น้องธนูสุดแกร่ง แรงเกินร้อย - ตอนที่ 4 การสู้ตายใต้แสงจันทร์และชัยชนะครั้งแรก

【連載再開！】ブレイドスキル・オンライン　～ゴミ職業『サモナー』で最弱武器『弓使い』でクソステータス『幸運値極振り』の俺、いつのまにか『ラスボス』に成り上がります！～

ตอนที่ 4 การสู้ตายใต้แสงจันทร์และชัยชนะครั้งแรก

　ท่ามกลางทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ได้ทำการดึงสายธนูที่อยู่ในมือ。เป้าหมายคือมอนสเตอร์กระต่าย『ฮอร์นแรบบิท』ที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่สิบเมตร。

　อา～วละ อย่าว่าอะไรกันเลยนะ กระต่ายเอ๋ย！　ฉันได้เล็งธนูไปที่กลางหลังกระต่ายที่กินหญ้าอย่างไม่ระวังตัว

 

『อุซาาา～！』

 

「อ๊ะ ฉิบ เพราะพลาดเลยรู้สึกตัวถึงทางนี้ซะแล้ว！　ถอย！」- ยูริ

 

　ทันทีที่เจ้านั่นหันมา ก็ได้วิ่งหนีอย่างเต็มกำลังในทันที！　ถ้าถูกโจมตีเพียงครั้งเดียว ด้วยการที่ค่าป้องกัน0 จึงสามารถลดHPได้ครึ่งนึงเลย！

　แม่งเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย！　ทั้งที่ได้ยินว่าเป็นมอนสเตอร์ใช้ฝึกที่อ่อนแอที่สุด แต่นี่แพ้3ครั้งติดแล้วนะเฟ้ย！

 

 

　◆　◇　◆

 

 

 

「แฮ่ก。ไม่ไหว ซัมมอนเนอร์ ธนู และลงโชคอย่างเดียว……มันกากเกินไปแล้ว」- ยูริ

 

 

　ไม่กี่ชั่วโมงหลังออกมาจากเมือง。ฉันยังจัดการมอนสเตอร์ไม่ได้ซักตัว。

　และเมื่อรู้สึกตัวก็มืดซะแล้ว。คงซักเที่ยงคืนในโลกความจริงแล้วมั้งเนี่ย คงได้เวลาล็อคเอาท์แล้วมั้ง。

　เมื่อนั่งลงพิงหินก้อนใหญ่กลางทุ่งหญ้า ก็ได้เปิดวินโดว์เมนูขึ้นมา。

 

「ปุ่มล็อคเอาท์……ไม่สิ ก่อนอื่นตรวจดูไอเทมดีกว่า」- ยูริ

 

　『ธนูผู้เริ่มต้น』และ『ศรผู้เริ่มต้น』ที่ได้มาจากการสร้างตัวละคร……หวา เหลืออีก2ดอก！？

　หรือก็คือถ้าไม่เก็บไอ้ที่ยิงออกไป ก็สามารถโจมตีได้อีกแค่2ครั้งงั้นรึ。ด้วยความโชคร้ายของธนู ฉันจึงถอนหายใจอีกครั้ง。

 

「กลับไปซื้อที่เมืองก็คงใช้เงินน่าดูน้า。แต่เพราะยังไม่ได้จัดการสอนสเตอร์เลยซักตัวเงินเลยยังมีแค่0……ทำไงดีเนี่ย……！　แถมมืดแล้วด้วย ยิ่งยิงให้โดนยากขึ้นไปอีก……！」- ยูริ

 

　พ่ายแพ้สมบูรณ์แบบ。อาชีพซัมมอนเนอร์ที่ควบคุมมอนสเตอร์ ไม่มี『อาร์ท』ที่โจมตีอีกฝ่ายทีเดียวดับ ยิ่งไปกว่านั้นสเตตัสยังมีแต่โชค。กลับกันนั้น ถ้าถูกโจมตีเพียง2ครั้งก็ตายอย่างเดียว。

　การโจมตีธรรมดาก็ยากที่จะโดน แถมด้วยจำนวนจำกัด！　อะไรกันว้าาาาา！

 

「เฮ้ออออออ โชคร้ายจัง……！　สุดท้ายแล้ว สิ่งดีๆตอนเริ่มเกมคือ การได้พบเจ้าสกินเฮดคนดีนั่นเท่านั้นเองนี่นา！　แม่งเอ้ย อย่างที่คิด สร้างตัวละครใหม่ดีกว่า！」- ยูริ

 

　และจังหวะที่กำลังจะกดปุ่มล็อคเอาท์。อยู่ดีๆพื้นดินก็แยกออก แล้วมีดาบขึ้นสนิมพุ่งออกมา！

 

『เคียดแค้น……เคียดแค้นเหลือเกิน！』

 

「เดี๋ยวนะ มันอะไรกันฟะ！？」- ยูริ

 

　ดาบลึกลับที่ส่งเสียงคร่ำครวญโดยไม่มีปาก。เมื่อมองดูอย่างสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ก็ปรากฏตัวอักษรขึ้นมา。

 

　━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

　แรร์มอนสเตอร์：ลิฟวิง・เวพ่อน

 

　อาวุธแรกเริ่มที่ถูกทอดทิ้งโดยเพลเยอร์ ได้ฟื้นขึ้นมามีชีวิตด้วยการเคียดแค้นต่อเจ้าของ。

 

　━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

　อย่างนี้นี่เอง。มอนสเตอร์แบบนี้เองรึ。จะว่าไปก็มืดแล้วนี่นา จะมีมอนสเตอร์แบบพวกโกสท์มันก็ไม่แปลก。แรร์มอนสเตอร์ ก็แสดงว่าเป็นมอนสเตอร์ที่หายาก。

 

『กรี๊ดดดดดดดด！』

 

「！？」- ยูริ

 

　ไม่ใช่เวลาที่จะมามัวทำความเข้าใจ！　เมื่อกลิ้งหลบการโจมตีของ ลิฟวิง・ซอร์ด ไปทางด้านข้าง ก็ยกธนูขึ้นมาตั้งท่าทันที！

 

「แม่งเอ้ย โกหกกันเปล่าฟะ！」- ยูริ

 

　ทำการดึงสายธนูและยิงลูกศร！　แต่ว่าเพราะอีกฝ่ายเป็นแท่ง ลูกศรเลยบินไปไหนไม่รู้！　แม่งเอ้ย เหลือโจมตีอีกแค่1ครั้งรึเนี่ย！

　ลิฟวิง・ซอร์ด พุ่งตรงมาหาฉันที่กำลังสับสนอยู่ทันที！

 

『เคียดแค้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน！』

 

　อาา ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ต้องเสี่ยงดวงกันดู！　ฉันทำมือท่าประกบดาบต่อ ลิฟวิง・ซอร์ด ที่พุ่งมาอย่างกระสุน！

　ซึ่งผลที่ออกมาสำเร็จยอดเยี่ยม！　สามารถรับใบดาบของเจ้านี่ไว้ได้！

 

『แค้น……แค้น！』

 

「อุ๊……！？」- ยูริ

 

　แต่ว่าเจ้านี่ต่อต้านอย่างรุนแรง。เนื่องจากทางนี้ไม่มีค่าความแข็งแกร่ง จึงถูกดันด้วยกำลัง！

　จากนั้นเจ้านั่นก็เอาปลายดาบเข้ามาใกล้ใบหน้าที่ถูกดันลงไปนอนอยู่กับพื้น……！

 

『เคียดแค้น……เคียดแค้นนนนนนนนนนนนนนนนน！』

 

　ลิฟวิง・เวพ่อน ฝืนมือที่ประกบไว้เข้ามาใกล้เรื่อยๆ。ความเคียดแค้นที่ถูกเจ้าของทิ้งไว้ ส่งเสียงสะท้อนแห่งความโกรธแค้นดังทั่วท้องฟ้ายามมืด。

　อาา แต่ว่า……ทางนี้เองก็เหมือนกันเฟ้ย！！！

 

「อย่ามาล้อเล่น อย่ามาล้อเล่น อย่ามาล้อเล่นกันนะเฮ้ย！　นี่เรอะคือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อจะเล่นเกมเพื่อหนีความจริง！　เต้นไปตามคำโกหกของพวกเกรียนนั่น จะตายโดยไม่ได้ทำอะไรเลยรึไงฟะ！？　อย่ามาล้อเล่นกันนะเฮ้ย！

　อย่ามาดูถูก……กันนะเฮ้ยยยยยย！」- ยูริ

 

　พยายามฝืนเบี่ยงคอออก และปล่อยมือออกจาก ลิฟวิง・เวพ่อน！　จากนั้นเจ้านั่นก็เฉือนเข้าที่แก้มและปักลงพื้นอย่างเต็มกำลัง！

 

『กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด！？』

 

　เจ้านั่นพยายามบินขึ้นอีกครั้ง แต่ว่าใครจะยอมฟะ！　จากนั้นก็จับด้ามดาบ ลิฟวิง・เวพ่อน อย่างเต็มกำลัง และอีกมือที่ว่างก็ถือลูกศรไว้！

　และแทนที่จะเอาขึ้นศรที่คันธนู……

 

「เอานี่ไปกินนน！！！」- ยูริ

 

　ได้ทำการแทงไปที่ใบดาบขึ้นสนิมของ ลิฟวิง・เวพ่อน อย่างเต็มกำลัง！　แขนนั้นกระเด้งออกเพราะค่าความแข็งแกร่ง แต่ว่าใครสนกันเล่า！

　จากนั้นก็จับหัวลูกศรไว้เพื่อไม่ให้หักและแทงซ้ำไปซ้ำมา！　

　และตรงนี้เองที่ค่าโชคส่งผล！　

 

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

　สกิล【สู้ตัวต่อตัว】ทำงาน！　ความเสียหายเพิ่ม！

　สกิล【โจมตีถึงตาย】ทำงาน！　ความเสียหายเพิ่ม！

　สกิล【สู้ตัวต่อตัว】ทำงาน！　ความเสียหายเพิ่ม！

　สกิล【โจมตีถึงตาย】ทำงาน！　ความเสียหายเพิ่ม！

 

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

　2สกิลเพิ่มความเสียหายในอัตราการทำงานที่ต่ำ เมื่อโจมตีโดนแต่ละครั้ง ก็จะสลับกันทำงาน！

　สกิล【สู้ตัวต่อตัว】ได้มาจากการต่อยกับสกินเฮด。รู้สึก『โชคดี』จากก้นบึ้งของหัวใจจริงๆที่ได้พบกับสกินเฮด！

 

『เคียดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แค้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน！』

 

「！？」- ยูริ

 

　จังหวะนั้นเอง ลิฟวิง・เวพ่อน ก็หนีออกไปได้！　เจ้านั่นฟันแขนที่ถือลูกศรทันทีในตอนที่บินออกไปเป็นวงโค้ง。

　จากนั้นก็พุ่งมาด้วยความเร็วสูงกะจะปลิดชีวิต！

 

「หึ โดนจนได้。จะรับดาบด้วยมือเดียวก็ไม่ได้ซะด้วย……！」- ยูริ

 

　……แต่ว่า เข้ามาเลย。เมื่อมองดูดีๆก็ต้องขอบคุณการโจมตีเมื่อกี้ เนื่องจากใบดาบของ ลิฟวิง・เวพ่อน นั่นมีรอยร้าว。เจ้านั่นคงใกล้ขีดจำกัดแล้ว。

　ถ้างั้นละก็、

 

「เหลือแต่ต่อยแม่งตรงหน้านี่ล่ะเฟ้ยยยยย！」- ยูริ

 

　ฉันกำมือที่ยังเหลืออยู่แน่น และวิ่งเข้าหาเจ้านั่นอย่างเต็มกำลัง！

　จังหวะที่ระยะทางใกล้ลงในทันที ก็ต่อยเข้าไปยังจุดร้าวของเจ้านั่น！

 

『กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด！』

 

「โอร่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา」- ยูริ

 

　ดาบและหมัดปะทะกันใต้แสงจันทร์！

　ปลายคมของดาบเฉือนเข้าเนื้อและหนังของฉัน……แต่ว่าใครสนกันฟะ！

 

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

　สกิล【ใจถึง】ทำงาน！　ＨＰเหลือ１！

　สกิล【สู้ตัวต่อตัว】ทำงาน！　ความเสียหายเพิ่ม！

　สกิล【โจมตีถึงตาย】ทำงาน！　ความเสียหายเพิ่ม！

　คริติคัลฮิต！　ความเสียหายเพิ่มขึ้นอย่างมากจากการโจมตีจุดอ่อน！

 

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

　ในจังหวะนั้น เนื่องจากค่าโชคที่ล้นหลาม ทุกสกิลจึงถูกทำงาน！　ตามตัวอักษรที่เขียน【ใจถึง】ทำให้กระดูกของฉันแกร่งดั่งเหล็กทุบปลายดาบ ลิฟวิง・เวพ่อน จนพัง！

 

『กรี๊ดดดดดดด！！？』

 

「พอได้แล้วเฮ้ยยยยย……！」- ยูริ

 

　ด้วยแรงที่ฮึดสู้！　กำปั้นของฉันอัดเข้าใบดาบจนแตกเป็นชิ้นๆ และต่อยด้ามดามที่เหลือลอยไปไกลหลายสิบเมตร！

　ในจังหวะนั้นก็มีเสียงของทรัมเป็ตดังขึ้นมาอย่างกึกก้อง……！

 

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

　แรร์มอนสเตอร์ถูกกำจัด！　เลเวลเพิ่มขึ้นถึง5！

　ได้รับ40สเตตัสพ้อยท์！

　เงื่อนไข：สำเร็จ『มอนสเตอร์ตัวแรกที่กำจัดสูงกว่าตัวเอง หรือ กำจัดมอนสเตอร์ที่สูงกว่าตัวเองอย่างน้อย30ครั้ง』！

　ได้รับสกิล【ไจแอนท์คิลลิ่ง】！

 

　【ไจแอนท์คิลลิ่ง】：เพิ่มความเสียหาย10％ เมื่อเลเวลของฝ่ายตรงข้ามสูง ในอัตตราเกิดที่ต่ำ。

 

　ฝึกสำเร็จ！　แรร์มอนสเตอร์：ลิฟวิง・เวพ่อน เข้ามาเป็นสหาย！

 

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

「เจ๋ง……เป้งงงงงงง！　ทำได้ ทำได้แล้ว！」- ยูริ

 

 

　ขณะที่เสียงทรัมเป็ตยังก้องกังวาล ฉันก็ชูกำปั้นขึ้นมายินดีต่อชัยชนะครั้งแรก！