เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2201 จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ / ตอนที่ 2202 ฆ่าเจ้าเสีย
ตอนที่ 2201 จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้
ในอากาศอัดแน่นไปด้วยพลังของผู้อาวุโสเซียนอันยิ่งใหญ่ แรงกดดันอันหนักแน่นทำให้รู้สึกอึดอัด หากไม่ใช่ว่ามีแรงกดดันเทวะโบราณอยปกป้องอยู่ เดาว่างทนรับแรงกดดันอันแข็งแกร่งของสองผู้อาวุโสเซียนไม่ไหวแล้ว
“ปึง! ปึงๆ!”
กระแสพลังตกกระทบพื้นดิน เห็นเพียงเจ้าสำนักปัญจพิษซัดฝ่ามือออกมา พื้นดินพลันถูกกัดกร่อนจนเน่ากลายเป็นรู เธอเงยหน้ามองไป เห็นเพียงเจ้าสำนักปัญจพิษมีบาดแผลบนตัวหลายรอยหลังจากสู้กับโม่เฉิน เพราะแผลที่ไหล่ถูกกระทบกระเทือน สีหน้าจึงดูย่ำแย่ อีกทั้งยิ่งสู้ลมหายใจก็ยิ่งหอบถี่ หากไม่มีสิ่งใดผิดพลาด ไม่นานโม่เฉินน่าจะเอาชนะเขาได้!
นึกมาถึงตรงนี้เธอก็วางใจลง แม้พลังของเขากับโม่เฉินจะสูสี แต่พลังต่อสู้ของโม่เฉินยิ่งสู้ยิ่งแกร่ง ได้เปรียบเขาหนึ่งขั้น
หากไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง กลับไม่รู้ว่าโม่เฉินมีพลังเช่นนี้
“เสี่ยวจิ่ว!”
เสียงหนึ่งดังมา เธอเงยหน้ามองไปตามเสียง เห็นเพียงกวนสีหลิ่นที่เลือดท่วมตัวถือดายใหญ่สาวเดินเร็วๆ มาทางนี้
“หลบเร็ว!”
กวนสีหลิ่นเห็นนนนั้นถอยมาทางเขา จึงิดจะใช้ดาบตวัดฟัน เพราะอย่างไรที่นี่นอกจากเฟิ่งจิ่วกับโม่เฉิน ที่เหลือฆ่าได้ไม่เว้น!
พลังดาบอันดุดันพุ่งออกไปพร้อมกับกระแสพลังอันเกรี้ยวกราด จู่โจมใส่เจ้าสำนักปัญจพิษ เจ้าสำนักปัญจพิษที่กำลังถอยหลังสัมผัสได้ถึงไอสังหารที่พุ่งมาจากข้างหลัง กอปรกับเห็นเฟิ่งจิ่วหน้าตาตื่นตระหนก พลันแ่นยิ้ม รีบหมุนตัว เพ่งมองผู้มาให้ชัดก่อนจะหลบการโจมตี ขณะเดียวกันก็เอื้อมมือออกไปบีบอของเขา
“ท่านพี่!”
เฟิ่งจิ่วเกร็งไปทั้งตัว เธอรวมพลังบินเข้าไปโดยไม่แม้แต่จะหยุดิด เพราะเร็วสู้อีกฝ่ายที่อยู่ใกล้กว่าไม่ได้ กระบี่มพยับในมือบิ่นออกไปพร้อมกับกระแสพลังอันดุดัน พุ่งแทงไปยังแขนข้างที่บีบอพี่ชายของเธอ
ส่วนกวนสีหลิ่น เสี้ยวนาทีนี้รู้สึกเพียงร่างกายแข็งทื่อ ถูกแรงกดดันอันแข็งแกร่งปกลุมจนไม่อาจขยับเขยื้อน เขาทำได้แ่ลืมตาดูนตรงหน้าแสยะยิ้มแปลกประหลาดชั่วร้าย มองดูมือสีม่วงเข้มข้างนั้นที่พุ่งบีบมาที่อของเขา กลิ่นอายวามตายห่อหุ้มเขาในพริบตา ทว่าในเวลาอย่างนี้เขากลับไม่มีกำลังโต้ตอบเลยแม้แต่น้อย
ตั้งแต่เข้าสู่ระดับเทพนักรบ ตั้งแต่ที่ออกไปฝึกหนักข้างนอกหลายปีมานี้ นี่เป็นรั้งแรกที่เขาเจอู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ อีกฝ่ายใช้แ่แรงกดดันก็เขย่าขวัญเขาจนทำให้ไม่อาจขยับตัวได้แล้ว วามแข็งแกร่งของพลังนี้ ทำให้เขาอดตะลึงพรึงเพริดไม่ได้
ที่ผ่านมาเขานึกว่าตนเองแข็งแกร่งพอแล้ว มีพลังมากพอที่จะปกป้องตนเองและปกป้องนที่อยากจะปกป้องได้แล้ว แต่นึกไม่ถึง เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือยอดนยังมียอดน พลังของของเขาหากสู้กับผู้ฝึกตนที่มีพลังสูสีกับเขานั้นยังได้ แต่หากต้องสู้กับผู้แข็งแกร่งที่เหนือกว่าเขาขนาดนี้ เขากลับไม่มีแม้แต่โอกาสสู้กลับ
ทว่า เขาไม่ยอมถูกฆ่าอย่างนี้แน่ ยิ่งไม่ยอมปล่อยให้มันเกิดขึ้นเฉยๆ โดยไม่ทำอะไร ด้วยเหตุนี้วามโกรธแ้นในใจจึงกระตุ้นให้พลังเร้นลับในร่างกายพลุ่งพล่านล้นเอ่อราวกับเขื่อนแตก ลึกๆ ข้างใน วามแ้นและจิตตนุภาพอันรุนแรงทำให้จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ในกายเขาพุ่งพรวด
เห็นเพียงเสี้ยวนาทีที่มือข้างนั้นกำลังจะบีบอเขา กระบี่มพยับก็แทงเข้ามา…
………………………………….
ตอนที่ 2202 ฆ่าเจ้าเสีย
“ชิ้ง!”
กระบี่อันมกริบและดุดันแทงเข้ามา ทำให้มือข้างนั้นที่กำลังจะว้าลำขอของเขาต้องชักกลับไปกลางอากาศเพื่อหลบกระบี่มพยับ ทว่า ขณะที่กระบี่มพยับตวัดผ่าน มือของเขาพุ่งเข้ามาอีกรั้ง ทว่ารั้งนี้ แฝงไว้ด้วยจิตมุ่งมั่นแน่วแน่ กระทั่งยังมองเห็นประกายชั่วร้ายเหี้ยมเกรียมและรอยยิ้มมุมปากที่ดูกระหายเลือดนั่นด้วย
เขาได้ยินเสียงกรีดร้องด้วยวามลนลานของเฟิ่งจิ่วน้องสาวเขา จิตวิญญาณการต่อสู้และกลิ่นอายพลังเร้นลับอันแข็งแกร่งในร่างกายพลันระเบิดออกมา เหมือนผิวน้ำมหาสมุทรที่ก่อตัวกลายเป็นลื่นน้ำพันชั้น
ขณะเดียวกัน จิตวิญญาณการต่อสู้และกลิ่นอายพลังเร้นลับทะลักออกมาจากกายเขา กระแสพลังที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าผสมผสานกับประกายแสงแสบตาพุ่งโจมตีใส่เจ้าสำนักปัญจพิษ ขณะเดียวกัน ร่างกายของเขาเลื่อนไหว หลบเลี่ยงมือที่ว้าเข้ามาของอีกฝ่าย ดาบใหญ่ในมือตวัดเงื้อฟันลงไป
“วืด!”
ดาบใหญ่ตวัดแหวกอากาศออกไปพร้อมกลับพลังดาบ ฟันใส่แขนเจ้าสำนักปัญจพิษที่ยังไม่ทันได้ชักกลับไปด้วยวามเร็วปานสายฟ้า
“ซี้ด! อ๊าก!”
เสียงกรีดร้องโหยหวนที่ราวกับไม่อยากเชื่อดังก้องทะลุชั้นฟ้า แรงกดดันของผู้อาวุโสเซียนกระจายออกมาจากเสียงกรีดร้องนั้น กระจายไปทั่วหุบเขาแห่งนี้ สะท้านสะเทือนจนแผ่นดินไหวสั่น
“อ๊าก…”
มือข้างหนึ่งกระเด็นออกไป เพราะเรี่ยวแรงที่ฟันลงมาอย่างมหาศาลทำให้มันหมุนว้างกลางอากาศหลายรอบก่อนจะตกลงสู่พื้น เจ้าสำนักปัญจพิษกุมแขนข้างที่ถูกฟันขาดถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว ยามนี้เขาราวกับลั่งไปแล้ว เพราะกระแสพลังในร่างกายของเขากำลังไหลออกไปราวกับลูกบอลที่รั่ว พลังพิษในร่างกายกำลังรั่วไหลออกทางแผลแขนขาด ทำให้ใบหน้าของเขาซีดเผือดแทบไร้สีเลือด
เฟิ่งจิ่วตะลึง้าง หยุดฝีเท้าในทันที ยืนมองอย่างไม่อยากเชื่อ นะ…นี่พี่ชายของเธอฟันแขนของเจ้าสำนักปัญจพิษขาดในดาบเดียวอย่างนั้นหรือ? อีกทั้งแขนข้างขวานี้ยังเป็นจุดที่มีประตูชีวิตของเขาอยู่ด้วย
เห็นพลังพิษในร่างของเจ้าสำนักปัญจพิษสลายหายไป รวมถึงสีหน้าท่าทางบ้าลั่งราวกับไม่อยากเชื่อของเขา เธอมีหรือจะไม่รู้ ดาบนี้แทบจะเรียกได้ว่าได้ทำลายเขาแล้ว เดาว่าแม้เขาจะรอดชีวิตจากพวกเขาไปได้ ก็ยากจะฝึกวิชาพิษอีกรั้ง
โม่เฉินที่เห็นเหตุการณ์ก็ตะลึง้างเช่นกัน หันไปมองกวนสีหลิ่นที่ยามนี้ทั่วร่างเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ เขาไม่เยิดว่าเจ้าสำนักปัญจพิษที่เป็นถึงผู้อาวุโสเซียน กลับถูกนเซ่อซ่าเช่นนี้ฟันแขนขาดได้ในดาบเดียว หนำซ้ำ ประตูชีวิตของเจ้าสำนักปัญจพิษก็ดันอยู่ที่แขนข้างขวาด้วย
หากไม่ได้ดาบนี้ของกวนสีหลิ่นที่ฟันแขนขวาของเขาขาด เดาว่าแม้แต่เขาก็ยังยากจะ้นพบว่าประตูชีวิตของเขากลับอยู่ในที่แบบนั้น
เทียบกับวามตกตะลึงตา้างของพวกเขา กวนสีหลิ่นในยามนี้กลับเต็มไปด้วยจิตวิญญาณของการต่อสู้ วามกระหายในการต่อสู้ในตัวเขากำลังร่ำร้องให้เขาตวัดดาบออกไปต่อสู้อย่างดุเดือดอีกรั้ง ด้วยเหตุนี้ เขาในเวลานี้กลับไม่ได้ิดอะไรอื่น เพียงอยากจะสังหารนตรงหน้าเสีย
“เฮื้อ! ดาบเฉือนวิญญาณ!”
ฝีเท้าของเขาพลันก้าวไปข้างหน้า ดาบใหญ่ในมือตวัดออกไป กลิ่นอายพลังเร้นลับพวยพุ่งใส่เจ้าสำนักปัญจพิษพร้อมกับพลังดาบ
เจ้าสำนักปัญจพิษตาแดงก่ำ พลังในร่างพุ่งขึ้นไปรวมกันที่กระหม่อม เป่าซัดจนเส้นผมของเขาปลิวกระจายก่อนทิ้งตัวลง หลังจากที่เขาหลบเลี่ยงการโจมตีนั้น ก็ำรามใส่กวนสีหลิ่น
“ข้าจะฆ่าเจ้า! ฆ่าเจ้าเสีย!”
“ชิ้ง! ปึงๆๆ!”
ดาบนั้นของกวนสีหลิ่นถูกเขาหลบไปได้ ทว่ายังงฟันใส่พื้นดินจนเกิดเป็นรอยลึกๆ เส้นหนึ่ง เศษดินทรายฟุ้งกระจายไปทั่ว…
YOU MAY ALSO LIKE
