น้องธนูสุดแกร่ง แรงเกินร้อย - ตอนที่ 11 ศึกชี้ขาด ลิฟวิ่ง・อาเมอร์ไนท์

【連載再開！】ブレイドスキル・オンライン　～ゴミ職業『サモナー』で最弱武器『弓使い』でクソステータス『幸運値極振り』の俺、いつのまにか『ラスボス』に成り上がります！～

ตอนที่ 11 ศึกชี้ขาด ลิฟวิ่ง・อาเมอร์ไนท์

「โอ๊ะ เจอประตูบานใหญ่」- ยูริ

 

　หลายชั่วโมงหลังจากบุก『สุสานใต้ดินเทพแห่งความตาย』。ตอนที่เลเวลขึ้นมาที่19พอดีนั้นเอง。เมื่อเดินไปตามทางที่คดเคี้ยวไปมาขณะที่จัดการซอมบี้ไปด้วย ก็ได้มาเจอะเข้ากับประตูบานใหญ่。

 

「……นี่มัน ดูยังไงก็ห้องบอสแฮะ。ถ้าจำไม่ผิดตามที่เว็บกลยุทธ์เขียนไว้ เป็นซอมบี้ตัวใหญ่ที่ชื่อว่าซอมบี้คิงสินะ」- ยูริ

 

　อื～～～～ม จะท้าทายหรือจะถอยกลับดีน้า。พรุ่งนี้ก็จะได้อุปกรณ์ใหม่จากฟร็องซวซแล้วด้วยสิ ซึ่งนั่นคงจะปลอดภัยสูงกว่า。

　เพราะถ้าจำไม่ผิด บทลงโทษจากการตายจะเสียค่าประสบการณ์２０％นั่นละนะ。ตราบเท่าที่【ใจถึง】ยังไม่ทำงานที่แน่นอน ไม่อยากจะสู้อะไรที่เกินตัวแฮะ。

 

「เอาละ วันนี้ก็สู้มามากแล้วด้วยสิ พอดีกว่า。เพราะเป็นผู้ชายที่รู้ว่าเมื่อใดควรถอยอย่างไม่ประมาทนั่นละน้า～」- ยูริ

 

　จังหวะที่กำลังจะกลับตัวนั้นเอง。อยู่ดีๆก็มีเสียงก้องกังวาล และปรากฏข้อความขึ้นมา。

 

『เวิลด์นิวส์！　ปาร์ตี้ของ คุณซันซอร์ด คุณฟูโกะ คุณเอด และ คุณไลเอนฮาร์ท・ฟอน・เอเดลฟิลด์ จัดการก็อบลินคิงได้เป็นครั้งแรก！　ดันเจี้ยน：ป้อมปราการก็อบลิน สำเร็จการเคลียร์ที่เร็วที่สุด！』

 

　อะ อะไรกันฟะนั่นนนนนนนน！？　หรือว่าถ้าจัดการบอสมอนสเตอร์ได้ก่อนเป็นลำดับแรก จะมีการประกาศอย่างยิ่งใหญ่ต่อเพลเยอร์ทั้งหมดงั้นเรอะ！？

　เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย……ถ้ารู้อย่างนี้ละก็……！

 

「โอะ โอ้ววววววーーー！　มันก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วไม่ใช่รึไง！　ฮัดช่าาาา ฉันเองก็ท้าทายบอสด้วยโว้ย！」- ยูริ

 

　เพราะฉันเป็นผู้ชายที่กล้าเผชิญหน้าความท้าทายที่บ้าบิ่นนั่นละนะ！！！　จะทำให้ชื่อเป็นที่รูจักทั่วโลกให้ได้โว้ย！

 

「ไปเลย！　ปอนทาโร่ ปอนจิโร่ ปอนซาบุโร่ ปอนชิโร่ ปอนโกโร่！」- ยูริ

 

『『『『『เกียชาาาาーーーーーーーー！』』』』』

(อธิบาย – ปอนจิโร่ จิ มาจากคำว่า ถัดมา / ปอนซาบุโร่ ซา มาจากคำว่า สาม / ปอนชิโร่ ชิ มาจากคำว่า สี่ / ปอนโกโร่ โก มาจากคำว่า ห้า) 

 

　รับทราบ ลูกพี่！　คิดว่าน่าจะส่งเสียงมีความหมายอย่างนี้น่ะนะ。

(คนแปล – จริงๆคำมันแปลว่า ประธาน แต่ใช้เรียกหัวหน้าแก๊งซิ่งได้ด้วย ซึ่งไม่รู้ว่าที่ไทยเรียกว่าอะไรอะ)

　หลังจากได้ ปอนจิโร่และปอนซาบุโร่มาป็นสหาย ก็ได้เดินเตร็ดเตร่มาเจอ ลิฟวิ่ง・เวพ่อน ตัวใหม่ จึงได้จัดการเอามาทำเป็นสหาย。เท่านี้แก๊งซิ่งก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง！

　นอกจากนี้ ด้วยการที่เพิ่มค่าโชคอย่างเดียวก็ได้ซอมบี้มาเป็นสหายด้วย แต่เนื่องจากร่างกายที่ไม่เจ็บปวดและสมองที่เน่าเฟะ มันจึงไม่ฟังคำสั่งและอาละวาดจนตายไป。ซอมทาโร่ที่หลับไหลอยู่แถวๆนั้นซักที่。

 

　เพื่อเจ้านั่นที่ถูกฆ่า（ถึงจะอาละวาดตามใจตัวเองก็เถอะ）ต้องจัดการบอสลงให้ได้！

 

「ลุยเลย～！」- ยูริ

 

『『『『『เกียชาาา～！』』』』』

 

　พวกเราผลักประตูบานใหญ่และเข้าไปในห้องบอส。

 

 

 

　◆　◇　◆

 

 

「……อะไรเนี่ยที่นี่ มืดสนิทเลยนี่หว่า」- ยูริ

 

　ถัดจากประตูมีห้องโถงอันกว้างขวางอยู่。อย่างไรก็ตามรอบๆนั้นมีแสงสลัวๆ ทำให้เข้าใจยากว่าเกิดอะไรขึ้นรอบตัว。

　อื～ม ถ้าอยู่ดีๆถูกโจมตีโดยไม่ทันให้ตั้งตัวคงจะไม่ดี。เมื่อคิดดังนั้นและก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว จังหวะนั้นเอง。

 

『――ผู้ท้าทายรึ』

 

　เสียงต่ำพึมพำแผ่วเบาดังก้องมาจากในความมืด。จากนั้นในทันที คบไฟที่กำแพงก็ลุก พรึบ พรึบ พรึบ ทำให้เห็นเจ้าของเสียงชัดเจน。

　เดี๋ยวนะ……เจ้านี่มันอะไรหว่า！

 

『นักผจญภัยผู้ต่อต้านท่านจอมมารเอ๋ย เราผู้นี้จะเป็นคู่ต่อสู้ให้เอง！』

 

　อีกด้านนึงของความมืดนั้นมีอัศวินเกราะดำขลับอยู่นั่นเอง！

　ถ้าตั้งใจดูก็จะเห็นตัวอักษรว่า『บอสมอนสเตอร์：ลิฟวิ่ง・อาเมอร์ไนท์』。เดี๋ยวนะ ไม่ใช่ซอมบี้คิงเรอะ！？　เปลี่ยนจากตอนเบต้าเทสนี่หว่า！

 

『ถ้าทางนั้นไม่มาละก็ ทางนี้ไปเอง！』

 

「！？」- ยูริ

 

　ดาบสองเล่มปรากฏขึ้นมาจากไหนไม่รู้ และอาเมอร์ไนท์ก็พุ่งเข้ามา！

　เร็ว！？　แป๊บเดียวเจ้านั่นก็มาอยู่ตรงหน้า เหวี่ยงดาบคู่นั่นฟันร่างกายของฉันจนกระเด็น！

 

「อ๊อกกกกกกก！？」- ยูริ

 

 

　━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

　สกิล【ใจถึง】ทำงาน！　ＨＰเหลือ１！

 

　━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

 

 

　แม่งเอ้ย อยู่ดีๆก็เกือบถูกฆ่าเลยเรอะ！　ฉันรีบลุกขึ้นตั้งท่าเตรียมยิงธนู แต่เจ้านั่นก็ขว้างดาบคู่มาหา！

 

「หวา！？　มีอย่างนี้ด้วยเรอะ！」- ยูริ

 

　จึงทำการกลิ้งตัวทันที ซึ่งดูจะหลบรอดมาได้！　

　แม่งเอ้ย อะไรฟะเนี่ย！　นักดาบขว้างดาบนี่มันอะไรกันฟะ！？

 

「แม่ง ครั้งนี้ล่ะ……！」- ยูริ

 

　จังหวะที่พยายามสวนกลับ ก็เจอการโจมตีที่ไม่คาดคิด。และในตอนนี้ มันเกิดสิ่งที่เกินคาดคิดยิ่งขึ้นไปอีก！

 

『เกียชาาาาาาาา！　เคียดแค้นนนนนนน！』

 

「ฮะ――！？」- ยูริ

 

　ดาบคู่ที่เจ้านั่นขว้างมา บินขึ้นไปกลางอากาศและคำรามโหยหวน！

　เจ้าพวกนั้น ไม่จริงน่า『ลิฟวิ่ง・เวพ่อน』！？　อาวุธของบอสเองก็เป็นมอนสเตอร์ด้วยงั้นเรอะ！

　……จนถึงตอนนี้แม้จะตกใจมาหลายครั้งแล้วก็เถอะ แต่ว่าการขู่ของเจ้านั่นมันไม่ใช่แค่นี้。

 

『เอาละ มาจบกันเถอะ ผู้ท้าทายเอ๋ย！　อาร์ททำงาน อัญเชิญดาบปิศาจ！』

 

　ทันทีที่อาเมอร์ไนท์ตะโกน ก็มีดาบใหม่3เล่มปรากฏรอบตัว！

　จากนั้นก็พุ่งมาทางฉันทันทีพร้อมกับดาบคู่ก่อนหน้านี้！

 

「ฮะ ฮ่าฮ่า……นี่มันบ้าสิ้นดี……！」- ยูริ

 

　ฉันพึมพำกับตัวเองขณะที่เผชิญหน้ากับดาบทั้ง5ที่พุ่งเข้ามา。

　ไอ้เจ้านี่เห็นชัดเจนว่าไม่ใช่ศัตรูที่จะจัดการคนเดียวไหว。เป็นบอสที่ต้องใช้ปาร์ตี้เหล่าเพลเยอร์มาท้าทาย。

　การมาท้าทายคนเดียวด้วยองค์ประกอบที่กากทั้ง3อย่างนั้นมันบ้าสิ้นดี。โอกาสที่จะชนะในครั้งแรกนั้นเรียกได้ว่าแทบจะไม่มี。

 

　แต่ว่า

 

「……เพราะอย่างนั้น มันถึงเร่าร้อนไงโว้ยยยยยยยยยยยย！」- ยูริ

 

　ฉันยิงลูกธนูทั้ง5ไปยังกลุ่มดาบที่พุ่งเข้ามา！

 

「อาร์ททำงาน！　『สปีดเบิร์ส』『เพาเวอร์เบิร์ส』！」- ยูริ

 

　พวกปอนทาโร่เร่งความเร็วอย่างรวดเร็ว。ลูกศรเคลือบแสงสีดำสนิททำลายดาบทั้งหมด และพุ่งทะลุร่างอาเมอร์ไนท์！

 

『อุ๊กกกกก！？　อะ อะไรกัน……！　ลูกศรที่บางแค่นั้น ทำลายเหล่า ลิฟวิ่ง・เวพ่อน ของเรางั้นเรอะ！？』

 

　อาเมอร์ไนท์ส่งเสียงประหลาดใจออกมา。แต่ก็อย่างที่คิด ในเกราะนั่นว่างเปล่า。

　ขณะที่เรียกพวกปอนทาโร่กลับมา ก็ได้ตอบคำถามที่เจ้านั่นสงสัย。

 

「เป็นธรรมดาอยู่แล้วนี่ที่จะถูกทำลาย。เพราะลูกศรเหล่านี้นั้นถูกสิงโดย ลิฟวิ่ง・เวพ่อน ไงล่ะ。

　นอกจากนี้พวกปอนทาโร่ที่กลายเป็นลูกน้องของฉันนั้น ได้เลเวลอัพขึ้นมานั่นละนะ。และถ้าเพิ่มการสนับสนุนจากซัมมอนเนอร์ ไม่มีทางแพ้ให้กับแค่ ลิฟวิ่ง・เวพ่อน ทั่วไปหรอกเฟ้ย！」- ยูริ

 

『แก……กล้าดียังไงเอาพี่น้องข้าไปเป็นลูกน้อง！』

 

　ด้วยเสียงคำรามกู่ก้อง เจ้านั่นจึงใช้อาร์ทอีกครั้ง。พื้นที่โดยรอบสั่นสะเทือน และคราวนี้ปรากฏดาบ6เล่ม。แน่นอน ทั้งหมดคงเป็น ลิฟวิ่ง・เวพ่อน。

 

『ถ้าอย่างนี้คงปัดป้องไม่ได้！　ไปเลยยยยย！』

 

　เหล่า ลิฟวิ่ง・เวพ่อน พุ่งเข้ามาตามเสียงคำรามของอาเมอร์ไนท์。

　อย่างนี้นี่เอง ถ้าเป็นอย่างนี้ก็จะปัดป้องไม่ได้เพราะมีไม่พอ。ทางนี้มีถึงแค่ปอนโกโร่เองนี่เนอะ。

 

　แต่ว่านะ！

 

「สวนกลับซะ พวกเจ้า！」- ยูริ

 

　ฉันยิง ลิฟวิ่ง・เวพ่อน ตัวที่6ออกไป และใช้อาร์ทเสริมแกร่งเข้าไปทำลายกลุ่มดาบ！

　อ่าาา สำหรับＡＩถือว่าดีเกินจริงเลย！　ต้องขอบคุณที่ก่อนหน้านี้เจ้านั่นฟังคำตอบอย่างตั้งใจ จึง『ลงทะเบียน』สำเร็จปลอดภัย！

 

『บะ บ้าน่า！？　แก ไม่จริงน่า……！』

 

「โอ้ โทษทีอาเมอร์ไนท์。1ใน3ที่นายปล่อยมาเมื่อกี้ถูกจับทำลูกน้องซะแล้วล่ะ！」- ยูริ

 

　ด้วยรอยยิ้มมุมปาก ฉันก็ทำให้ ลิฟวิ่ง・เวพ่อน อีก2ตัวเข้ามาเป็นสหาย！

　ใช่ นี่ล่ะคือพลังของซัมมอนเนอร์！　สามารถเปลี่ยนเจ้าพวกที่บอสมอนสเตอร์เรียกมา ให้มาเป็นพลังรบของฝั่งนี้ได้！

　แต่ว่าการจะเข้ามาเป็นสหายมันก็ขึ้นอยู่กับโชค ซึ่งขอโทษทีนะ เพราะฉันนั้น『โชคล้วน』เฟ้ย！

 

『ไอ้เจ้าผิดปกติ……เป็นวิธีสู้ที่บ้ามากๆ……！』

 

「มาพูดอะไรกับวิธีต่อสู้อันชาญฉลาดของฉันเนี่ย。มาเลย อาเมอร์ไนท์ จากนี้ไปคือการตัดสินแพ้ชนะ！」- ยูริ

 

 

　แปดลูกศรเคลือบแสงสีดำสนิทลอยอยู่รอบตัว พร้อมที่จะยิงไปทางเจ้านั่น！