“ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ได้?”เซิ่งซื่อหาวหรี่ตามองอย่างเย็นชา สายตาคู่นั้น ก็เหมือนกับการตรวจสอบนักโทษ

เธอลุกลี้ลุกลนรีบดึงผ้าห่มผืนบางขึ้นมาคลุมบนร่างกาย บังคับให้สงบลง“ประธานเซิ่งหรือว่าเรื่องที่ทำคุณจะไม่ยอมรับ?”

เซิ่งซื่อหาวฟังฉันพูดจบ หัวเราะเยาะเย้ย ทันใดนั้นก็โน้มตัวลงใช้มือบีบคางของฉัน น้ำเสียงมืดครึ้มและเย็นชา“เป้าหมายของเธอ ฉันรู้ชัดเจน”

คำพูดนี้ทำให้ฉันร่างกายแข็งทื่อ หัวใจก็เต้นรัวขึ้นทันที ฉันปลอบใจตัวเอง เขาไม่มีทางรู้หรอก หลังจากนั้นก็ปรับสีหน้าของตัวเอง บังคับให้นิ่งสงบ“ประธานเซิ่งคุณพูดเรื่องน่าขันจริงๆ ฉันจะมีเป้าหมายอะไรได้ล่ะ?”

เซิ่งซื่อหาวชำเลืองมองฉันอย่างเย็นชา หลังจากนั้นก็ปล่อยคางฉัน ก้มตัวลงเก็บเสื้อสูทที่อยู่บนพื้น หยิบกระเป๋าเงินออกมาจากข้างใน หยิบเงินสดทั้งหมดออกมาอย่างว่องไว หลังจากนั้นก็ทิ้งลงบนเตียง

“นี่คือเงินที่ฉันให้เธอ เรื่องเมื่อคืนลบเลือนให้หมด”

สายตาเหยียดหยามของเขา เหมือนกับว่ามองฉันแล้วน่ารำคาญ ศักดิ์ศรีของฉันถูกจังเฉิงเหยียบย่ำครั้งหนึ่งแล้ว ยังถูกเซิ่งซื่อหาวเหยียบย่ำลงอีกครั้ง

การดูถูกและเยาะเย้ยแบบนั้น ก็สัมผัสถึงหัวใจที่บอบช้ำของฉันอีกครั้ง ฉันลุกขึ้นยืน ด้วยความโกรธ คว้าเงินโยนใส่หน้าของเซิ่งซื่อหาว “ฉันไม่ได้มาขายตัวแลกกับเงินเล็กน้อยแค่นี้”

วินาทีที่เงินโปรยลงบนหน้าของเซิ่งซื่อหาว สีหน้าของเขาก็มืดครึ้มรุนแรงขึ้น

สายตาโหดเหี้ยมจ้องมองมาที่ฉัน น้ำเสียงอันตราย“ตั้งแต่ฉันเข้ารับตำแหน่ง สถานการณ์ของลูกน้องฉันรู้ชัดเจนก่อนแล้ว เธอใช้ทุกวิถีทางที่จะนอนกับฉัน เพียงแค่อยากให้ฉันกลายเป็นเครื่องมือให้เธอแก้แค้นผู้ชายสารเลว มีเหตุผลอะไรที่เธอขุดหลุมเอาไว้ แล้วฉันจะต้องกระโดดลงไป”

ประโยคสุดท้าย ทำให้เธอตกใจ ใช่แล้ว!ฉันไม่มีความสุขกับชีวิตแต่งงาน หลังจากนั้นใช้ทุกวิถีทาง ทำให้เซิ่งซื่อหาวมาแก้แค้นผู้ชายสารเลว ท้ายสุด ความจริงก็ไม่ยินยอมให้ฉันขี้ขลาดและถอย เรื่องที่ฉันทำไม่ได้เห็นแก่ตัว เกรงว่าเป็นแบบนี้ ความจริงไม่ยินยอมให้ฉันขี้ขลาดและถอย

ในเมื่อศักดิ์ศรีถูกขว้างทิ้งไปแล้ว ดังนั้นก็หายไปโดยสิ้นเชิง อย่างน้อยที่สุด ดีกว่าเสียตัว แต่จุดประสงค์ยังไม่บรรลุผล

ฉันหัวเราะเบาๆ ไม่ปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าอีก ยืนอย่างใจกว้างต่อหน้าเซิ่งซื่อหาว“ฉันยอมรับ ฉันใช้อุบาย แต่ประธานเซิ่งถือสากับอุบายพวกนี้เหรอ?และฉันก็ฉลาดนิดเดียว ฉันยังไม่สามารถหลบหนีสายตาที่เฉียบคมของท่านได้”

“ถ้าหากว่าเธอจะใช้เรื่องเมื่อคืนนี้มาขู่ให้ฉันช่วยเธอสั่งสอนจังเฉิง เธอคิดผิดแล้ว ฉันเป็นคนที่แยกแยะเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงาน”เซิ่งซื่อหาวชำเลืองตามองเธอ จากนั้นก็ถอนสายตากลับ

พูดความจริง ตอนแรกฉันก็จะทำเพื่อเป้าหมายนี้จริงๆ เพียงแต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว

ความประทับใจของเซิ่งซื่อหาวมีกับฉันไม่ค่อยดี ไม่ว่าจะทำยังไง ถึงอย่างไรก็ต้องค่อยๆก้าวหน้าไปตามลำดับ จะว่าไป เรื่องบางเรื่อง คนบางคน ฉันยังยินยอมที่จะลงมือทำด้วยตัวเอง

ฉันฝืนยิ้ม“ในเมื่อเรื่องของจังเฉิงคุณก็รู้แล้ว ก็คงไม่ต้องให้ฉันพูดรายละเอียดอีก ง่ายมาก ตอนนี้ฉันไม่สามารถหนีการแต่งงานนี้ได้ แต่ว่าฉันไม่ยอมเสียเวลากับผู้ชายสารเลวแบบนั้น ดังนั้น ฉันจำเป็นต้องหาอะไรที่มันเร้าใจ”

พูดพลาง เธอก็หันกลับมามองเขา“และคุณ ใบหน้าหล่อเหลาขายาวมีความสามารถ ดูเหมือนจะเป็นทางเลือกที่ดี”

“และฉัน ผิวขาวและสวย ขายาว เอวเล็ก ก็เหมาะสมกับคุณ เรื่องสำคัญที่สุดก็คือ ไม่ตามติดหนึบคุณ ระหว่างพวกเราสองมีแค่เรื่องเซ็กซ์ ไม่มีเรื่องความรัก ข้อเสนอนี้ก็คุ้มค่า”

ดวงตาที่เย็นชาของเซิ่งซื่อหาวกวาดสายตามองบนร่างกายของฉัน ลูกกระเดือกขยับ

ฉันยิ้มเย็นในใจ ถ้าหากฉันถอดเสื้อผ้าหมดแล้วยืนอยู่ต่อหน้าแต่ผู้ชายล้วนไม่มีปฏิกิริยา งั้นฉันก็ยอมไปหาเต้าหู้มาฆ่าตัวตายดีกว่า

ความจริง ฉากนี้ในใจฉันฝึกมาแล้วหลายพันครั้ง ถึงแม้ว่าตอนแรกจะเหนือความคาดหมาย แต่ฉันเชื่อมั่น ผลสุดท้ายยังอยู่ในความเชื่อมั่นของฉัน

“ข้อเสนอของเธอก็ไม่เลว”

“งั้นประธานเซิ่งยินยอมแล้ว?”ฉันอดไม่ได้ที่จะยิ้ม