เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 204 ป่วย

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 204 ป่วย

ทิฟฟานี่เย้ยหยัน “แม่ของเธอและนังแอรี่ เดี๋ยวนี้เป็นคนรวยนี่ดีจริง ๆ แอรี่ขับรถเข้ามาชนเธอและทำให้เธอแท้งลูก แต่เธอยังอยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าเธอจะต้องติดคุกเป็นเวลาหลายปี! น่าสะอิดสะเอียน! พวกเขาต้องใช้เวลามากมายเพื่อประกันตัวเธอออกไป มาร์คทนได้ยังไงกัน?”

แอเรียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ไม่กล้าเปิดเผยความจริงทั้ง ๆ ที่เธอรู้สึกผิด “เธอเป็นน้องสาวของฉัน เราร่วมท้องแม่เดียวกัน เนื่องจากแม่ให้กำเนิดฉัน ฉันจะถือว่านี่เป็นการตอบแทนเธอ พวกเขากำลังทำอะไรอยู่ในโรงพยาบาลเหรอ?”

ทิฟฟานี่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะตอบว่า “ดูเหมือนแม่ของเธอจะไปตรวจสุขภาพที่นั่น เธอมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมดีกว่าของเธอมาก สุขภาพของเธอก็ดี เธอไม่มีปัญหามากนักแม้จะอายุมาก ฉันได้ยินหมอบอกว่าสภาพร่างกายของเธอเทียบได้กับเด็กสาวเพราะเธอดูแลตัวเองดีมาก จึ จึ เธอควรกังวลเกี่ยวกับตัวเองแทนดีกว่านะ”

มีเสียงพึมพำในหัวของแอเรียน “เธอแน่ใจเหรอ?”

เฮเลนไม่ได้เป็นมะเร็งเหรอ? เฮเลนขอให้เธอขอร้องให้มาร์คช่วยพวกคินซีย์!

ทิฟฟานี่พูดอย่างร้อนรน “เธอคิดว่าฉันหูตึงเหรอไง?”

ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะพูดมากกว่านี้ แอเรียนตอบว่า “เปล่า โอเค นี่บ้านมาร์ค ฉันพูดถึงวิลไม่ได้ ฉันจะวางสายนะ”

หลังจากวางสาย แอเรียนก็โทรหาเฮเรน เมื่อเชื่อมต่อกันเฮเลนก็สงบลง “แอริ ทำไมเธอถึงโทรหาฉันกะทันหันแบบนี้ล่ะ?”

จากทำนองเสียงของผู้หญิงคนนี้ แอเรียนรู้สึกราวกับว่าเฮเลนน่าหมั่นไส้ เมื่อเฮเลนเห็นทิฟฟานี่ในโรงพยาบาลเฮเลนต้องคาดเดาว่าเธอจะค้นพบความจริง นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเฮเลนจึงสงบเสงี่ยมเมื่อเธอรับโทรศัพท์โดยไม่แม้แต่จะแสร้งทำ

แอเรียนรู้สึกว่าหัวใจของเธอแตกสลาย “เฮเลน คาเมราน คุณโกหกฉันว่าเป็นมะเร็งใช่ไหม? ฉันหวังว่าคุณจะไม่เป็นมะเร็งมาก่อน แต่ตอนนี้ฉันหวังว่ามันจะเป็นจริง คุณกำลังป่วย! คุณทำให้ฉันรู้สึกแย่มากที่คุณให้กำเนิดฉัน คุณใช้ฉันและโกหกฉัน! สำหรับพวกคินซีย์ สำหรับผู้ชายคนนั้น สำหรับแอรี่! คุณใช้ฉัน! ลูกสาวของคุณขับรถเข้ามาชนฉันทำให้ฉันแท้งลูกและใช้คนขับรถของเธอเป็นแพะรับบาป คุณคือคนที่จัดการกับเรื่องนั้น คุณทั้งคู่คล้ายกันมาก! ทำได้ดีมาก เฮเลน คาเมราน ฉันจะทำให้คุณเสียใจ ฉันไม่เหมือนพ่อ ฉันไม่โง่ขนาดที่จะรักคุณจนตายโดยไม่ขออะไรตอบแทน!”

เฮเลนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะพูดว่า “เธอจะสัญญาว่าจะช่วยฉันไหมถ้าฉันไม่ได้โกหกเธอน่ะ? ฉันมาถึงทางตันโดยไม่มีทางออก…ไม่ว่าเธอจะคิดยังไงกับฉัน ภาพนั้นก็ฝังรากลึกในจิตใจของเธอไปแล้ว ฉันไม่ขออะไรมาก ฉันหวังเพียงว่าเธอจะจำได้ว่าเธอยังมีฉัน แม่ของเธอเมื่อเธอต้องการการปลอบใจในอนาคต”

แอเรียนตอบว่า “หยุดเสแสร้งสักทีเถอะ ฉันไม่ได้ช่วยอะไรคุณอยู่แล้ว ตอนที่ฉันขอร้องมาร์คเขาไม่ได้สัญญาอะไรกับฉันเลย คุณควรขอบคุณลูกสาวของคุณ แอรี่ คินซีย์ สำหรับการติดต่อกับผู้ชายที่มีค่า เมื่อพวกคินซีย์ได้รับความช่วยเหลือจากมาร์ค!” เธอวางสายทันทีที่พูดจบ เมื่อเธอหลุดพ้นจากความมึนงงน้ำตาก็ไหลอาบใบหน้าของเธอ

“คุณ… ร้องไห้เหรอ?” เสียงของนีน่าดังขึ้นจากด้านหลังเธอทันที

“เปล่า” แอเรียนเช็ดน้ำตาแล้วหันจากไปเพราะไม่อยากเป็นเรื่องตลกของคนอื่น

มันเหมือนกับว่านีน่ากำลังต่อต้านความปรารถนาของเธออยู่ตลอดเวลาขณะที่เธอตะโกนว่า “คุณกำลังร้องไห้เรื่องอะไรแอเรียน? ฉันดูเหมือนจะได้ยินคุณคุยโทรศัพท์กับแม่ก่อนหน้านี้? และคุณพูดถึงมาร์ค… คุณไม่ใช่เด็กกำพร้าเหรอ? คุณมีแม่เหรอ?”

แอเรียนหยุดทันทีในระหว่างทางเดินและหันกลับไปมองเธอ “หุบปาก! การพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของใครบางคนสนุกนักเหรอ?

”

นีน่าเม้มริมฝีปาก “ไม่ ฉันแค่อยากรู้ว่าทำไมคุณถึงสะอึกสะอื้น คุณดูน่าสงสารมาก จึ จึ”

มาร์คมองไปที่พวกเขาเท่านั้น แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่ดวงตาของเขาก็ดูอยากรู้อยากเห็น

ส่วนแอเรียนก็ไม่สนใจพวกเขาและขึ้นไปชั้นบน