เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] - ตอนที่ 35 นักล่าเงินรางวัล (ตอนต้น)

บทที่ 35 นักล่าเงินรางวัล (ตอนต้น)

“เลี้ยงข้าว”

ซูชือรีบเขย่าแขนซูเย่และพูดว่า “นายได้เงินรางวัลมาตั้ง 3,000 หยวน ต้องเลี้ยงข้าวพวกเรานะเว้ย!”

“ได้สิ แต่ขอให้ฉันตอบคำถามรอบต่อไปเสร็จก่อนนะ”

ซูเย่ว่า…

ซูชือปล่อยมือออกจากแขนของเพื่อนร่วมห้องทันที ในใจอดนึกชื่นชมไม่ได้ว่า

ให้ตายสิ บอกให้เลี้ยงข้าวก็รับปากว่าจะเลี้ยงง่าย ๆ แบบนี้เลยหรือ ทำไมซูเย่ถึงเป็นคนดีแบบนี้นะ!

เมื่อการแข่งขันตอบคำถามรอบที่ 2 จบลง

ผู้เข้าแข่งขันทุกคนต่างก็อยากรู้ว่าใครกันที่เป็นผู้ตอบคำถามได้ถูกต้องทั้งหมด

เมื่อกดเข้าไปดูในรายชื่อผู้ชนะ พวกเขาก็เห็นชื่อของบัญชีผู้ใช้งาน 9 คน และคนที่อยู่บนตำแหน่งสูงสุดก็มีชื่อว่า “คนเก็บขยะ”

ต่อท้ายด้วยตัวหนังสือสีแดงเขียนเอาไว้ว่า : ความแม่นยำ : 100%!

นั่นหมายความว่าเจ้าของชื่อผู้ใช้คนเก็บขยะเป็นคนที่ตอบคำถามได้เร็วมากที่สุดในจำนวนผู้ชนะทั้ง 9 คน

“สุดยอดเลย! ทั้งตอบเร็วและตอบถูกด้วย!”

“คนเก็บขยะ ชื่อนี้เหมือนเพิ่งเข้าเล่นเกมเป็นครั้งแรกเลยนะ แต่กลับตอบคำถามได้ถูกหมดทุกข้อ เก่งมาก!” ผู้คนจำนวนมากลงมือพิมพ์ความคิดเห็นผ่านทางหน้าจอด้วยความชื่นชม

และในระหว่างที่ทุกคนกำลังตื่นเต้นกันอยู่นั้น การแข่งขันตอบคำถามรอบที่ 3 ก็เริ่มขึ้น

คำถามแรกมีอยู่ว่า

“เมนู “ไก่ 3 ถ้วย” มีองค์ประกอบหลักอยู่ด้วยกัน 3 อย่างคือ เหล้าจีน 1 ถ้วย น้ำตาล 1 ถ้วย และอย่างสุดท้ายคืออะไรอีก 1 ถ้วย?”

“ข้อ A: น้ำส้มสายชู ข้อ B: น้ำมันพริก ข้อ C: ซอสพริก ข้อ D: ซอสถั่วเหลือง”

เมื่อจินฟานกับซูชือเห็นคำถามนี้ พวกเขาก็วางโทรศัพท์ลงโดยทันที

พวกเขาจะไปรู้ได้อย่างไร?

ไก่ 3 ถ้วยกับผีน่ะสิ!

ทั้งสองหนุ่มหันมามองหน้าซูเย่

ซูเย่กดเลือกคำตอบข้อ D

“ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!”

เสียงแจ้งเตือนคำตอบที่ถูกต้องดังขึ้นจากโทรศัพท์ของซูเย่อีกครั้ง

สองหนุ่มได้ยินเสียงนี้อีกแล้ว

ซูชือกับจินฟานหันมองหน้ากันและพูดอะไรไม่ออก ทำไมคำถามที่ยากเหลือเกินในสายตาของพวกเขา กลับกลายเป็นคำถามแสนง่ายในสายตาของซูเย่

พวกเขาไม่คิดเลยว่าช่องว่างระหว่างตนเองกับซูเย่จะห่างชั้นกันมากถึงขนาดนี้

“เทศกาลใดจะจัดขึ้นวันที่ 15 ของเดือนตรุษจีน?”

“ข้อ A: เทศกาลโคมไฟ ข้อ B: เทศกาลกราบไหว้วิญญาณบรรพบุรุษ ข้อ C: เทศกาลเชิดมังกร”

ซูเย่จิ้มไปที่ข้อ A

คำถามที่ 3 ผ่านไป คำถามที่ 4 ผ่านไป

ซูเย่ยังคงตอบคำถามได้อย่างง่ายดาย

ซูชือกับจินฟานฟังเสียงสัญญาณแสดงความยินดีจากโทรศัพท์มือถือของเพื่อนร่วมห้องครั้งแล้วครั้งเล่า มันทำให้พวกเขานึกท้อใจในความโง่เขลาของตนเอง

จินฟานหันมามองหน้าซูชือและส่งข้อความบอกในมือถือว่า “วันพรุ่งนี้เรามาลอกคำตอบของซูเย่กัน

ดีกว่า”

ซูชือพยักหน้าเห็นด้วย ถ้าพวกเขาตอบตามซูเย่ก็ต้องถูกหมดทุกข้อเหมือนกัน

คำถามข้อที่ 5

“ในการ์ตูนเรื่อง “บากิ” พ่อของบากิมีชื่อว่าอะไร?”

“ข้อ A: วากาบายาชิ เก็นโซ ข้อ B: ฮันมะ ยูจิโร่ ข้อ C: ฮิเดโตชิ นากาตะ”

ซูชือกับจินฟานต้องหยิบโทรศัพท์มือถือกลับขึ้นมามองหน้าจออีกครั้งด้วยความพิศวงงงงวย

นี่มันเป็นคำถามประเภทไหนกันแน่

“อยู่ดี ๆ ก็ถามเรื่องการ์ตูนซะงั้น ใครมันจะไปตอบได้ คนที่จัดเรียงคำถามพวกนี้ คงไม่เหลือความเป็นคนอยู่อีกแล้วแน่ ๆ”

แต่อย่างไรก็ตาม

เสียงพูดของพวกเขายังไม่ทันจางหาย

“ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!”

เสียงแจ้งเตือนว่าเป็นคำตอบที่ถูกต้องก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ซูชือพูดอะไรไม่ออก

จินฟานก็อยู่ในอาการตกตะลึงเช่นเดียวกัน

พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้เลย นอกจากหันมามองหน้าซูเย่ด้วยความชื่นชมหมดหัวใจ

เวลาผ่านไปซูเย่ตอบคำถามข้อที่ 6 และข้อที่ 7 ได้อย่างรวดเร็วเช่นเคย

มาถึงคำถามข้อที่ 8

“ชื่อเรียกเต็มๆ ของแผ่น CD – R คืออะไร?”

“ข้อ A: Computer Disc Recordable ข้อ B: Compact Disc Recordable”

เมื่อเห็นคำถามข้อนี้ ซูชือกับจินฟานก็ยิ่งพูดไม่ออกหนักกว่าเดิม

“ใครเป็นคนคิดคำถามวะ มันจะมากเกินไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เด็กที่เรียนสายคอมจะรู้ไหมวะเนี่ย?”

“ซูเย่ นายรู้หรือเปล่าว่าชื่อเต็ม ๆ ของมันคืออะไร?”

จินฟานถามด้วยความสงสัย

“ฉันก็ต้องรู้อยู่แล้ว”

ซูเย่พยักหน้าตอบรับเหมือนไม่มีสิ่งใดสำคัญ ก่อนจะกดเลือกคำตอบข้อ B

หลังจากนั้นเสียงสัญญาณแจ้งเตือนว่าเป็นคำตอบที่ถูกต้องก็ดังขึ้น

“สุดยอดเลยว่ะเพื่อน”

จินฟานเลียริมฝีปากที่แห้งผากและพูดออกมาได้เพียงประโยคนั้น

“นายนี่มันโคตรสุดยอดเลย”

ซูชือก็ยกนิ้วโป้งชื่นชมด้วยความจริงใจเช่นกัน

ซูเย่ตอบคำถามข้อที่ 9 ได้อย่างรวดเร็ว

“มาถึงคำถามข้อสุดท้ายแล้ว”

ซูชือมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความตื่นเต้น “อยากรู้จริง ๆ ว่าจะเป็นคำถามที่โหดขนาดไหน”

“คำถามข้อสุดท้ายมันต้องไม่ง่ายอยู่แล้ว”

จินฟานบีบไหล่ให้กำลังใจซูเย่

เพียงพูดจบ คำถามข้อที่ 10 ก็ปรากฏบนหน้าจอ

“โจวจื่อรั่ว หนึ่งในตัวละครเอกจากนวนิยายกำลังภายในระดับตำนานเรื่องดาบมังกรหยก มีมารดาแซ่อะไร?”

“ข้อ A: แซ่โจว ข้อ B: แซ่จ้าว ข้อ C: แซ่เสว่ ข้อ D: แซ่สวี”

เป็นอีกครั้งที่จินฟานกับซูชือพูดอะไรไม่ออก ใบหน้าของพวกเขากระตุกด้วยความเดือดดาล

สองหนุ่มรู้ดีอยู่แล้วว่าคำถามข้อสุดท้ายมันต้องไม่ง่าย แต่พวกเขาไม่คิดเลยว่ามันจะยากถึงขนาดนี้!

ใครจะไปจำชื่อแซ่ของมารดาของโจวจื่อรั่วกัน?

พวกเขารู้เพียงอย่างเดียวว่าบิดาของโจวจื่อรั่วต้องมีแซ่โจวแน่นอน!

“น้ำในทะเลสาบที่กว้างใหญ่ ยังไม่มากเท่าน้ำตาของฉันที่ไหลในหัวใจเพราะคิดถึงเธอ…”

อยู่ดี ๆ ซูชือก็ฮัมเพลงออกมาด้วยอารมณ์ความรู้สึกสุดเศร้า แต่ในทันใดนั้น เขาก็หยุดชะงักและตบเข่าฉาด อุทานออกมาว่า “ฉันจำได้แล้ว นี่เป็นเนื้อร้องจากเพลงรอคอยรักพันปี!”

จินฟานมองหน้าเพื่อนสนิทอย่างเอือมระอา ก่อนจะหันหน้ามาหาซูเย่และพูดด้วยน้ำเสียงปลอบใจ “ถ้านายตอบไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ นี่เป็นคำถามที่ไม่ควรมีใครตอบได้อยู่แล้ว”

“ถ้ามีใครตอบถูกนะ ฉันจะยอมยืนกลับหัวกิน…”

ซูชือพูดยังไม่ทันจบ

“ติ้ง! ติ้ง! ติ้ง!”

เสียงแจ้งเตือนคำตอบที่ถูกต้องดังขึ้น ซูชืออ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก เขาทำได้เพียงมองหน้าจอโทรศัพท์ของซูเย่ด้วยความไม่อยากเชื่อ

“นายว่าจะกินอะไรนะ?” ซูเย่หันมายิ้มให้กับซูชือ

ซูชือรีบหลบสายตา พร้อมกับตอบรับขำ ๆ ว่า “กินของที่นายจะเลี้ยงพวกเราไง!”

จากนั้น ซูชือก็มองลำดับคะแนนผู้ชนะ และผู้ที่ครอบครองตำแหน่งอันดับหนึ่งก็ยังคงเป็น “คนเก็บขยะ” อยู่เช่นเดิม

ในตอนแรก จินฟานกับซูชือตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก แต่วินาทีต่อมาเมื่อรู้สึกตัว ทั้งสองหนุ่มก็ต้องกระโดดตัวโยนพร้อมกันด้วยความดีใจ

“พระเจ้าช่วย!” ทั้งสองคนอุทานขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ

“รีบดูเร็ว รอบนี้ได้เงินรางวัลเท่าไหร่?”

จินฟานพูดด้วยความกระตือรือร้น

“นั่นสิ นายเป็นคนเดียวที่ตอบถูกเลยมั้ง น่าจะได้เงินรางวัลเต็มจำนวนเลยนะเว้ย”

ซูชือรีบตรวจสอบผลการแข่งขัน

ในอีกไม่กี่อึดใจต่อมา บนหน้าจอโทรศัพท์มือถือของซูเย่ก็แสดงข้อความแจ้งเตือนว่า เงินรางวัลที่เขาได้รับในการแข่งขันรอบนี้ มีจำนวนทั้งสิ้น 30,000 หยวน!

ซูชือดวงตาเป็นประกายวาววับ เขย่าแขนซูเย่เหมือนเด็ก ๆ “นายสัญญาแล้วนะว่าจะเลี้ยงข้าวพวกเรา” เขาทวงสัญญากับเพื่อนรัก

“ใช่” จินฟานเอนตัวเข้ามาด้วยความตื่นเต้น วันนี้ช่างเป็นวันที่ดีสำหรับเขาจริง ๆ

“ไม่มีปัญหา”

ซูเย่พูดพร้อมกับกดถอนเงินและโอนเข้าบัญชีธนาคารของเขา ก่อนถามว่า “พวกนายอยากกินอะไร?”

“ปีกไก่ตุ๋นน้ำแดงดีไหม?” ซูชือรีบบอกเมนูโปรดของเขาทันที

จินฟานรีบปฏิเสธทันที “มันจะไปอิ่มได้ไง หม้อไฟชุดใหญ่ดีกว่า”

…