เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 374 เริ่มการรักษา

บทที่ 374 เริ่มการรักษา
บทที่ 374 เริ่มการรักษา

“มีอะไรเหรอ?” ฉู่ชูเหยียนสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยทางสีหน้าของซูอัน นางเอียงคออย่างพิศวง

“ไม่มีอะไร มาเถอะ พวกเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า!” ซูอันเอื้อมไปจับมือฉู่ชูเหยียน

ฉู่ชูเหยียนพยายามดึงมือของนางตามสัญชาตญาณ แต่ซูอันก็ไม่ยอมปล่อย ชายหนุ่มดึงมือนางไปด้านข้างของเขาอย่างแรง

ฉู่ชูเหยียนรู้ว่านางดิ้นรนต่อต้านมากเกินไป เมื่อตระหนักว่าเขากำลังรักษานาง ดังนั้นจึงหยุดความคิดที่จะต่อต้านและยอมให้เขาทำตามความต้องการ

ซูอันจุ่มเข็มเงินลงในสารเหลวจากสมุนไพรครู่หนึ่งก่อนที่จะสะบัดปลายเข็มเบา ๆ การเคลื่อนไหวของเขาราบรื่นมากจนดูเหมือนแพทย์มืออาชีพ

นี่ทำให้ฉู่ชูเหยียนรู้สึกสับสนมากกว่าเดิม สามีของนางผู้นี้ซ่อนความลึกลับเอาไว้มากแค่ไหนกัน?

หลังจากนั้น สายตาของนางก็พร่ามัว และก่อนที่นางจะรู้ตัว เข็มเงินก็ถูกแทงเข้ามาในเส้นเอ็นระหว่างนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ของนางแล้ว

นางกะพริบตาด้วยความประหลาดใจ นางคิดว่าการทำอย่างนี้ควรจะเจ็บปวด แต่กลับไม่รู้สึกอะไรเลย ซ้ำยังรู้สึกถึงความอบอุ่นจากเข็มเงินที่กระจายเข้าสู่ร่างกายของนางอีกด้วย

หลังจากนั้น ซูอันก็ถกแขนเสื้อของนางขึ้นไปถึงไหล่ เผยให้เห็นแขนที่เรียบเนียนและขาวผ่อง

“เจ้าจะทำอะไร?!” ฉู่ชูเหยียนตกใจส่งเสียงร้อง

“เจ้าจำเป็นต้องตกใจมากขนาดนี้เลยงั้นเหรอ? ใช่ว่าข้าเพิ่งเคยเห็นร่างกายของเจ้าเป็นครั้งแรกซะเมื่อไหร่? ข้าเคยได้กอดจูบลูบไล้ทั้งหมดแล้วเจ้าจำไม่ได้หรือไง ตอนนี้ข้าแค่จะใช้การฝังเข็มกับจุดอื่น ๆ บนแขนของเจ้าก็เท่านั้น!” ซูอันเอ่ยขึ้น

ฉู่ชูเหยียนรู้สึกอับอายกับคำพูดเหล่านี้ นางอดไม่ได้ที่จะนึกถึงภาพของเขาที่พรมจูบบนร่างกายของนางในถ้ำใต้ดิน ซึ่งมันทำให้นางทั้งโกรธและอับอายเล็กน้อย

—

ท่านยั่วยุฉู่ชูเหยียนสำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น + 33!

—

คะแนนความโกรธแค้นที่หลั่งไหลเข้ามาทำให้ซูอันตกใจ ชายหนุ่มคิดว่าตัวเองเผลอไปทำให้นางโกรธโดยไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ทว่า…เมื่อเห็นจำนวนคะแนนความโกรธแค้น เขาก็สบายใจขึ้น

ฟู่…นางแค่รู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดของข้าเล็กน้อยเท่านั้น

“ตั้งใจหน่อย หยุดคิดถึงเรื่องไร้สาระทั้งหมดเดี๋ยวนี้” หมี่ลี่เตือน

เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาไม่สามารถทำผิดพลาดได้แม้แต่น้อย ซูอันรีบตั้งสมาธิและทำตามคำแนะนำของหมี่ลี่ เขาโคจรพลังชี่ผ่านเข็มสีเงินบนแขนเข้าไปในร่างกายของนาง และปกคลุมมันด้วยชั้นของพลังปฐมบท

จริง ๆ แล้วพลังปฐมบทไม่ควรมีผลในการฟื้นฟูใด ๆ กับผู้อื่นก่อนที่เขาจะไปถึงขั้นที่สี่ของวิชาปฐมบทแรกเริ่ม แต่ชายหนุ่มเคยมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับฉู่ชูเหยียน โดยเคยใช้พลังปฐมบทเพื่อสร้างเส้นลมปราณของนางขึ้นมาใหม่ เป็นผลให้ยังคงมีพลังปฐมบทของตัวเองหลงเหลืออยู่ในเส้นลมปราณของนาง ดังนั้นจึงสามารถเชื่อมต่อกับพวกมันด้วยพลังปฐมบทที่เขาฉีดเข้าสู่ร่างกายของนางจากภายนอก

ในขณะเดียวกัน ฉู่ชูเหยียนรู้สึกประหลาดใจกับการฝังเข็มอย่างมืออาชีพของซูอัน นางรู้สึกว่าความเย็นยะเยือกในส่วนแขนของนางมันกำลังไหลไปทางเข็มเงิน จากนั้นความเย็นก็ถูกขับออกไปที่ภายนอกเรื่อย ๆ

ซูอันวางแขนซ้ายของนางไว้บนเบาะอย่างใจเย็น แต่เขาไม่ได้ดึงเข็มออก จากนั้นเขาเอื้อมมือไปจับมือขวาของนางแทน

เมื่อถึงจุดนี้ ฉู่ชูเหยียนก็สามารถบอกได้ว่าการรักษาด้วยวิธีนี้ได้ผล ดังนั้นจึงไม่ต่อต้านมันอีกต่อไป นางยกแขนขึ้นและปล่อยให้เขาถกแขนเสื้อของนางไปถึงหัวไหล่อย่างให้ความร่วมมือ

ซูอันฝังเข็มไปที่แขนขวาของนาง เฉกเช่นเดียวกับที่เขาทำเมื่อครู่กับแขนซ้ายของนาง

“รู้สึกยังไงบ้าง?” ซูอันถามในขณะที่เขาค่อย ๆ วางแขนขวาของนางไว้บนเบาะด้วย

“บริเวณมือของข้าตอนนี้ไม่รู้สึกเย็นอีกแล้ว ความเย็นบริเวณที่โดนฝังเข็มของข้าค่อย ๆ ถูกปลดปล่อยออกไป” ฉู่ชูเหยียนตอบกลับ ขณะที่จ้องมองไปที่ไอสีขาวที่ลอยวนเวียนโดยรอบ “ไม่คิดเลยว่ามันจะได้ผลจริง ๆ”

ซูอันตอบว่า “มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก การสะสมของน้ำแข็งในร่างกายของเจ้านั้นหนาแน่นเกินไป พรสวรรค์ของเจ้าส่งผลเสียต่อร่างกายอย่างมากในครั้งนี้ เจ้าก้าวหน้าในการบ่มเพาะเร็วเกินไปจนร่างกายไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับการสะสมของน้ำแข็งได้ เมื่อใดก็ตามที่เจ้าได้รับบาดเจ็บที่สำคัญ จะยิ่งกระตุ้นให้ภาวะของโรคหนักหนาขึ้น

“ตอนนี้ข้าคิดดูแล้ว ปัญหานี้น่าจะสืบย้อนไปถึงงานประลองระหว่างตระกูลตอนที่เจ้าได้รับบาดเจ็บสาหัสขณะต่อสู้กับอู๋ตี้ ถึงแม้ว่าตอนนั้นเจ้าจะยังควบคุมมันได้ แต่เมล็ดพันธุ์แห่งความเสียหายได้ถูกฝังรากเอาไว้เรียบร้อยแล้ว และมันยิ่งไปกันใหญ่เมื่อเส้นลมปราณของเจ้าถูกทำลาย และพอรวมกับการที่ระดับบ่มเพาะของเจ้าเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันจากการกินดอกบัวเร้นลักษณ์ และการถูกซือคุนโจมตี สิ่งเหล่านี้กระตุ้นให้เจ้าสูญเสียการควบคุมความเย็นในร่างกายโดยสิ้นเชิง”

นี่คือการวิเคราะห์จากหมี่ลี่ ซึ่งตอนนี้ชายหนุ่มก็แค่ถ่ายทอดให้ฉู่ชูเหยียนฟัง ก่อนหน้านี้ซูอันได้เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในงานประลองระหว่างตระกูลกับหมี่ลี่เพื่อให้แน่ใจว่าหมี่ลี่จะสามารถวินิจฉัยอาการของฉู่ชูเหยียนได้อย่างแม่นยำยิ่งขึ้น…

“มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ” ฉู่ชูเหยียนรู้สึกประทับใจในการวินิจฉัยอย่างแม่นยำของซูอัน

“น้ำแข็งได้แทรกซึมเข้าไปสะสมในอวัยวะและเส้นลมปราณของเจ้าในเชิงลึก ซึ่งทำให้ปัญหานี้ซับซ้อนมากขึ้น นี่ไม่ใช่ปัญหาที่เราสามารถแก้ไขได้ภายในไม่กี่วัน อย่างน้อยที่สุดจะต้องฝังเข็มทุกวันเป็นเวลาสองถึงสามเดือน เพื่อขับไล่ความเย็นออกจากร่างกายจนกว่าเจ้าจะฟื้นตัว” ซูอันกล่าว

“ถ้าอย่างนั้นข้าขอรบกวนเจ้าด้วย” ฉู่ชูเหยียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

แม้แต่คนที่มีความรู้ทางการแพทย์อย่างเปาโหย่วหลู ก็เคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าอาการของนางหมดหนทางเยียวยา แถมยังบอกว่าจี้เติ้งถูไม่น่าจะทำอะไรเกี่ยวกับร่างกายของนางได้เช่นกัน การได้รู้ว่านางสามารถฟื้นตัวได้ภายในสองถึงสามเดือนนั้นถือเป็นปาฏิหาริย์สำหรับนางแล้ว

อย่างไรก็ตาม คำพูดต่อไปของซูอันก็ทำให้นางตกตะลึง “ดีที่เจ้ายินดีร่วมมือกับข้า เอาล่ะ เจ้าถอดเสื้อผ้าออกได้แล้ว”

“???” ฉู่ชูเหยียน

“มองข้าทำไม? ทั้งหมดที่ข้าจะทำตอนนี้คือทำให้น้ำแข็งในร่างของเจ้าถูกขับไล่ออกมา! โดยเฉพาะน้ำแข็งที่สะสมอยู่ในอวัยวะภายในของเจ้า!” ซูอันกลอกตา “ข้าจะฝังเข็มตรงจุดที่พวกมันอยู่ได้ยังไงถ้าเจ้าไม่ถอดเสื้อผ้า”

“ข้า…” ฉู่ชูเหยียนรู้ว่านี่คือคำขอที่สมเหตุสมผล แต่ความอับอายทำให้นางไม่อาจยอมรับได้โดยง่าย

“ไม่ใช่ว่าข้าไม่เคยเห็นร่างกายของเจ้ามาก่อน ดังนั้นเจ้าไม่จำเป็นต้องทำเรื่องใหญ่โตขนาดนี้” ซูอันตอบ “แต่ถ้าหากเจ้ารู้สึกไม่สบายใจ เราสามารถทำการรักษาแบบวิธีแรกที่ข้าบอกเจ้าแทนได้ จริง ๆ แล้วมันมีประสิทธิภาพมากกว่าและเจ้าน่าจะสามารถฟื้นตัวได้ภายในไม่กี่วัน แถมมันยังสนุกกว่าการรักษาแบบนี้…แค่ก ๆ ข้าหมายถึงสะดวกกว่าการมานั่งฝังเข็มเป็นเดือน ๆ เช่นนี้”

ฉู่ชูเหยียนส่ายหัวทันที ไม่มีทางที่นางจะยอมรับวิธีการรักษาแบบแรกได้ “เจ้าปิดตาไว้ได้ไหม? ข้าได้ยินมาว่ามีหมอที่เชี่ยวชาญจนสามารถฝังเข็มได้แม้กระทั่งตอนหลับตา”

“ข้าทำไม่ได้” ซูอันตอบ “ข้าไม่เก่งเท่าหมอพวกนั้น และอาการของเจ้าก็รุนแรงกว่าที่ข้าจะต้องทำอะไรที่เสี่ยงอย่างการปิดตาฝังเข็ม การผิดพลาดแม้เพียงเล็กน้อยก็สามารถทำให้เกิดความเสียหายร้ายแรงต่อเส้นลมปราณและอวัยวะภายในของเจ้าได้ มันคงโง่มาก ถ้าข้าที่จะทำเรื่องที่ยากอยู่แล้วให้ยิ่งยุ่งยากซับซ้อนขึ้นไปอีก”

“…” ฉู่ชูเหยียนนิ่งไป

ไม่นานหลังจากนั้น นางก็กัดริมฝีปากและมองซูอันอย่างเฉียบขาดว่า “เจ้าตั้งใจทำแบบนี้ใช่ไหม?”

“เจ้าหมายถึงอะไร?” ซูอันถามกลับอย่างไร้เดียงสา

แม้จะโวยวาย นางก็ยังสวยเหมือนเดิม เป็นอาหารตาของข้าจริง ๆ

“วิธีการรักษาสองวิธีที่เจ้าเสนอมานี่…มันไม่ใช่อะไรที่ข้าอยากจะเลือกทั้งคู่เลย!” ฉู่ชูเหยียน คร่ำครวญ “ไม่มีวิธีที่สามแล้วงั้นเหรอ?”

ซูอันถอนหายใจและพูดว่า “ที่รัก เจ้าน่าจะรู้ตัวดีว่าอาการของเจ้ารุนแรงแค่ไหน เจ้าควรขอบคุณที่มี ‘ตั้ง’ สองทางให้เจ้าเลือก แต่นี่เจ้ากลับหวังว่ามันจะมีวิธีที่สามอีกงั้นเหรอ?”

ฉู่ชูเหยียนรู้สึกขัดแย้งอย่างมาก แน่นอน วิธีการรักษาแบบแรกนั้นนางไม่ยอมร่วมมือแน่นอน ส่วนวิธีที่สอง…

เมื่อรู้สึกถึงความลังเลของนาง ซูอันก็กล่าวเสริมว่า “เจ้าจะใช้ผ้าบาง ๆ ปกปิดร่างกายส่วนที่เจ้าหวงแหนก็ได้ ข้าจะฝังเข็มโดยไม่รบกวนผ้าของเจ้า นี่น่าจะช่วยให้เจ้ายอมรับได้ง่ายขึ้นนะ”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ฉู่ชูเหยียนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและกล่าวว่า “ดีมาก…งั้นเราใช้วิธีที่สองกัน”

ในขณะเดียวกัน ซูอันก็รู้สึกกระหยิ่มยิ้มย่องอย่างมาก มนุษย์ก็เป็นเช่นนี้ หากเขาเสนอวิธีที่สองให้ฉู่ชูเหยียนตั้งแต่แรก ไม่มีทางที่นางจะยอมรับมัน อย่างไรก็ตาม การเสนอตัวเลือกแรกที่ยากจะยอมรับออกไปก่อน มันทำให้ตัวเลือกที่สองน่าดึงดูดมากกว่าเดิม

เขาคิดไปถึงคำพูดของ ‘ลกซุน’ ว่ามันเป็นความจริงอย่างมาก หากเจ้าเสนอให้เปิดช่องหลังคาเพื่อดูดาวในห้องลับ มันไม่มีทางที่อีกฝ่ายจะยอมรับได้ อย่างไรก็ตาม หากเจ้าเสนอให้ทำลายหลังคาทั้งหมด อีกฝ่ายอาจประนีประนอมยอมให้เจ้าเจาะช่องดูดาวได้

“เรา…เริ่มจากด้านหลังก่อนได้ไหม” ฉู่ชูเหยียนหดตัวในขณะที่ลมหายใจของนางถี่กระชั้นขึ้นเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่านางกำลังอยู่ในสภาวะเขิยอายเป็นอย่างมาก

“ไม่มีปัญหา” ซูอันตอบด้วยรอยยิ้ม

ฉู่ชูเหยียนเม้มริมฝีปากด้วยความลังเลก่อนที่จะถอนหายใจ นางปลดเข็มขัดคาดเอวออก ส่งผลให้เสื้อคลุมผ้าไหมไหลลงตามไหล่ เผยให้เห็นแผ่นหลังที่สวยงาม

สมกับเป็นสาวงามอันดับหนึ่งของเมืองจันทร์กระจ่าง ผิวของนางเรียบเนียนจนดูเหมือนกระจก รูปทรงเรือนร่างของนางโค้งเว้าอย่างงดงามตลอดเอวไปจนถึงก้นของนาง ไม่มีข้อบกพร่องให้ติเลย

ฉู่ชูเหยียนดึงเสื้อคลุมผ้าไหมมาคลุมร่างกายด้านหน้าของนาง ขณะที่นางบ่นพึมพำ “ทำไมเขายังไม่เริ่มอีก?”