เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์ – นักเวทย์ที่อ่อนแอที่สุดในเพื่อนร่วมชั้น - Clearing an Isekai with the Zero-Believers Goddess – The Weakest Mage among the Classmates (WN) - ตอนที่ 269 ทากัตซูกิ มาโกโตะ รับคำทำนายจากเทพธิดาแห่งโชคชะตา

269 ทากัตซูกิ มาโกโตะ รับคำทำนายจากเทพธิดาแห่งโชคชะตา

“ลืมเกี่ยวกับน้ำลายซะ” (ไอรา)

ไอรา-ซามะเช็ดปากของเธอพร้อมหน้าที่แดง

ใช่ เทพธิดาอ่านใจผมได้

ดูเหมือนการเห็นอกเห็นใจของผมนั้นไม่จำเป็น

“งั้น ท่านอยากจะคุยเกี่ยวกับอะไรครับ” (มาโกโตะ)

ผมถามระหว่างที่คุกเข่า

เมื่อผมยกหัวขึ้น มีขาเรียวสวย ของไอรา-ซามะที่ลอยอยู่

ในมุมนี ผมคิดว่าผมจะเห็นข้างในกระโปรงของเธอแน่ แต่ด้วยพลังของพระเจ้าบางอย่าง โชคร้ายที่ผมไมเห็นแพนตี้ของเธอ

ดูเหมือนมันทำงานแบบเดียวกับกับโนอาห์-ซามะ

“มองที่ไหนกัน?!” (ไอรา)

ไอรา-ซามะเลิกขัดสมาธิและวจับปลายกระโปรงด้วยหน้าที่แดง

“แต่มันเพราะท่านลอยอยู่ ไอรา-ซามะ ตำแหน่งนั้นมันแค่พอดีเลยนะ?” (มาโกโตะ)

ผมคิดอย่างมั่นใจว่า ท่านพยายามจะเอามันให้ดูด้วยความจงใจท่าน

“ไม่มีทางจะเป็นอย่างนั้น! ชั้นจะหาที่นั่ง!” (ไอรา)

ไอรา-ซามะดีดนิ้วของท่าน และ *ปัง* เสียงที่ดังที่สั่นพื้นที่นี้ และเตียงมีหลังคาหล่นลงมา

“โอ้?!” (มาโกโตะ)

ว-ว้าว

ไอรา-ซามะนั่งบนเตียง และท่านตบข้างท่าง

“มา มานั่งนี่ด้วย” (ไอรา)

“…อืม…” (มาโกโตะ)

เทพธิดาองค์นี้จงใจทำมันเหรอ?

นั่งข้างท่านที่เตียง

ถ้าเทพธิดาที่สวยระดับสูงสุด ทำอะไไรบางอย่างแบบนั้น ชายจะเข้าใจผิดนะ รู้มั้ย?

“หือห์?! นายจงใจจะลงมือกับชั้นเหรอ? ถ้านายทำอย่างนั้น เจ้าตัวน้อยนี้จะประหารนาย!” (ไอรา)

“ตัวน้อย?” (มาโกโตะ)

เมื่อผมมองดูมีการรวมตัวกัน ของตุ๊กตาที่มีกรรไกรใหญ่ใกล้กับเตียง

พวกมันมองผมด้วยตาที่ว่างเปล่า

น-น่ากลัว…

ผมไม่มีความกล้าที่จะวางมือลงกับท่า ถ้าให้เริ่มพูด แต่ผมจะสร้างระยะจากไอรา-ซามะขณะที่ผมนั่งข้างท่าน

“งั้นตอนนี้ ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (ไอรา)

ไอรา-ซามะสร้างรอยยิ้มที่ส่งความสั่นที่สันหลังผม และตาที่เหมือนคริสตัลของท่านมองผม

เมื่อผมมองดูใกล้ๆ ท่านมีความสวยที่เหนือมนุษย์จริงๆ

“ค-ครับ ไอรา-ซามะ?” (มาโกโตะ)

“ทำได้ดีในการปราบลอร์ดปีศาจ” (ไอรา)

“แต่หลายอย่างที่ไม่คาดเกิดขึ้นนะ” (ไอรา)

ไอรา-ซามะบูดบึ้งกับคำพูดของผม

“ท่านเห็นอนาคต ใช่มั้ย ไอรา-ซามะ? ท่านเดามันไม่ได้เหรอ?” (มาโกโตะ)

ถ้าเรารู้ก่อนหน้า เราทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับมันได้

“ช-ชั้นผิดเอง แต่…เวทมนตร์ปาฏิหาริย์ที่ลอร์ดปีศาจใช้…มันแปลก ดังเดิมแล้ว มันไม่ใช่อะไรที่ลอร์ดปีศาจไบฟรอนจะทำได้ บางคนชักใยอยู่เบื้องหลัง” (ไอรา)

“…มาร?” (มาโกโตะ)

ผมได้ยินมาว่าอิบลีชเป็นสาวกของไทฟอน

งั้นคนที่ส่งความช่วยเหลือลูกน้องของพวกเขา ลอร์ดปีศาจ ต้องเป็นมารแน่ๆ

“…ปีศาจนานๆที่จะใช้ทริกแบบควบคุมเวลา และวางกับดัก พวกมันพิจารณาว่าเป็นความแข็งแกร่งที่แน่นอนและขยี้ทุกอย่างได้ในฐานะผู้เหนือกว่า มันไม่เหมือนพวกเค้า มีความเป็นไปได้ว่าฝ่ายอื่นเกี่ยวข้อง…” (ไอรา)

“ยังไงซะ มันเป็นชัยชนะของเราในท้ายที่สุด ดังนั้นไม่ใช่ว่ามันโอเคที่จะไม่ถือมันเหรอ?” (มาโกโตะ)

“ฮ๋า?!” (ไอรา)

ไอรา-ซามะทำหน้า ‘เชื่อไม่ได้!’ กับคำพูดของผม

“เมื่อกลางวันและกลางคืนเปลี่ยน ชั้นยืนยันอนาคตที่เป็นไปได้หลายพัน พวกมันทั้งหมดเป็นอนาคตที่ ‘ฮีโร่แห่งแสงพ่าย’ ชั้นคิดว่านั่นจะเป็นจุดจบแล้ว…” (ไอรา)

“แต่เราแก้มันด้วยทำจังหวะเดียวกัน” (มาโกโตะ)

“นาย…” (ไอรา)

ไอรา-ซามะจับหัวของท่านกับที่ผมพูด

“นายรู้มั้ยว่ามันอันตรายแค่ไหนที่จะเชื่อมต่อกับชั้น? มีแค่คนหนึ่งในล้านที่มีกายที่เทพธิดาสถิตได้ เหมือนออราเคิลเอสเธอร์-จังถ้ามนุษย์ที่มีความเข้ากันไม่ได้แบบนั้นจะทำจังหวะเดียวกับกับเทพธิดาอย่างชั้น พวกเค้าจะพิการทันที รูมั้ย? ชั้นมาเจอนายวันนี้ ก็เพราะเรื่องนั้นด้วย…” (ไอรา)

“ท่านหมายความว่ายังไง” (มาโกดโตะ)

พิการ? นั่นค่อนข้างเป็นคำที่อันตรายที่ออกมา

“คนที่อ่อนแอของดินแดนมนุษย์ และเทพเจ้าที่มีชีวิตตลอดกาลและกายที่ตลลอดการ; ความต่างของตัวตนนั้นใหญ่เกินไป ไม่ต้องสงสัยว่ามีผลแง่ลบกับนายและชั้น นี่ ชั้นจะตรวจดูนายให้นาย” (ไอรา)

หลังจากพูดคำนี้ ไอรา-ซามะจับไปทั้งตัวของผมโดยไม่ยั้งมือ

“ว้า นั่นจั๊กจี้” (มาโกโตะ)

“ทนมัน” (ไอรา)

ท-เทพธิดาองค์นี้…

ผมจะพูดมันกี่ครั้งก็ได้ที่มันต้องทำ แต่ไอรา-ซามะเป็นคนสวยที่ไม่มีใครเทียบ

สาวแบบนั้นสัมผัสตัวผมอย่างไม่ยั้งมือ

โล่งจิต โล่งจิต….

“โอ้…?” (ไอรา)

ไอรา-ซาลาลดคิ้วของท่านลง

“มีอะไรเหรอครับ?” (มาโกโตะ)

“…นี่มันแปลก ชั้นไม่พบความผิดปรกติ เฮ้ ทากัตซูกิ มาโกโตะ นายรู้สึกว่ามีอะไรแปลกไปในตัวของนายมั้ย? มีส่วนหนึ่งของความทรงจำหายไปมั้ย?” (ไอรา)

“หืมม…” (มาโกโตะ)

ผมเอียงหัวของผม

ตัวของผมหนักหลังจากที่ได้นอน 3 วัน แต่มันไม่รู้สึกว่ามีอะไรแปลกนอกจากนั้นในตัวผม

ขณะที่ความทรงจำของผม ตอนนี้มันชัดเจน

“อ้า ตอนนี้เมื่อผมมาคิดดูแล้ว…” (มาโกโตะ)

ผมจำที่เกิดในทะเลสาบใต้ดินได้ และบอกท่านเกี่ยวกับเรื่องราว ที่เกี่ยวกับผมได้ยิน ‘เสียงของอนาคต’

“เอ๋ อนาคต? ชั้นมอบสกิลเวทมนตร์โชคชะตา: ประถม ดังนั้นนายไม่ควรจะมีตาทิพย์นะ?” (ไอรา)

“นั่นใช่แล้ว มันแปลก” (มาโกโตะ)

“หืมมม~ มานาของนายไม่ได้เพิ่มขึ้น และสกิลของนายก็ไม่ได้ปละ————เอ๋?” (ไอราา)

ไอรา-ซามะที่ลวนลามตัวผมไปทั่ว เปิดตาของท่านกว้าง

“มีอะไรเหรอ ไอรา-ซามะ?” (มาโกโตะ)

“นาย…ทำไมนายมีอนิมาในตัวของนาย…เอ๋ นี่มันอนิมาของชั้น? ไม่มีทางน่า… ทำไม?” (ไอรา)

ท่านไม่ตอบคำถามของผม

ท่านทำหน้าทที่เข้มงวด ขณะที่ท่านดูตัวผม

“นี่!” (ไอรา)

“โอ้ย” (มาโกโตะ)

จู่ๆไอรา-ซามะก็จับแขนขวาของผม

ท่านดึงแขนเสื้อขึ้นด้วยกำลัง

มีลายประดับสีฟ้าที่ส่องสว่างลอยอยู่ที่นั่น

“นั่น…” (มาโกโตะ)

ถ้าผมจำไม่ผิด มีเวลาเมื่อดาวหางตกลงมาใส่เกรท คีธ…

“ลายประดับที่โนอาห์เขียน…?” (ไอรา)

“นั่นถูกแล้ว” (มาโกโตะ)

ผมพยักหน้ากับคำพูดของไอรา-ซามะ

ในอดีต เมื่อผมล้มเหลวที่จะเปลี่ยนรูปแขนขวาของผมเป็นสปิริต และเวทมนตร์ของผม อยู่นอกเหนือการควบคุม โนอาห์-ซามะวางเวทมนตร์นี้ไว้บนผม เพื่อหยุดเรื่องนั้น

“ชั้นก็รู้เกี่ยวกับการกระทำของนายที่เกรท คีธ จากบันทึกที่เออร์-โอเน่ซามะช่วย และชั้นก็รู้ด้วยว่าโนอาห์-ซามะลงไปสถิตที่ดินแดนมนุษย์ และวางปาฏิหาริย์ลงบนผู้ศรัทธาของเธอเพื่อหยุดการเปลี่ยนรูปเป็นสปิริตนี้ แต่… นี่มันเป็นสูตรเวทมนตร์สองชั้น? มากกว่านั้น ไมนถูกซ่อนอย่างละเอียดอ่อน” (ไอรา)

“ไอรา-ซามะ…ผลของเวทมนตร์นี้คืออะไรครับ?” (มาโกโตะ)

ผมไม่สบายใจที่นี่

โนอาห์-ซามะมีแผนอะไรบางอย่างเหมือนเดิม แต่เธอวางเวทมนตร์แปลกๆไว้บนผมเหรอ?

ไอรา-ซามะเปิดปากของท่านอย่างช้าๆ

“เวทมนตร์ปาฏิหาริย์ที่ช่วย…ใน {การทำจังหวะเดียวกันกับเทพธิดาแห่งโชคชะตา}” (ไอรา)

คำพูดของไอรา-ซามะสะท้อนในหัวผม

ช่วยในการทำจังหวะเดียวกันกับไอรา-ซามะ

พูดอีกอย่าง เหตุการณ์ของก่อนหน้า

ผมคิดว่ามันน่าประทับใจที่ผมทำจังหวะเดียวกันกับเทพธิดาได้ แต่มันต้องขอบคุณโนอาห์-ซามะ หือห์

“งั้น ไม่มีปัญหา ใช่มั้ยครับ?” (มาโกโตะ)

นั่นเป็นสิ่งที่ช่วยเรา

อย่างที่คาดกับโนอาห์-ซามะ

“นายพูดอะไรน่ะ?! สิ่งที่เกิดขึ้นครั้งนี้ เป็นซึนามิของเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึง ไม่ควรจะมีใครรู้ล่วงหน้าถึงเหตุการณ์นี้” (ไอรา)

“ไม่ใช่ว่าท่านเพียงคิดว่าผมอาจจะทำอย่างนั้นเหรอ

ผมรู้สึกว่าท่านรู้ล่วงหน้าได้ง่ายว่าผมจะทำอะไร และตั้งสิ่งนี้ขึ้นมา

“นายพูดได้ว่าเธอไปถึงข้อสรุปนั้น หลังจากที่ได้เห็นการกระทำที่รุนแรงของนาย แต่…แต่ ทำไมถึงปกปิดมัน….? เป็นไปได้มั้ยว่าเธอรู้ล่วงหน้าเกี่ยวกับเรื่องนี้? ไม่มีทางที่นั่น…” (ไอรา)

ไอรา-ซามะพึมพำ แต่อารมณ์ที่ผมมีมีเพียงหนึ่งเดียว

“ขอบคุณมากๆครับ… โนอาห์-ซามะ” (มาโกโตะ)

ตอนนี้ผมไม่ใช่ผู้ศรัทธาแต่ผมถือมีดตรงหน้าอกผม และเสนอการอธิษฐาน

“นาย…นี่เปินวิหารของชั้นในดินแดนสวรรค์ เทพธิดาแห่งโชคชะตา… ชั้นประทับใจที่นายกล้าอธิษฐานเทพธิดาคนอื่นต่อหน้าชั้น” (ไอรา)

“อ้า…ขอโทษครับ” (มาโกโตะ)

ผมขอโทษและไอรา-ซามะถอนหายใจ

“ยังไงซะ โอเค ชั้นไม่ชอบความจริงที่โนอาห์-ซามะช่วย แต่เราจัดการกับลอร์ดปีศาจโดยการทำจังหวะเดียวกัน ไม่มีความผิดปรกติในกายและใจของทากัตซูกิ มาโกโตะ ชั้นจะคุยเกี่ยวกับแผนของอนาคตตอนนี้” (ไอรา)

“ครับ ไอรา-ซามะ” (มาโกโตะ)

ผมยืนให้ถูกท่า

ก่อนอื่น ข่าวร้าย ชั้นถูกห้ามไม่ให้สถิตไปในออราเคิล” (ไอรา)

“อ้า…” (มาโกโตะ)

ผมคิดว่ามันหายากที่จะเห็นเอสเธอร์-ซังเอง เมื่อผมตื่นขึ้น

ผมสัย ‘ทำไมไม่ใช่ท่านไอรา-ซามะ?’

มันเพราะท่านถูกห้ามจากการลงไปสถิต

เหตุผลมันชัดเจน

“มันเพราะผม ใช่มั้ย?” (มาโกโตะ)

“เวทมนตร์ปาฏิหาริย์แห่งเวลาที่ทากัตซูกิ มาโกโตะ ใช้… การให้พลเมืองของดินแดนมนุษย์ใช้สิ่งนั้นมันผิดต่อระเบียบของดินแดนสวรรค์อย่างหนัก… นี่เป็นบทลงโทษสำหรับเรื่องนั้น” (ไอรา)

คำพูดของไอรา-ซามะเบากว่าที่ผมคาด

“ผมขอโทษ…” (มาโกโตะ)

“ชั้นไม่ถือมัน ถ้าบนการพลาดการเปลี่ยนประวัติศาสตร์ ชั้นจะจบที่การให้ฮีโร่อาเบลตาย มันจะเป็นไปได้ที่ {ตำแหน่งของเทพธิดาจะถูกถอน} ชั้นจะยอมรับการลงโทษมากกว่าการกลับไปเป็นผู้ฝึกเป็นเทพธิดาอีกครั้ง” (ไอรา)

นั่นมันไม่คาด

มันดูเหมือนท่านไม่ได้โกรธ จากการโดนห้ามไม่ให้สถิต

หรือเหมือนกับ คุณแม้แต่โดนถอนตำแหน่งเทพธิดาก็ได้เหรอ?

โลกของพระเจ้ามีความปวดหัวเยอะด้วย

“แล้วก็ ถ้าเราใช้สร้อยคอที่ชั้นให้นาย เราสื่อสารกันเหมือนจนถึงตอนนี้ได้” (ไอรา)

“เข้าใจแล้วครับ” (มาโกโตะ)

ผมพยักหน้า

“งั้นตอนนี้ ต่อไป” (ไอรา)

ไอรา-ซามะกอดอกของท่าน และมองดูผมอย่างมีความหมาย

“มีอะไรครับ?” (มาโกโตะ)

“…”

เมื่อผมถาม ผมรู้สึกว่าท่านลังเล

มีข่าวร้ายมากกว่านี้เหรอ?

“ไม่ว่ามันจะร้ายหรือไม่…มันขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลจะรับมัน นี่เป็นบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับนาย ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (ไอรา)

ผมหลังตรง และรอคำพูดของไอรา-ซามะ

“ฮีโร่อาเบล…ไม่ หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา? สาวคนนั้นรักนาย ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (ไอรา)

“…….เอ๋?” (มาโกโตะ)

เราคุยกันเรื่อความรักที่นี่เหรอ

ไม่ ไม่ มันควรมีความหมายลึกๆกับเรื่องนี้

ผมรอคำพูดต่อไป

“จุดที่ฮีโร่อาเบลจะตื่นขึ้นมา คือความตายของฮีโร่ไฟโอลก้า แค่ก่อนเธอตกเข้าไปอยู่ในการต่อสู้กับลอร์ดปีศาจไบฟรอน เธอจะพูดว่า ‘ใช้ชีวิตอย่างเข้มแข็ง นายคือลูกชายที่ภาคภูมิใจของชั้น’ ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยน นั่นคือที่ฮีโร่อาเบลตื่นขึ้นมาเป็นฮีโร่แห่งแสงยังไง” (ไอรา)

“นั่น…ผมรู้เรื่องนั้น” (มาโกโตะ)

นั่นเป็นเรื่องราวที่โด่งดัง

แต่สถานการณ์ของสถานการณ์คือ…

“แต่ฮีโร่โอลก้าปัจจุบันตายด้วยมือของลอร์ดปีศาจเคน อาเบลเสียจุดเปลี่ยนเพื่อที่จะตื่นไปสู่พลัง ยังไงก็ตาม เค้าสามารถที่จะตื่นพลังดั้งเดิมของเค้าได้ไม่นานมานี้ นายรู้มั้ยว่าทำไม?” (ไอรา)

“นั่น…” (มาโกโตะ)

ผมเริ่มจะเห็นว่าท่านพยายามจะพูดอะไร

“ชั้นคิดว่านายสังเกตแล้ว แต่นายคือคนที่สนับสนุนหัวใจของอาเบลตอนนี้ ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (ไอรา)

“…”

มันมีปัญหาที่มันจะพูดออกมาตรงๆ

แต่ผมรู้สึกเป็นเกียรตินะ

แต่อีกฝ่ายเป็นผู้กอบกู้ในตำนาน

“แอนนาบอกนาย ว่าเธอมีอะไรบางอย่างจะคุยกับนายทีหลัง ใช่มั้ย?” (ไอรา)

“ครับ… ทำไมท่านรู้เรื่องนั้น?” (มาโกโตะ)

“ชั้นเห็นอนาคตของแอนนา ชั้นจะไม่มอบรายละเอียดให้นาย แต่พยายามตอบความรู้สึกเธอ มากเท่าที่เป็นไปได้” (ไอรา)

“ผมจำเป็นต้องรู้ว่าเธอจะพูดอะไรกับผม ตั้งแต่ทีแรก…” (มาโกโตะ

“นายจะถูกสารภาพรัก” (ไอรา)

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

ไม่ใช่ว่านั่นเป็นบางอย่าง ที่ท่านไม่สมควรบอกผมเหรอ?!

“ไอรา-ซามะ…” (มาโกโตะ)

“หน้านั้นมันอะไรกัน? มันดีกว่าที่จะถูกสารภาพรักโดยใจที่ไม่พร้อมสำหรับมัน ใช่มั้ย? ฟังให้ดีนะ {อย่าไปปฏิเสธเธอ แม้ว่าจะด้วยความผิดพลาด} โอเคมั้ย?” (ไอรา)

“ต-แต่ผม…” (มาโกโตะ)

ผมสซ่อนความกระสับกระส่ายไม่ได้

“ชั้นรู้ว่านายมีคนรักรออยู่ในอนาคต และนายไม่มีเจตนาที่จะอยู่ในยุคนี้ แต่ตอบความรู้สึกของแอนนา แม้ว่ามันจะเป็นการโกหก จนกว่านาย {กำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่}” (ไอรา)

“…”

ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

ใช่

ผมมาในอดีตเพื่อช่วยโลก

ผมไม่มีความว่างเหลือพอจะไปเลือกวิธี

แต่…หลอกแอนนาเพื่อเรื่องนั้น?

การกระทำแบบนี้ ยกโทษให้ได้กับสมาชิกปาร์ตี้เหรอ?

เล่นกับหัวใจของบางคนเนี่ยนะ…

“ทากัตซูกิ มาโกโตะ ชั้นรู้ว่านี่มันเป็นเรื่องทำร้ายหัวใจ แต่…นายเป็นคนเดียวเท่านั้น ได้โปรด” (ไอรา)

ท่านจับมือผมด้วยมือที่เล็กๆของท่าน และมองผมด้วยสายตาที่จริงจัง

“นั่นมันกลับกลอก” (มาโกโตะ)

ผมถอนหายใจ

ผมจะคิดมาตรการป้องกัน

ให้พูดตรงๆจากใจเท่าที่เป็นไปได้ และในทางที่ไม่ทำร้ายแอนนา

“ขอบคุณ มาโกโตะ นายช่วยได้มากจริงๆ” (ไอรา)

เสียงถอนหายใจโล่งใจ มาถึงหูของผม

ไม่ว่ายังไง ไอรา-ซามะเป็นคนเคร่ง

ถ้ามันเป็นโนอาห์-ซามะหรือเออร์-ซามะ พวกท่านคงจะพูดบางอย่าง ‘นายโชคดีที่ถูกรักโดยคนสวยแบบนั้น ผลักเธอลง☆!’ แน่นอน

“อึก” (ไอรา)

ไอรา-ซามะต้องอ่านใจของผมแน่ เธอทำหน้าดั่งจะพูดว่าท่าเถียงผมเรื่องนั้นไม่ได้

“ชั้นเคร่งขนาดนั้นเหรอ? เพราะก่อนที่ชั้นจะมาเป็นเทพธิดา พีสาวของชั้นบอกชั้นหลายอย่าให้ผ่อนคลายไหล่…” (ไอรา)

“ท่านถูกบอกเรื่องนั้นบ่อยเหรอ…?” (มาโกโตะ)

ยังไงซะ ผมก็มีความรู้สึกแบบนั้น จากที่ว่าท่านสถิตตลอดเวลา แทนที่จะบอกออราเคิลของเธอ

ในทางกลับกัน เออร์-ซามะดูเหมือนท่านไหลไปตามน้ำ และรู้สึกเหมือนประเภทที่วางแผนอะไรบางอย่าง แต่ท่านพึ่งพาได้

“เฮ้! อย่าพูดอย่างนั้น! ชั้นทำเต็มที่นะ” (ไอรา)

“แน่นอนว่า ผมจะพึ่งท่านเยอะด้วย ไอรา-ซามะ งั้นต่อไปเราควรทำอะไรดี?” (มาโกโต)

เราตกรางไปเยอะแล้ว ดังนั้นผมเปลี่ยนมาเป็นที่หัวข้อหลัก

เราอาจได้จะกำจัดลอร์ดีศศาจ แต่ยังมีหลายอย่างที่ให้ทำ

ผมยังไม่เห็นเงาของเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่เลย

“…”

“ไอรา-ซามะ?” (มาโกโตะ)

ไอรา-ซามะไม่ตอบคำถามผมทันที และมองอย่างสงสัย

มันเป็นบางอย่างที่พูดยากขนาดนั้น

ถ้ามันเป็นบางอย่าง ที่แม้แต่ยุ่งกว่าการรับมือแอนนา-ซังจากก่อนหน้า นั่นจะเป็น…

“อืม…นายฟังอะไรที่ชั้นต้องพูด เกี่ยวกับความผิดพลาดกับการต่อสู้กับลอร์ดปีศาจไบฟรอนได้มั้ย…?” (ไอรา)

“ทานถามผมด้วยสายตาที่มองขึ้นมา

“ผมจะฟัง ทุกอย่าง” (มาโกโตะ)

“จริงๆเหรอ?” (ไอรา)

เมื่อผมพูดอย่างนั้น ไอรา-ซามะสร้างรอยยิ้มที่ใหญ่

เธอน่ารักอย่างไม่แฟร์เลย

ผมตกหลุมรักกับความน่ารักนั้น…ไม่ค่่อยอ่ะ แต่แม้ว่าหลังจากที่พูดทุกอย่าง ผมเชื่อใจไอรา-ซามะ

เพราะทั้งหมดมันต้องขอบคุณไอรา-ซามะ ที่เราสามารถจะกำจัดลอร์ดปีศาจ แล้วท่านก็มอบคำแนะนำบางครั้งบางคราวด้วย

นั่นทำไม ผมอยากจะผ่านเรื่องยุ่งยากของอดีตไปด้วยกันกับท่าน

ผมไม่ได้พูดมันออกมาดังๆ แต่ความรู้สึกในหัวใจผมได้ถูกส่งผ่าน

ไอรา-ซามะเปิดปากของท่าน ดั่งเธอมุ่งมั่นตั้งใจตัวท่านเอง

“ทากัตซูกิ มาโกโตะ…อยาจะไปกำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่มั้ย?” (ไอรา)

—————————————————————

—【ข้อความจากผู้เขียน】

วันนี้เป็นวันที่ขายไลท์โนเวลเล่ม 6 และเล่ม 1 ของมังงะ

สิ่งหนึ่งที่ผมอยากชี้ออกกมา

ผมได้เพิ่มมุมมองของโนอาห์-ซามในเล่ม 1 ของมังงะ ในทั้ง 269 ตอน ผมไม่ได้เขียนมุมมองของโนอาห์-ซามะแม้แต่ครั้งเดียว แต่จริงๆแล้วผมอยากจะเก็บนั่นไว้สำหรับตอนสุดท้ายนะ แต่ผมต่อต้านอีดิตเตอร์-ซังไม่ได้…

ขอบคุณเงิน 100.48 บาท

ขอบคุณเงิน 100 บาท

เป้าหมายเดือน 7/66

ค่าเน็ต 200/200

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 460/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord