เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2373 ตาแก่สติฟั่นเฟือน / ตอนที่ 2374 เป็นใคร
ตอนที่ 2373 ตาแก่สติฟั่นเฟือน
“ไฟโทสะที่เต็มท้องข้าไม่รู้จะไประบายที่ไหนอยู่พอดีเลย!” เขาลุกขึ้น ม้วนแขนเสื้อขึ้น เอ่ยว่า “คอยดูเถอะว่าข้าจะสั่งสอนพวกเจ้าเพื่อระบายความโกรธนี้อย่างไร!”
“จับเขาไว้!” องครักษ์ตะโกน พุ่งเข้าไปทางฮุ่นหยวนจื่อ
ฮุ่นหยวนจื่อไม่ได้ถืออาวุธใดไว้ในมือ เขาเพียงกำหมัดซัดออกไป หนึ่งหมัดซัดใส่คอขององครักษ์พวกนั้น ประกายแสงพลังวิญญาณที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าซัดตามออกไป ความแข็งแกร่งของพลังนั้น ทำให้องครักษ์พวกนั้นต่างก็ก้มตัวแค่นเสียงด้วยใบหน้าแดงก่ำ ผ่านไปครู่หนึ่งแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น
“อึก!”
“อั๊ก!”
“ซี้ด!”
เสียงร้องครวญครางดังผสมกับเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด องครักษ์พวกนั้นใช่คู่ต่อสู้ของฮุ่นหยวนจื่อเสียที่ไหน พวกเขาดาหน้าเข้าไป ไม่นานก็ถูกเขาจัดการจนนอนหมอบบนพื้นส่งเสียงร้องโหยหวน
“บังอาจนัก! โจรจากที่ใดกัน กล้าบุกเข้ามาในจวนหลัวของข้า!”
เสียงหนึ่งเปล่งออกมาพร้อมกับแรงกดดัน แรงกดดันในอากาศพุ่งไปทางฮุ่นหยวนจื่อที่อยู่ในเรือน เพียงแต่ด้วยระดับวรยุทธ์ของฮุ่นหยวนจื่อ แรงกดดันนั้นกลับทำอะไรเขาไม่ได้เลย
เขาเอามือไพล่หลัง จ้องชายวัยกลางคนที่พาคนกลุ่มใหญ่มาทางข้างหลังนั้น ถามด้วยสีหน้าดำคล้ำ “เจ้าก็คือผู้นำตระกูลหลัว”
ผู้นำตระกูลหลัวจ้องมองชายชราตรงหน้า เห็นว่าเขาไม่มีอะไรพิเศษแต่อย่างใด แต่ชายชราอย่างนี้กลับไม่เกรงกลัวแรงกดดันของเขา เห็นได้ว่าพลังของเขาต้องไม่ต่ำแน่นอน ด้วยเหตุนี้ เขาสูดหายใจลึกๆ ก่อนจะถามเสียงนุ่มนวล “ท่านเป็นใคร เหตุใดต้องมาก่อเรื่องในจวนหลัวของข้า”
“เป็นใคร” ตาเฒ่าสะบัดเสียง เอ่ยอย่างถากถาง “เจ้าไม่รู้ว่าข้าเป็นใครงั้นหรือ อย่างนั้นจัวจวินเยวี่ยเล่า รู้หรือไม่ว่าเป็นใคร”
ได้ยินอย่างนั้น ผู้นำตระกูลหลัวหนังตากระตุก จัวจวินเยวี่ย เขาย่อมรู้จักคนคนนี้ นั่นเป็นเขยที่ลูกสาวของเขาหมายปอง เขาตั้งใจจะให้พวกเขาสองคนแต่งงานกันในวันพรุ่งนี้แล้ว
นึกถึงว่าในจวนยังมีแขก กอปรกับพลังของชายชราลึกล้ำยากหยั่งถึง เขาครุ่นคิด เอ่ยว่า “ไม่สู้นั่งคุยกันดีๆ”
“คุย มีอะไรให้คุย ข้าถามคำเดียวเท่านั้น เจ้าจะชดใช้อย่างไรที่ใช้คำสาปร่วมใจกับจัวจวินเยวี่ย!” ฮุ่นหยวนจื่อแค่นเสียง ถามออกมาซึ่งๆ หน้า
หัวใจของผู้นำตระกูลหลัวหนักอึ้งจมดิ่ง ใบหน้ากลับยิ้มแย้ม “คำสาปร่วมใจอะไร ข้าไม่รู้ว่าท่านกำลังพูดอะไร ท่านเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า จวินเยวี่ยกับลูกสาวของข้ารักใคร่ชอบพอ ขอร้องหลายครั้งหลายคราข้าจึงได้เห็นด้วยกับงานแต่งครั้งนี้”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ! ข้ากลับยังเคยสงสัยว่าตระกูลเร้นลับจะเป็นคนแบบไหนกัน นึกไม่ถึงว่าจะเป็นเพียงลูกเต่าขี้ขลาดที่กล้าทำแต่ไม่กล้ารับ! ตระกูลหลัวมีคนอย่างเจ้าเป็นผู้นำตระกูล ช่างขายหน้าบรรพบุรุษของพวกเจ้าจริงๆ” ตาเฒ่าหัวเราะเสียงดัง น้ำเสียงดูแคลน เขาดูแคลนคนเช่นนี้นัก
ผู้นำตระกูลหลัวหน้าเปลี่ยนสี ไฟโทสะลุกท่วมในใจ เขาลอบกำหมัดแน่น ตำหนิเสียงเข้ม “ท่านอย่าได้ทำเกินไป! ข้าพูดดีๆ กับท่าน ท่านกลับหลบหลู่ตระกูลหลัวของข้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำอย่างนี้มีประโยชน์อะไร! หรือคิดว่าตระกูลหลัวของเราเร้นลับไม่แสดงตัวต่อโลกภายนอกแล้วจะไม่มีปัญญามีเรื่องกับท่านงั้นหรือ!”
ฮุ่นหยวนจื่อกระโดดถอยหลังไปหนึ่งก้าว มือหนึ่งยกตบหน้าอกตนเอง ท่าทางเหมือนเฒ่าทารก เอ่ยอย่างค่อนแคะ “โอ้ โกรธเสียด้วย ข้ากลัวจริงๆ”
เห็นอย่างนั้น ผู้นำตระกูลหลัวหนังหน้ากระตุก รู้สึกเหมือนไฟแผดเผาไปทั้งตัว เขาจ้องฮุ่นหยวนจื่อที่ดูแคลนเขาด้วยสายตาเกรี้ยวกราด ตะโกนสั่งเสียงเข้ม “จับตัวตาแก่สติฟั่นเฟือนคนนี้ให้ข้า!”
………………………………….
ตอนที่ 2374 เป็นใคร
แต่ทว่าสิ้นเสียงคำสั่งของผู้นำตระกูลหลัว ขณะที่กลุ่มคนข้างหลังกำลังเตรียมตัวจะลงมือ ก็เห็นบานประตูข้างหลังเปิดออกเสียงดังเอี๊ยด จัวจวินเยวี่ยมองออกมาด้วยใบหน้าเย็นชา จากนั้นก็ก้าวออกมา
“ผู้นำตระกูลหลัว” สายตาของจัวจวินเยวี่ยจับจ้องไปที่ชายวัยกลางคนที่กำลังยืนเอามือไขว้หลังคนนั้น “ข้าเองก็อยากถามสักครั้ง คำสาปร่วมใจบนตัวข้านี้มันเรื่องอะไรกันแน่”
ได้ยินอย่างนั้น ผู้นำตระกูลหลัวขมวดคิ้วเล็กน้อย จ้องหน้าจัวจวินเยวี่ย
ในอีกด้านหนึ่ง คุณหนูหลัวสี่เดิมกำลังพูดคุยเรื่องแต่งงานในวันพรุ่งนี้กับพี่ชายสองคนอยู่ หลังจากได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นทางนั้น ก็ร้องขึ้นมาด้วยความตกใจ “อะไรนะ” สิ้นเสียง แม้แต่พี่ชายสองคนของนางก็ไม่สนใจแล้ว รีบมุ่งหน้าไปทางเรือนหนานหวาทันที
ครั้นถึงนอกเรือน บรรยากาศข้างในกำลังตึงเครียดได้ที่ เธอเดินผ่านฝูงชนไปยืนข้างกายจัวจวินเยวี่ย “จวินเยวี่ย มีอะไรหรือ”
เธอมองจัวจวินเยวี่ยด้วยความประหลาดใจ พึมพำถามว่า “จวินเยวี่ย เจ้าเป็นอะไรไป”
จัวจวินเยวี่ยมองนางด้วยสายตาเย็นชา น้ำเสียงเรียบเฉยไร้ความรู้สึก “คุณหนูสี่โปรดสงวนตัวด้วย”
คุณหนูหลัวสี่ได้ยินอย่างนั้น กอปรกับเห็นสีหน้าเย็นชาห่างเหินของเขา ก็อดวิ่งกลับไปหาพ่อของนางไม่ได้ “ท่านพ่อ จวินเยวี่ยเป็นอะไรไป ท่านบอกว่าเขาฟื้นขึ้นมาก็จะจำได้ว่าข้าคือว่าที่ภรรยาของเขาไม่ใช่หรือ ไม่ได้บอกว่าในสายตาและหัวใจของเขาจะมีแค่ข้าคนเดียวไม่ใช่หรือ ทำไม ทำไมตอนนี้กลับ…”
ผู้นำตระกูลหลัวได้ยินนางเอ่ยอย่างลนลาน ร้องถามด้วยดวงตาแดงก่ำ สีหน้าเขาพลันดำมืด ส่วนคุณชายหลัวสองคนที่ตามหลังมาเมื่อได้ยิน ก็ตะลึงงันไปด้วย พวกเขามองหน้ากัน ในสายตาซ่อนแววตะลึงงัน
นี่มันเกิดอะไรขึ้น พวกเขาสองคนออกไปฝึกฝนข้างนอกเพิ่งกลับมาได้ไม่นาน ได้ยินเรื่องการแต่งงานของน้องสาวก็ดีใจมาก แต่คาดไม่ถึงว่าการแต่งงานคราวนี้จะไม่ค่อยเหมือนกับที่พวกเขาคิดไว้นัก
“พรืด! ดีจริง เมื่อครู่เพิ่งจะปฏิเสธไป บอกว่าไม่รู้จักวิชาคำสาปร่วมใจ ยังบอกว่าข้าเป็นตาแก่สติฟั่นเฟือน ตอนนี้กลับดี ลูกสาวของตนเองพูดออกมาเองกับปากแล้ว” ตาเฒ่าลูบหนวด ยืนเอ่ยวาจาเสียดสีถากถางอยู่ด้านหนึ่ง
ช่างเลี้ยงออกมาได้โง่เขลานัก ผู้หญิงอย่างนี้ก็ยังคิดจะจับคู่กับจัวจวินเยวี่ย พวกเขาไม่ขายหน้า เขากลับรู้สึกขายหน้าแทนแล้ว
“ท่านพ่อ นี่มันเรื่องอะไรกัน” คุณชายสองคนนั้นเดินเข้ามาจากข้างหลังแล้วถาม สายตาจับจ้องไปที่พ่อของพวกเขา
“เรื่องนี้เดี๋ยวข้าค่อยอธิบายให้พวกเจ้าฟัง” ผู้นำตระกูลหลัวเอ่ยเสียงเข้ม สายตาจับจ้องจัวจวินเยวี่ย ถามเสียงขรึม “จัวจวินเยวี่ย เจ้าหมายความว่าอย่างไร ตอนนี้นึกเสียใจแล้วสินะ เจ้าอย่าลืม ตอนแรกเจ้าเป็นคนขอร้องจะแต่งงานกับลูกสาวของข้าเอง!”
“ฮ่าๆๆๆๆ!”
จัวจวินเยวี่ยยังไม่ทันเอ่ยปาก ฮุ่นหยวนจื่อก็หัวเราะดังลั่นอย่างไม่ไว้หน้า “น่าอับอายขายหน้านัก เจ้าไม่อาย ข้ากลับรู้สึกอายแทนเจ้าแล้ว”
ฮุ่นหยวนจื่อเงียบไปครู่หนึ่ง เหล่มองผู้นำตระกูลหลัวที่หน้าเขียวคล้ำไปแล้วแวบหนึ่ง “เจ้าไม่ดูเสียบ้างว่าเจ้าหนูของข้าเป็นคนอย่างไร ขอร้องจะแต่งงานกับลูกสาวของเจ้า พูดออกมาได้ไม่กระดากลิ้นเสียบ้าง”
คุณหนูหลัวสี่ได้ยินก็เดือดดาล “เจ้าเป็นใคร! กล้ากำเริบเสิบสานในตระกูลหลัวของข้า!”
ตาเฒ่าแค่นเสียง ขณะกำลังจะพูด ก็ได้ยินเสียงของเฟิ่งจิ่วดังมาจากข้างหลัง
“คุณหนูหลัวสี่”
เฟิ่งจิ่วอุ้มห้าวเอ๋อร์เดินออกมาจากข้างใน นัยน์ตาสุกใสจับจ้องไปยังหญิงสาวหน้าตางดงามในชุดกระโปรงสีแดง
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
