เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ – นักเวทย์ที่อ่อนแอที่สุดในเพื่อนร่วมชั้น - Clearing an Isekai with the Zero-Believers Goddess – The Weakest Mage among the Classmates (WN) - ตอนที่ 270 ทากัตซูกิ มาโกโตะ มุ่งมั่นตั้งใจตัวเขาเอง

270 ทากัตซูกิ มาโกโตะ มุ่งมั่นตั้งใจตัวเขาเอง

“ทากัตซูกิ มาโกโตะ…อยากจะกำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่มั้ย?” (ไอรา)

ที่ออกมาจากไอรา-ซามะ เป็นบางอย่างที่ไม่คาดคิด

“กำจัด…เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่? แต่เราอยู่ใน {สภาพนั้น} แม้ว่าจะกับลอร์ดปีศาจนะ?” (มาโกโตะ)

จริงๆแล้ว ผมก็มีเจตนาที่จะตรงไปหาเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ ขึ้นอยู่กับว่าเจอผู้กอบกู้อาเบลมั้ย

แต่ยังมีความร้อนใจของผม ที่อยากจะหาทางเพื่อที่จะกลับไปที่จะกลับไปที่ยุคของลูซี่ และซา-ซังอยู่นะ

แต่ตอนนี้…จากใจเลย ผมไม่มั่นใจเกี่ยวกับมัน

ราชาอมตะไบฟรอนเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัว

ผมไม่คิดจริงๆว่าเราเอาชะเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ได้ ที่มีลูกน้องลอร์ดปีศาจ 9 คน ด้วยกำลังการต่อสู้ปัจจุบัน

ไอรา-ซามะต้องอ่านใจของผม ท่านยิ้มอย่างอ่อนโยน

“ชั้นเข้าใจความรู้สึกนั้น ทากัตซูกิ มาโกโตะ แต่นั่นไม่ใช่ นี่เป็น {เวลาที่ดีที่สุด}” (ไอรา)

“…ผมไม่เข้าใจว่า—” (มาโกโตะ)

ก่อนที่ผมจะพูดได้ว่า ‘ว่าท่านหมายความว่าอะไร’ มือของไอรา-ซามะวางอยู่ที่แก้มของผม

มันอุ่น

“ปาฏิหาริย์แห่งโชคชะตา: [เสียงสะท้อน]” (ไอรา)

เสียงที่งดงามสะท้อนมา

ตัวของผมและไอรา-ซามะ ส่องสว่างเป็นสีรุ้ง

“นี่มัน…?”

“นี่เป็นการตอบสนองบางอย่าง ที่คนที่มีความเป็นพระเจ้าจะมีได้เท่านั้น มันหมายถึงนายมีพลังของพระเจ้าใจตัวของนาย ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (ไอรา)

“เอ๋?!” (มาโกโตะ)

ผมมีความเป็นพระเจ้า?

ผมไม่รู้สึกอย่างนั้นเลยซักนิด

“ชั้นบอกนายแล้ว ใช่มั้ย? ถ้ามนุษย์ทำจังหวะเดียวกับกับเทพธิดา พวกเค้าปรกติจะบ้าไป หรือไม่ก็พิการ อย่างน้อย มันควรจะมีความเสียหายอยู่ที่ตัวหรือใจ… แม้อย่างนั้น ชั้นไม่เห็นสัญญานของเรื่องนั้นเลยซักนิดในนาย ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (ไอรา)

“นั่นต้องขอบคุณตราประดับของโนอาห์-ซามะ—” (มาโกโตะ)

“นั่นใช่แล้ว มันเป็นการกระทำของโนอาห์ และผลข้างเคียงของเวทมนตร์ปาฏิหาริย์ที่โนอาห์-ซามะร่ายไปบนนาย ตอนนี้ นายมีความเป็นพระเจ้าอยู่ในตัวนาย ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (ไอรา)

“…นั่นมันโอเคมั้ย?” (มาโกโตะ)

ท่านได้พูดถึงผลข้างเคียงและพิการ และคำแย่ๆมากมายเลย

“มันโอเค มันน่าเดือดดาล แต่มันเป็นที่คาดได้กับเวทมนตร์ปาฏิหาริย์ของโนอาห์ มันมีความเป็นพระเจ้าในแบบที่ว่ามันไม่ทำให้มีผลเสียบนตัวนายเลยซักนิด” (ไอรา)

โฮ่ะโฮ่

โนอาห์-ซามะไม่พลาดอะไรเลย

“ผมเข้าใจว่าตอนนี้ ผมมีความเป็นพระเจ้า แต่เรากำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ด้วยนั่นได้เเหรอ?” (มาโกโตะ)

เมื่อผมได้ยินคำว่าความเป็นพระเจ้า มันฟังดูแข็งแกร่ง แต่ผมไม่คิดว่าผมเป็นบางอย่างเหมือนซากุไร-คุง หรือแอนนา-ซัง

“ฮ่าาาา…” (ไอรา)

ไอรา-ซามะส่ายหัวของเธอ ดั่งพูดว่า ‘ให้ตายซี่’

“นายมีความเป็นพระเจ้าอยู่ในตัว ดังนั้นคิดกับตัวเองเหมือนมีชีวิตไม่มีสิ้นสุด และเนื้อไม่มีสิ้นสุด” (ไอรา)

ชีวิตไม่มีสิ้นสุด?

เนื้อไม่มีสิ้นสุด?

นั่นฟังดูน่าประทับใจ

“…ผมเห็นภาพที่ถูกต้องไม่ได้จริงๆ” (มาโกโตะ)

ผมเอียงหัวโดยไม่ชัดเจน

“คิดถึงเวลาที่เอาชนะไม่ได้ของอายะ-จังดำเนินต่อไปตลอดเวลา ตอนนี้ นายจะสามารถสู้ดีๆกับฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซ์ได้นะ รู้มั้ย?” (ไอรา)

“นั่นแข็งแกร่งอย่างบ้าไปเลย!” (มาโกโตะ)

เวลาที่เอาชนะไม่ได้ของซา-ซัง ที่น็อคโอลก้า-ซังในทีเดียว

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซานเดอร์ที่เอาชนะ ฮีโร่แห่งแสงซากุไร-คุงได้ในทันที

มันเหมือนกันกับนั่นเหรอ?!

“มันช่วยไม่ได้ที่นายเชื่อมันไม่ได้ เพราะทั้งหมดเจ้าตัวเองมีความเป็นพระเจ้า อยู่ข้างในเค้าโดยที่เค้าไมรู้เลย… ทำไมโนอาห์ทำบางอย่างแบบนี้…? มันเพื่อ… ซ่อนมันจากเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์และมารเหรอ…? แต่นั่นจะสร้างความเป็นไปได้ที่จะไม่มีใครรู้ถึงมันเลย… เธอคำนวนความจริงที่ชั้นจะสังเกตเหรอ…? ไม่มีทางน่า…” (ไอรา)

ผมฟังไอรา-ซามะ ที่ขมวดคิ้วของท่านระหว่างที่ผมองที่มือตัวเอง…..

แต่ผมไม่รู้สึกว่าผมแข็งแกร่งเลยนะ…

ผมรู้สึกกวนใจเกี่ยวกับเรื่องนั้น ดังนั้นผมนำโซลบุคของผมออกมา

สแตทของผมทั้งหมดเปลี่นเป็น [ไม่ทราบ]

น-นี่มันอะไรกัน?!

“โซลบุค เป็นบางอย่างที่วัดพลังคนจากดินแดนมนุษย์ ดังนั้นมันวัดความเป็นพระเจ้าไม่ได้” (ไอรา)

ไอรา-ซามะบอกผม

ข-เข้าใจแล้ว

ดูเหมือนตัวของผมได้เปลี่ยนไปจริงๆ

“ด้วยนี่…” (มาโกโตะ)

ผมกำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ได้จริงๆเหรอ…?

ขอบคุณ โนอาห์-ซามะ!

“แน่นอน มันก็มีบางอย่างที่ชั้นต้องเตือนนายด้วย” (ไอรา)

ไอรา-ซามะหยุดการขี่ความสุขของผม

“สภาพนั้นจะอยู่ไม่ได้ตลอดกาล ที่มนุษย์มีความเป็นพระเจ้ามันไม่ปรกติอยู่แล้ว ถ้าให้เริ่มพูด มันจะอ่อนแอลงเมื่อเวลาผ่านไป” (ไอรา)

“เข้าใจแล้ว… และแม้ว่าผมอยากจะเติมความเป็นพระเจ้า มันเกิดขึ้นแล้วที่ไอรา-ซามะได้…” (มาโกโตะ)

“ชั้นลงไปสถิตไม่ได้” (ไอรา)

“เข้าใจแล้ว” (มาโกโตะ)

ผมเข้าใจแล้วตอนนี้ที่ว่าท่านหมายถึงอะไร ที่บอกว่าเวลานี้เป็นเวลาที่ดีที่สุด ที่จะไปสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ

“ผมชนะได้มั้ย…?” (มาโกโตะ)

“นายต้องไม่พุ่งเข้าไปคนเดียวนะ โอเคมั้ย? อย่างน้อย นายควรจะพาฮีโร่แห่งแสงแอนนาไปด้วยกันกับนาย” (ไอรา)

“นั่นทำไมท่านมอบคำแนะนำนั้นให้ผมก่อนหน้า…” (มาโกโตะ)

งั้น นั่นก็ทำไมที่ผมต้องไม่ปฏิเสธแอนนา-ซัง หือห์

“ชั้นก็ได้เก็บดาบศักดิ์สิทธิ์บัลมุงจากปราสาทของลอร์ดปีศาจไบฟรอน ดั้งเดิมแล้วมันเป็นอาวุธของฮีโร่ไฟ ให้แอนนาถือสิ่งนั้น และถ้านายไปด้วยกันกับเธอพร้อมกับความเป็นพระเจ้าของนาย ชั้นมั่นใจว่านายจะชนะ!” (ไอรา)

ไอรา-ซามะชี้มาตรงๆที่ผม

ผมรู้มันเมื่อกี้นี้ แต่มันดูเหมือนเราได้ดาบศักดิ์สิทธิ์จากปราสาทลอร์ดปีศาจ

แม้อย่างนั้น ดาบศักดิ์สิทธิ์บัลมุง…หือห์

“มันเป็นดาบศักดิ์สิทธิ์นั้นที่ซา-ซังหักมันมาก่อน ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

ผมนึกถึงเวลานั้นที่เกรท คีธ

มันไม่ได้มอบความประทับใจว่ามันแข็งแกร่งขนาดนั้น

“น-นั่นเพราะสหายของนายมันแปลก! เวลาที่เอาชนะไมม่ได้อะไรนั่นกัน?!” (ไอรา)

“ยังไงซะ แต่ผมก็คิดว่าสกิลนั้นมันโกงตรงๆด้วยนะ…” (มาโกโตะ)

“ม-ไม่ว่ายังไง! ดาวได้เรียงตัวกันแล้ว และตอนนี้นายมีความเป็นพระเจ้า เราควรจะใช้มัน!” (ไอรา)

“เข้าใจแล้วครับ…” (มาโกโตะ)

ผมเข้าใจแผนของไอรา-ซามะ

ในเวลานั้น ความคิดขึ้นมาในหัวของผม

“จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าผม…ท้าทายวิหารทะเลลึกในสภาพนี้?” (มาโกโตะ)

“เอ๋?” (ไอรา)

ไอรา-ซามะเปิดตาของท่านกว้าง กับที่ผมพึมพำ

“ท่านคิดยังไง ไอรา-ซามะ?” (มาโกโตะ)

“ม-มันจริงที่ว่ามีโอกาสที่นายเคลียร์ววิหารทะเลลึกได้ด้วยความเป็นพระเจ้า แต่…อ้า! เป็นไปได้มั้ยว่านั่นเป็นเป้าหมายของโนอาห์?!” (ไอรา)

ไม่ใช่มันโอกาสครั้งเดียวในชีวิตหรือ?

วิหารทะเลลึกที่ลอดปีศาจเคนและผมยกนิ้วใส่ยังไม่ได้

แต่ถ้ามันพร้อมกับฮีโร่แห่งแสงแอนนา-ซังที่ตื่นมาสู่พลังแล้ว บางที…

“ฮ-เฮ้…ทากัตซูกิ มาโกโตะ นายจริงจังเหรอ? นายจะไม่ได้สู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ถ้าเราล้มเหลวที่นี่นะ…” (ไอรา)

ไอรา-ซามะจับแขนเสื้อของผม พร้อมหน้าที่ดูเหมือนเกือบจะร้องให้

น้ำตาในตาของคนสวยเหนือโลก

ตาเหล่านั้นมันไมยุติธรรมเลย…

ไปเพื่อเจอกับโนอาห์-ซามะ หรือสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

ระหว่างที่ผมครุ่นคิดกับเรื่องนี้…

{[คุณจะทำอะไร?]}

{ท้าทายวิหารทะเลลึก}

{ท้าทายเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่}

คำพูดลอยอยู่ข้างหน้าผม

สกิลผู้เล่นอาร์พีจี

ไปอยู่ตำแหน่งแต่พอดีเลย ที่ไอรา-ซามะจะไม่เห็น

ผมควรทำอะไรดี…?

มันอาจจะไม่ใช่ครั้งแรก แต่มันโยนคำถามที่ยากตลอดเลย

ไอรา-ซามะมองมาทางนี้ เหมือนลูกสุนัขถูกทิ้ง

กลับกลอกมาก

ผลของการคิดเกี่ยวกับมันซักพัก ผมเลือกท้าทายเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

“ผมจะไม่รู้เกี่ยวกับความเป็นพระเจ้า ถ้าท่านไม่บอกผม ไอรา-ซามะ ผมจะเคารพคำทำนายของท่านและไปสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ ผมจะเคลียร์วิหารทะเลลึกอย่างช้าๆ” (มาโกโตะ)

ผมตอบอย่างชัดเจน

ผมให้ความสำคัญกับความต้องการของผมไม่ได้

นี่เป็นสถานการณ์ที่ชะตาของทั้งโลกนี้ขึ้นอยู่กับมัน

ผมคิดว่าการตัดสินใจของผมจะทำให้ไอรา-ซามะดีใจ แต่ตัวเทพธิดาเองทำสีหน้าสงสัยกับผม

“นาย…แค่นายทำอะไรกันเมื่อกี้นี้?” (ไอรา)

เธอโยนคำถามแปลกๆมาใส่ผม

“เรื่อง?” (มาโกโตะ)

“อืม…หืม? หืมม มันไม่มีอะไร ชั้นคิดว่ามองไม่เห็นอนาคตวินาทีนึงนั่น แต่…ดูเหมือนมันเป็นจินตนาการของชั้น ใช่! นายจะสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่! นั่นโล่งใจ…” (ไอรา)

ท่านเปลี่ยนไปสู่สีหน้าโล่งใจในทันที วางมือของทนไว้บนไหล่ของผม และมองความไว้วางใจน้ำหนักของท่านมาบนผม

กลิ่นที่หอมเหลือเชื่อมาถึงจมูกของผม

…ไอรา-ซามะมีกลิ่นดอกไม้กับตัวท่าน

ไม่ใช่พื้นที่ส่วนตัวของเทพธิดาองค์นี้ใกล้เกินไปหรือ?

ท่านต้องอ่านใจของผมแน่ และเปิดตาของท่านกว้าง

“นายหิวผู้หญิงเรอะ…? นายมีสาวน่ารักมากมายเข้าสู่นายนะ รู้มั้ย?” (ไอรา)

“ผมซื่อสัตย์” (มาโกโตะ)

“นายพูดอย่างนั้น แต่ชั้นรู้สึกถึงสายตาของนายบนหน้าอกของชั้นนะ รู้มั้ย~” (ไอรา)

“หน้าอกที่ดูเหมือนที่ราบที่ชัดเจนนั่นหน่ะเหรอ?” (มาโกโตะ)

“ฮ๋าา?” (ไอรา)

ไอรา-ซามะส่งเสียงต่ำพร้อมแรงกดดันอยู่ในมัน

ตุ๊กตาที่อยู่ใกล้กับเตียงมีสายตาที่ส่องสว่างในตาของพวกมัน

พวกมันส่งเสียงกรรไกรยักษ์

ผมไปเหยียบกับระเบิดเข้าแล้ว

“นั่นมันโกหกน่ะ ผมตะลึงกับผิวที่สวยของไอรา-ซามะ” (มาโกโตะ)

“ดี” (ไอรา)

ท่าน ‘ฮึ่ม’ และดันหน้าอกของท่านออกมา

อะไรที่ใหญ่ก็คืออีโกของท่าน…

ไม่ ท่านเป็นเทพธิดา ดังนั้น นั่นต้องอยู่ในธรรมชาติของท่านแน่

เพราะทั้งหมดโนอาห์-ซามะเป็นคนประเภทที่ว่า ‘ชั้นน่ารักกว่า’

ระหว่างที่ผมมีการสนทนานั้น ทิวทัศน์เริ่มเบลอ

มันจะได้เวลาที่ตื่นขึ้นแล้ว

มีข้อมูลหลายอย่างในการคุยกันนี่ด้วย

ผมต้องจัดเรียงความคิดของผม

“งั้น ชั้นจะปล่อยมันให้นาย ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (ไอรา)

“ครับ ไอรา-ซามะ” (มาโกโตะ)

และในแบบนี้ ผมรับคำทำนายและคำขอของไอรา-ซามะ

 ◇◇

โมโมะ ไม่ได้อยู่รอบๆเมื่อผมตื่นขึ้น

เราอยู่ข้างในลาเบรินทอส ดังนั้นมันยากที่จะบอกเวลา แต่มันน่าจะผ่านเที่ยงมาแล้ว

“ชั้นหลับเกิน…” (มาโกโตะ)

ผมพูดนี้ด้วยตัวเอง และมุ่งหน้าไปที่ทะเลสาบใต้ดิน คิดเกี่ยวกับการล้างหน้าของผม

บนทางไป ชาวบ้านของลาเบรินทอส เชฺิญผม บอกว่าพวกเขาจะเลี้ยงอาหาร แต่ผมบอกพวกเขาว่า ผมจะไปจับปลาด้วยตัวผมเอง เพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพด้วย

และระหว่างที่ทำมัน ผมอยากจะยืนยันความเป็นพระเจ้านี้ ที่ไอรา-ซามะบอกผม

ผมสงสัยเกี่ยวกับเรื่องที่จะมีคนเห็นผม ดังนั้น ผมไปที่หลังน้ำตกของทะเลสาบใต้ดิน

เสียงคำรามของน้ำที่ตกลงมา สะท้อนที่ข้างหลังน้ำตก

เมื่อผมมองไปรอบๆ ผมเห็นสปิริตมากมายเล่นไปทั่วอยู่

ผมได้คิดเกี่ยวกับ การจะใช้เวทมนตร์อะไรดี แต่…

“มาโกโตะ-ซัง”

ผมถูกเรียก

เสียงที่ผมคุ้นเคยด้วย…ฮีโร่แห่งแสงแอนนา-ซัง

—{หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนาจะสารภาพรักกับทากัตซูกิ มาโกโตะ}

เสียงของไอรา-ซามะเล่นซ้ำในหัวของม

อย่างที่คาดกับตาทิพย์ของเทพธิดาแห่งโชคชะตา

ผมไม่คิดว่าผมเลี่ยงเรื่องนี้ได้

(นายเข้าใจ ไม่ใช่เหรอ ทากัตซูกื มาโกโตะ?! โอเคกับเธอซะ!) (ไอรา)

เสียงของท่านสะท้อนอยู่ในหัวของผม

บุคคลที่ผมคุยด้วยเพิ่งจะเมื่อกี้นี้เอง

ท่านดูอยู่หรือ ไอรา-ซามะ?

มันยากที่จะทำ ถึงระดับที่มันไม่น่าเชื่อ

(เหมือน ถ้าท่านจะป่อยมันให้ผม งั้นก็ได้โปรดอย่าดูสิ) (มาโกโตะ)

(พ-เพราะนายรู้มั้ย ชั้นไม่มั่นใจว่านายจะทำมันได้ดี!) (ไอรา)

เทพธิดานี่…

ดูเหมือนท่านรู้สึกผ่อนคลายไม่ได้ นอกจากท่านจะมีทุกอย่างอู่ในการตรวจดู

มันไม่ดีที่ไม่สามารถปล่อยงานให้คนอื่นได้นะ รู้มั้ย?

(ง-เงียบน่า! เกี่ยวกับชั้นมันพอแล้วน่ะ มีสมาธิกับแอนนาตรงหน้านาย!) (ไอรา)

ฮ่าาา…เข้าใจแล้ว

ผมถอนหายใจในใจของผม

“ม-มีบางอย่างที่ชั้นอยากจะคุยกับนายย” (แอนนา)

แอนนา-ซังพูดคำนี้ด้วยหน้าที่แดงสด

น่ารัก…แต่หน้านั้นทำให้ผมนึกถึงเจ้าหญิงโนเอลไม่ว่ายังไง

สาวคนนี้จะสารภาพรักกับผม เห็นว่า

“ค-ครับ…?” (มาโกโตะ)

ผมตอบอย่างประหม่าเล็กน้อย

(ตอนนี่ ฮีโร่ทากัตซูกิ มาโกโตะ! เอาชนะแอนนาซะ!) (ไอรา)

ข้างในหัวของผมเสียงดัง

ผมมีสมาธิไม่ได้!

และในแบบนี้ อีเว้นท์การสารภาพรัก โดยมีไอรา-ซามะเฝ้าดูได้เริ่มขึ้น

 เป้าหมายเดือน 7/66

ค่าเน็ต 200/200

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord