่อนตักน้ำในตุ่มราดรดทั้งคู่ บรรจงลูบไล้ครีมอาบน้ำบนเนื้อนวลทุกตารางนิ้ว เน้นหนักพิเศษเฉพาะจุดเนิ่นนาน เช่น สองเต้ากลมกลึง สะโพกเนินหนั่น แล้ววกกลับมาลากไล้ล้อเล่นที่เนินนูนเบื้องหน้า ทว่าเสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังมาจากด้านนอกทำให้เธอต้องรีบตะปบมือให้เขาหยุด ทั้งที่เผลอเคลิบเคลิ้มไปแล้ว
“ ไฟ โทรศัพท์หมอกดัง ”
“ ก็ให้มันดังไปสิ ”
“ ไม่ได้นะ เผื่อใครมีธุระสำคัญ อาจจะเป็นหมอหนามที่มาถึงแล้วก็ได้ ”
“ เราบอกแล้ว ไม่ใช่ไอ้หมอเถื่อนแน่ ๆ มันไม่มาหรอก เชื่อเราสิ ”
“ เอ๊ะ ไฟนี่ อะไรทำให้มั่นใจแบบนั้นนักนะ ถ้าเกิดหมอมา หมอกก็แค่บอกความจริงว่าไฟดีขึ้น หมอจะได้ไม่ต้องรอ โอเคไหม ” ชายหนุ่มจำต้องพยักหน้ารับ เธอรีบตักน้ำมาราดรดล้างสบู่ แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันไว้รอบกาย เดินออกมาที่เตียง รีบควานหาเสื้อผ้าที่ถูกถอดแล้วเหวี่ยงไปสะเปะสะปะเพราะโทรศัพท์มือถืออยู่ในกระเป๋ากางเกงผ้า
อารามรีบร้อนทำให้มือข้างหนึ่งปัดไปโดนหมอนจนเคลื่อนจากที่นอนตกลงไปใต้เตียง พลันสายตาของหล่อนก็ไปปะทะเข้ากับสิ่งของบางอย่างที่ซุกซ่อนไว้ใต้หมอน มือเรียวเอื้อมไปหยิบมันออกมาดู
“ อีโน รอยฉีกซองกินไปแล้ว ทำไมไฟต้องกินมันด้วย นี่มันแก้ท้องอืดท้องเฟ้อ แล้วนี่มันก็กระเป๋าน้ำร้อนสำหรับผู้หญิง ยังร้อนอยู่เลย ” เธอพึมพำงง ๆ ค่อย ๆ ใคร่ครวญดูว่ามันเกี่ยวพันกับผู้ป่วยได้อย่างไร แล้วทำไมเขาจึงต้องใช้มันทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวกับอาการเจ็บป่วยของเขาเลยแม้แต่นิด
“ หมอก ! ” เสียงเรียกอย่างตกใจดังมาจากหน้าห้องน้ำ เธอชูสิ่งของในมือขึ้น
“ อาการป่วยของไฟต้องใช้สิ่งของพวกนี้ด้วยเหรอ ”
“ เอ่อ… คือ หมอหนามเอาไว้ให้น่ะ ” เขาตะกุกตะกักตอบ
“ เหรอ นั่นสินะ สูตรของหมอหนามนี่ดีจริง ๆ ทำให้คนป่วยปางตายหายได้ทันควันเลย ”
“ ชะ… ใช่ ใช่เลย
“ จริงเหรอ ไม่ใช่ว่าไฟไม่ได้เป็นอะไรตั้งแต่ทีแรก แล้วเอากระเป๋าน้ำร้อนมาซ่อนไว้เพื่อประคบให้ตัวร้อนหลอกหมอก กรอกอีโนใส่ให้น้ำลายฟูมปากแล้วทำตัวแข็งคล้ายอาการชักนะ ” นายไฟหน้าเสีย รีบเดินเข้ามาจะสวมกอด แต่เธอไม่ยอม
“ ตอบ ! ” เขาสะดุ้งเฮือก
“ โธ่หมอก อย่าเสียงดังซี่ เราตกใจ ”
“ ไม่ต้องมาทำเป็นสำออย ”
“ หมอกรับโทรศัพท์ก่อนนะ เผื่อใครมีธุระสำคัญ ”
“ ไม่มีใครมีธุระสำคัญทั้งนั้นล่ะ ถึงว่าสิ หมอหนามพูดจาแปลก ๆ นายก็ด้วย มั่นอกมั่นใจนักหนาว่ายังไงหมอหนามก็ไม่กลับมา สรุปว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง จะหลอกฉันไปถึงไหนฮะ ”
“ โธ่ เมียจ๋า ใจเย็น ๆ ก่อน ”
“ ไม่ต้องมาเมียจ๋งเมียจ๋า ฉันไม่ใช่เมียนาย ”
“ ไม่ใช่ได้ยังไง เอากันดังลั่นห้องซะขนาดนั้น สองยกแล้วนะ ”
“ ยังจะมาทะลึ่งอีก ! ”
เธอตะคอก เขาทรุดลงกับพื้นแล้วยกมือไหว้ปลก ๆ
“ ยอมแล้ว ยอมแล้วเมียจ๋า ไอ้ที่ทำแบบนี้ก็เป็นแผนของไอ้หมอเถื่อน เพราะอยากให้เราทั้งสองเข้าใจกันไว ๆ เลยให้เราแกล้งป่วย หมอกจะได้ยอมใกล้ชิด ยอมมาดูแล จะได้มีเวลาปรับความเข้าใจกัน และวิธีที่หมอกจะยอมง่าย ๆ ก็ต้องใช้วิธีนี้แหละ นอนคุยกันง่าย ลึกซึ้ง และรู้สึกดีกว่านั่งคุย ”
“ แต่หมอกไม่ชอบเลย ไม่ชอบให้ไฟโกหกหมอก ”
“ ที่ทำครั้งนี้เพราะเรามีเหตุผลนะ แล้วมันก็ดีจริง ๆ หมอกก็ยอมรับฟังและเข้าใจ แถมยังได้เข้าอย่างอื่นกันด้วย ”
“ ไม่ต้องมาพูดดีเลย แล้วเห็นตอนแรกกัดกันอย่างกับหมา ทำไมตอนนี้มาอยู่พวกเดียวกันได้ ”
“ ก็เมื่อวานนี้ เราบังเอิญขับรถไปเจอไอ้หมอเถื่อนมันเอาเมียคนอื่นมา ผัวเขามาตาม กำลังจะโดนยิงหัวตายอยู่แล้ว เราช่วยไว้ หมอมันเลยตอบแทนน่ะ ” เธอส่ายศีรษะอย่างระอา