เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 312 กล้าแตะต้องฉินหงเหยียนเชียวเหรอ?!

ตอนที่ 312 กล้าแตะต้องฉินหงเหยียนเชียวเหรอ?!
อากาศในต่างประเทศนั้นดีกว่าที่นี่หรือไง?

สวี่โม่โม่คนนี้เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เลยคิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น

เย่เฉินโตที่เมืองนอก เคยไปประเทศต่างๆ มาแล้วทั่วโลก ก็ไม่คิดว่าเมืองนอกจะดีกว่าที่บ้านเราตรงไหน

คนละพื้นที่ก็มีวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน บวกกับความเชื่อที่มีก็แตกต่างกันอีก แค่นี้ก็แตกต่างกันแล้ว เพราะฉะนั้นนี่ถือเป็นเรื่องปกติมากทีเดียว

ส่วนเรื่องมารยาทนั้น สถานการณ์ของคนในประเทศนี้ดีกว่าแต่ก่อนมากแล้ว แต่ในความคิดของสวี่โม่โม่เหมือนยังคงหยุดอยู่ที่ตอนเมื่อหลายสิบปีก่อนตอนที่ทุกคนยังยากจน ไม่มีโอกาสได้ร่ำเรียนเขียนอ่าน มีความรู้

ทว่าเย่เฉินยังไม่แขวะสวี่โม่โม่ ตอนนี้เขากำลังแสร้งทำตัวเป็นแขกต่อแถวอยู่ด้านหลังของหญิงสาวพร้อมๆ กับหลิวเจิ้งคุน เพราะเขาไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร

เขาย่อมสามารถแสดงตัวแล้วลากหญิงสาวขึ้นรถแล้วถามหล่อนว่าบิดาของหล่อนอยู่ที่ไหน

แต่เย่เฉินเดาว่าด้วยนิสัยเย่อหยิ่งที่แบบเด็กนอกของสวี่โม่โม่ คงจะไม่ยอมปล่อยให้เรื่องจบไปง่ายๆ อีกฝ่ายน่าจะเป็นคนจำพวกที่รู้จักใช้กฎหมายในการปกป้องตนเอง

เย่เฉินตัดสินใจเดินตามหล่อนไปก่อน ดูว่าพอจะได้ข่าวคราวอะไรของสวี่ฉู่หมิงจากปากของหญิงสาวและแฟนหนุ่มหรือไม่

และแล้วก็ถึงตาของเย่เฉินและสวี่โม่โม่อย่างรวดเร็ว

ทั้งสี่คนเดินเข้าไปในร้าน โดยสวี่โม่โม่และแฟนหนุ่มของหล่อนเป็นฝ่ายเลือกที่นั่งก่อน ส่วนเย่เฉินและหลิวเจิ้งคุนก็นั่งลงบริเวณที่นั่งด้านหลังพวกเขาสองคน เพื่อจะได้แอบฟังคำพูดของพวกเขาได้อย่างสะดวก

บังเอิญที่ฝั่งขวาของพวกเขาเป็นคู่รักคู่หนึ่ง เป็นชายชาวจีนและสาวสวยประเทศยูเครน

คู่รักคู่นี้จับมือกันขณะกินขนม กินพลางถ่ายภาพแชร์ในโซเชียลด้วย ดูแล้วหวานชื่นอย่างยิ่ง

เมื่อเย่เฉินเห็นทั้งสองคนก็รู้สึกปลาบปลื้ม นั่นเพราะมีความเป็นไปได้อย่างมากที่หญิงสาวชาวยูเครนคนนี้จะเป็นพนักงานขนส่งที่เย่เฉินรับสมัครมาจากยูเครน

สาเหตุที่เย่เฉินทำแบบนี้เพราะหวังว่าหญิงสาวต่างชาติจะแต่งงานกับชายชาวจีน

แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากที่สวี่โม่โม่เห็นทั้งสองคนแล้วกลับพูดภาษาอังกฤษออกมาว่า “ขยะแขยงจริงๆ ฉันเห็นดอกไม้ปักก้อนขี้อีกแล้ว ผู้ชายประเทศเราคู่ควรกับสาวสวยๆ ขนาดนี้ด้วยเหรอ? เป็นฝีมือผู้บริหารหน้าโง่ของไป๋ลี่คนนั้น คิดไม่ถึงว่าจะไปรับสมัครสาวต่างชาติออกมาแก้ไขสภานการณ์เรื่องผู้ชายประเทศนี้แต่งงานไม่ได้ ไอ้พวก loser (คนขี้แพ้) สมน้ำหน้าที่แต่งงานไม่ได้ ผู้หญิงประเทศนี้ไม่แต่งงานกับพวกเขา พวกเขาก็ไม่คู่ควรจะแต่งกับผู้หญิงชาวต่างชาติเหมือนกัน!”

เย่เฉินได้ยินคำพูดนี้แล้วก็หัวเสีย!

สวี่โม่โม่คุณมีแฟนเป็นต่างชาติได้ แต่ทำไมผู้ชายในประเทศนี้จะมีแฟนเป็นชาวต่างชาติบ้างไม่ได้?

คุณคู่ควร แต่คนอื่นไม่คู่ควรงั้นสิ?

หลิวเจิ้งคุนฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าสวี่โม่โม่กำลังพูดอะไรอยู่ แต่เขาพอจะอ่านสีหน้า ท่าทางได้ เขามองออกว่าเย่เฉินหน้าเปลี่ยนสีอย่างรวดเร็ว “เป็นอะไรครับคุณชาย?”

เย่เฉินโบกมือ“ไม่มีอะไร”

ถึงแม้ว่าเย่เฉินอยากจะสั่งสอนสวี่โม่โม่คนนี้อย่างมาก อยากจะแก้ไขตรรกะแย่ๆ ของหญิงสาวแต่เป้าหมายที่เขามาในครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องนี้

แล้วทันใดนั้นเองเย่เฉินก็ได้ยินแฟนหนุ่มของสวี่โม่โม่ถามขึ้นมาว่า “หลังจากเรากลับมาก็ยังไม่เจอพ่อยูเลย พ่อยูไปไหน? เมื่อไหร่จะได้เจอเขา?”

เย่เฉินได้ยินคำถามนี้ก็ผุดลุกขึ้นทันที และเป็นไปอย่างที่คิดแค่เขาแฝงตัวอยู่แถวๆ ทั้งสองคนนั้น ไม่ต้องเค้นถามก็ได้ข่าวคราวของสวี่ฉู่หมิงมาทันที!

หนำซ้ำคำตอบแบบนี้ยังเชื่อถือได้มากเสียด้วย!

เพราะหากเค้นถาม สวี่โม่โม่ก็อาจโกหกก็ได้

แล้วจึงเห็นสวี่โม่โม่ตอบเนิบๆ “พ่อไอไปต่างจังหวัด ส่วนที่ไหนไอก็ไม่รู้หรอกนะ น่าจะเจอเขาก็ตอนวันแต่งงานวันที่ 15 นู่น”

เมื่อได้ยินคำตอบนี้ใบหน้าเย่เฉินก็ฉายแววหมดหวัง

สวี่ฉู่หมิงคนนี้หลบเย่เฉินไปจริงๆ คิดไม่ถึงว่ากระทั่งบุตรสาวของเขายังไม่รู้ว่าเขาอยู่ไหน

เย่เฉินกล่าวกับหลิวเจิ้งคุน “เราไปกันเถอะ”

หลิวเจิ้งคุนงุนงง เพิ่งจะได้นั่ง ทำไมจะไปแล้วล่ะ หรือว่าเย่เฉินรู้คำตอบแล้วอย่างนั้นเหรอ?

ในตอนที่ทั้งสองคนกำลังเตรียมจะลุกขขึ้นนั้นเอง จู่ๆ แฟนของสวี่โม่โม่ก็โพล่งออกมา “งั้นเราไปเจอแฟนใหม่พ่อยูกันสิ!”

แฟนใหม่ของสวี่ฉู่หมิงที่เขาหมายถึงก็คือฉินหงเหยียน

ทันทีที่พวกเขาพูดถึงฉินหงเหยียน เย่เฉินที่กำลังจะลุกขึ้นก็ชะงักไป

แล้วสีหน้าของสวี่โม่โม่ก็ฉายแววไม่พอใจ “ชิ นังแพศยาคนนั้นมีอะไรน่าไปเจอ!”

“แพศยา!”

เย่เฉินใจหาย คิดไม่ถึงว่าสวี่โม่โม่จะด่าฉินหงเหยียนเสียๆ หายๆ แบบนี้ นั่นเป็นผู้หญิงที่บิดาของหล่อนต้องการจะแต่งงานด้วย ทำไมถึงได้ด่าอีกฝ่ายรุนแรงขนาดนี้?

แฟนหนุ่มของสวี่โม่โม่หัวเราะ “แหมๆ ดูไปแล้วยูไม่ชอบแม่นั่นมากเลยนะ”

สวี่โม่โม่แค่นเสียงพลางกล่าว “ยูไม่รู้อะไรไง ผู้หญิงที่พ่อไอจะแต่งงานด้วย ที่จริงแล้วเป็นเพื่อนสมัยเรียนของไอ”

ชายฝรั่งอุทานเสียงเย็น “สวรรค์ พ่อยูแต่งงานกับผู้หญิงที่อายุน้อยขนาดนี้ หล่อนจะต้องสวยมากแน่ใช่ไหมล่ะ?”

สวี่โม่โม่ไม่ปฏิเสธเรื่องนี้แต่อย่างใด “สวยมากสิ หล่อนเป็นเหมือนนังจิ้งจอก ตั้งแต่พ่อแแม่หล่อนตายไป ก็ไม่มีใครเลี้ยงหล่อนให้มีชีวิตสุขสบาย นังแพศยาคนนี้ก็เลยมาอ่อยพ่อไอ จนตอนนี้พ่อไอกลายเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเสินเฉิง มูลค่าทรัพย์สินแสนล้าน ไอไม่มีทางยอมให้พ่อไอแต่งานกับผู้หญิงคนนี้ ไม่อย่างนั้นเงินของพ่อไอจะต้องโดนผู้หญิงคนนี้เอาไปแน่!”

เย่เฉินหัวเราะหึหึ ดูไปแล้วการแต่งงานระหว่างสวี่ฉู่หมิงกับฉินหงเหยียน ลูกสาวของเขาไม่ได้เห็นด้วยแม้แต่น้อย

สวี่โม่โม่รู้ว่าฉินหงเหยียนเป็นผู้หญิงทะเยอทะยาน ทำงานแก่ง ดังนั้นถึงไม่อยากให้หล่อนแต่งงานกับพ่อของตนเอง

ถ้าหากดูแค่เป้าหมายนี้เพียงอย่างเดียว เย่เฉินและสวี่โม่โม่ก็เดินบนเส้นทางเดียวกัน!

แล้วจู่ๆ สวี่โม่โม่ก็โพล่งออกมา “ที่รัก เมื่อวานเพื่อนยูเมื่อวาน หน้าตาหล่อดี ขอยืมใช้หน่อยได้ไหม?”

ฝรั่งคนนั้นกล่าวอย่างแปลกใจ “ยูจะใช้ยังไง?”

ทันใดนั้นเองสวี่โม่โม่ก็หัวเราะเจ้าเล่ห์ “ไปอยากให้เพื่อนยูคนนั้นไปอ่อยฉินหงเหยียนผู้หญิงคนนั้นของพ่อไอ ถ้าหล่อนคบกับเขา พ่อไอก็ไม่ต้องแต่งงานกับหล่อน ฮ่าๆ”

ผู้หญิงสารเลว คิดไม่ถึงว่าจะหาผู้ชายไปสวมเขาพ่อตัวเอง!

ถึงแม้ว่าเย่เฉินจะอยากให้งานแต่งงานของสวี่ฉู่หมิงและฉินหงเหยียนล้มเหลว แต่จะให้เขามองดูฉินหงเหยียนอยู่กับผู้ชายคนอื่นคาตาได้ยังไง?

ยิ่งไปกว่านั้นจากความเข้าใจที่เย่เฉินมีต่อฉินหงเหยียน ไม่ว่าหู้ชายที่ว่าจะหล่อเหลาขนาดไหน ฉินหงเหยียนก็ไม่มีทางชอบเขา!

เพราะเย่เฉินเชื่อว่า ในตอนนี้ฉินหงเหยียน ยังรักตนเองอยู่

แต่ใครจะรู้ว่าฝรั่งคนนั้นจะโพล่งถาม “ถ้าหากว่าเขาทำไม่สำเร็จจะทำยังไง? ภาษาจีนเขาก็ไม่ดี”

บนใบหน้าสวี่โม่โม่ฉายแววโหดเหี้ยม “หึ งั้นก็ให้เขาจับหล่อนกดเลย!”

ปัง!

พอได้ยินตรงนี้ เย่เฉินก็ทนสะกดอารมณ์ไม่ไหว เขาตบลงบนโต๊ะสุดแรง!

คิดไม่ถึงว่าจะมีคนกล้ารังแกฉินหงเหยียน สวี่โม่โม่รนหาที่ตายชัดๆ!

ทันทีที่เห็นเย่เฉินตบโต๊ะ แถมรอยโทสะก็ยังฉายชัดบนใบหน้า หลิวเจิ้งคุนก็ผุดลุกขึ้นทันที เขาเลิกแขนเสื้อขึ้น โชว์ให้เห็นรอยสักที่ดูโหดเหี้ยมบนแขนของเขา!

เขาไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ ไม่รู้ว่าสวี่โม่โม่กับแฟนหนุ่มของหล่อนกำลังพูดอะไรกันอยู่ ดังนั้นถึงได้ถามเย่เฉิน

“คุณชายครับ มีอะไรจะสั่ง คุณชายบอกมาได้เลยครับ!”

คนในร้านอาหารต่างก็ตื่นตระหนกไปกันหมด เมื่อเห็นเย่เฉินตบโต๊ะ และท่าทางน่ากลัวของหลิวเจิ้งคุน

“แย่แล้วจะมีเรื่องแล้ว ใครหาเรื่องพวกเขาเหรอเนี่ย?”

“ไม่รู้สิ ตกใจจริงๆ มีคนจะซวยแล้ว!”

สวี่โม่โม่และแฟนหนุ่มตกใจจนไม่กล้าพูดอะไร!

ทุกคนในร้านต่างก็จดจ่อกับเย่เฉิน รอดูว่าเย่เฉินจะประกาศว่าเขาจะหาเรื่องใคร!

แล้วจึงเห็นเย่เฉินเงียบไป แล้วกล่าว “ไปถามพนักงานหน่อย ว่าเยลลี่พีชที่เราสั่งทำไมยังไม่มาสักที!”

หลิวเจิ้งคุน“…”

พวกคนในร้าน “…”