เกิดใหม่เป็นนางร้ายในโลกเกมจีบหนุ่มที่ฉันเกลียดซะได้.. แต่ตัวประกอบสาวๆ ในเกมนี้พวกเธอน่ารักกันทุกคนเลยอ่ะ - ตอนที่ 74

บทที่ 74 – หนทางรอด

 

แม้จะเต็มไปด้วยความสงสัยแบบนั้นก็ตาม ทว่าตอนนี้มันไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเรื่องแบบนั้น ดังนั้นเท้าของเธอจึงพยายามก้าวขาให้เร็วขึ้น

“หยิบหนังสือที่อยู่ด้านหลังให้ฉันหน่อยสิ”

“ห๊า?”

ในขณะที่วิ่งอุ้มเซเลน่าแบบนั้น อนาสตาเซียก็พูดขึ้น เพราะเธอไม่มีมือที่จะไปจับหนังสือด้านหลังเลย ดังนั้นเลยใช้เซเลน่า

แต่เหมือนเจ้าตัวจะยังงงๆ อยู่อนาสตาเซียเลยพูดเร่ง

“เร็วๆ เข้าสิ อยากเหลือแต่กระดูกหรือไง”

เซเลน่าพอถูกสั่งเธอก็ไม่มีทางอื่นนอกจากไม่ทำตาม เธอเอื้อมมือไปหยิบหนังสือเล่มที่อยู่หลังอนาสตาเซีย

แต่เพราะเธอเองก็มองไม่เห็นเช่นกันเลย จับไปโดนก้นของอนาสตาเซียอย่างช่วยไม่ได้

“ว้าย นี่เธอจับตรงไหนมิทราบ”

อนาสตาเซียร้องเสียงหลงออกมาด้วยความตกใจ แน่นอนว่าเซเลน่าก็หน้าแดงก่ำพร้อมกับตอบกลับไปด้วยอารมณ์รุนแรง

“ใครบอกเธอเอาก้นมาโดนมือฉันเองล่ะ”

“….”

“อ้ะ เจอแล้ว แล้วไงต่อ?”

“…ฉีกกระดาษโปรยเลย”

“ห๋า..?”

“เร็วๆ สิ”

ภายใต้การโต้เถียงของสองสาว ฝูงยุงก็เข้ามาประชิดตัวจนหน้าสิ่วหน้าขวาน แน่นอนว่าเซเลน่าที่เหมือนอยู่ขอบเหวแห่งความตาย

พอถูกอนาสตาเซียสั่งทำอะไรที่ไม่เข้าใจ ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะช่วยให้รอดชีวิตจากสถานการณ์ดังกล่าวทำให้การกระทำของเธอหยุดชะงัก

แน่นอนว่า อนาสตาเซียเองก็ร้อนรนจึงเร่งเซเลน่าอีกรอบ

“นี่ชักช้าทำบ้าอะไรอยู่รีบทำสิ”

“อ่าาาา”

ภายใต้การเร่งเร้าของอนาสตาเซีย เซเลน่าจึงฉีกกระดาษพร้อมกับปาใส่พวกฝูงยุงทันหลายสิบแผ่น อันที่จริงหนังสือเล่มนี้ก็เหลือกระดาษแค่ไม่กี่สิบแผ่นนั่นแหละ

พอถูกปาออกไปจนหมด กระดาษนับสิบแผ่นก็เรือนแสงขึ้นมาราวกับเวทมนตร์ ภายใต้ความงุนงงของเซเลน่า

‘ตู้มมมม’ เสียงระเบิดกัมปนาทสะท้านก็ดังขึ้น กระดาษแผ่นหนึ่งเรียกสายฟ้าออกมาจากไหนไม่รู้ กระดาษแผ่นหนึ่งเรียกพายุออกมาจากไหนไม่รู้

กระดาษนับสิบแผ่นสร้างปรากฏการณ์ธรรมชาติ และเหนือธรรมชาติขึ้นมาพร้อมกัน ส่งผลให้เกิดแรงลมมหาศาลพัดเอาร่างของเซเลน่าและอนาสตาเซียปลิวไปด้านหน้าอย่างรุนแรง

ยังดีที่ในโลกแห่งนี้ความเจ็บปวดมันไม่เท่าในโลกจริง แต่ถึงจะเจ็บน้อยกว่าก็ใช่ว่าจะไม่เจ็บ ถึงเมื่อกี้จะบอกว่าเป็นแค่แรงลม แต่มันก็คือแรงที่เกิดจากการระเบิดอย่างรุนแรง

มันพัดเอาร่างกายของเธอลอยลิ่วไปข้างหน้าเหมือนเศษผ้าขี้ริ้ว ถึงแบบนั้นก็ตามฝูงยุง มากมายนับไม่ถ้วนก็ถูกกำจัดไปเกินครึ่ง

เลือดกระอักออกจากปากของอนาสตาเซีย เสื้อด้านหลังมีรอยฉีกขาดจำนวนมากซึ่งเผยให้เห็นแผ่นหลังของเธอ แม้ตอนนี้จะเต็มไปด้วยบาดแผล

แต่ก็ไม่ได้ปกปิดถึงเรือนร่างอันสง่างามที่ดูแลมาเป็นอย่างดีของเธอได้… แน่นอนว่าฝูงยุงเมื่อโดนแรงระเบิดทำลายล้างขนาดนี้จึงสร้างความโกรธให้แก่มัน

แน่นอนว่าเพียงแค่นี้ไม่อาจกำจัดมันได้ อันที่จริงพอมองแล้ว ภายในช่องว่างที่ฝูงยุงมากกว่าครึ่งถูกทำลายไป เผยให้เห็นก้อนเนื้อที่น่าเกลียดและน่าขยะแขยงอยู่ในนั้น ตอนนี้ก้อนนี้ก็ส่งเสียงกรีดร้องออกมาอย่างโกรธแค้น

แน่นอนว่าอนาสตาเซียรู้ดี เพราะงั้นเธอเลยเลือกที่จะหนีแทน… แถมตอนนี้ยังมีภาระอย่างเซเลน่ายัยนางเอกไร้ประโยชน์นี่อีก

อยากจะโยนทิ้งไปซะ แต่ความเป็นคนของเธอบอกว่าเธอไม่ควรทำแบบนั้น อนาสตาเซียกัดริมฝีปากพร้อมกับอาศัยแรงผลักนั้นพุ่งตัวไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้

“นี่.. นี่ เป็นอะไรหรือเปล่า?”

พอมาถึงจุดจุดนี้เซเลน่าก็เริ่มรู้ถึงความอันตรายของสถานการณ์นี้ดี.. แต่อนาสตาเซียไม่ได้ตอบเพราะเธอใช้ความพยายามทั้งหมดในการพุ่งไป

แต่ทว่าในตอนนั้นเอง… ‘ปัง’ ร่างของอนาสตาเซียก็พุ่งเข้าชนกำแพงที่มองไม่เห็น ทั้งๆ ที่ด้านหน้าคือวิวทิวทัศน์ที่ทอดออกไปสุดสายตา

แต่มันกลับมีกำแพงกั้นเอาไว้.. ไม่สิ..

“สุดขอบโลกนี้แล้วเหรอ?”

แน่นอนว่าเมื่อชนเข้าอย่างจังคนที่เจ็บหนักคือเซเลน่าที่อยู่ด้านหน้า แต่แทนที่จะบอกว่าโชคร้ายต้องบอกว่าโชคดีมากกว่า

เพราะถ้าคนที่พุ่งชนเป็นอนาสตาเซีย จากบาดแผลของเธอที่มีมาก่อนหน้า เธอต้องสลบไปแน่ๆ ทั้งสองร่วงลงกับพื้นอย่างจังในสภาพที่ดูไม่ได้

เซเลน่าก็มีเลือดไหลออกมาจากหัว อนาสตาเซียก็แผลเต็มหลัง สภาพทั้งคู่ดูไม่ได้เท่าไหร่เลยในตอนนี้

ด้านหน้าก็เป็นกำแพงของโลก ด้านหลังก็คือฝูงยุง.. เรียกได้ว่านี่มันโอกาสสุดท้ายอย่างแท้จริง..

อนาสตาเซียมองไปยังเซเลน่าที่หัวกระแทกเมื่อกี้เหมือนสติเธอจะเริ่มพร่าเลือน อนาสตาเซียจึงตบหน้าเซเลน่า

“นี่อย่ามาหลับตรงนี้นะ เดี๋ยวก็ตายหรอก”

“ฉัน..รู้..แล้ว..น่า”

เซเลน่าไม่ได้มีร่างกายที่แข็งแรงเหมือนอนาสตาเซียดังนั้นเธอจึงใช้ความพยายามอย่างมากในการพยุงสติ..

อันที่จริง.. ตอนนี้ด้านหน้าเซเลน่ามีทางเลือกขึ้นมาแล้ว… เป็นทางเลือกของทูจัง ที่กำลังเสนอให้เธอย้อนกลับไปจุดเซฟ

หากย้อนกลับไปเธอคงรอดไปจากตรงนี้ได้.. แต่คนที่จะตายอาจจะมีแค่อนาสตาเซียคนเดียวนั่นเอง

แต่ถึงแบบนั้นยัยนางร้ายคนนี้ก็ช่วยเธอ.. จะให้ทิ้งไปทั้งแบบนี้ ความยุติธรรมในตัวเธอมันก็ไม่อาจยอมรับได้

ขณะเดียวกันอนาสตาเซียก็คิดว่าหากตัวเองไม่ได้มีภาระแบบเซเลน่าตัวเองอาจจะรอดก็ได้ แต่นั่นมันก็ในความคิดของเธอ

ฝูงยุงถูกวางเซตติ้งมาไว้ว่าจะฆ่าเป้าหมายให้ได้.. อันที่จริงเจ้านี่มันไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับเจ้ารูปปั้นในตอนนู้นหรอก

มันมีจุดอ่อนเลยคือ.. แพ้ทางไฟแบบมากๆ หากเป็นไฟที่มีความร้อนสูงสักหนึ่งพันองศา คงกำจัดพวกมันได้ในพริบตาเดียวนั่นแหละ

และก็มีการ์ดแบบนั้นอยู่จริงๆ แต่น่าเสียดายที่หากเตรียมพร้อมมาดีกว่าการกำจัดเจ้านี่คงง่าย เพราะเจ้านี่เหมือนบอสประจำแมพ

การจะกำจัดมันต้องผ่านเควสรองหลายๆ เควส และอนาสตาเซียก็เผอิญไปปล้นคนที่อยู่แถวนั้น และเจ้าตัวก็ดันเจ้านี่โดยบังเอิญ

ทางเดียวที่จะรอดจากมันได้คือหนีเท่านั้น… แน่นอนว่าพวกเขาไม่รู้เรื่องที่ถ้าตายไปแล้วจะเกิดใหม่ได้.. และก็ไม่มีใครคิดจะลองตายหรอก

ภายใต้ฝูงยุงจำนวนมากที่กำลังมุ่งหน้าเข้ามานั้นเอง

เสียงของทูจังก็ดังขึ้นในหัวของเซเลน่า

“แจ้งเตือน มีวิธีที่จะรอดจากสถานการณ์นี้ไปได้ทั้งสอง เดิมทีอาจจะเป็นไปไม่ได้ แต่หลังจากการวิเคราะห์ทำให้รู้ว่ามิตินี้มีความพิเศษตัวตนที่อยู่ภายในนี้เป็นเพียงตัวตนเทียมที่ถูกคัดลอกซ้ำ”

“หมายความว่าไง”

“คำตอบ ต่อให้จะถูกเร่งเวลาจนกาลเวลาในพื้นที่นี้ไหลเร็วกว่าปกติก็ไม่ส่งผลกระทบใดๆ ต่อร่างหลัก”

“…..?”

เซเลน่าก็ยังไม่ค่อยจะเข้าใจ

“สรุปคือ หากใช้กำไลบงการเวลาผสมกับเวทมนตร์สร้างพื้นที่เวลาที่ไหลเร็วกว่าเวลาปกติด้านนอก ซึ่งเวลาและปริภูมินั้นสัมพันธ์.. หากเวลาที่ไหลไปข้างหน้าเร็วขึ้นการเปลี่ยนแปลงของปริภูมิก็ไม่เท่าเดิม”

“คำตอบคือ… จะกลายเป็นบาเรียที่ป้องกันทุกสิ่งทุกอย่างภายนอกได้สมบูรณ์แบบ ไม่เพียงแค่นั้นทุกสิ่งที่เข้ามาสัมผัสจะถูกความไม่แน่นอนของปริภูมิและเวลาสับเป็นชิ้นๆ จนตายไปในที่สุดนั่นเอง แน่นอนหากเป็นกรณีปกติผู้ที่อยู่ภายในสถานที่ที่เวลาไหลเร็วกว่าปกติอาจจะแก่เฒ่าแต่ก็เพราะเรื่องตัวตนก่อนหน้า จึงไม่มีปัญหาอะไรนั่นเอง..”

พอจับใจความตอนจบได้เซเลน่าเธอถึงกับอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น และไม่เพียงแค่นั้นความเบลอของเธอก็แทบหายไปจนหมด

“ทำได้จริงเหรอ ?!!”

พอเห็นเซเลน่าจู่ๆ ก็ตะโกนออกมาคนเดียว อนาสตาเซียถึงกับสะดุ้ง

“มีอะไร ?”

“ฉันเจอทางรอดแล้ว”

“หมายความว่าไง..?”

ภายใต้ความสงสัยที่จู่ๆ เหมือนก็เจอทางรอดแบบงงๆ ของเซเลน่าทำให้อนาสตาเซียเกิดข้อสงสัยบางอย่างขึ้น

เมื่อกี้อนาสตาเซียก็คุยกับสกาเล็ตอยู่เหมือนกัน เพื่อที่จะเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้แทบไม่มีทางเลือกอื่นเลยนอกจากใช้การ์ดที่แข็งแกร่งที่สุด

แต่หากใช้มันออกมาการ์ดที่แข็งแกร่งที่สุดจะทำลายไม่เลือกหน้า นั่นหมายความว่าตัวเธอเองก็อาจจะโดนลูกหลงไปด้วยได้นั่นเอง

ภายใต้ความสงสัยของอนาสตาเซียเซเลน่าก็เล่าถึงแผนการให้ฟัง.. พร้อมถึงแนวคิดของโลกใบนี้..ถึงอนาสตาเซียจะประหลาดใจว่าทำไมเซเลน่าถึงมีกำไลบงการเวลาในตอนนี้แต่นั่นก็ไม่ใช่เวลามาคิดมาก

“เดี๋ยวก่อนนะ.. อนาสตาเซีย.. ที่ยัยเด็กนี่พูดมันมีเรื่องน่าสงสัยอยู่อย่างหนึ่ง ทำไมไม่พูดถึงเลย”

สกาเล็ตพึมพำขึ้นในหัวของอนาสตาเซีย

“หมายความว่าไง..”

“หากเรื่องตัวตนที่ว่านั่นเป็นความจริง.. นั่นก็หมายความว่าพวกเราเป็นอมตะไม่ใช่เหรอ ?”

“หมายความว่าไง..”

สกาเล็ตเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็ส่ายหน้าพร้อมกับพูดปัดว่า

“ช่างมันเถอะ..”