เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2217 สุราเซียนเมา / ตอนที่ 2218 ไฟโทสะ
ตอนที่ 2217 สุราเซียนเมา
ครั้นเอ่ยจบ นางยิ้มก่อนจะเอ่ยเสริมว่า “แน่นอนว่านอกจากคนที่ผ่านมาทางนี้ นอกจากผู้ฝึกตนที่มุ่งหน้าไปฝึกวิชาในป่าแห่งความตาย คนปกติไม่ค่อยพบเห็นนัก แต่คนหนุ่มสาวที่หน้าตาหล่อเหล่าสะสวยอย่างทั้งสองท่านยิ่งพบเจอได้น้อย”
“พวกข้าเพิ่งกลับจากฝึกวิชาในป่าแห่งความตาย” ต้วนเยี่ยตอบ สายตาจับจ้องหญิงวัยกลางคน ความหมายในคำพูดคล้ายต้องการบอกนางว่าพวกเขามาจากที่นั่น แสดงว่ามีความสามารถ จะให้ดีอย่าได้คิดทำอะไรไม่ดีไม่ร้าย
หญิงวัยกลางคนได้ยินก็ทำหน้าประหลาดใจระคนเลื่อมใส “นึกไม่ถึงทั้งสองท่านยังอายุน้อยกลับกล้าเข้าไปฝึกวิชาในป่าแห่งความตายแล้ว ช่างน่าเลื่อมใสนัก” ขณะเอ่ย นางหันไปเอ่ยกับเหล่าบุตรสาว “รีบรินสุราให้ทั้งสองเร็วเข้า”
“เจ้าค่ะ” หญิงสาวทั้งสี่ยืนล้อมอยู่รอบตัวเฟิ่งจิ่วกับต้วนเยี่ย หลังจากรินสุราให้ทั้งสองก็นั่งลงข้างๆ พวกเขา คอยส่งสายตามองพวกเขาเป็นระยะ
เฟิ่งจิ่วท่าทางเปิดเผยเป็นกันเอง ปล่อยให้พวกนางจ้องสำรวจอยู่อย่างนั้น ไม่เห็นท่าทางผิดปกติไปแม้แต่น้อย ได้กลิ่นหอมของแป้งอ่อนๆ เธอหยักยกมุมปาก เผยยิ้มออกมา ยกสุราขึ้นจิบหนึ่งคำ ครั้นสุราเข้าปาก กลิ่นหอมของสุราที่หมักมานานกระจายไปทั่วช่องปาก ทำให้เธออดชื่นชมไม่ได้ “สุราดี”
เดิมทีต้วนเยี่ยกังวลว่าหญิงสาวพวกนี้จะวางยาในสุรา แต่พอเห็นเฟิ่งจิ่วก็ดื่มเข้าไปแล้ว เขาจึงวางใจ ยกสุราขึ้นจิบคำหนึ่ง ความรู้สึกยามสุรารสหอมเข้มเข้าปากไม่เลวเลยจริงๆ เขาจึงดื่มอย่างสบายใจ
“มา กินกับข้าวหน่อย นี่ล้วนเป็นฝีมือของลูกสาวทั้งสี่ของข้า” หญิงวัยกลางคนยิ้มเอ่ย คีบอาหารไปกิน พลางบอกให้เฟิ่งจิ่วกับต้วนเยี่ยเริ่มกินได้
ต้วนเยี่ยหันไปมองเฟิ่งจิ่วโดยอัตโนมัติ เห็นเธอหยิบตะเกียบคีบอาหารกิน จึงยกตะเกียบคีบอาหารกินตาม เหล่าหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ถามด้วยความอยากรู้ว่าพวกเขามาจากไหน? และจะไปที่ใด? พลางคอยรินสุราให้พวกเขาสองคน พูดคุยเคล้าเสียงหัวเราะอ่อนหวาน บรรยากาศรื่นรมย์ผ่อนคลาย
อาหารมื้อหนึ่งกินจนถึงกลางดึก แต่ละคนดื่มไปไม่น้อย ครั้นหญิงสาวพวกนั้นทำท่าจะรินสุราอีก เฟิ่งจิ่วลุกขึ้น โบกมือปฏิเสธ “ไม่ไหวแล้ว ข้าดื่มต่อไม่ได้แล้ว ข้าต้องกลับไปพักสักหน่อย”
เธอในยามนี้ ดวงหน้าแดงผ่าว สายตาดูมึนเมา ท่าทางของเธอเปลี่ยนเป็นอ่อนหวานมีเสน่ห์อย่างเป็นธรรมชาติ มองจนหญิงวัยกลางคนดวงตาเป็นประกาย
โดยเฉพาะเมื่อเห็นดวงหน้างดงามของเฟิ่งจิ่วดูมึนเมาเล็กน้อย ทุกท่วงท่าและอิริยาบถเต็มไปด้วยเสน่ห์หยาดเยิ้ม เสน่ห์ชวนหลงใหลไหลเวียนในดวงตางาม นางเห็นแล้วก็รู้สึกตื่นเต้นลึกๆ ข้างใน
“ก็ดีเหมือนกัน อย่างนั้นพวกท่านกลับไปนอนพักผ่อนเถิด! ข้าจะให้พวกนางไปส่งพวกท่านกลับ” หญิงวัยกลางคนเอ่ย ก่อนหันไปส่งสายตาให้หญิงสาวทั้งสี่
ด้วยประการฉะนี้ สี่คนนั้นจึงประคองพวกเขาสองคนไปที่ห้อง
สองคนในนั้นหลังจากส่งเฟิ่งจิ่วกลับไป เห็นนางล้มตัวลงไปบนเตียงก็หลับทันที หญิงสาวทั้งสองมองหน้ากัน ผลักนางเบาๆ “แม่นางเฟิ่ง? แม่นางเฟิ่ง?” เห็นว่าไม่มีการตอบสนอง จึงยิ้มออกมา
“ตอนแรกยังคิดว่าจะรับมือยาก! ที่แท้ก็เท่านี้เอง” หญิงสาวหน้าตางดงามอ่อนหวานยิ้มเอ่ย
หญิงสาวชุดขาวที่อยู่ข้างๆ กลับเอ่ยว่า “สุราเซียนเมานี้ไม่ว่าจะเป็นผู้ฝึกตนที่มีวรยุทธ์สูงแค่ไหนดื่มเข้าไปแล้วก็ต้องไร้สติ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่านางดื่มเข้าไปเยอะขนาดนั้นด้วยแล้ว”
“เอาล่ะ ถึงอย่างไรนางก็หนีไม่รอดแล้ว ไปดูทางนั้นหน่อยดีกว่า” หญิงงามอ่อนหวานเอ่ย ก่อนจะดึงหญิงชุดขาวออกไป
ต้วนเยี่ยที่อยู่เรือนข้างกลับมีอาการต่างจากเฟิ่งจิ่ว ท่ามกลางความเลือนราง เขารู้สึกราวกับมีไฟขุมหนึ่งแผดเผาอยู่ข้างใน…
………………………………….
ตอนที่ 2218 ไฟโทสะ
ร้อนรุ่มไปทั้งตัว ราวกับเลือดในกายกำลังเดือดระอุ ทว่าร่างกายกลับไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ทั้งที่ดื่มสุราไปไม่น้อยจนทำให้มีอาการมึนเมา แต่เวลานี้สติกลับเริ่มกลับมาชัดเจนเพราะร่างกายที่ร้อนรุ่ม
เขาพยายามลืมตาที่กำลังหรี่ลงครึ่งหนึ่ง ท่ามกลางสติเลือนรางเห็นหญิงสาวสองคนร่วมแรงกันยกเขาขึ้น เหมือนถูกประคองไปวางลงบนเตียงหินแท่นหนึ่ง ครั้นร่างกายอันร้อนรุ่มสัมผัสถูกผิวหิน ก็ให้รู้สึกผ่อนคลายไม่น้อย
ทว่านาทีต่อมา แขนขาทั้งสี่ข้างของเขากลับถูกจับมัดแยก นอนอ้าแขนอ้าขาแน่นิ่งอยู่บนนั้น เขาตกตะลึง อ้าปากตะโกน “พวกเจ้า พวกเจ้าจะทำอะไร!” เสียงที่ตั้งใจตะโกนออกไป ครั้นเปล่งออกมากลับรู้ว่ามันฟังดูอ่อนแรงถึงเพียงนั้น
ในอีกด้านหนึ่ง เฟิ่งจิ่วที่หลับใหลอยู่ลืมตาขึ้นหลังจากสองคนนั้นออกไป เธอพลิกตัวลุกขึ้น สาวเท้าเดินออกไปนอกห้อง ขณะเดินผ่านห้องห้องหนึ่งในเรือน นัยน์ตาของเธอไหวระริก จ้องประตูห้องที่ถูกลงกลอนไว้
เธอย่องเท้าเบาเข้าไป หยิบของบางอย่างมาสะเดาะกลอนประตู ผ่านไปไม่นาน ประตูก็เปิดออกดังแกร๊ก เธอผลักประตูเข้าไป ก่อนจะปิดประตูเบาๆ
พอเดินเข้าไป ก็ได้กลิ่นสุราและกลิ่นสมุนไพรจางๆ เฟิ่งจิ่วประหลาดใจ หรือว่าจะซ่อนเหล้าสมุนไพรไว้ในนี้? พลิกฝ่ามือ ไข่มุกราตรีปรากฏขึ้นส่องสว่างนำทาง ครั้นวิสัยทัศน์ชัดเจน ภาพตรงหน้าทำให้รู้สึกมวนท้องด้วยความสะอิดสะเอียน จนแทบจะอาเจียนออกมา
ข้างในนี้มีโอ่งสีใสที่มีไว้ใช้สำหรับแช่สุราโดยเฉพาะ ในโอ่งเหล่านี้บรรจุสุราไว้ไม่ผิดแน่ เพียงแต่ในสุราเหล่านั้นกลับมีเครื่องในของสัตว์อสูรต่างๆ แช่ไว้ มองแวบแรกชวนให้คลื่นเหียนเวียนไส้จริงๆ
เธอกวาดมองคร่าวๆ เห็นว่าหนึ่งในนั้นแช่ดวงตาของสัตว์อสูรไว้ บ้างก็เป็นลำไส้ บ้างก็เป็นจำพวกกรงเล็บหรือเส้นเอ้น พอไล่มองมาจนถึงหลังๆ หัวใจของเธอพลันสะท้านไปทั้งดวง
ข้างหลังเหมือนจะเป็นคน…
สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย เก็บไข่มุกราตรี รีบหมุนตัวมุ่งหน้าไปยังเรือนข้างๆ ครั้นเข้าไปในลานบ้าน ก็ได้ยินเสียงหญิงวัยกลางคนกำลังสั่งหญิงสาวทั้งสี่ที่นางบอกว่าเป็นลูกสาวของนาง
“อีกเดี๋ยวระหวังหน่อย เขาเป็นถึงผู้ฝึกตนระดับเซียนเหิน แก่นพลังในของเขาเป็นของดี”
“ท่านอาจารย์ เหล้าสมุนไพรเตรียมพร้อมแล้ว สามารถเริ่มได้ทุกเมื่อ”
“ท่านอาจารย์ ผู้หญิงชุดแดงคนนั้นจะทำอย่างไรดี? นางยังหลับอยู่ที่นั่น” หญิงอีกคนถาม
“รูปร่างหน้าตาของผู้หญิงคนนั้นงดงามโดดเด่นถึงเพียงนั้น ย่อมต้องเลี้ยงไว้ให้ดี อีกเดี๋ยวพอเสร็จงาน อาจารย์จะร่ายมนต์สะกดวิญญาณทำให้นางลืมเรื่องในอดีต จากนี้ไป นางจะกลายเป็นพี่น้องกับพวกเจ้า”
ฟังเสียงหัวเราะชอบใจที่ดังมาจากข้างใน เฟิ่งจิ่วไอสังหารลุกโชน เธอเดินเข้าไปยกเท้าถีบประตู เสียงโครมดังสั่น ประตูห้องแหลกเป็นชิ้นๆ ตามเสียง
“ใครน่ะ!”
คนในห้องต่างตกใจ ตวาดถามเสียงดังลั่น ครั้นหันไปมอง กลับอุทานด้วยความแปลกใจ “เป็นเจ้า!”
นางดื่มสุราเซียนเมาเข้าไปจนไร้สติแล้วไม่ใช่หรือ? เหตุใดมาอยู่ที่นี่?
หญิงวัยกลางคนเห็นผู้มาคือเฟิ่งจิ่ว นัยน์ตางามไหวระริก มองเธออย่างไม่อยากเชื่อ “เจ้าไม่เมาหรือ?” นึกไม่ถึงว่าจะมีคนดื่มสุราเซียนเมาเข้าไปแล้วไม่เมา? นางอดจ้องสำรวจหญิงงามในชุดแดงตรงหน้าใหม่อีกครั้งไม่ได้
เห็นนัยน์ตางามของเธอในยามนี้เต็มไปด้วยประกายเย็นเยือกน่าพรั่นพรึง ทั่วกายเต็มไปด้วยไอสังหารอันดุดัน กลิ่นอายพลังเร้นลับในตัวป่วนพล่าน ทำให้นางอุทานขึ้นมาอย่างแปลกใจ “เจ้าเป็นผู้ฝึกพลังเร้นลับ?”
กลับซ่อนเร้นไว้ได้ดีนัก แม้แต่นางก่อนหน้านี้ก็ยังดูพลังของอีกฝ่ายไม่ออก
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
