เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2227 ข้ารู้แล้ว / ตอนที่ 2228 สองเท่า
ตอนที่ 2227 ข้ารู้แล้ว
เมื่อเห็นสองคนในเงามืดปรากฏกายและได้ยินคำพูดของสองคนนั้น เถ้าแก่นิ่งอึ้ง หันไปมองเฟิ่งจิ่วอย่างตะลึงงัน “นะ นายท่าน?” นายท่านของพวกเขามีเพียงภูตหมอเฟิ่งจิ่วเท่านั้น! นั่นแสดงว่า ผู้หญิงชุดแดงตรงหน้าก็คือ…ก็คือภูตหมอ นายท่านของพวกเขา?
“ลุกขึ้นมาเถิด!” เฟิ่งจิ่วนั่งลงข้างโต๊ะในสวน พยักหน้าให้ทั้งสองคนที่คุกเข่าลุกขึ้นยืน
“นะ นายท่าน!” เถ้าแก่รีบคุกเข่าลงไป เอ่ยด้วยความกริ่งเกรง “ข้าน้อยไม่รู้ว่านายท่านจะมา เสียมารยาทที่ใด นายท่านได้โปรดอภัย”
“ไม่เป็นไร” เธอโบกมือเอ่ย “ข้าผ่านมาทางนี้มาพอดี ตั้งใจจะพักที่นี่หนึ่งวัน พอดีให้พวกเจ้าส่งข่าวกลับไปที่หอยาสวรรค์ในเมืองร้อยนทีด้วย”
ทั้งสามได้ยินก็มองหน้ากัน หนึ่งในองครักษ์เฟิ่งรับคำ “นายท่านโปรดรับสั่ง”
เถ้าแก่รีบหันกายเดินไปที่ห้องหนึ่งในเรือน หยิบพู่กัน หมึกและกระดาษมาวางบนโต๊ะ “เชิญนายท่านใช้”
เฟิ่งจิ่วมองหน้าเถ้าแก่แวบหนึ่ง ก่อนจะยกพู่กันขึ้นมาตวัดอักษรลงไปไม่กี่ตัว จากนั้นก็ใช้ลายน้ำประทับลงไปอีก ยื่นให้หนึ่งในองครักษ์เฟิ่ง “ส่งจดหมายฉบับนี้ออกไปก็พอ”
“ขอรับ” องครักษ์เฟิ่งรับคำ คารวะหนึ่งครั้งแล้วก็รับสิ่งของถอยออกไป
ส่วนเถ้าแก่ยกน้ำชามา จากนั้นก็ถอยไปยืนด้านหนึ่ง
“หอน้ำชาแห่งนี้เปิดอยู่ตรงข้ามหอไป๋เซียง ดูท่าธุรกิจไม่เลว” เฟิ่งจิ่วยกชาขึ้นดื่มพลางถามเสียงเนิบช้า
“เรียนนายท่าน ธุรกิจหอน้ำชาไม่เลว คนมาดื่มชาไม่น้อยเลย ประเด็นที่มาพูดคุยกันยามว่างก็มีมาก” เถ้าแก่ตอบ
ได้ยินอย่างนั้น เฟิ่งจิ่วหยิบถ้วยชาปาดผิวน้ำชาเบาๆ ถามว่า “พักนี้มีข่าวจากวิหารราตรีบ้างหรือไม่?”
“ได้ยินเพียงว่าพักนี้วิหารราตรีกำลังฟื้นฟูอย่างหนัก ออกมาเคลื่อนไหวน้อยมาก อีกอย่างได้ยินว่า พักนี้เจ้าวิหารราตรีเก็บตัวฝึกวรยุทธ์ คล้ายช่วงก่อนที่ได้รับบาดเจ็บยังไม่หายดี”
ครั้นได้ฟังอย่างนั้น มือของเฟิ่งจิ่วชะงักเล็กน้อย บาดเจ็บยังไม่หายดี? ตอนนั้นแม้เธอลงมือไม่เบา แต่พลังและระดับวรยุทธ์ของเจ้าวิหารราตรี น่าจะไม่ถึงขั้นที่ป่านนี้ก็ยังไม่หาย? หรือว่า ตั้งใจปล่อยข่าวออกมาเช่นนี้?
“ข้าได้ยินมาว่าพักนี้ในเมืองมีคนตายหลายคน? รู้หรือไม่ว่าฝีมือผู้ใด?” เธอถามอีก
“นายท่าน เรื่องนี้เหมือนจะเป็นฝีมือของผู้ฝึกวิชามาร ข้าเคยไปดูคนที่ถูกฆ่า ล้วนมีสัญลักษณ์หนึ่งที่เหมือนกัน นั่นก็คือผู้ตายล้วนเป็นผู้ฝึกเซียนหญิง และสภาพการตายเหมือนถูกดูดเลือดจนตาย ศพดูแห้งเหือดมาก” องครักษ์เฟิ่งรายงานอย่างนอบน้อม
“ผู้ฝึกวิชามารอีกแล้วหรือ?” เธอขมวดคิ้ว นึกถึงเรื่องของจอมมารตาเดียว
“ขอรับ เพียงแต่ว่า ระดับวรยุทธ์ของจอมมารผู้นี้น่าจะสูงมาก เจ้าเมืองของเมืองนี้ส่งผู้ฝึกตนไปซุ่มดูอยู่หลายคน แม้จะเคยเจอครั้งหนึ่ง แต่กลับไม่อาจจับตัวเขาได้ ตรงกันข้าม กลับมีผู้ฝึกตนฆ่าตายไปหลายคน ยามนี้เรื่องนี้เป็นปัญหาใหญ่ในเมือง แทบไม่มีใครกล้ายุ่ง”
ผู้ฝึกจอมมารคนนี้แข็งแกร่งเกินไป เจ้าเมืองและตระกูลต่างๆ ล้วนเฝ้าประตูบ้านของตนเองไว้อย่างดี ไม่ค่อยสนใจเรื่องข้างนอกมากนัก หนำซ้ำ คนตายส่วนมากเป็นผู้ฝึกตนหญิงหรือผู้ฝึกตนที่ไร้สังกัด ด้วยเหตุนี้ ระหว่างที่ยังจับจอมมารนั่นไม่ได้ เทียบกับห่วงคนข้างนอก พวกเขาห่วงคนในบ้านของตนเองมากกว่า
“ปรากฏตัวยามกลางคืนหรือ?” เธอยักคิ้วถาม
“จนถึงตอนนี้ปรากฏตัวติดต่อกันห้าคืนแล้ว แต่ละคืนมีผู้ฝึกตนหญิงตายสองถึงสามคน”
ได้ยินเช่นนั้น เฟิ่งจิ่ววางถ้วยชาในมือลง ก่อนจะลุกขึ้นยืน “อืม ข้าเข้าใจแล้ว เตรียมห้องให้ข้าสองห้อง ค่ำหน่อยข้าจะมา”
………………………………….
ตอนที่ 2228 สองเท่า
“ขอรับ” เถ้าแก่รับคำด้วยความยินดี ส่งเธอออกไป ทว่าพอถึงข้างนอก ก็เห็นชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งยืนขวางหน้านายท่านของเขา เขาตกใจจนหน้าซีดเผือด
“โอ้โห หญิงงามตัวน้อยจากที่ใดกัน? เถ้าแก่ ญาติของท่านรึ?” ชายฉกรรจ์กลุ่มนั้นยืนขวางทางเฟิ่งจิ่ว ดวงตาเจ้าชู้จ้องเฟิ่งจิ่วที่มีดวงหน้างดงามอย่างเปิดเผย
ในสายตาของพวกเขา หญิงงามชุดแดงผู้นี้ไม่มีกลิ่นอายพลังวิญญาณแม้แต่น้อย เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ผู้ฝึกเซียน ดูท่าทาง น่าจะเป็นบุตรีตระกูลผู้ดีกระมัง!
พวกเขาแต่ละคนล้วนเป็นผู้ฝึกเซียน ไม่เห็นบุตรีตระกูลผู้ดีคนหนึ่งอยู่ในสายตาอยู่แล้ว ไม่เช่นนั้น คงไม่กล้าออกหน้าขวางทางเธอเช่นนี้
เถ้าแก่มองเฟิ่งจิ่วอย่างระมัดระวัง เห็นสีหน้าของเธอเป็นปกติ จึงเอ่ยว่า “ทุกท่าน หากจะดื่มชาก็เชิญข้างบน ที่นี่ไม่อนุญาตให้สร้างปัญหา” คนพวกนี้ไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำจริงๆ แม้แต่นายท่านของเขายังกล้าขวางทาง นี่เบื่อชีวิตยืนยาวแล้วหรือ!
“ดื่มชาอะไร? หลีกไปๆ!” ชายฉกรรจ์หนึ่งในนั้นผลักเถ้าแก่ กลับเห็นอีกฝ่ายยืนอย่างมั่นคง ไม่ขยับแม้แต่น้อย
“ในเมื่อทุกท่านไม่ต้องการดื่มชา เช่นนั้นก็เชิญออกไปเถิด!” เถ้าแก่เอ่ยเสียงเข้ม ชั่วขณะหนึ่ง แรงกดดันของผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณแผ่ออกมา
เห็นว่าเขาเปิดหอน้ำชาอยู่ที่นี่ อย่าคิดว่าเขาเป็นเพียงเถ้าแก่ธรรมดาคนหนึ่งจริงๆ จะเป็นคนของวังกำเนิดสวรรค์ กลายเป็นองครักษ์เฟิ่งที่นายท่านไว้วางใจได้ หากไม่มีความสามารถจะได้ตำแหน่งเถ้าแก่นี้มาดูแลได้อย่างไร?
ที่ผ่านมาไม่เคยมีใครสร้างปัญหา เขาย่อมเก็บซ่อนพลังเอาไว้ ทำตัวเป็นเถ้าแก่ที่ไม่สะดุดตา แต่คนพวกนี้ช่างไม่รู้ผิดชอบชั่วดีเสียเลย! กล้าหมายตานายท่าน น่าชังยิ่งนัก!
ครั้นแรงกดดันของผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณแผ่ออกไป ชายฉกรรจ์กลุ่มนั้นหน้าซีดเผือด พวกเขาเป็นเพียงผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลัง ทนรับแรงกดดันของผู้ฝึกตนระดับกำเนิดวิญญาณได้เสียที่ไหน? เหงื่อผุดซึมเต็มหน้าผากทันใด แววตาตื่นตะลึงบนใบหน้าซีดขาวนั้นจับจ้องไปที่เถ้าแก่ สองขาสั่นระริก “พะ พวกข้ามีตาหามีแววไม่ ขะ ขออภัย พะ พวกข้าจะรีบไปเดี๋ยวนี้”
พวกเขาแตกตื่นลนลาน หันตัวหมายจะจากไป ทว่า ในขณะที่พวกเขาหมุนตัว กลับได้ยินเสียงของหญิงสาวชุดแดงดังขึ้น
“คิดจะไปทั้งอย่างนี้หรือ?”
เฟิ่งจิ่วเลิกคิ้ว มองคนพวกนั้นด้วยหางตา เธอสาวเดินไปข้างหน้าทีละก้าวๆ หยุดยืนอยู่ตรงหน้าคนพวกนั้นที่กำลังตัวแข็งทื่อ “คิดบัญชีด้วย”
ครั้นได้ยินอย่างนั้น ชายฉกรรจ์พวกนั้นนิ่งอึ้ง “บัญชีของพวกเรา จะ จ่ายเงินไปแล้วนี่นา!”
“ข้าหมายถึงบัญชีของทุกคนบนนั้น” เธอหยักยิ้มมุมปาก นัยน์ตาเยือกเย็นจับจ้องพวกเขา “พวกเจ้าคงไม่คิดว่า ล่วงเกินข้าแล้วจะไปได้ง่ายๆ อย่างนี้?”
“ไป คิบัญชีของคนทั้งชั้นบนและชั้นล่าง ให้คนพวกนี้จ่าย” เอ่ยจบ เธอมองเถ้าแก่แวบหนึ่ง “คิดสองเท่า”
เถ้าแก่รีบรับคำ “ขอรับ” จากนั้นก็รีบขึ้นไปสั่งเสี่ยวเอ้อร์ที่อยู่ข้างบน จากนั้นก็หยิบลูกคิดขึ้นมาดีดคำนวณอย่างรวดเร็ว
ชายฉกรรจ์กลุ่มนั้นเห็นอย่างนั้นก็มองข้างบนที มองข้างล่างที ลอบคิดในใจว่าดื่มชาที่นี่ใครก็มีปัญญาจ่าย แต่ทั่วทั้งชั้นบนชั้นล่างมีคนมากมายขนาดนั้น อย่างไรก็ต้องควักเงินหลายร้อยเหรียญทองกระมัง? หากคิดสองเท่าอีก เช่นนั้น…เช่นนั้นก็เท่ากับว่า…
ครั้นคิดว่าพวกเขาอาจต้องควักเงินออกมานับพันเหรียญทอง พวกเขาหน้าเปลี่ยนมี เห็นเถ้าแก่ขึ้นไปที่โต๊ะคิดเงินแล้ว พวกเขาจึงแอบส่งสายตาให้กัน ก่อนจะสาวเท้าออกวิ่งอย่างรวดเร็ว
ล้อเล่นหรือ! พวกเขาเป็นผู้ฝึกเซียนนะ เงินเกือบหนึ่งพันเหรียญเงินสำหรับพวกเขาถือเป็นจำนวนที่มหาศาลมาก!
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
