เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 377 ฉันขอเหตุผล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 377 ฉันขอเหตุผล
เธอครุ่นคิดถึงคำถามของแจ็คสันสักครู่ก่อนที่เธอจะพูดว่า “ยัง แต่อีกไม่นาน อีกอย่าง คุณบอกแม่คุณเรื่องที่เราเลิกกันแล้วหรือยัง? ฉันไม่สามารถไปแสดงกับคุณได้อีกต่อไปแล้วนะ”
ในตอนนี้แจ็คสันดูเหมือนจะสูญเสียเสียงของเขาไปแล้ว เขาไม่พูดอะไรเป็นเวลานาน
ทิฟฟานี่ผงะเล็กน้อย “คุณเป็นอะไร? คุณทนไม่ได้ที่คนอื่นจะมีแฟนหรอ? แค่เพราะคุณไม่อยากแต่งงานไม่ได้หมายความว่าฉันจะเป็นแบบคุณนะ อีกอย่าง ฉันรู้จักอีธานมาสามปีแล้ว พวกเราเข้ากันได้ดีเลยทีเดียว”
เขาเม้มริมฝีปากของเขา “ปิดประตูและเข้ามานี่”
ทิฟฟานี่ปิดประตูตามคำสั่งแล้วเดินไปหาเขา “อะไรเหรอ?”
จู่ ๆ แจ็คสันก็เอนตัวข้ามโต๊ะและจับไหล่ของทิฟฟานี่ ทั้งคู่สบตากันระหว่างที่เธอรู้สึกได้ว่าเขาจับไหล่ของเธออย่างแน่น เขาพูดอย่างจริงจังว่า “คุณกลับไปคบเขาไม่ได้”
“คุณเป็นบ้าอะไร?” ทิฟฟานี่สับสนมาก ท่าทางของเขาทำให้เธอตื่นตระหนก การที่ได้เห็นผู้ชายที่ปกติจะเป็นคนง่าย ๆ กลับมีอารมณ์จริงจังแบบนี้ค่อนข้างน่ากลัวมากเลยทีเดียว
“ใช่ ผมรู้ว่าพวกคุณรู้จักกันมาสามปีแล้ว ผมไม่รู้ว่าเขารู้จักคุณดีแล้วหรือเปล่า แต่ผมมั่นใจว่าคุณไม่รู้จักเขาดีพอแน่นอน ผมพูดจริงนะ คุณกลับไปคบกับเขาไม่ได้ อยู่ห่าง ๆ เขาไว้!”
ทิฟฟานี่ปัดมือเขาออก “คุณบ้าไปแล้วเหรอ? คุณอาจจะเป็นหัวหน้าฉัน แต่คุณจะเจ้ากี้เจ้าการแบบนี้ไม่ได้! อย่างน้อยฉันขอเหตุผลหน่อย”
พอรู้ตัวว่าตัวเองเสียการควบคุมไป แจ็คสันจึงรวบรวมตนเองก่อนที่จะตอบว่า “ลองคุยกับแอเรียนดู เธอน่าจะให้ข้อมูลกับคุณได้ คุณพูดถูก ผมเป็นแค่หัวหน้า ความสัมพันธ์ระหว่างเราเป็นแค่นายจ้างกับลูกจ้าง ผมไม่อยากข้ามเส้นผมไป”
ทิฟฟานี่หันกลับไปด้วยความโกรธพร้อมกับกระแทกประตูปิดอย่างดัง
พนักงานในออฟฟิศต่างตะลึงกับความกล้าของเธอ เธอกล้าที่จะโวยวายกับหัวหน้าได้อย่างไร?
…
แจ็คสันลุกขึ้นยืนอย่างหงุดหงิดขณะที่ถอดเสื้อสูทและโยนมันลงบนโซฟา เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและส่งข้อความไปหาแอเรียน “ทิฟฟานี่มีท่าทีว่าจะกลับไปคบกับอีธาน ถ้ามาร์คได้บอกอะไรคุณเกี่ยวกับอีธาน ช่วยส่งข้อมูลต่อให้ทิฟฟานี่ด้วย เขาควรละอายแก่ใจตัวเองที่หลอกใช้เธอมาแล้วครั่งหนึ่ง ส่วนเธอก็ควรละอายแก่ใจตัวเองเหมือนกันที่กำลังจะโง่ให้เขาหลอกได้เป็นครั้งที่สอง!”
…
แอเรียนรู้สึกกังวลเมื่อได้รับข้อความจากแจ็คสัน เธอไม่คาดคิดว่าเรื่องระหว่างทิฟฟานี่และอีธานจะบานปลายรวดเร็วขนาดนี้ ยิ่งกว่านั้น ทิฟฟานี่ไม่เคยสามารถซ่อนอะไรจากเธอได้เลย เธอนึกไม่ถึงว่าทิฟฟานี่จะปิดบังเรื่องนี้กับเธอ เธอเชื่อมั่นว่าอีธานต้องมีเป้าหมายบางอย่างแอบแฝงอยู่ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำเพราะความรัก เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!
ทิฟฟานี่ทนทุกข์ทรมานมามากพอแล้ว แอเรียนไม่อาจทนดูอีธานหลอกทิฟฟานี่ได้อีก พอแอเรียนคิดไตร่ตรองดีแล้วเธอก็ตระหนักว่าเธอไม่อาจทำอะไรได้นอกจากจะไปขอความช่วยเหลือจากมาร์ค มาร์คเป็นคนเดียวที่สามารถหยุดยั้งเรื่องนี้ได้และเขาเป็นคนเดียวที่จะสามารถสืบได้ว่าอีธานเข้าหาทิฟฟานี่รอบนี้เพื่ออะไร
พอแอเรียนไปถึงที่ตึก เทรมอนต์ ทาวเอวร์ เธอก็เหงื่อไหลพรากไปทั้งตัว ทั้งหมดนี้เพื่อถูกเอลลี่แจ้งว่ามาร์คไม่ได้อยู่ในห้องทำงานเขาแต่อยู่ในห้องประชุม แอเรียนจึงจำเป็นต้องวิ่งต่อไปทางห้องประชุม เธอเคยไปมาแล้วเธอจึงรู้ว่ามันอยู่ตรงนั้น
ทันทีที่เธอเปิดเข้าไปในห้องประชุมอย่างเร่งรีบ เสียงข้างในก็หยุดลงทันทีและทุกคนก็หันมาสนใจเธอ
มาร์คนั่งเอนหลังอยู่บนเก้าอี้ของเขาที่หัวโต๊ะและกำลังฟังการนำเสนองานอยู่ ความตื่นตกใจของทุกคนทำให้เขานั่งตัวตรงทันที “เกิดอะไรขึ้น?”
ผู้บริหารทุกคนในที่ประชุมต่างกลั้นหายใจ มาร์คจะต้องอารมณ์เสียแน่ ๆ ถ้าใครกล้าเข้ามาขัดจังหวะการประชุมแบบนี้ เพียงเพราะเขาเป็นคนที่ใจดีกับทุกคนในบริษัทไม่ได้หมายความว่าเขาจะอารมณ์เสียไม่เป็น
“ฉัน… มีเรื่องด่วน… ขอรบกวนเวลาคุณสักหน่อยได้ไหม?” แอเรียนหอบเล็กน้อย โดยไม่รู้ตัวว่าเธอได้ทำอะไรลงไป
มาร์คลุกขึ้นยืนและเดินไปหาเธอในขณะที่เขาปรับเน็คไทด้วยนิ้วเรียวของเขาอย่างชิว ๆ
เหล่าผู้บริหารเห็นดั่งนั้นก็พากันตกตะลึง
แอเรียนไม่พูดอะไรจนกว่าพวกเขาไปถึงที่ห้องทำงานของมาร์ค “อีธานจงใจเข้าหาทิฟฟานี่อีกแล้ว เขาต้องมีเป้าหมายแอบแฝงแน่ ๆ แจ็คสันบอกฉันว่าทิฟฟานี่กำลังจะกลับไปคบกับอีธานด้วย ฉันปล่อยให้มันเกิดขึ้นไม่ได้ ฉันตั้งใจว่าจะบอกทิฟฟานี่เรื่องอีธานตอนเที่ยงนี้ แต่เธอเลื่อนนัดไปเป็นตอนเย็นแทน ฉันว่าเธอต้องมีเดทกินข้าวเที่ยงกับอีธานแน่ ๆ!”
มาร์คมองแอเรียนด้วยความปึ่งชา “เธอมาหาฉันเพราะเรื่องนี้หรอ?”
แอเรียนผงะเล็กน้อย “ฉัน… ชะ-ใช่…”
มาร์คเดินไปที่โต๊ะของเขาและใช้โทรศัพธ์ของที่ทำงานโทรออก “ส่งข้อมูลเกี่ยวกับตึกที่ยังสร้างไม่เสร็จให้ฉันตอนนี้เลย”
สองนาทีหลังจากที่มาร์คทำการโทรออกนั้นเขาก็หยิบโทรศัพธ์ตัวเองออกมาเพื่อเช็คอีเมล์ก่อนที่จะยื่นโทรศัพธ์ให้แอเรียน “เธอเข้าใจหรือยัง? ที่ดินของตึกที่ยังสร้างไม่เสร็จนั้นเป็นของครอบครัวเลน ทิฟฟานี่น่าจะไม่รู้เรื่องนี้ ตอนที่อีธานซื้อตึกนี้เขาก็มีปัญหากับโฉนดที่ดิน แต่ประเด็นคือ สัญญาเช่าใกล้จะหมดอายุแล้ว และอีธานก็หาเจ้าของที่ดินเพื่อต่ออายุไม่เจอ ฉันหาคนให้เปิดเผยข้อมูลเหล่านี้เรียบร้อยแล้ว ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยให้เขาได้ลงทุนกับมันหรอก ฉันแค่นึกไม่ถึงว่าเขาจะตามหาเจ้าของที่ดินได้เร็วขนาดนี้”
“จากการตรวจสอบของฉัน โดยทั่วไปสัญญาเช่าที่ดินจะมีเวลาเจ็ดสิบปี แต่สัญญาเช่าที่ดินนี้มีระยะเวลาเพียงสี่สิบปี มันจะหมดอายุภายในห้าปี นั่นหมายความว่ามันถูกปล่อยให้เช่าเมื่อสามสิบห้าปีที่แล้ว อาจเพื่อวัตถุประสงค์อื่นก่อนการก่อสร้างอาคาร เนื่องจากในเวลานั้นพื้นที่ดังกล่าวยังไม่ได้รับการพัฒนา ที่ดินนั้นจึงแทบจะไม่มีมูลค่าเลย ครอบครัวเลนอาจลืมเรื่องนี้ไปแล้วก็ได้เนื่องจากสัญญาเช่าไม่ได้อยู่ภายใต้ชื่อของจอห์น แต่เป็นชื่อของปู่ของทิฟฟานี่ที่ตอนนั้นยังมีชีวิตอยู่ พูดง่าย ๆ ก็คือ เจ้าของที่ดินคือปู่ของทิฟฟานี่ เห็นได้ชัดว่าอีธานเข้าหาทิฟฟานี่เพียงเพราะอาคารที่ยังสร้างไม่เสร็จบนที่ดินที่มีมูลค่าเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เขาหวังว่าจะได้ที่ดินนั้นมาโดยไม่ต้องเสียเงินสักเหรียญและอาจจะได้ผู้หญิงกลับมาควงอีกด้วยซ้ำ”