เทพสังหาร ยุทธการระห่ำ - ตอนที่ 405 คนที่ลอบโจมตีปรมาจารย์กระบี่

สายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุด จนกระทั่งตอนนี้ก็ไม่ใช่อะไรที่ปรมาจารย์กระบี่ซึ่งมีพลังการบ่มเพราะอยู่ในระดับนักรบจักรพรรดิขั้นต้นจะสามารถเข้าร่วมต่อสู้ได้ ทัณฑ์สวรรค์เช่นนี้จะได้พบในตอนที่จะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพราชันเท่านั้น ถึงแม้ปรมาจารย์กระบี่จะเป็นผู้แข็งแกร่งระดับนักรบจักรพรรดิขั้นต้น แต่ระยะห่างที่จะกลายเป็นเทพราชันก็ยังอีกยาวไกล จะกล้าไปแตะต้องที่ไหนกัน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องแตะต้องเลย แค่โดนเข้าไปเล็กน้อยก็จะกลายเป็นผุยผงทันที

สถานการณ์ดำเนินมาถึงตอนนี้แล้ว เหล็กก้อนนั้นก็ยังไม่ปรากฏสภาพกระบี่เซวียนหยวน ทำเพียงลอยอยู่กลางอากาศเท่านั้น ดูเหมือนมันจะสัมผัสได้ว่าฟ้าดินแห่งนี้ไม่พอใจมัน ดังนั้นจึงโกรธและไปขวางอยู่กลางอากาศ เพียงแค่ประกายกระบี่ส่องแสงครั้งหนึ่งก็ทำให้ฝนกระบี่สายฟ้าทั่วทั้งท้องฟ้าสลายไปได้ ต้องทราบว่าทัณฑ์สวรรค์นี้แข็งแกร่งหาใดเปรียบ ต่อให้เป็นปรมาจารย์กระบี่ที่เป็นผู้บ่มเพาะในระดับนักรบจักรพรรดิขั้นต้นก็ยังไม่มีเรี่ยวแรงจะโต้ตอบแม้แต่น้อย ถูกโจมตีจนทำได้เพียงหนีไปให้ไกล สายฟ้าหลายเส้นฟาดฟันลงมา บริเวณหมื่นลี้รอบๆ ถูกทำลายจนราบเป็นหน้ากลอง นั่นเป็นพลังอำนาจระดับไหนกัน? เพียงแค่คิดก็ทำให้ผู้คนต้องจิตวิญญาณสั่นไหวแล้ว หากไม่ใช่เพราะเหล็กก้อนนั้นรับรู้ได้จนโกรธและไปขวางฝนสายฟ้าที่มีอยู่เต็มท้องฟ้าเอาไว้ เกรงว่าปรมาจารย์กระบี่คงร่างกายแหลกสลายไปแล้ว

ซู่ม!

เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของสายฟ้าสีม่วงสองสายที่ทลายอากาศลงมา นั่นเป็นสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุด ผู้เดินบนเส้นทางการบ่มเพราะปกติไม่เคยพบมาก่อน มีเพียงเล่าลือกันว่าจะโจมตีมาในตอนที่มีคนจะกลายเป็นเทพราชันเท่านั้น ฟ้าดินถึงจะส่งสายฟ้าสีม่วงเช่นนี้ลงมา ตอนนี้มันกำลังรับมือกับเหล็กก้อนหนึ่งจึงส่งสายฟ้าสีม่วงเช่นนี้ลงมา จินตนาการได้เลยว่าเป็นเพราะจักรวาลแห่งนี้สัมผัสได้ถึงมันจึงต้องการกำจัดมันทิ้ง

เพียงแต่เหล็กก้อนนั้นไม่อ่อนแอเลยแม้แต่น้อย ต่อให้คุณส่งฝนกระบี่สายฟ้าลงมาเต็มฟ้า ต่อให้มีพลังอำนาจทำลายสวรรค์ได้ มันก็ยังไม่ยอมถอยแม้แต่ครึ่งก้าว พริบตาเดียวก็พุ่งเข้าไปแล้ว

เคร้ง!

สายฟ้าสีม่วงสองสายรวมเป็นหนึ่ง กลายเป็นกระบี่สายฟ้าสีม่วงเล่มหนึ่ง พริบตาเดียวก็โจมตีไปยังเหล็กก้อนนั้น พลังอันแข็งแกร่งทั้งสองปะทะกัน พริบตาเดียวอากาศรอบๆ ก็สลายไป เย่เทียนเฉินมองภาพนี้ด้วยความตื่นตะลึงหาใดเปรียบ เนื่องจากถึงแม้ในอากาศจากไม่มีอะไรที่สามารถถูกทำลายล้างได้ แต่คลื่นกระแทกอันทรงพลังเช่นนั้นก็ยังปรากฏออกมา ทำให้เมฆใกล้ๆ ถูกโจมตีจนสลายไป เมฆที่อยู่ไกลออกไปก็ยังถูกโจมตีจนปลิวไปไกลกระทั่งมองไม่เห็น อย่างน้อยก็ไกลออกไปหลายหมื่นลี้ ทำให้ผู้คนไม่กล้าจินตนาการ

ตู้ม!

เสียงกระจ่างใสเสียงหนึ่งดังขึ้น ท้องฟ้าสั่นสะท้านไม่หยุด ทะเลสายฟ้าที่ปรมาจารย์กระบี่ยืนอยู่หายไปจนไม่เห็นร่องรอย ทั้งหมดล้วนถูกทำให้สั่นสะเทือนจนสลายไป ปรมาจารย์กระบี่ที่ตอนนี้มองอยู่นอกเหตุการณ์ยังอดไม่ได้ที่จะใจสั่น เขาจ้องภาพที่อยู่กลางอากาศเขม็ง พบว่าเหล็กก้อนนั้นก็ถูกโจมตีจนสั่นสะท้าน ถูกทัณฑ์สายฟ้าที่แข็งแกร่งที่สุดที่ฟ้าดินส่งลงมาโจมตีจนแตกสลาย ปรากฏรูปร่างเดิมของมันออกมา ซึ่งก็คือกระบี่เซวียนหยวน

เมื่อกระบี่เซวียนหยวนปรากฏขึ้น อากาศพลันกลืนกินขุนเขาและสายน้ำ สุริยันจันทราพลันไร้สี ฟ้าดินยังสั่นสะท้าน โลกที่เดิมทีมีมังกรตัวใหญ่ออกมาทำให้บริเวณรอบๆ ในรัศมีหมื่นลี้ถูกทำลายจนราบเป็นหน้ากลองทั้งยังเต็มไปด้วยสายฟ้าหายไปพริบตา กระบี่เซวียนหยวนเป็นกระบี่แห่งเส้นทางปราชญ์ สามารถสร้างโลกเช่นนี้ออกมาได้ กลายเป็นจักรวาลอีกแห่งหนึ่ง นี่คือพลังเส้นทางปราชญ์ที่มันมี พลังของสวรรค์ของมัน ไม่ใช่พลังสวรรค์ของจักรวาลแห่งนี้ และเป็นเพราะเหตุนี้จึงไม่ถูกยอมรับ ทำให้สวรรค์ส่งทัณฑ์สวรรค์ที่น่าหวาดกลัวที่สุดออกมาเพื่อทำลายมัน

วิ้ง!

กระบี่เซวียนหยวนสั่นไหว เพียงพริบตาก็ทำให้สายฟ้าสีม่วงสองสายที่แข็งแกร่งที่สุดสลายไป ดูผิวเผินจะเป็นการสั่นเบาๆ แต่เย่เทียนเฉินรู้ว่ามันต้องมีพลังที่ไม่อาจคาดเดาได้แน่นอน มิฉะนั้นต่อให้เป็นหมัดของยอดฝีมือชั้นสูงที่อยู่ในระดับนักรบจักรพรรดิขั้นสุดท้ายก็เกรงว่ายังไม่อาจทำให้สายฟ้าสีม่วงซึ่งเป็นทัณฑ์สวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดสองเส้นนี้ทลายไปได้

“กระบี่เซวียนหยวน? กระบี่เซวียนหยวนดีจริงๆ เดิมทีคำว่าเซวียนหยวนก็หมายถึงจักรวาล นี่เป็นกระบี่เทพที่ยืนอยู่ระหว่างฟ้าดิน ไม่มีอะไรขวางมันได้!”

ปรมาจารย์กระบี่ที่อยู่ในภาพเห็นก้อนเหล็กนั้นถูกทำลายจนเกิดเป็นกระบี่เซวียนหยวนก็ยินดีหาใดเปรียบ สั่นไปทั้งร่าง ในฐานะที่เป็นปรมาจารย์ช่างตีเหล็กคนหนึ่ง ได้เห็นกระบี่เทพเช่นนี้จะไม่ดีใจได้อย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้นเขาเองก็เป็นผู้บ่มเพาะระดับนักรบจักรพรรดิขั้นต้น ย่อมรู้ถึงความร้ายกาจของกระบี่เซวียนหยวนเล่มนี้ดี เกรงว่าต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งในระดับเทพราชันก็ไม่แน่ว่าจะมีอาวุธเทพเช่นนี้ได้ ต้องทราบว่านี่เป็นกระบี่ที่สามารถสร้างโลกขึ้นมาได้ สามารถผ่าฟ้าแยกแผ่นดิน อีกทั้งยังมีกฎเกณฑ์ของตัวเอง มีเส้นทางแห่งสวรรค์ของตัวเอง บนโลกนี้คงมีเพียงกระบี่เซวียนหยวนเท่านั้นที่ทำได้ ไม่มีอาวุธเทพอื่นที่ทำเช่นนี้ได้อีก

ฟิ้ว!

ปรมาจารย์กระบี่พุ่งทะยานขึ้นฟ้า พริบตาเดียวก็พุ่งไปกลางอากาศ ใช้มือขวาจับกระบี่เซวียนหยวนไว้ ไหนเลยจะรู้ว่าในตอนที่เขาเพิ่งจับด้ามกระบี่เซวียนหยวน มังกรสายฟ้าที่เดิมทีฉีกท้องฟ้าและโผล่ออกมาแค่หัวนั้นจะคำรามขึ้นราวกับไม่ยินยอมในการก่อกำเนิดของกระบี่เซวียนหยวนและไม่เต็มใจกระบี่เซวียนหยวนซึ่งยืนอยู่ระหว่างฟ้าดิน กรงเล็บมังกรอันใหญ่โตโผล่ออกมา สะบัดพันธนาการที่แท้จริง จากนั้นหัวของมังกรสายฟ้าตัวนั้นพลันพุ่งลงมา อ้าปากต้องการกลืนกระบี่เซวียนหยวนและปรมาจารย์กระบี่ลงไปด้วยกัน ในปากของมังกรสายฟ้าเต็มไปด้วยสายฟ้าสีม่วง นั่นคือสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุด เมื่อถูกมันกลืนเข้าไป ทุกสิ่งทุกอย่างต้องกลายเป็นผุยผง

“กระบี่เซวียนหยวน ฟาดฟันมันให้สวรรค์ดับปฐพีมืดมิดเสีย!” ปรมาจารย์กระบี่ตะโกน ใช้สองมือจับกระบี่เซวียนหยวน ฟาดฟันลงไปที่หัวของมังกรสายฟ้าตัวใหญ่ที่กำลังจะกลืนกินพวกเขา

“โห ปรมาจารย์กระบี่ กระฉับกระเฉงดีจริงๆ!” เมื่อเย่เทียนเฉินเห็นภาพนี้ก็ต้องพยายามสงบอารมณ์ของตน ภาพเหล่านี้ทำให้เขาสั่นสะท้านยิ่งขึ้นเรื่อยๆ หากไม่รีบสงบลงคงไม่ได้ ดังนั้นจึงมองไปยังปรมาจารย์กระบี่ข้างกายแล้วเอ่ยหยอกล้อออกมา

ปรมาจารย์กระบี่มองเย่เทียนเฉินครู่หนึ่ง อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างจริงจัง “รอให้เจ้าได้ถือกระบี่เซวียนหยวนจริงๆ เสียก่อน ถึงตอนนั้นเจ้าจะบ้าคลั่งยิ่งกว่าข้าอีก!”

“คงเป็นเพราะความบ้าคลั่งและความลำพองใจของคุณถึงทำให้คุณถูกคนอื่นกำจัดล่ะสิ?” เย่เทียนเฉินเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เทียนเฉิน สีหน้าของปรมาจารย์กระบี่ก็หดหู่ พูดอย่างตะกุกตะกักว่า “จะอย่างไรคนที่ลอบวางแผนร้ายโจมตีข้าก็น่าอัปยศอับอาย ถือโอกาสทำร้ายคน แม้ตอนนี้ข้าจะตายแล้ว กลายเป็นเพียงรอยประทับจิตวิญญาณ ข้าก็จะไม่ปล่อยมันไป!”

“คุณเองก็รู้ว่าตัวเองเป็นแค่รอยประทับจิตวิญญาณ ไม่มีความสามารถโจมตีที่แท้จริง ทำไมถึงไม่ปล่อยคนที่วางแผนร้ายใส่คุณไปล่ะครับ?” เย่เทียนเฉินพูดอย่างรู้สึกไม่ดี

“ไม่ใช่ว่าเจ้ามาแล้วหรือ? ก็ใช้เจ้าไง!” มุมปากของปรมาจารย์กระบี่พลันยกขึ้นเป็นรอยยิ้มชั่วร้ายแล้วกล่าวขึ้น เย่เทียนเฉินที่เห็นก็อดไม่ได้ที่จะขนพองสยองเกล้า

“นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับผม ผมไม่อยากเดินไปสู่จุดจบแบบเดียวกับคุณ…” เย่เทียนเฉินรีบพูดอธิบายออกมา

ตอนนี้ปรมาจารย์กระบี่ไม่ได้พูดอะไร แต่มองไปยังภาพเบื้องหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง สายตาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว เดิมทีเขาเป็นปรมาจารย์ช่างตีเหล็กคนหนึ่ง ไม่ยุ่งเกี่ยวกับการแย่งชิงในโลกหล้ามาโดยตลอด ไม่เคยเข้าร่วมการฆ่าฟันนองเลือด ในชั่วขณะที่ได้รับกระบี่เซวียนหยวนมาจึงรู้สึกยินดีจนบ้าคลั่ง ได้รับกระบี่เทพเช่นนี้มา เกรงว่าจะเป็นความฝันของปรมาจารย์ช่างตีเหล็กทุกคน ในตอนที่ปรมาจารย์กระบี่หยิบกระบี่เซวียนหยวนขึ้นมา ยังไม่ทันได้ยินดีก็ถูกคนฆ่าตายแล้ว ยังไม่ทันได้พบความลับมากมายของกระบี่เซวียนหยวนเลย จะไม่โกรธและโศกเศร้าได้อย่างไร

ไม่ผิดไปจากที่คิด ในตอนที่มือทั้งสองของปรมาจารย์กระบี่กำด้ามกระบี่เซวียนหยวนและฟันไปยังหัวมังกรสายฟ้าตัวนั้น ท้องฟ้าพลันเปลี่ยนสี ทั่วทั้งท้องฟ้าถูกความมืดมิดครอบคลุม สายฟ้าส่งเสียงคำรามออกมา ฝ่ามือมโหฬารทั้งสองร่วงลงมาจากฟ้า มือข้างหนึ่งจับหัวมังกรสายฟ้าตัวใหญ่ ต้องทราบว่านี่คือมังกรสายฟ้าที่ก่อกำเนิดมาจากทัณฑ์สวรรค์ ถึงกับถูกจับอยู่ในมือเช่นนี้ได้ ต่อให้เป็นผู้บ่มเพาะระดับนักรบจักรพรรดิขั้นต้น หากกระทำเช่นนี้จะต้องมีจุดจบที่ร่างกายแหลกสลายแน่นอน และจะทำให้ทัณฑ์สวรรค์โจมตีตน น่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง เพียงแต่ฝ่ามือนั้นกลับจับหัวมังกรสายฟ้าได้ในฝ่ามือเดียว ไม่ว่ามังกรสายฟ้าจะคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยวเช่นไรก็ไม่สามารถสลัดพ้น ในขณะเดียวกันเบื้องหน้าปรมาจารย์กระบี่ก็มืดมิด ฝ่ามืออีกข้างหนึ่งซัดลงมาจากฟ้า โจมตีใส่เขา

เสียงฟ้าร้องดังขึ้น รวดเร็วจนปิดหูไม่ทัน ปรมาจารย์กระบี่ทำได้เพียงตวัดกระบี่ออกไปขวาง แต่กระบี่เซวียนหยวนกลับถูกปากของมังกรสายฟ้าคาบเอาไว้ นี่เท่ากับว่าหากฝ่ามือจับหัวของมังกรสายฟ้าได้ก็จะควบคุมมังกรสายฟ้าและกระบี่เซวียนหยวนได้ ผู้มาลอบโจมตีฉลาดยิ่งนัก และเจ้าแผนการมาก เขาไม่ได้เผชิญหน้ากับกระบี่เซวียนหยวนโดยตรง เขารู้ว่ากระบี่เซวียนหยวนเป็นกระบี่เทพที่ลึกล้ำไม่อาจคาดเดา หากหยิบกระบี่เซวียนหยวนขึ้นมาตรงๆ เกรงว่าคงไม่อาจรับพลังแห่งเส้นทางปราชญ์ของกระบี่เซวียนหยวนได้ อาจจะรับไม่ไหวและต้องตาย ส่วนความสามารถของคนผู้นี้ไม่จำเป็นต้องพูดถึง สามารถจับมังกรสายฟ้าที่เกิดจากทัณฑ์สวรรค์อันยิ่งใหญ่ได้ย่อมต้องเป็นยอดฝีมือคนหนึ่ง

ปรมาจารย์กระบี่ที่น่าสงสาร เขาตวัดกระบี่เซวียนหยวนออกไปขวางแต่ไม่สามารถขวางฝ่ามือที่โจมตีลงมาได้ เพียงฝ่ามือเดียวเท่านั้นที่ร่วงลงมาจากฟ้า ทว่าหนึ่งฝ่ามือนั้นมีอำนาจไม่น้อยเลยทีเดียว โจมตีปรมาจารย์กระบี่ที่อยู่บนฟ้าจนร่วงลงสู่พื้น ในตอนที่ฝ่ามือนั้นยกกลับขึ้นไป บนพื้นถึงกับปรากฏรอยฝ่ามือที่ใหญ่เป็นหมื่นเมตร ลึกจนมองไม่เห็นก้น ทำให้ผู้คนต้องตื่นตะลึงจนสูดหายใจเย็นยะเยือก ช่างน่าสั่นสะท้านจริงๆ

จินตนาการได้เลยว่า ฝ่ามือมโหฬารฝ่ามือหนึ่งโจมตีซัดลงมาจากฟ้า มีพลังอำนาจไม่อาจขวาง ซัดลงมาฝ่ามือเดียวก็เกรงว่าจะสามารถทำให้ทั่วโลกต้องสั่นสะเทือน ทุกสิ่งทุกอย่างถูกกดทับ ปรมาจารย์กระบี่ตายโดยร่างกายแหลกเหลว กระทั่งถูกฝ่ามืดซัดลงไปในส่วนลึกที่สุดของโลก

ตู้ม!

เสียงดังขึ้นอีกครั้ง หัวของมังกรสายฟ้าตัวใหญ่แปลกกระจุย กระบี่เซวียนหยวนถูกเอาไป ท้องฟ้ากลับคืนสู่ปกติ เหลือไว้เพียงซากจากการถูกทำลายนับหมื่นลี้

คราวนี้ปรมาจารย์กระบี่ไม่ได้พูดโกหก ในเวลาที่สำคัญที่สุดมีคนถือโอกาศโจมตีฆ่าเขาจริงๆ และแย่งชิงกระบี่เซวียนหยวนไปด้วย

“คนคนนี้แข็งแกร่งมาก อย่างน้อยก็มีความสามารถอยู่ในระดับสูงสุดของนักรบจักรพรรดิขั้นสุดท้าย อีกก้าวเดียวก็จะก้าวเข้าสู่ขอบเขตเทพราชันแล้ว…” เย่เทียนเฉินอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาอย่างทอดถอนใจ

“ถ้าไม่ใช่เพราะถูกลอบโจมตี ไหนเลยข้าจะถูกเจ้าคนถ่อยนี่…” ปรมาจารย์กระบี่พูดด้วยความโกรธ

“ปรมาจารย์กระบี่ คุณอย่ามาโม้เลย การที่คุณถูกคนอื่นลอบโจมตีเป็นเรื่องจริง แต่คนคนนั้นกลัวพลังอำนาจของกระบี่เซวียนหยวนเลยเลือกลงมือตอนที่ทัณฑ์สวรรค์กับกระบี่เซวียนหยวนต่อสู้กันอยู่ ไม่งั้นด้วยความสามารถสะเทือนสวรรค์ของเขาก็สามารถฆ่าคุณได้โดยตรงแล้ว คุณไม่ใช่คู่มือหรอก!” เย่เทียนเฉินพูดอย่างไม่สบอารมณ์

ปรมาจารย์กระบี่เม้มปากอย่างไม่สบอารมณ์เช่นกัน เป็นเช่นนั้นจริงๆ คนที่สามารถขัดขวางทัณฑ์สวรรค์ได้ อีกทั้งยังซัดฝ่ามือเดียวก็ทำให้ตนตายได้ อย่างน้อยก็ต้องมีความสามารถอยู่ในขั้นสูงสุดของขอบเขตนักรบจักรพรรดิขั้นสุดท้าย ขาดอีกเพียงนิดเดียวก็จะทลายทัณฑ์สวรรค์กลายเป็นผู้ที่เดินบนเส้นทางของเทพราชันแล้ว แน่นอนว่าคนผู้นั้นยังไม่อาจเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพราชัน เทพราชันที่แท้จริงย่อมไร้ผู้ต่อกรทั่วทุกสารทิศ เหนือสวรรค์ใต้หล้าเคารพแต่ตัวเอง เป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในจักรวาล จะทำสิ่งใดไม่จำเป็นต้องหลบๆ ซ่อนๆ เช่นนี้ นิ้วเดียวบดบังสวรรค์ คำรามหนึ่งครั้งทลายทะเลดาว เมื่อมาถึงขอบเขตนี้ นอกจากการมีชีวิตยืนยาวแล้วยังจะมีอะไรที่ทำไม่ได้อีก? ความสามารถของคนที่ลอบโจมตีคนนี้ยังไม่ไปถึงขั้นนั้น