เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] - ตอนที่ 140 สุดยอดไปเลย เสี่ยวเย่!

บทที่140สุดยอดไปเลย เสี่ยวเย่!

นางฟ้าไป๋จือเหยียนเคยขอแอดเพื่อนซููเย่ถึงสองรอบ?

แต่ก็…ถูกปฏิเสธทุกรอบ?

เศษขยะที่เพิ่งเปิดจุดลมปราณได้เพียงจุดเดียวอย่างซููเย่มีดีอะไรถึงได้ปฏิเสธเธอ?

ทุกคนคิดด้วยความอิจฉาริษยา

ทำไมนายถึงปฏิเสธนะ!

ทำไมถึงไม่เป็นฉัน?

มาแอดเพื่อนฉันสิ ฉันไม่มีทางปฏิเสธเธอแน่นอน!

นั่นคือความคิดของชายหนุ่มหลายคนในขณะนี้

เฉินเซียนอวี่หยุดชะงักและเบิกตาโตมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความเหลือเชื่อ

“พวกเราไม่รู้จักกันสักหน่อย”

ซููเย่พูดขณะมองหน้าไป๋จือเหยียน

“แต่ตอนนี้ก็รู้จักกันแล้วไม่ใช่หรือไง?”

ไป๋จือเหยียนหัวเราะออกมาอีกครั้ง ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดแอปวีแชท พูดว่า “เร็วเข้า มาแอดเพื่อนกัน”

หืม?

เห็นดังนั้น ชายหนุ่มจำนวนมากก็ถึงกับปากอ้าตาค้าง

นางฟ้าไป๋จือเหยียนกำลังจะขอแอดเพื่อนซููเย่อีกแล้ว?

หญิงสาวเคยขอแอดไปแล้วสองครั้ง แต่ก็ถูกปฏิเสธ แต่นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยเห็นด้วยตาของตัวเอง

ทว่าครั้งนี้ เธอขอเขาแอดเพื่อนต่อหน้าทุกคน หัวใจของบรรดาชายหนุ่มจึงรู้สึกอิจฉามากกว่าเดิม

นางฟ้าจ๋า อย่าลดตัวลงไปยุ่งเกี่ยวกับคนแบบนั้นเลยนะ!

มาแอดเพื่อนกับฉันดีกว่า

ในขณะนี้ แม้แต่ซูชือกับจินฟานก็ยังตกตะลึงแล้วเช่นกัน

สองหนุ่มหันมองหน้ากัน

ซููเย่ปฏิเสธคำขอเป็นเพื่อนของไป๋จือเหยียนถึงสองครั้ง ทำไมพวกเขาถึงไม่รู้เลยนะ?

“ทำไมต้องแอดด้วย?”

ซููเย่ถาม

คำถามนี้ทำให้ไป๋จือเหยียนต้องเบิกตาโตด้วยความประหลาดใจ

ทำไมต้องแอดด้วย?

การจะแอดเป็นเพื่อนใครสักคน มันต้องมีเหตุผลด้วยหรือ?

เหล่าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ในโรงฝึกพิเศษ รู้สึกอยากจะอัดซููเย่ให้หายแค้นนัก

เหตุผลที่ต้องแอดเพื่อน ก็เพราะนางฟ้าไป๋จือเหยียนอยากไว้หน้านายน่ะสิ!

หมอนี่มันไม่ได้เรื่องเลยจริง ๆ!

“ถ้าถามหาเหตุผล ก็คงเป็นเพราะว่าฉันอยากรู้จักนายนั่นแหละมั้ง”

ไป๋จือเหยียนยิ้มตอบกลับไป

ซููเย่มองหน้าหญิงสาวอย่างชั่งใจ แต่สุดท้ายก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และกดคิวอาร์โค้ดเพื่อให้เธอสแกนแอดเพื่อน

“ไม่รู้จักกันก็ดีอยู่แล้ว บางทีคนเราไม่จำเป็นต้องรู้จักกันก็ได้ ผู้หญิงสวย ๆ แบบคุณ มักจะมีแต่เรื่องน่าปวดหัวเสมอ”

ฟังที่พูดเข้าสิ!

ไม่มีอะไรดีแล้วยังจะเล่นตัวอีก!

ดวงตาของทุกคนที่จ้องมองมาแทบจะลุกเป็นไฟด้วยความโกรธแค้น

“ฉันขอแอดด้วยคนนะ” ไป๋จือหรานเดินออกมาข้างหน้าพร้อมกับโทรศัพท์มือถือ และสแกนคิวอาร์โค้ดของซููเย่ด้วยอีกคน

ทุกคนถึงกับชะงักไปด้วยความตกตะลึงอีกครั้ง

พี่น้องฝาแฝดคู่นี้ถึงกับขอแอดเพื่อนซููเย่ทั้งสองคนเลยหรือ?

นี่มันดอกไม้งามที่ปักบนกองขี้วัวชัด ๆ หรือว่า…ขี้วัวกองนี้จะมีทองคำซ่อนอยู่?

ชายหนุ่มจำนวนไม่น้อยน้ำตาคลอเบ้า

ตอนแรก ซููเย่ชักมือถือของตนเองกลับมา เพราะไม่อยากให้ไป๋จือหรานแอดเพื่อนตนเอง แต่เมื่อคิดดูอีกที หลีกเลี่ยงไปก็มีแต่วุ่นวายมากกว่าเดิมเท่านั้น สุดท้าย เขาก็ยื่นโทรศัพท์ออกไปให้เธอสแกนเพื่อเพิ่มเพื่อน

หลังจากกระทำการแอดเพื่อนกันเสร็จเรียบร้อย ซููเย่ก็พยักหน้าอำลา

เขาได้แต่ลากจินฟานกับซูชือที่ยังยืนตกตะลึงให้เดินตามออกมาด้วย

เมื่อสามหนุ่มสามมุมเดินออกไปแล้ว บรรดาชายหนุ่มที่ยังอยู่ในโรงฝึก ต่างก็พร้อมใจกันพุ่งเข้ามาขอแอดเพื่อนสองพี่น้องไป๋จือ

ผลก็คือ

ทุกคนถูกปฏิเสธ

ไม่เว้นแม้แต่เฉินเซียนอวี่…

“สุดยอดไปเลย เสี่ยวเย่!”

ระหว่างทางกลับหอพัก ในที่สุด ซูชือก็หลุดออกจากภวังค์แห่งความตกตะลึง เขารีบวิ่งเข้ามาชูนิ้วโป้งชื่นชมซููเย่ “มีเคล็ดลับจีบหญิงเด็ด ๆ พอจะบอกกันได้บ้างไหม”

จินฟานก็ชูนิ้วโป้งชื่นชมเพื่อนรักด้วยเช่นกัน “สุดยอดว่ะ!”

“อย่าลืมส่งไอดีของนางฟ้าฝาแฝดคู่นั้นมาให้พวกเราด้วยล่ะ” ซูชือรีบกล่าวเสริม “หรือถ้าพวกนายตั้งกลุ่มแชท ดึงพวกเราเข้าไปด้วยนะ ฉันรับปากว่าจะไม่แชทรบกวนอะไรเลย ขอแค่เข้าไปอยู่ในกลุ่มด้วยเฉย ๆ ก็พอแล้ว”

ซููเย่ได้แต่นิ่งงัน พร้อมกับตะลึงกับปฏิกิริยาของเพื่อนทั้งสอง

…

“เอาล่ะ”

บนห้องทำงานชั้นสองของสถานีตำรวจ

หวังเหายืนอยู่ที่หน้าต่างห้องทำงาน จ้องมองแผ่นหลังของซููเย่เดินหายลับไปจากสายตา ก่อนพูดออกมาด้วยความสงสัย “จะเป็นนายหรือเปล่านะ?”

…

คืนนั้น

เมื่อได้เวลา ทุกคนก็เข้าสู่โลกแห่งเกม

“ประกาศ : เขตแผนที่จากระดับ 30 ขึ้นไปจะเปิดให้เข้าเล่นอย่างเป็นทางการในอีกห้านาทีข้างหน้า สำหรับผู้เล่นทุกคนที่ขึ้นมาถึงเลเวล 30 ได้แล้ว จะสามารถเข้าเล่นเขตแผนที่ใหม่ได้ทันที!”

ข้อความแจ้งเตือนลอยอยู่บนท้องฟ้าเป็นเวลานาน

เมื่อเห็นประกาศแจ้งเตือน กลุ่มผู้เล่นก็ส่งเสียงโห่ร้องออกมาด้วยความดีใจ

ในที่สุด การรอคอยของพวกเขาก็จบลงแล้ว!

ซููเย่เงยหน้ามองกลุ่มข้อความบนท้องฟ้า

หลังจากนั้น เขาก็เดินตรงไปที่เขตน้ำตก และพบว่าม่านพลังที่เคยปิดกั้นทางเข้ากำลังค่อย ๆ จางหายไป

ห้านาทีต่อมา ม่านพลังก็หายลับไปอย่างสมบูรณ์

ผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนตรงเข้าไปที่เขตน้ำตก

ซููเย่มีความรวดเร็วมากกว่าทุกคน

เป็นไปอย่างที่เขาคิดเอาไว้

เมื่อก้าวเข้าไปในม่านน้ำตก หน้าต่างข้อความก็เด้งแจ้งเตือนขึ้นมาทันที

“ต้องการเข้าสู่โหมดสังเวียนผู้กล้าหรือไม่?”

ซููเย่กดเข้าร่วมโดยไม่ลังเล

วินาทีต่อมา

ภาพที่อยู่ตรงหน้าเขาก็เปลี่ยนไป แล้วคลื่นละอองน้ำก็กวาดผ่านร่างของชายหนุ่มตั้งแต่หัวจรดเท้า

“สแกนดูพลังที่แท้จริงในร่างกายหรือไงนะ?”

ซููเย่หัวใจกระตุกวูบ

เขาไม่ต้องเป็นกังวล เพราะได้ซ่อนเร้นพลังที่แท้จริงของตนเองเอาไว้ตั้งแต่แรก

เพราะฉะนั้น การสแกนข้อมูลระดับพลังของเขาในตัวเกม Fantasy Dream จึงไม่ใช่ข้อมูลที่แท้จริง

การสแกนจบลง

แล้วดวงตาของซููเย่ก็เป็นประกายแวววาว

สิ่งที่เขากำลังเห็นอยู่ตรงหน้า กลับกลายเป็นเขตพื้นที่ราบอันกว้างใหญ่

และท่ามกลางเขตพื้นที่ราบเหล่านี้ ก็มีสังเวียนการต่อสู้น้อยใหญ่ตั้งอยู่เต็มไปหมด

ซููเย่กวาดสายตาสำรวจมองรอบกายทีหนึ่ง ก่อนจะกดเรียกแผนที่ขึ้นมาดูรายละเอียด

ชายหนุ่มพบว่าตำแหน่งของตนเองในปัจจุบันนี้ อยู่บนยอดเขาสูงหลายกิโลเมตรที่เคยมาสำรวจดูแล้วครั้งหนึ่ง

“เมื่อเข้าสู่โหมดสังเวียนผู้กล้า ผู้เล่นจะสามารถตรวจสอบลำดับคะแนนได้ทุกที่ทุกเวลา”

ข้อความแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาอีกครั้ง

ลำดับคะแนนอย่างนั้นหรือ?

ลำดับคะแนนอะไรกัน?

“เปิดลำดับคะแนน”

ซููเย่ออกคำสั่งด้วยเสียงพูด

“ติ๊ง!”

แล้วม้วนกระดาษหนังแกะก็ปรากฏขึ้นในอากาศเบื้องหน้า

เมื่อเห็นรายชื่อและลำดับคะแนนผู้เล่นที่อยู่ในม้วนหนังแกะนั้น ซููเย่ก็ยิ้มออกมาทันที

“คะแนนยึดตามการเปิดจุดลมปราณนี่เอง!”

ยิ่งผู้เล่นเปิดจุดลมปราณได้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีลำดับคะแนนสูงมากเท่านั้น

ผู้ที่อยู่ตำแหน่งอันดับหนึ่งในขณะนี้ มีชื่อไอดีว่า เหมาเก๋อจู่เหริน เปิดจุดลมปราณได้แล้ว 180 จุด

ตำแหน่งที่สอง…

ซููเย่สำรวจดูพบว่าผู้ที่อยู่ในอันดับ 1 ถึง 10 ต่างก็เปิดจุดลมปราณได้มากกว่า 160 จุดขึ้นไปทั้งสิ้น ดังนั้น เขาจึงตรวจสอบลำดับของตนเองด้วยความอยากรู้

แล้วชายหนุ่มก็ได้พบว่าไอดีของตนเองอยู่ในอันดับที่หนึ่งล้าน เพราะเพิ่งเปิดจุดลมปราณได้เพียงจุดเดียวเท่านั้น

ไม่มีอันดับต่อจากเขา

ซููเย่ได้รับตำแหน่งบ๊วยประจำเซิร์ฟเวอร์…

แต่เขาก็ไม่สนใจ เพียงแต่แปลกใจเล็กน้อยกับจำนวนของผู้เล่น

หนึ่งล้านคน!

สมมุติว่าถ้าทุกคนสามารถผ่านโหมดสังเวียนผู้กล้าได้สำเร็จ รัฐบาลก็ต้องหาหยกปราณธรรมชาติมามอบเป็นของรางวัลให้ถึงหนึ่งล้านชิ้น

นับเป็นจำนวนมากมายมหาศาล

“แล้วรัฐบาลไปเอาที่ไหนมาแจกกันนะ?”

“แต่เปิดให้เข้าเล่นได้แล้วอย่างนี้ แสดงว่ารัฐบาลคงเก็บหยกปราณธรรมชาติได้ในจำนวนที่มากพอแล้วแน่ ๆ”

ความสงสัยในหัวใจของซููเย่ยิ่งมีเพิ่มมากขึ้นและมากขึ้น

แต่เขาก็ต้องรีบสะบัดศีรษะไล่ความคิดฟุ้งซ่าน ไม่มีประโยชน์ที่จะคิดถึงเรื่องนั้นในตอนนี้

ตราบใดที่เขาอัพเลเวลและเลื่อนระดับผู้ฝึกยุทธ์ขึ้นไปได้สำเร็จ เดี๋ยวปริศนาทุกอย่างก็คงคลี่คลายไปเอง