เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 337 แอเรียนย้ายกลับมา

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 337 แอเรียนย้ายกลับมา

ในช่วงกลางดึก เธอส่งข้อความไปหามาร์คหลังจากที่คิดลังเล : คุณยุ่งเหรอ? ฉันได้ยินว่ามีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นที่บริษัทระหว่างประเทศของคุณ

เธอเลือกที่จะส่งข้อความนั้นกลางดึกด้วยความแตกต่างของเวลาต่างประเทศ ทั้งสองฝ่ายทำงานร่วมกันเพื่อความสัมพันธ์เติบโต มันไม่มีเหตุผลเลยถ้าเธอจะไม่แสดงความเป็นห่วงให้เขาเห็น

หลังจากผ่านไปกว่าห้านาที เขาก็ตอบกลับมาในที่สุด : ฉันไม่ต้องการความเป็นห่วงของเธอ แค่ดูแลตัวเองก็พอ

เธออ่านข้อความบนโทรศัพท์ซ้ำอยู่สองสามครั้ง มีความรู้สึกหดหู่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่เธออ่าน เธอถามคำถามกับเขาด้วยความห่วงใย ทว่าเขาก็ยังปฏิเสธเธอกลับมาแบบนั้น เธอไม่ควรถามตั้งแต่แรก!

เช้าวันรุ่งขึ้น ข่าวของบริษัทระหว่างประเทศของมาร์คแพร่กระจายออกไปอย่างต่อเนื่อง แม้กระทั่งวิดีโอสัมภาษณ์ของเขาซึ่งเป็นประกาศปิดบริษัทอย่างเป็นทางการ สาขาย่อยในต่างประเทศของบริษัทของเขาไม่ใช่สาขาเดียวที่ได้รับผลกระทบ ทว่าสำนักงานในประเทศก็ได้รับผลกระทบเช่นเดียวกัน เหตุผลโดยทั่วไปคืออุตสาหกรรมทั้งหมดภายใต้ตระกูลเทรมอนต์นั้นมีปัญหามากมายซึ่งทำให้เขาเสื่อมเสียชื่อเสียง ยกตัวอย่างเช่น มีคนพบสินค้าปลอมในร้านขายเครื่องประดับในเครือของตระกูลเทรมอนต์ ทั้งยังมีกรณีเลี่ยงภาษีอีกด้วย ทั้งโลกต่างตกตะลึงกับเรื่องอื้อฉาวของเขา

แอเรียนรู้สึกกังวลเป็นอย่างมากเมื่อเธอทราบข่าว มาร์คก็เป็นมนุษย์ไม่ใช่พระเจ้า มีสิ่งที่อยู่นอกเหนือการจัดการของเขาอยู่แล้ว เขาจะกลับมาจากเรื่องหมดนี้ได้อย่างไรเมื่อทุกอย่างได้พัฒนามาจนถึงขั้นนี้แล้ว?

เพื่อนร่วมงานของแอเรียนรุมเธอเมื่อเธอไปถึงที่ออฟฟิศ ทุกคนพูดคุยกันและถามกับเธอ “มีปัญหาเกิดขึ้นในครอบครัวของคุณเหรอ? ฉันได้ยินข่าวลือมาว่ามีคนซื้อสินค้าปลอม! คุณจะผลิตของปลอมทำไม? มีปัญหาบางอย่างเกิดขึ้นกับระบบการเงินของบริษัทด้วยเหรอ? ทำไมคุณถึงเลี่ยงภาษีถ้าคุณรวยขนาดนี้… มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหม?”

คำพูดของพวกเขาเสียดแทงเข้าไปในหูของแอเรียน เธอไม่มีทางปล่อยให้คนอื่นดูถูกมาร์คแบบนั้น “คุณก็พูดเองว่ามันเป็นข่าวลือทั้งหมด ตระกูลเทรมอนต์มีสมบัติมากมายและได้รับการยอมรับจากผู้คนมากมายในทุก ๆ ด้าน ทำไมพวกเขาจะต้องทำร้ายคนอื่นเพียงเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองด้วย? การขาดทุนก็มีแนวโน้มน้อยด้วยซ้ำ ถ้ามาร์คฉวยโอกาสที่เขาจะใช้ชื่อเสียงและรากฐานที่เขาสั่งสมมานานหลายปีเพื่อปิดบังการผลิตสินค้าปลอมและขายในราคาที่สูงลิบลิ่ว เขาก็ขุดหลุมฝังตัวเอง ฉันไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรที่เห็นได้ชัดเจนขนาดนั้น ถ้าคุณเก่งพอที่จะเข้าใจสถานการณ์ฉันขอแนะนำให้คุณสนใจข่าว ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมาถามฉัน”

เอริกยืนอยู่ที่ประตูออฟฟิศของเขาและเปล่งเสียงของเขาออกมา “คุณไม่มีอะไรทำที่ดีไปกว่านี้แล้วเหรอ? คุณไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับคุณที่จะเสี่ยงแขวนเงินเดือนของคุณไว้เพียงแค่กังวลเกี่ยวกับบางคนที่มีเงินมากกว่าสิบล้านดอลล่าร์อย่างนั้นเหรอ? แอเรียนมาที่ออฟฟิศของผม ผมต้องคุยกับคุณ”

แอเรียนลุกขึ้นและเดินตามเอริกเข้าไปในออฟฟิศ เอริกเกรงว่าอารมณ์ของเธอจะได้รับการกระทบกระเทือน เขาจึงยิ้มง่าย ๆ และพูดขึ้น “เอาล่ะครับ มาร์คสามารถจัดการเรื่องต่าง ๆ ได้ด้วยตัวเอง เขาไม่เคยทำเรื่องที่พูดถึงกันในข่าวและต้องใช้เวลาในการตรวจสอบ ผมเคยบอกคุณไปแล้วว่ามีคนต้องการจะใส่ร้ายเขา แผนในโลกธุรกิจน่ากลัวเกินกว่าที่คุณจะจินตนาการได้ อย่ากังวลกับสิ่งที่คนอื่นพูดนะครับ”

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ “ไม่ต้องปลอบฉันหรอกค่ะ ฉันไม่ได้อ่อนแออย่างที่คุณคิดนะคะ คุณคิดว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนคะในการแก้ปัญหานี้”

เอริกนิ่งไปชั่วขณะเพื่อใช้ความคิดและพูดขึ้น “ปัญหานี้มันใหญ่มากนะครับ ดังนั้นผมเกรงว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะจัดการได้ในเร็ว ๆ นี้ อย่างน้อยคงสองสามเดือน มากกว่านั้นก็หนึ่งปีครึ่งหรือมากกว่านั้น มันเป็นไปได้ทั้งหมด ผมขอแนะนำ – กลับไปที่คฤหาสน์เทรมอนต์เพื่อให้มีคนดูแลคุณ คาดว่ามาร์คคงดูแลคุณไม่ได้ อาชีพการงานของผู้ชาย…สำคัญกับเขามาก ไม่อย่างนั้นเขาจะมีความมั่นใจที่จะเผชิญหน้ากับภรรยาและลูกของเขาได้อย่างไร? อย่าเครียดไปเลยนะครับ มันจะดีขึ้น”

เธอไม่เคยคิดที่จะย้ายกลับไปที่คฤหาสน์เทรมอนต์ ชีวิตที่คอนโดมิเนียมค่อนข้างดี โดยปกติแล้วทิฟฟานี่ดูแลเธอเป็นอย่างดี ดังนั้นเธอจึงไม่ได้รู้สึกเป็นกังวลมากนัก

เมื่อถึงเวลาเลิกงาน เฮนรี่เป็นคนมารับเธอ “นายหญิง กลับบ้านกับผมเถอะครับ ผมจะดูแลเจ้าข้าวปั้นให้ นี่คือคำสั่งจากนายท่านเทรมอนต์”

แอเรียนปฏิเสธ “ฉันไม่อยากกลับ ฉันชอบที่จะอยู่ข้างนอก” เมื่อเธออยู่ในคฤหาสน์เทรมอนต์ มันมีแต่บ้านที่ว่างเปล่าและโดดเดี่ยวทำให้เธอรู้สึกอึดอัดอยู่เสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมาร์คไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ

เฮนรี่จ้องมองไปที่เธอและยืนกราน “นายหญิงเทรมอนต์ นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาดื้อรั้นนะครับ คุณตั้งครรภ์และอยู่ตามลำพัง มันจะยิ่งไม่สะดวกเมื่อคุณอยู่นอกบ้าน แมรี่กังวลเรื่องของคุณมาก กลับบ้านเถอะครับ นายท่านเทรมอนต์ส่งข้อความมาบอกว่าคุณไม่จำเป็นจะต้องมาออฟฟิศในช่วงสิ้นเดือนนี้และดูแลลูกของคุณ สุดท้ายแล้วคุณกำลังตั้งท้องลูกแฝด จะไม่มีอะไรผิดปกติด้วยการดูแลเป็นพิเศษ”

แอเรียนลังเลเมื่อเธอจำได้ว่าแมรี่เปรียบเสมือนแม่ของเธอ เธอไม่อยากทำให้เธอเป็นกังวล และไม่อยากทำให้มาร์คแย่ลงในเวลาแบบนี้ หลังจากที่ลังเล เธอจึงพยักหน้ารับก่อนจะขึ้นรถและส่งข้อความไปหาทิฟฟานี่เพื่อบอกเธอว่าเธอกลับไปที่คฤหาสน์เทรมอนต์แล้ว

ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงที่คฤหาสน์หลังใหญ่นี้ แม้ว่าเธอจะไม่ได้อยู่มาเป็นเวลาหลายเดือน ดอกไม้ในสวนที่ด้านหลังกำลังเบ่งบานอย่างสวยงามและอากาศก็อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้

แมรี่ดีใจมากเมื่อเธอเห็นว่าแอเรียนกลับมา “เมื่อฉันรู้ว่าคุณกำลังจะกลับบ้าน ฉันจึงทำอาหารที่คุณชอบเอาไว้ให้คุณ พักผ่อนก่อน พักผ่อนก่อน อาหารเย็นจะเริ่มเร็ว ๆ นี้”

หัวใจของแอเรียนเต็มไปด้วยความอบอุ่น “ได้ค่ะ”

เธอรู้สึกง่วงเล็กน้อยหลังจากที่รับประทานอาหารเย็นดังนั้นเธอจึงเข้านอนเร็ว ขณะที่เธอหันไปที่ด้านข้างของเธอ เธอรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่เคลื่อนไหวอยู่ในท้องของเธอ มันรู้สึกเหมือนกับผีเสื้อที่กำลังกระพือปีกบินและในเวลาเดียวกันนั้นเองก็เหมือนกับปลาน้อย ๆ ที่กำลังเป่าฟองอากาศ เธอตื่นเต้นและวางมือลงบนหน้าท้องของเธอด้วยความระมัดระวัง จากนั้นเธอก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวแผ่วเบาในอีกระลอก ลูกน้อยกำลังเตะ นี่เป็นการเคลื่อนไหวครั้งแรกของลูก!