เกิดใหม่เป็นตัวร้ายในซีรี่ส์รอมคอมทั้งที ก็ขอใช้ชีวิตวัยรุ่นกับนางเอกคนโปรดก็แล้วกัน (WN) - ตอนที่ 104 งานวัฒนธรรม (3)

ตอนที่104 : งานวัฒนธรรม (3)

 

“ริวสุเกะ ถึงเวลาเปลี่ยนกะแล้วน้า ขอบคุณสำหรับความพยายามนะ”

 

“มาชิโระจังเองก็สุดยอดมากเลยล่ะ! ขอบคุณจริงๆที่ช่วยทำให้ร้านเราคึกคักสุดๆ จากนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่พวกเราสองคนเองเถอะ”

 

หลังจากเวลาเข้ากะของผมและมาชิโระได้สิ้นสุดลงแล้ว พวกเราได้รับคำชมจากเรโอะและฮิเมโนะสำหรับก่อนหน้านี้ที่เราตั้งใจทำงานกัน

 

ร้านเมดคาเฟ่ขนมหวานของผมและมาชิโระนั้นประสบความสำเร็จอย่างล้นหลาม ยอดขายก็เกินความคาดหมายไปมากด้วย

 

เสียงร้องด้วยความดีใจของลูกค้าดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และจนถึงตอนนี้ แถวลูกค้าก็ยังต่อเนื่องยาวเหยียดอยู่หน้าห้องเรียน

 

จากนี้ไปปล่อยให้เรโอะและฮิเมโนะจัดการต่อก็คงสบายใจได้

 

เรโอะไม่ได้เก่งแค่เรื่องการเรียนและกีฬา แต่ฝีมือการทำอาหารของเขาก็อยู่ในระดับมืออาชีพ ส่วนฮิเมโนะที่มีทักษะการสื่อสารยอดเยี่ยม อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในสาวงามอันดับต้นๆ ของโรงเรียนจาก ‘Fusekoi’ ก็ย่อมดึงดูดความสนใจของทุกคนได้

 

วาฟเฟิลที่เรโอะทำมีความสมบูรณ์แบบทั้งการอบและการจัดท็อปปิ้ง แล้วก็รวดเร็วด้วย

 

ฮิเมโนะเองก็สดใสและเข้ากับผู้คนได้ง่าย บวกกับชุดเมดที่ทำให้เธอดูงดงามและน่ารัก เธอจึงสามารถสะกดใจทั้งชายและหญิงได้อย่างง่ายดาย

 

เพราะสองคนนี้ที่จะมารับช่วงต่อ ผมเลยมั่นใจว่าลูกค้าจะได้รับการต้อนรับที่ยอดเยี่ยมอย่างแน่นอน

 

“งั้นฝากด้วยนะ เรโอะ ฮิเมโนะ คนเยอะมากคงเหนื่อยกันหน่อย แต่ฉันเชื่อว่าพวกนายสองคนทำได้ดีแน่นอน สู้ๆนะ”

 

“เรโอะคุง คาเร็นจัง พวกเราเป็นกำลังใจให้นะ!”

 

“อื้อ! ฉันจะทำให้สุดฝีมือเพื่อแทนที่มาชิโระจังเลยล่ะ! รอดูพลังเมดของฉันได้เลย!”

 

“ผมเองก็จะทำของหวานให้ไม่แพ้ริวสุเกะเลย รีบไปสนุกกับงานเทศกาลกับคุณมาชิโระเถอะ”

 

เรโอะส่งยิ้มสดใสพลางโบกมือลา ส่วนฮิเมโนะในชุดเมดโค้งตัวอย่างสง่างามเพื่อส่งพวกเราออกไป

 

หลังจากนั้น ผมและมาชิโระก็พักผ่อนเล็กน้อยที่ห้องหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเดินเที่ยวงานวัฒนธรรมด้วยกัน

 

มาชิโระที่ดูสดชื่นขึ้นหลังจากจิบชาเย็นก็ลุกขึ้นยืนพร้อมป้ายที่เขียนว่า “เมดคาเฟ่ขนมหวาน ห้อง 1-2 เปิดบริการอยู่นะคะ♥” ในมือ

 

“มาชิโระ เธอจะใส่ชุดเมดเดินเที่ยวงานเหรอ?”

 

“อื้อ ฉันว่าจะเดินเที่ยวงานไปพร้อมกับโปรโมทร้านเมดคาเฟ่ขนมหวานอ่ะ”

 

“อ่อ…งี้นี่เอง ถึงว่า เธอเลยไม่เปลี่ยนชุดสินะ”

 

“ใช่ๆ วันนี้ฉันจะอยู่ในชุดนี้จนกลับบ้านเลยล่ะ”

 

นั่นหมายความว่าผมจะได้เดตในงานเทศกาลกับมาชิโระในชุดเมดสินะ…

 

…เอ๊ะ? แบบนี้มันไม่ดีเกินไปเหรอ?

 

มาชิโระเดินเข้ามาใกล้พร้อมรอยยิ้มสดใส ดวงตาที่เปล่งประกายราวกับอัญมณีของเธอมองตรงมาที่ผม ใบหน้าเปื้อนยิ้มที่เคยดึงดูดทุกคนเมื่อครู่ ตอนนี้มันเป็นของผมเพียงคนเดียว

 

ได้อยู่กับมาชิโระในชุดเมดและรอยยิ้มที่แสนงดงามแบบนี้คนเดียว มันทำให้ผมรู้สึกประหม่าจนต้องยกมือขึ้นเกาหู

 

“อ๊ะ! ริวสุเกะ หันหน้าหนีซะแล้ว แถมหน้าก็แดงอีก กำลังเขินอยู่ใช่ไหม?”

 

“ก…ก็เพราะมาชิโระน่ารักเกินไปนี่นา… แล้วยิ่งใส่ชุดเมดแบบนี้อีก ฉันไม่คิดเลยว่าจะได้เดินเที่ยวกับเธอในชุดนี้”

 

“ฉันเองตอนแรกก็ปฏิเสธไปเหมือนกัน แต่ทุกคนเขาบอกว่า ‘เพื่อการโปรโมท ฝากด้วยนะ!’ น่ะ… จริงๆก็แอบเขินเหมือนกันแหละ”

 

มาชิโระยิ้มออกมาพร้อมหน้าแดงนิดหน่อย เจ้าตัวดูเขินเล็กน้อย

 

มาชิโระที่สวยและน่ารักที่สุดในโลกเดินไปทั่วโรงเรียนในชุดเมดแบบนี้ คงดึงดูดสายตาทุกคนแน่ๆยิ่งวันนี้มีนักเรียนจากโรงเรียนอื่นมาด้วย คงได้รับความสนใจมากเป็นพิเศษ

 

ถึงเธอจะบอกว่าเขิน แต่ก็ยังคงเดินเคียงข้างผมไม่ยอมห่างไปไหน

 

พอผมทำท่าจะถามเหตุผล เธอก็เงยหน้ามองผมด้วยรอยยิ้มที่ดูมีความสุข

 

“แค่พอริวสุเกะบอกว่าฉันน่ารัก ฉันก็ไม่เป็นไรแล้วล่ะ! อีกอย่าง ชุดนี้มันให้ความรู้สึกเข้ากับงานวัฒนธรรมมากเลย ฉันเลยคิดว่าถ้าได้สร้างความทรงจำดีๆกับริวสุเกะเยอะๆก็คงดีอ่ะ”

 

“มาชิโระ…”

 

“เอาล่ะ! งั้นไปเดินเที่ยวงานด้วยกันนะ หรือว่า…ริวสุเกะไม่อยากเดตในงานวัฒนธรรมกับเมดแบบฉัน?”

 

“…อยากสิ”

 

“เย้! งั้นไปสนุกกันเถอะ!”

 

มาชิโระยิ้มเจ้าเล่ห์ ราวกับรู้อยู่แล้วว่าผมจะตอบยังไง ก่อนจะจับมือผมแล้วพาออกจากห้องด้วยความกระตือรือร้น

 

เธอชวนผมไปเดตงานเทศกาลด้วยความตั้งใจ

 

เมื่อเราเดินเคียงข้างกัน เธอก็ปรับจังหวะก้าวให้พอดีกับผม

 

หัวใจผมเต้นแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ความร้อนที่ใบหน้าก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

 

มาชิโระเองก็ดูหน้าแดงเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้มเขินๆที่ส่งมาให้ผม และนั่นยิ่งทำให้เธอน่ารักจนผมแทบจะทนไม่ไหว

 

ในตอนที่ผมกำลังตื่นเต้นกับการเดตงานเทศกาลครั้งนี้ ผมก็ได้ก้าวไปในงานที่เต็มไปด้วยความคึกคักพร้อมกับสาวที่ผมชอบที่สุดในโลก…