เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2263 แรงกดดันเขตหวงห้าม / ตอนที่ 2264 แพร่สะพัดออกไปแล้วP
ตอนที่ 2263 แรงกดดันเขตหวงห้าม
เหล่าผู้ฝึกตนด้านล่างไม่รู้ความคิดของเฟิ่งจิ่ว ยิ่งไม่รู้ว่าเธอเห็นอะไรข้างบนนั้น ทว่าทุกคนเห็นแล้วว่าเงาร่างนั้นขึ้นไปจนถึงจุดสูงสุดบนท้องฟ้าแล้ว แต่ภาพที่พวกเขาคิดว่าจะได้เห็นเงาร่างนั้นถูกกดทับลงมากลับไม่เกิดขึ้น นั่นทำให้พวกเขาต่างก็อดสงสัยไม่ได้
“ผู้ฝึกตนนั่นขึ้นไปแล้วทำไมจึงยังไม่ถูกเขตหวงห้ามนั้นกดทับลงมาอีก?”
“หรือว่าเขตหวงห้ามกลางอากาศนั่นถูกทำลายแล้ว?”
ผู้ฝึกตนหลายคนพึมพำ มองดูเงาร่างที่ยืนอยู่เหนือท้องฟ้า หลายคนลอบหวั่นไหวในใจ คิดว่าผู้ฝึกตนคนนั้นขึ้นไปบนนั้นได้ ด้วยวรยุทธ์ระดับพวกเขาก็น่าจะขึ้นไปได้ นานขนาดนี้แล้วก็ยังไม่เคยเห็นว่ารอบๆ พื้นที่ที่พวกเขาอยู่นี้เป็นอย่างไร ยามนี้ ผู้ฝึกตนคนนั้นไปสำรวจเส้นทางให้ก่อนแล้ว พวกเขาเองก็ลองดูได้สักตั้ง
“ข้าจะขึ้นไปดูหน่อย ใครกล้าไปกับข้าบ้าง?” ผู้ฝึกวิชามารคนหนึ่งลุกขึ้น หันไปมองผู้ฝึกตนที่นั่งอยู่แถวๆ นั้น
คนพวกนั้นมองเขาแวบหนึ่ง ต่างก็พากันเงียบงัน พวกเขาไม่อยากไปหาเรื่องวุ่นวาย ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครรับคำผู้ฝึกวิชามารคนนั้น
“เหอะ! ในเมื่อไม่มีใครกล้า อย่างนั้นข้าขึ้นไปเองก็ได้” ผู้ฝึกวิชามารเห็นทุกคนเงียบกริบไม่มีใครกล้าลุกขึ้น จึงแหงนหน้ามองเงาร่างที่อยู่ข้างบนนั้น
เจ้านั่นยังไม่เป็นอะไร เขาย่อมต้องไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขารู้ว่าที่นี่ถูกวางค่ายกลกับเขตอาคมไว้ หากอยากหนีไป บางทีอาจมีเพียงต้องทำลายค่ายกลและเขตอาคมเพื่อหนีไปจากที่นี่เท่านั้น เมื่อไปถึงข้างบนนั้น ไม่แน่ว่าอาจได้รับอะไรที่คาดไม่ถึงก็เป็นได้
ด้วยประการฉะนี้ เขาขว้างกระบี่บินออกไป ขี่กระบี่บินขึ้นไปบนท้องฟ้า คนข้างล่างล้วนเห็นแล้ว มองดูผู้ฝึกวิชามารขี่กระบี่บินพุ่งตรงขึ้นไปข้างบน ไม่นานก็อยู่กลางท้องฟ้า เพียงแต่ดูจากความสูง กลับคล้ายว่าจะอยู่ต่ำกว่าเงาร่างที่อยู่ข้างบนนั้นมาก หนำซ้ำร่างกายของเขาก็ชะงักหยุดอยู่กลางอากาศทั้งอย่างนั้น ไม่อาจขึ้นไปได้อีกแล้ว
“ดูเหมือนว่าจะขึ้นไปไม่ได้ ทำได้เพียงถูกจำกัดอยู่ตรงนั้นแล้ว” มีคนเอ่ยขึ้น มองดูเงาร่างที่พยายามจะเหาะขึ้นไปอีก เขาในตอนนี้ ได้คุกเข่าลงแล้ว แม้แต่หัวก็ยกไม่ขึ้น ราวกับถูกอะไรบางอย่างกดทับอยู่ ไม่นานนัก ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน เห็นเพียงเงาร่างที่อยู่กลางอากาศร่วงตกลงมาจากที่สูง
“อ๊าก…”
ผู้ฝึกวิชามารคนนั้นกรีดร้อง พลังวิญญาณทั้งหมดถูกกดทับไว้ในพริบตา ร่างกายราวกับถูกภูเขาขนาดใหญ่กดทับลงมาจากกลางอากาศ ทำให้ร่วงตกลงมาบนพื้นอย่างแรง
เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่ข้างล่างต่างมองดูด้วยความตกตะลึง คนคนนั้นตอนแรกก็ขี่กระบี่เหาะขึ้นไปจากบริเวณที่พวกเขาอยู่ตรงนี้ ยามนี้เมื่อร่วงลงมาก็ดิ่งตรงมาแถวๆ ที่พวกเขาอยู่ ด้วยความตกใจจึงรีบกระเด้งตัวลุกหนี
“บึ้ม! พลั่ก!”
เสียงกัมปนาทดังสนั่น ท่ามกลางเสียงกรีดร้องนั้น ราวกับสิ่งของหนักๆ ร่วงตกลงมากระแทกกับพื้นอย่างแรง ทำให้พื้นบริเวณที่พวกเขายืนอยู่สั่นสะเทือนเล็กน้อย ไม่นาน เห็นเพียงฝุ่นตลบอบอวล กลิ่นอายพลังวิญญาณอันแข็งแกร่งก็สะท้อนไปทั่วบริเวณ
ละอองฝุ่นอันคละคลุ้งบดบังการมองเห็นของพวกเขา ทุกคนกลั้นหายใจ รอจนฝุ่นจางหายไป จึงค่อยๆ เห็นว่าตรงหน้าของพวกเขาห่างออกไปราวสามจั้ง ปรากฏหลุมที่มีขนาดสองสามจั้ง
ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ อดมองหน้ากันไม่ได้ ค่อยๆ เดินเข้าไปทีละก้าวๆ ครั้นมาหยุดอยู่ข้างหลุมนั้น จึงค่อยเห็นว่าในหลุมมีร่างของผู้ฝึกวิชามารคนนั้นนอนอยู่…
………………………………….
ตอนที่ 2264 แพร่สะพัดออกไปแล้ว
เพียงแต่ ยามนี้ผู้ฝึกวิชามารคนนั้นนอนแน่นิ่งไม่ไหวติงอยู่ในนั้น ทั่วร่างไร้ซึ่งพลังชีวิต กลิ่นอายพลังวิญญาณทั้งหมดถูกกดทับไว้ ตกลงมาจากบนที่สูงขนาดนั้น กระดูกทั้งร่างแตกยับ เลือดเนื้อแหลกละเอียด มีเพียงดวงตาคู่นั้นที่ยังคงเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว
เห็นผู้ฝึกวิชามารที่มีวรยุทธ์ระดับเซียนเหินขั้นสูงสุดยังตายอย่างนี้ ผู้คนรอบข้างสีหน้าแตกต่างกันไป อดไม่ได้ที่จะเลื่อนสายตามองขึ้นไปข้างบน มองเงาร่างข้างบนนั้นที่ยังไม่ร่วงตกลงมา
เวลานี้เฟิ่งจิ่วกำลังจะลงมา เพราะได้ยินเสียงนั้นจึงเข้าไปดูทิศทางนั้น เมื่อครู่ตอนที่คนคนนั้นขี่กระบี่บิน เธอสังเกตเห็นแล้ว เพียงแต่นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะถูกกดทับอยู่ในระดับความสูงเท่านั้น จากนั้นก็ตกลงไป
นึกถึงกฎบังคับใช้ของที่นี่ นัยน์ตาของเธอไหวระริก ดูท่าหากไม่มีพลังจิตที่แข็งกล้ารวมถึงแรงกดดันของสัตว์เทวะโบราณเหมือนเธอ คงจะขึ้นไปสูงระดับนั้นไม่ได้
แต่อย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน คนจะได้ไม่เห็นลักษณะพื้นที่ของที่นี่ด้วย เธอละสายตากลับมาก่อนจะเหาะลงมาด้านล่าง
คนข้างล่างเมื่อเห็นคนข้างบนลงมา มีบางคนรีบรุดหน้าไปยังทิศทางนั้น ไม่ว่าใครล้วนมองออกว่ามีบางอย่างไม่ปกติ คนคนนั้นขึ้นไปไม่ได้ถูกเขตหวงห้ามกดทับลงมา เห็นได้ว่าจะต้องมีจุดที่ไม่ธรรมดาแน่ ไม่สู้ลองไปถามดูว่าเขาขึ้นไปข้างบนนั้นได้เห็นอะไรที่ต่างออกไปบ้างหรือไม่?
ทว่า หลังจากเฟิ่งจิ่วเหาะลงมา กอปรกับรู้สึกว่ารอบๆ ไม่มีคนอยู่ เธอจึงหายตัวเข้าไปในห้วงมิติ รอจนผู้ฝึกตนพวกนั้นไล่ตามมาถึงที่นี่ ก็ไม่เห็นร่องรอยของเฟิ่งจิ่วแล้ว
ในห้วงมิติ เฟิ่งจิ่วย้อนถึงลักษณะของพื้นที่ผืนนี้พลางวาดลักษณะนั้นลงมา ผ่านไปเนิ่นนาน เธอหยิบภาพค่ายกลนั้นขึ้นมาดู
“นี่ก็คือค่ายกลเขตหวงห้ามที่สร้างขึ้นจากเขตอาคมและค่ายกล อย่างนั้น ขอเพียงข้าแก้ได้ เขตหวงห้ามของที่นี่ก็จะหายไป” เธอพึมพำ หยิบภาพนั้นขึ้นมาดู ก่อนจะเก็บไว้อย่างดี
ตอนนี้ นอกจากต้องทลายค่ายกลเขตหวงห้ามนี้แล้ว การพัฒนาพลังของตนเองในตอนนี้คือสิ่งสำคัญที่สุด เทียบกับคนอื่นในนี้ เธอได้เปรียบตรงที่มีผืนฟ้าและแผ่นดินของตนเองในห้วงมิติ กฎบังคับใช้ข้างนอกใช้ไม่ได้ผลเมื่ออยู่ข้างในนี้ ในเมื่อเป็นอย่างนี้ เธอก็สามารถลองพัฒนาพลังให้สูงขึ้นก่อนได้
หากพัฒนาพลังให้สูงขึ้นได้ จึงจะสามารถปลดผนึกพลังวิญญาณในร่างกายได้ เพราะเมื่อถึงเวลาที่ต้องทลายค่ายกลเขตหวงห้าม ก็ไม่อาจขาดการช่วยเหลือจากพลังวิญญาณได้
เมื่อตั้งมั่นแล้ว เธอนั่งลงขัดสมาธิ เริ่มฝึกวรยุทธ์อยู่ข้างในนี้…
ขณะเดียวกัน เพราะมีผู้ฝึกตนสองคนขึ้นไปกลางอากาศ คนหนึ่งขึ้นไปกลางอากาศจากนั้นก็หยุดอยู่เป็นเวลานานก่อนจะค่อยๆ ลงมาอย่างปลอดภัย ส่วนอีกคนเมื่อขึ้นไปได้กลางคันก็ถูกเขตหวงห้ามกดทับลงมา เมื่อมีเรื่องที่เปรียบเทียบให้เห็นถึงความแตกต่างกันอย่างชัดเจนเช่นนี้ ยิ่งแสดงให้เห็นถึงความไม่ปกติของเรื่องนี้ ไม่นานข่าวก็แพร่สะพัดออกไปอย่างรวดเร็ว
ผู้ฝึกตนที่เป็นผู้นำอยู่ในภูเขานิลเมื่อรู้เรื่องนี้ ก็หัวเราะอย่างขบคิดขึ้นมา “มีเรื่องอย่างนี้จริงหรือ?” เขาโอบหญิงสาวรูปร่างอวบอิ่มสมบูรณ์ข้างกาย สายตาจับจ้องผู้ฝึกวิชามารที่เข้ามารายงานสถานการณ์
“นายท่าน จริงขอรับ เรื่องนี้แพร่สะพัดออกไปแล้ว ข้าคิดว่าอีกไม่นานพวกผู้แข็งแกร่งที่ครอบครองภูเขาลูกอื่นจะต้องได้รับข่าวสารแน่นอน” ผู้ฝึกวิชามารที่อยู่ข้างล่างตอบ ก่อนเอ่ยอีกว่า “เรื่องนี้มีหลายคนเห็นกับตา ไม่ผิดแน่ขอรับ”
ผู้ฝึกวิชามารผู้นั้นหรี่ตา พลางลูบไล้มืออันขาวเนียนของหญิงสาวข้างกาย กล่าวว่า “เมื่อวานยังได้ยินว่ามีหญิงงามชุดแดงปรากฏตัวในถิ่นของเราด้วยหรือ?”
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
