เกิดใหม่เป็นตัวร้ายในซีรี่ส์รอมคอมทั้งที ก็ขอใช้ชีวิตวัยรุ่นกับนางเอกคนโปรดก็แล้วกัน (WN) - ตอนที่ 103 งานวัฒนธรรม (2)

ตอนที่103 : งานวัฒนธรรม (2) 

 

เสียงระฆังที่ประกาศเริ่มต้นงานเทศกาลวัฒนธรรมดังขึ้นก้องไปทั่วโรงเรียน

 

เวลาตอนนี้คือสิบโมงเช้า เทศกาลวัฒนธรรมที่ทุกคนรอคอยมานานได้เปิดฉากขึ้นแล้ว

 

ทันทีที่เสียงระฆังประกาศเริ่มงานดังขึ้น เสียงพูดคุยและความคึกคักของผู้คนก็เติมเต็มบรรยากาศทั่วโรงเรียน

 

จากสภาพสงบเงียบในวันปกติ โรงเรียนกลับเต็มไปด้วยการตกแต่งที่งดงามระยิบระยับ สนามโรงเรียนถูกจัดเป็นพื้นที่ตั้งเต็นท์มากมายที่ใช้เป็นร้านค้าของแต่ละห้องเรียนและชมรม

 

เด็กสาวเดินพูดคุยหัวเราะกันพลางถือขนมหวานในมือ พวกเด็กหนุ่มที่แต่งตัวในชุดแฟนซี รวมถึงผู้ปกครองและนักเรียนจากโรงเรียนอื่นๆต่างเดินชมบรรยากาศพิเศษที่เกิดขึ้นเพียงวันนี้เท่านั้น

 

ในโลกที่เหมือนหลุดออกมาจากอีกมิติหนึ่ง ที่ที่เต็มไปด้วยความงดงามและความสดใสนี้ พวกเราก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้ร้านเมดคาเฟ่ขนมหวานซึ่งเป็นโปรเจกต์ร่วมของห้อง 1-A และ 1-B ประสบความสำเร็จ

 

ห้อง 1-B ของพวกเราใช้เป็นสถานที่หลักในการจัดร้าน ส่วนห้อง 1-A ที่อยู่ข้างๆก็ใช้เป็นที่สำหรับเปลี่ยนชุดและพักผ่อน

 

ประตูห้อง 1-A ถูกปิดไว้ และมีการดึงม่านที่หน้าต่างด้านทางเดินเพื่อไม่ให้มองเห็นด้านใน

 

การต้อนรับลูกค้าในร้านเป็นหน้าที่ของผู้หญิง ซึ่งจะผลัดเปลี่ยนกันสี่คนต่อช่วงเวลา โดยทั้งหมดจะสวมชุดเมดเพื่อต้อนรับลูกค้า

 

ส่วนพวกผู้ชายรับหน้าที่ดูแลการทำอาหาร การต้อนรับที่หน้าห้อง การเก็บกวาด รวมถึงการจัดการด้านบัญชี

 

ตอนนี้ ผมและเพื่อนผู้ชายอีกสองคนกำลังทำหน้าที่ดูแลส่วนการทำอาหาร ส่วนมาชิโระเป็นหัวใจหลักของการต้อนรับในร้านเมดคาเฟ่อยู่

 

ร้านของพวกเรากลายเป็นที่นิยมจนมีแถวลูกค้ายาวเหยียดไปถึงบันไดใกล้ๆ

 

ทั้งพวกผู้ชายที่มาชมเมดสาวอย่างมาชิโระ ฮิเมโนะ และฮานาซากิ ยูนะ ซึ่งเป็นไอดอลของโรงเรียน หรือจะเป็นพวกผู้หญิงที่หลงใหลในกลิ่นของหวานอย่างวาฟเฟิลและชาไข่มุกที่น่าดึงดูด

 

การผสมผสานระหว่างเมดสาวสวยและขนมหวานโฮมเมดแสนอร่อย กลายเป็นจุดเด่นที่ดึงดูดลูกค้าไม่ขาดสาย

 

ภายในห้องเรียนเต็มไปด้วยความวุ่นวาย มาชิโระในชุดเมดถือถาดด้วยสองมือและวิ่งไปมาด้วยความกระฉับกระเฉง

 

“นี่ค่ะ! วาฟเฟิลสามที่กับชาไข่มุกสองแก้ว! ขอบคุณที่อุดหนุนนะคะ!”

 

“มาชิโระจัง ตรงนี้วาฟเฟิลสองที่กับชาสองแก้วด้วยนะ”

 

“รับทราบค่ะ! กรุณารอสักครู่นะคะ!”

 

มาชิโระยิ้มสดใสพลางรับคำสั่งจากลูกค้า และส่งต่อคำสั่งให้ทีมทำอาหาร พร้อมนำขนมที่เสร็จแล้วไปเสิร์ฟถึงโต๊ะ

 

การได้เห็นมาชิโระในชุดเมดที่กำลังเดินไปมานั้น ช่างน่ารักจริงๆ

 

กระโปรงที่พลิ้วไหวดุจดอกไม้ และชุดเมดสีขาวสะอาดตาตัดกับสีดำที่แสนน่ารัก ทำให้เธอซึ่งเป็นสาวงามอันดับหนึ่งยิ่งดูเปล่งประกาย

 

เด็กหนุ่มที่เพิ่งได้รับบริการจากมาชิโระถึงกับจ้องมองรอยยิ้มของเธอจนลืมกินขนมที่สั่งไว้ ส่วนนักเรียนคนอื่นๆก็พากันต่อคิวเพื่อรอให้มาชิโระมาให้บริการ

 

มาชิโระกลายเป็นจุดเด่นของร้านเมดคาเฟ่ในพริบตา ด้วยรอยยิ้มที่ทำให้ทุกคนรอบตัวสดใส

 

ด้วยเหตุนี้ ร้านเมดคาเฟ่ขนมหวานของพวกเราจึงได้รับความนิยมอย่างล้นหลาม

 

มาชิโระวิ่งวุ่นอยู่ตลอดเวลาโดยแทบไม่ได้หยุดพัก แต่รอยยิ้มของเธอไม่แสดงถึงความเหนื่อยล้าเลยแม้แต่น้อย

 

ภาพของมาชิโระที่ทำงานอย่างสนุกสนานจากใจ ทำให้คนที่มองอยู่พลอยรู้สึกมีพลังตามไปด้วย

 

ตัวผมเองก็พยายามช่วยสนับสนุนมาชิโระด้วยการเตรียมขนมหวานตามออเดอร์พลางจัดจานอย่างขะมักเขม้น

 

วาฟเฟิลที่พวกเราจัดเตรียมไว้สำหรับงานเทศกาลวัฒนธรรมนี้เป็นขนมหวานที่มีเนื้อแป้งฟูกรอบนอกและเหนียวนุ่มจนใครได้ลองต้องติดใจ

 

ไม่เพียงแต่รสชาติที่ยอดเยี่ยม แต่พวกเรายังใส่ใจกับการตกแต่งให้ดูสวยงามอีกด้วย

 

ตัวอย่างเช่น ท็อปปิ้งด้วยไข่มุกหลากสีและผลไม้สดสีสันสดใส หรือราดด้วยครีมนมสดนุ่มฟู ตกแต่งด้วยใบมินต์เพิ่มความสดชื่น

 

อีกเมนูหนึ่งใช้ซอสช็อกโกแลตวาดลวดลายสวยงามพร้อมแต่งด้วยเบอร์รี่สีแดงสดเพื่อเพิ่มความหรูหรา

 

ด้วยประสบการณ์การทำงานในร้านกาแฟจากชีวิตก่อนหน้า ผมสามารถสร้างสรรค์วาฟเฟิลที่ไม่เพียงแต่อร่อย แต่ยังดูดีจนสะดุดตาได้ เหล่านักเรียนหญิงต่างร้องด้วยความตื่นเต้นเมื่อได้เห็น และพอจับคู่กับชาไข่มุกสุดฮิต ยอดขายของเราก็พุ่งสูงอย่างต่อเนื่อง

 

ไม่เพียงแต่มาชิโระที่รับหน้าที่ต้อนรับลูกค้าอย่างโดดเด่น ผมเองที่รับหน้าที่เตรียมอาหารก็ยุ่งไม่แพ้กัน แต่ความรู้สึกอิ่มเอมใจที่เกิดขึ้นกลับเติมเต็มหัวใจของผม

 

“ริวสุเกะ! วาฟเฟิลช็อกโกแลตสองที่ วาฟเฟิลผลไม้หนึ่งที่ แล้วก็วาฟเฟิลไข่มุกอีกหนึ่งที่!”

 

“ได้เลย เดี๋ยวจัดให้ทันที!”

 

ผมรับออเดอร์จากมาชิโระที่ดูยุ่งมากแล้วรีบลงมือเตรียมทันที

 

มันเป็นความยุ่งเหยิงที่ทำให้หัวหมุนอย่างแท้จริง

 

ผมต้องอบวาฟเฟิลอย่างต่อเนื่อง จัดแต่งท็อปปิ้งให้สวยงาม และส่งมอบให้มาชิโระที่ยิ้มแย้มพาไปเสิร์ฟถึงโต๊ะ

 

เมื่อโต๊ะว่าง เราก็รีบทำความสะอาดและจัดลูกค้าใหม่เข้าที่ ขณะเดียวกันก็ทำขนมสดใหม่ตามออเดอร์ที่เข้ามา

 

แม้จะเหนื่อยล้า แต่ความรู้สึกกลับสดชื่นและเปี่ยมไปด้วยพลัง ผมอบวาฟเฟิลอย่างตั้งอกตั้งใจพร้อมรอยยิ้ม

 

(นี่มันสนุกจริงๆแฮะ)

 

นี่คือสิ่งที่ชีวิตครั้งก่อนของผมไม่มีวันได้สัมผัส มันจะเป็นความทรงจำบทใหม่ในชีวิตแห่งวัยรุ่นที่ผมจะจดจำไปตลอด

 

มาชิโระในชุดเมดที่ดูอ่อนหวานและสง่างาม เธอมอบรอยยิ้มและขนมหวานให้กับทุกคนรอบตัว ผมที่อยู่เคียงข้างเธอจึงทุ่มเททำขนมอย่างเต็มกำลัง

 

มันคืองานวัฒนธรรมที่ดีที่สุด และผมก็กำลังสนุกกับมันอย่างเต็มที่

 

“ริวสุเกะ! ทุกคนมีความสุขมากเลยนะ! พวกเขาบอกว่าอร่อยมากเลยล่ะ!”

 

“นั่นสินะ มาชิโระก็ทำหน้าที่ได้ยอดเยี่ยมสุดๆเป็นการต้อนรับที่สมบูรณ์แบบเลย”

 

“อื้อ ตอนนี้ฉันสนุกมากจริงๆที่ได้ช่วยงานวัตนธรรมครั้งนี้กับริวสุเกะ ฉันมีความสุขที่สุดเลย!”

 

“ฉันเองก็สนุกสุดๆเพราะมีมาชิโระอยู่ด้วยเหมือนกัน”

 

เราสองคนส่งยิ้มให้กัน

 

จนกระทั่งถึงเวลาสลับเปลี่ยนเวร ผมก็ยังคงสัมผัสช่วงเวลาที่ดีที่สุดนี้เคียงข้างมาชิโระอย่างเต็มที่