เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2157 รู้ผลที่จะตามมาหรือไม่ / ตอนที่ 2158 ไม่เสียใจ
ตอนที่ 2157 รู้ผลที่จะตามมาหรือไม่
เจ้าเขาโอสถรออยู่ที่นั่นแต่แรกแล้ว เขาตั้งตารอดอกคู่ใบม่วง เพียงอยากจะรีบจบการประลอง และนำดอกคู่ใบม่วงต้นนั้นมาเก็บใส่กระเป๋าเป็นของตนเอง
“เหตุใดเขายังไม่มา? คงไม่ได้เปลี่ยนใจถอยหนีแล้วหรอกนะ?” เจ้าเขาโอสถเดินไปเดินมาด้วยความกังวล ถูฝ่ามือและมองไปข้างหน้าเป็นระยะ
เจ้าสำนักเห็นก็อดส่ายหน้าไม่ได้ “ท่านบอกว่านัดยามเฉินไม่ใช่หรือ? ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเลย! รีบร้อนอะไร? นั่งก่อน ท่านเดินไปเดินมาจนข้าเวียนหัวแล้ว”
“มาแล้วๆ อาจารย์อาซ่งมาแล้ว” ศิษย์คนหนึ่งวิ่งมารายงานด้วยความดีใจ “ท่านอาจารย์ อาจารย์อาซ่งกับเด็กหนุ่มคนนั้นมาแล้วขอรับ”
ครั้นได้ยิน เจ้าเขารีบสาวเท้าเดินไป เห็นสองคนนั้นกำลังขึ้นมาจากด้านล่างดังคาด เขาก็หัวเราะเสียงทุ้มต่ำ “หึๆๆ ในที่สุดก็มา นึกไม่ถึงว่าเจ้าหนูคนนี้จะใจกล้าไม่น้อยจริงๆ ไม่ได้เปลี่ยนใจถอยหนี”
พวกเขารออยู่บนเขาครู่หนึ่ง ก่อนจะเห็นสองคนนั้นเดินขึ้นมา ซ่งหมิงพาเฟิ่งจิ่วมาหยุดยืนต่อหน้าอาจารย์ของเขา คารวะก่อน “ศิษย์คารวะท่านอาจารย์”
“อืม” เจ้าสำนักตะวันฉายพยักหน้า สายตาจับจ้องไปที่เฟิ่งจิ่ว
“คารวะเจ้าสำนัก” เฟิ่งจิ่วประสานมือคารวะ
“เจ้าจะประลองกับเจ้าเขาโอสถจริงหรือ? เอาดอกคู่ใบม่วงต้นนั้นของเจ้าเป็นของเดิมพัน?” เจ้าสำนักเอ่ยถาม นึกในใจว่าหากเด็กหนุ่มเปลี่ยนใจตอนนี้ เขาก็ตัดสินใจจะยกเลิกเรื่องนี้เสียเลย ดอกคู่ใบม่วงเขาไปหาที่อื่นมาให้เจ้าเขาโอสถก็ย่อมได้
“ขอรับ” เฟิ่งจิ่วยิ้มเอ่ย สายตาหันไปจับจ้องไป๋ชิงเฉิง
เห็นเฟิ่งจิ่วหันไปมองข้างๆ เจ้าสำนักมองตามสายตาของเขา เห็นว่ากำลังจ้องไป๋ชิงเฉิง จึงไม่ได้พูดอะไรมาก
ทว่า ไป๋ชิงเฉิงที่สังเกตเห็นสายตาของเฟิ่งจิ่ว ก็เชิดคางโต้ตอบ สบตาเฟิ่งจิ่ว นางย่างกรายเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเจ้าสำนักและเหล่าเจ้าเขาทั้งหลายอย่างนอบน้อม
เห็นไป๋ชิงเฉิงที่จู่ๆ ก็ก้าวออกมา ทุกคนตกตะลึง นี่เป็นการประลองของเจ้าเขาโอสถกับเด็กหนุ่ม นางก้าวออกมาทำไมกัน? ขณะกำลังจะถามก็ได้ยินเสียงของไป๋ชิงเฉิงดังมาก่อน
“เจ้าสำนัก เจ้าเขาทุกท่าน ศิษย์มีเรื่องจะเรียนเจ้าค่ะ” นางเงยหน้ามองพวกเขา แล้วเอ่ยว่า “ศิษย์ไป๋ชิงเฉิง เดิมพันกับเขาเจ้าค่ะ” นางชี้ไปที่เฟิ่งจิ่วซึ่งยืนอยู่ข้างๆ “ศิษย์เดิมพันว่าเขาแพ้ท่านเจ้าเขาโอสถเจ้าค่ะ”
พอได้ยินอย่างนั้น เจ้าสำนักและเหล่าเจ้าเขาต่างตะลึงงัน “นี่มันเรื่องอะไรกันอีก?”
บรรดาลูกศิษย์ที่กำลังมุงดูต่างชะงักงัน กระซิบกระซาบกันเบาๆ “ไหนว่านี่เป็นการประลองของท่านเจ้าเขาโอสถกับเด็กหนุ่มอย่างไรเล่า? คนที่แพ้ต้องมอบยาทิพย์ล้ำค่าอายุห้าร้อยปีให้อีกฝ่าย ฝั่งเด็กหนุ่มเป็นดอกคู่ใบม่วงอายุห้าร้อยปี ส่วนฝั่งท่านเจ้าเขาโอสถเป็นหญ้าเจ็ดดาราอายุห้าร้อยปี แล้วเกี่ยวอะไรกับศิษย์พี่ไป๋?”
ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์กันเซ็งแซ่ แต่ละคนจ้องพวกเขาสองคนด้วยความสงสัย ไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
เวลานี้ เฟิ่งจิ่วก้าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเบิกบาน หันไปเอ่ยกับเจ้าสำนักและเหล่าเจ้าเขา “คืออย่างนี้ ข้าเดิมพันกับนาง หากข้าแพ้ ข้าจะมอบแกนเคลื่อนย้ายจี๋กวงให้นาง แต่หากข้าชนะ นางต้องกลายเป็นข้ารับใช้ของข้าไปชั่วชีวิต ห้ามขัดคำสั่งของข้าเด็ดขาด”
“เจ้าเอาตนเองไปเดิมพันงั้นหรือ?” เจ้าเขาโอสถได้ยินเฟิ่งจิ่วพูดอย่างนั้นก็หันไปมองไป๋ชิงเฉิงด้วยความตะลึง นึกไม่ถึงว่านางจะเอาตนเองไปเดิมพัน นางรู้ถึงผลที่จะตามมาหรือไม่?
………………………………….
ตอนที่ 2158 ไม่เสียใจ
“ถูกต้องแล้ว หากท่านเจ้าเขาเยี่ยชนะ เขานอกจากจะต้องมอบแกนเคลื่อนย้ายจี๋กวงให้ข้าแล้ว ตัวเขายังต้องเป็นข้ารับใช้ข้าไปชั่วชีวิตด้วย” นางเงียบไปครู่หนึ่ง หันไปมองเฟิ่งจิ่วแวบหนึ่ง ก่อนจะหันกลับมาเอ่ยกับเจ้าสำนัก “ต่อหน้าเจ้าสำนักและท่านเจ้าเขาทั้งหลาย ขอทุกท่านโปรดเป็นสักขีพยานด้วยเจ้าค่ะ”
นางไม่เชื่อว่าเด็กหนุ่มจะเอาชนะเจ้าเขาโอสถได้!
“ท่านเจ้าเขาเยี่ย ได้โปรดเต็มที่กับการประลองด้วยเจ้าค่ะ!”
นางหันไปประสานมือคารวะเจ้าเขาเยี่ย ที่นางรับคำท้านี้ ก็เพราะรู้ว่าเจ้าเขาเยี่ยหวงแหนหญ้าเจ็ดดาราอายุห้าร้อยปีต้นนั้นของเขาขนาดไหน รวมถึงต้องการดอกคู่ใบม่วงขนาดไหน นางเชื่อ แม้จะไม่ใช่เพื่อนาง แต่เพื่อตัวเขาเอง เขาไม่มีทางแพ้อย่างแน่นอน!
เจ้าเขาเยี่ยตะลึงงัน เขามองไป๋ชิงเฉิง ก่อนหันไปมองเด็กหนุ่ม สุดท้ายก็หันไปมองเจ้าสำนัก “เรื่องนี้…”
เจ้าสำนักขมวดคิ้วมองไป๋ชิงเฉิง เอ่ยว่า “เจ้าจะไม่คิดให้ดีอีกครั้งหรือ? นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะ” เรื่องเกี่ยวพันถึงทั้งชีวิต เหตุใดนางเอามาเดิมพันง่ายๆ เช่นนี้? แม้แกนเคลื่อนย้ายจี๋กวงจะเป็นสมบัติล้ำค่า ก็ไม่ถึงขั้นต้องทำขนาดนี้กระมัง!
“เขายังไม่กลัวแพ้ ข้าจะกลัวทำไมเจ้าคะ?” ไป๋ชิงเฉิงเชิดคาง มองเจ้าเขาโอสถ เอ่ยว่า “ยิ่งไปกว่านี้ ข้าเชื่อในทักษะการกลั่นยาของเจ้าเขาเยี่ย เด็กหนุ่มผู้นี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาอยู่แล้ว”
ได้ยินอย่างนั้น เจ้าสำนักทอดถอนใจ หันไปถามเฟิ่งจิ่ว “เจ้าเล่า? เจ้าจะไม่ลองพิจารณาอีกครั้งหรือ? นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวพันถึงทั้งชีวิต ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ”
เมื่อเห็นเจ้าสำนักตักเตือนเธอ เฟิ่งจิ่วก็ยิ้มๆ เอ่ยว่า “ไม่เป็นไรขอรับ ข้าคนนี้เป็นคนชอบเดิมพัน โดยเฉพาะของเดิมพันล้วนเป็นของที่ข้าชอบ ส่วนเรื่องแพ้นั้น หึๆ ข้ายังไม่เคยคิด ฉะนั้น รอข้าแพ้เมื่อใดค่อยว่ากันก็แล้วกัน!”
“ในเมื่อเจ้าว่าอย่างนี้แล้ว อย่างนั้น ข้าจะเป็นสักขีพยานให้พวกเจ้า ไม่ว่าใครแพ้ใครชนะ ล้วนไม่อาจตระบัดสัตย์” เสียงแฝงกลิ่นอายพลังวิญญาณของเจ้าสำนักดังก้องไปทั่วบริเวณ เสียงดังฟังชัดไปทั่วยอดเขาทั้งลูก
“ขอรับ / เจ้าค่ะ” ทั้งสามคนรับคำพร้อมกัน มองหน้ากัน สีหน้าแตกต่างกันไป
“ในเมื่อประลองการกลั่นยา อย่างนั้นก็เลือกยาชนิดเดียวกันมากลั่นก็แล้วกัน! อย่างนี้จะได้ตัดสินง่าย” เจ้าสำนักเอ่ย โบกมือออกคำสั่ง ให้คนนำโต๊ะยาทิพย์ที่เตรียมไว้เข้ามา
โต๊ะขนาดยาวสองตัวมียาทิพย์ชนิดต่างๆ วางไว้ ยอดเขาโอสถก้าวออกมา หยุดยืนตรงหน้าโต๊ะ เอ่ยกับเฟิ่งจิ่วว่า “ในนี้เป็นชื่อของยาระดับหก ในเมื่อเราจะแข่งเรื่องความสามารถในการกลั่นยา เช่นนั้นระดับของยาจะต่ำไม่ได้”
“อืม เรื่องนี้แน่นอนอยู่แล้ว” เฟิ่งจิ่วรับคำ สายตาจับจ้องไปยังกระบอกไผ่ แปลกใจว่าเอาไว้ใช้ทำอะไร
ราวกับรู้ว่าเฟิ่งจิ่วกำลังคิดสิ่งใดอยู่ เจ้าเขาโอสถยกกระบอกไผ่ขึ้น เอ่ยว่า “ในนี้เป็นชื่อของยาทิพย์สิบชนิด ให้หนึ่งในพวกเราจับเพื่อตัดสินว่าต้องกลั่นยาอะไรในการประลอง”
ขณะเอ่ย เขาเอียงกระบอกไผ่ไปทางเฟิ่งจิ่วเล็กน้อย “เจ้าเป็นแขก เจ้าจับก็แล้วกัน!”
เฟิ่งจิ่วเห็นอย่างนั้นก็ยิ้มๆ “แขกแล้วแต่เจ้าบ้าน ท่านเป็นเจ้าเขาแห่งยอดเขาโอสถ ท่านจับดีกว่า!”
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นก็เชิญศิษย์หลานไป๋จับให้พวกเราก็แล้วกัน!” เจ้าเขาโอสถเอ่ย หันกระบอกไผ่ไปทางไป๋ชิงเฉิง
เห็นเช่นนั้น ไป๋ชิงเฉิงชะงักเล็กน้อย มองทั้งสองแวบหนึ่ง ก่อนจะหยิบกระดาษที่ถูกม้วนเป็นวงกลมออกมา จากนั้นก็ยื่นให้เจ้าสำนัก
เจ้าสำนักรับไปเปิดดู แววตาไหวระริก เขาหันไปมองทั้งสองคนแล้วคลี่กระดาษในมือออก…
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
