เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ - ตอนที่ 162 จีบกัน

“มีใครใช้วิธีนี้ปลอบให้คนมีความสุขกัน ?”

เธอได้ยินเพียงเสียงทุ้มต่ำของชายคนนั้นกระซิบ：“ผมค้นพบว่าจะสามารถทำให้คุณลืมปัญหานี้ได้อย่างสมบูรณ์ วิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุด”

จากนั้น ก็ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ รู้สึกเพียงแค่คืนนี้มันมืดขึ้นเรื่อยๆ เย่หลินนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างแผ่วเบาและหอบ และวางมือข้างหนึ่งไว้บนแก้มของเขา

“ยังอยาก…….อีกรอบ ?”แววตาของเขาหนักอึ้งและในคำพูดน้ำเสียงของเขานั้นก็มีความหื่นกระหายอยู่

เย่หลินรีบส่ายหัวด้วยความหวาดกลัว：“ ไม่เอา ฉันเหนื่อยมาก ！”

“พรุ่งนี้ตอนเช้าตื่นขึ้นมาออกกำลังกายกับผม แรงกายของคุณ ไม่ค่อยโอเค………”หนิงเส่าเฉินพูดอย่างเคร่งขรึม

เย่หลินเม้มริมฝีปาก กลอกตาให้เขา จากนั้นก็พลิกตัวหันหลังให้กับเขา

หนิงเส่าเฉินใช้แรงกอดเธอเอาไว้ในอ้อมแขนใหม่อีกครั้ง ด้วยแรงและความแข็งแกร่งอย่างนั้น เห็นได้ชัดเลยว่าเขายังมีแรงอีกมาก ！

ความคิดนี้ทำให้เย่หลินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ความแตกต่างนี้มันเยอะเกินไปแล้ว

วันพรุ่งนี้เป้นวันเสาร์ หนิงเส่าเฉินถึงแม้ว่าจะเป็นเจ้านาย แต่เขาก็ทุ่มเทกว่าคนธรรมดาเยอะมาก วันเสาร์วันอาทิตย์สำหรับเขาแล้วมันดูหรูหรามาก เขาแต่งตัวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆและพูดว่า：“ ฉันอยากไปพบเกาไห่”

หนิงเส่าเฉินบีบมือที่ติดกระดุมอยู่ครู่หนึ่ง เขาคิดสักพักและพูดว่า “ตกลง ผมจะจัดการให้ คุณรีบตื่นเถอะ”

“ไปไหนเหรอ ?”

“วันนี้ผมต้องไปเซ็นสัญญากับรีสอร์ทใกล้ๆนี้ คุณไปกับผม” เขาพูดอย่างเป็นธรรมชาติ

เย่หลินส่ายศีรษะ ตอนนี้สถานะของเธอยังคงเป็นเมียน้อยอยู่ ? ถ้าไปเข้าออกกับเขาอย่างเปิดเผยแบบนี้ ถึงแม้ว่าเกาเหวินจะไม่มีท่าทีรังเกียจ แต่เธอก็ไม่อยากให้คนอื่นมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ

“ไปกับผม คุณไปเดินเล่นรอบๆ ที่นั่นทิวทัศน์ไม่เลวเลย ตอนกลางคืนผมจะพาคุณไปช้อปปิ้ง เป็นยังไง ? ”หนิงเส่าเฉินจัดคอเสื้อของเขา และขยิบตาให้กับเย่หลิน

ช้อปปิ้งกับหนิงเส่าเฉิน ? สิ่งนี่มันค่อนข้างดึงดูดเธอ

เหตุการณ์ไม่กี่วันมานี้ ทำให้เธอวุ่นวายมากจริงๆ เมื่อคิดเช่นนี้ ออกไปเดินเล่นหน่อยก็ดี เธออยู่ที่บ้านนี้คนเดียวไม่แปลกเลยถ้าเธอจะบ้า

เมื่อมองไปที่ทิวทัศน์อันงดงามเบื้องหน้า เย่หลินก็ตกตะลึง

ที่นี่ ล้อมรอบด้วยภูเขาและแม่น้ำ ภูเขาสูง สายน้ำ ลำธาร ป่าหิน ทุกอย่างของรีสอร์ทมีครบอยู่ที่นี่หมด

ถ้าหากหนิงเส่าเฉินไม่พาเธอมา เธอก็ไม่คิดเลยว่า ในเมือง C ที่เต็มไปด้วยความรวดเร็ว จะยังมีสถานที่เป็นเหมือนสวรรค์แบบนี้

พื้นที่ของรีสอร์ทนี้มีขนาดใหญ่มาก

“ด้านหลัง มีน้ำพุร้อน ตอนกลางคืนช้อปปิ้งเสร็จแล้ว พวกเราไปแช่น้ำพุร้อนกัน หนิงเส่าเฉินพูดที่ข้างหูของเย่หลิน พูดจบ เขาก็เห็นหูของเย่หลินแดง ดวงตาก็หรี่ลง คุณเย่ อย่าบอกนะว่า คุณกำลังจินตนาการภาพที่ไม่เหมาะสมอยู่ ?”

เย่หลินมองไปที่คนกลุ่มใหญ่ที่ตามมาข้างหลัง และจ้องไปที่หนิงเส่าเฉินอย่างดุร้าย

“ฉัน…….ฉันไม่ ฉัน……….”เธอก็แค่คิดว่า ไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วยก็เท่านั้น

“เอ่อ ฉันไปเดินเล่นรอบๆนะ คุณทำธุระเสร็จแล้ว ก็โทรศัพท์หาฉันนะ ?” ถูกคนมากมายจ้องมองแบบนี้ เธอรู้สึกไม่สบายใจ ถึงแม้ว่าในใจจะไม่มีความวิตกกังวล แต่ ด้วยสถานะของพวกเขา เธอก็ยังรู้สึกอึดอัดอยู่เล็กน้อย

“รอเดี๋ยว ”หนิงเส่าเฉินหันกลับมาและยื่นเอกสารให้กับเธอ

“ข้างบนนี้ คุณเซ็นชื่อก่อน”

เย่หลินขมวดคิ้ว “เซ็นชื่อ ทำอะไร ?”

หนิงเส่าเฉินกระซิบที่ข้างหูเธอว่า “คืนนี้พักที่นี่ ถ้าจะเปิดห้องก็จะต้องเซ็นชื่อ”

เย่หลินพูดด้วยไม่คิดอะไรมาก และรีบเซ็นชื่อลงข้างบนอย่างรวดเร็ว

“อย่าเดินไปไหนไกลล่ะ อีกสักพักเดี๋ยวผมโทรหา”

เย่หลินตอบอืมกลับไป

เมื่อเธอเดินไปข้างหน้า หนิงเส่าเฉินก็หยิบบัตรประชาชนของเย่หลินออกมาจากกระเป๋าเสื้อและส่งให้กับหลิวซู “ไปจัดการ แต่ทำเร็วหน่อยนะ”

เย่หลินเดินตามกลุ่มคนไปยังภูเขา ที่นี่ถึงแม้ว่าจะเป็นรีสอร์ท แต่ก็เป็นสถานที่ท่องเที่ยวด้วยเช่นกัน

แต่ว่า ตั๋วเข้ามีราคาค่อนข้างแพง คนที่มาจึงไม่เยอะมาก

หลังจากเดินไปได้สักพัก เธอก็รู้สึกเหนื่อย เธอหาหินก้อนใหญ่และนั่งลงพัก หนิงเส่าเฉินพูดถูกแล้ว ความแข็งแรงทางกายภาพของเธอ ไม่ค่อยดีนัก

นี่ใช้เวลาเดินเพียงสิบกว่านาทีเท่านั้น เธอก็เหนื่อยจนหมดแรงแล้ว

เธอนั่งลงและคิดจะพักครู่หนึ่ง แต่เธอก็ไม่อยากเห็นฉากตรงนี้ ที่มันไม่ค่อยเหมาะสมสำหรับเด็กเท่าไหร่

เธอลุกขึ้นยืนอย่างเขินอาย แต่ก็ตกไปอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่น

กลิ่นกายที่คุ้นเคย ทำให้สองมือของเธอที่จะผลักคนชะงักอยู่กลางอากาศ

ชายคนนั้นโน้มตัวมาและกระซิบที่ข้างหูเธอว่า：“หน้าแดงแบบนี้ กำลังคิดอะไรอยู่ ?”

เย่หลินเม้มริมฝีปาก ไม่อยากบอกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอจึงดึงเขาออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว

“ฉัน……..เมื่อครู่ฉันเห็นผู้ชายสองคน กำลัง……กำลังจูบกัน”เธอก้มศีรษะของเธอไปที่หน้าอกของเขา และพูดเบาๆว่า นี่เป็นครั้งแรกของเธอ ที่ในชีวิตจริงเห็น “รักร่วมเพศ”

จึงอดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็น

หนิงเส่าเฉินจับเอวของเธอ ยิ้มและพูดว่า “ไปกันเถอะ ผมพาคุณไปช้อปปิ้ง แล้วค่อยไปทานข้าว”

“คุณทำธุระเสร็จแล้ว ?”

“อืม ที่เหลือ มีคนไปจัดการแล้ว ”เมื่อเห็นได้ชัดว่าฝีเท้าเธอช้าลงเล็กน้อย เขาก็หยุดนิ่ง “แรงกายของคุณ แย่มากจริงๆ”

เย่หลินพยักหน้า “ใช่สิ ฉันรู้สึกแก่แล้ว”

เมื่อเห็นชายตรงหน้าไม่ตอบอะไร เธอก็เม้มริมฝีปากและยิ้ม “เห็นได้ชัดว่าคุณอายุมากกว่าฉัน ทำไมรู้สึกว่าแรงกายของคุณดีกว่าฉันมาก ?”

“คุณลองพยายาม 365 วัน และวิ่งสองสามกิโลเมตรในตอนเช้าทุกวัน คุณก็จะรู้ว่าแรงกายจะยังดีไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม ”

“ถ้างั้นก็ช่างมันเถอะ งานอดิเรกเดียวของฉันก็คือการขี้เกียจอยู่บนเตียง ไม่เอาไม่เอา”เธอพูดพลางส่ายศีรษะ

หนิงเส่าเฉินมองไปที่ท่าทางของเธอ และก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

เย่หลินมองไปที่เขา รอยยิ้มที่เขายิ้มออกมามันช่างสวยงามจริงๆ คิ้วของเขากระตุก มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย เมื่อมองไป มันทำให้คนละสายตาไม่ได้เลย

เธอมองไปรอบๆ ไม่มีคนเลย

เมื่อคิดไปคิดมา ทันใดนั้นเธอก็หันกลับมา เอาแขนคล้องคอของเขาไว้ เขย่งเท้าขึ้นมา และแตะไปที่ริมฝีปากของเขาเบาๆ

เมื่อคิดจะถอย ก็มีแรงมาโอบเอวของเธอมากขึ้น “คุณเย่ คุณกำลังจุดไฟ”

เย่หลินเม้มริมฝีปากเล็กน้อยอย่างเขินอาย “ฉัน….ฉันก็แค่อยากจะจูบ ก็เพราะคุณหนิงดูดี”

หลังจากนั้นเย่หลินก็ได้ยินชายตรงหน้าสูดลมหายใจเข้าและออก และกอดเธอไว้ในอ้อมกอด “ครั้งหน้าถ้ามาข้างนอก อย่าจู่โจม”

จู่โจม ? เย่หลินกะพริบตา เธอก็แค่อยากจะจูบเขา เธอจู่โจมตรงไหน ? จากนั้น เธอก็รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงบนร่างกายของชายคนนั้น เธอเบิกตากว้าง และในใจก็เข้าใจทันที

เธอปิดปากและแอบยิ้ม

หนิงเส่าเฉินมองไปข้างหน้า และกัดริมฝีปากไว้ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย และเห็นได้ชัดว่ากำลังอดทนอะไรอยู่ ท่าทางแบบนั้น ทำให้เย่หลินมองและอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย และรู้สึว่าหนิงเส่าเฉินคนนี้น่าดึงดูดเป็นพิเศษ

“อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนี้อีก ระวังผมจะจัดการคุณที่นี่”

เมื่อเขาพูดจบ ก็เห็นเย่หลินใช้สายตามองไปรอบๆด้วย เขาก็พูดอย่างเคร่งขรึมว่า：“ ที่นี่มีหินอยู่ที่หนทุกแห่ง ถ้านอนลงจะตื่นเต้นขนาดไหนกันนะ”

พูดจบ เธอก็ส่งเสียง เอ่อ ออกมา และหน้าแดง

ชายคนหนึ่งกอดเธอไว้แน่นในอ้อมแขน มือใหญ่ของเขาลูบหลังเธอสองครั้ง ทำให้ผมเจอสมบัติที่ล้ำค่าแบบคุณอย่างนี้เจอได้อย่างไร ?”

จากนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดคุยกัน และสวมกอดกัน

จนกระทั่ง……..

“แค่กแค่ก………”มีเสียงไอเบาๆที่อบอุ่นดังขึ้นมา

เย่หลินก้มศีรษะลงและปล่อยหนิงเส่าเฉิน เมื่อหันกลับไป ก็เห็นมีคนมา เป็นผู้หญิง เป็นผู้หญิงที่มีออร่าที่แข็งแกร่ง