เกิดใหม่เป็นตัวร้ายในซีรี่ส์รอมคอมทั้งที ก็ขอใช้ชีวิตวัยรุ่นกับนางเอกคนโปรดก็แล้วกัน (WN) - ตอนที่ 101 การเตรียมการสำหรับงานวัฒนธรรม
- Home
- เกิดใหม่เป็นตัวร้ายในซีรี่ส์รอมคอมทั้งที ก็ขอใช้ชีวิตวัยรุ่นกับนางเอกคนโปรดก็แล้วกัน (WN)
- ตอนที่ 101 การเตรียมการสำหรับงานวัฒนธรรม
ตอนที่101 : การเตรียมการสำหรับงานวัฒนธรรม
จากนั้น ผมกับเรโอะได้พูดคุยกันอย่างละเอียดเกี่ยวกับไอเดียที่เราคิดไว้ในช่วงพักกลางวันพร้อมสรุปรายละเอียดก่อนจะนำเสนอให้เพื่อนร่วมชั้นฟัง
คาเฟ่ขนมหวานจากห้องของผม และเมดคาเฟ่จากห้องของมาชิโระที่อยู่ติดกัน การร่วมมือกันของสองห้องที่มีจุดเด่นต่างกันจะช่วยสร้างงานเทศกาลวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมได้อย่างแน่นอน
แม้ผมจะกังวลว่าแผนนี้อาจทำให้เกิดความขัดแย้งในชั้นเรียนได้ เช่น เรื่องการใช้ขนมทำเองหรือจะขอความช่วยเหลือจากร้านเบเกอรี่ที่มีชื่อเสียง แต่ความกังวลนั้นก็หายไปเมื่อเพื่อนร่วมชั้นต่างเห็นด้วยกับความคิดนี้อย่างง่ายดาย
การผสมผสานระหว่างเมดคาเฟ่และคาเฟ่ขนมหวานดูเหมือนจะเป็นไอเดียที่ดึงดูดใจพวกเขามาก
ด้วยความคาดหวังว่าห้องของเราจะสามารถคว้ารางวัลยอดเยี่ยมของโรงเรียนได้ ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
เรื่องนี้ก็เหมือนกันในห้องของมาชิโระ
พอเธอเสนอไอเดียนี้ให้เพื่อนร่วมชั้นฟัง พวกเขาก็ต้อนรับอย่างยินดี เพราะพวกเขาต้องการจัดสรรงบประมาณให้กับชุดเมดและกำลังปวดหัวว่าจะจัดการกับอาหารยังไงดี
การที่ห้องของผมซึ่งเชี่ยวชาญเรื่องอาหารเสนอตัวเข้ามาแบบนั้น เลยกลายเป็นเรื่องที่พวกเขายินดีรับไว้
ในทางกลับกัน ห้องของผมก็ได้รับความช่วยเหลือจากชั้นเรียนของมาชิโระในเรื่องการตัดเย็บชุดและการตกแต่ง
ด้วยทำเลที่ติดกันและการผสานจุดเด่นของทั้งสองห้อง งานเทศกาลวัฒนธรรมที่ยอดเยี่ยมจึงกลายเป็นสิ่งที่เป็นไปได้
ยังไงก็แล้วแต่ สิ่งที่ผมกังวลที่สุดคือปฏิกิริยาของ “ฟุเสะคาวะ ไรโตะ” พระเอกของเรื่อง
ไรโตะเคยเสนอให้ใช้ขนมหวานจากร้านเบเกอรี่ชื่อดังเหมือนในเนื้อเรื่องต้นฉบับและอาจไม่พอใจกับแนวทางที่ต่างไปจากต้นฉบับแบบนี้
แต่เมื่อเรโอะเกริ่นเรื่องขึ้นมา ไรโตะก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบตกลง
“นายไม่อยากเห็นชุดเมดของคุณฮานาซากิกับคุณฮิเมโนะเหรอ?”
เรโอะโน้มน้าวเขาด้วยคำพูดหวานๆว่าหากร่วมมือกับเมดคาเฟ่ของห้องหนึ่ง เขาจะได้เห็นสองนางเอกหลักในชุดเมด
สุดท้าย ไรโตะก็ยอมร่วมมืออย่างง่ายดาย
(อ่าา ฉันเข้าใจความรู้สึกนั้นดีเลย)
การได้เห็น “ฮานาซากิ ยูนะ” และ “ฮิเมโนะ คาเร็น” ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามสาวงามของโรงเรียนในชุดเมดนั้น คงไม่มีผู้ชายคนไหนปฏิเสธได้หรอก
ผมเองก็อยากเห็นมาชิโระในชุดเมดเหมือนกัน และคงไม่ได้ต่างจากไรโตะมากนัก
ด้วยการร่วมมือกันระหว่างห้องหนึ่งและห้องสอง บวกกับการอนุมัติจากสภานักเรียน เราจึงเริ่มเตรียมงานเทศกาลวัฒนธรรมด้วยความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหลืออีกไม่กี่วันก่อนถึงวันงานจริง
“นี่ ชินโดะ การตกแต่งแบบนี้ดูเป็นยังไงบ้าง?”
“อืม น่าจะเพิ่มของตกแต่งเล็กๆอีกหน่อย ลองใช้กระดาษแฟนซัพวกนี้ดูสิ”
“อื้อ ดูดีเลยล่ะ เดี๋ยวลองใช้ดูนะ”
ฮิเมโนะตั้งใจจะช่วยตกแต่งห้องเรียนอย่างขยันขันแข็ง
ตั้งแต่เริ่มเตรียมงาน เราใช้เวลาหลังเลิกเรียนทุกวันอย่างเต็มที่
แม้จะมีงานมากมาย แต่ด้วยความร่วมมือจากทุกคน การตกแต่งภายในและภายนอกก็เสร็จเร็วกว่าที่คาด
“ริวสุเกะ โปสเตอร์เสร็จแล้วนะ เมนูก็เป็นแบบนี้ ใช้ได้ไหม?”
“สุดยอดเลยล่ะเรโอะ ทั้งสวยแล้วก็สื่อความหมายได้ชัดเจนเลย รูปแต่ละเมนูก็ออกแบบได้ดูดีมากด้วย”
เรโอะช่วยเสนอไอเดียในการออกแบบเมนูและโปสเตอร์ ทำให้การเตรียมงานราบรื่นขึ้นมาก
“ริวสุเกะ! ชุดเมดเสร็จแล้วล่ะ!”
“รับทราบ มาชิโระ ยอดไปเลยนะเธอเนี่ย”
มาชิโระเข้ามาพร้อมกับชุดเมดที่พับไว้อย่างเรียบร้อย ผมถึงกับอุทานออกมาเมื่อเห็นผลงานที่ยอดเยี่ยมของเธอ
“สุดยอดเลย คุณภาพแบบนี้… เป็นผลงานที่น่าทึ่งจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่เป็นฝีมือของมาชิโระ”
“เอะเฮะเฮะ ถึงจะเป็นครั้งแรกที่ฉันเย็บชุดเมดก็เถอะ แต่พอริวสุเกะชมแบบนี้ทำเอาดีใจสุดๆเลยล่ะ แบบนี้ในวันจริงต้องออกมาสมบูรณ์แน่ๆ!”
มาชิโระยิ้มอย่างมีความสุข เธอยื่นชุดเมดมาให้ผมดูพร้อมกับชูนิ้วทำสัญลักษณ์ V ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ชุดเมดที่มีเนื้อผ้าฟูนุ่ม รายละเอียดลูกไม้ประณีต โบว์ใหญ่และที่คาดผมสีดำตัดกับสีขาวที่โดดเด่น ผลงานที่มาชิโระทำด้วยมือเองทั้งหมดนั้นช่างยอดเยี่ยมจนผมอดที่จะจ้องมองไม่ได้ แค่จินตนาการถึงมาชิโระในชุดเมดนี้ในวันงานวัฒนธรรม ใจของผมก็ตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว
พอเห็นปฏิกิริยาของผม มาชิโระก็ยิ่งยิ้มกว้างขึ้นไปอีก
“ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดีเลยนะ! ฉันรู้สึกได้เลยว่าทุกคนกำลังร่วมมือกันสร้างงานวัฒนธรรมที่ดีที่สุดจริงๆ!”
“นั่นสินะ ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน การเตรียมงานวัฒนธรรมครั้งนี้สนุกมากเลยล่ะ”
“ฉันเองก็ด้วย! สนุกยิ่งกว่าตอนม.ต้นอีก! นี่เป็นครั้งแรกเลยที่รู้สึกแบบนี้อ่ะ!”
มาชิโระกระโดไปมาอย่างร่าเริงพร้อมแสดงความตื่นเต้นออกมา
เธอดูมีความสุขกับบรรยากาศที่ทุกคนในชั้นร่วมแรงร่วมใจกันเตรียมงานวัฒนธรรมจากใจจริง
ผมบอกไปว่าผมเองก็รู้สึกแบบเดียวกัน นั่นทำให้มาชิโระยิ่งดูมีความสุขเข้าไปอีก
แต่ทุกครั้งที่มาชิโระกระโดด กระโปรงของเธอก็พลิ้วไหวจนทำให้เห็นผ้าสีขาวที่อยู่ใต้กระโปรงแวบๆ
“มาชิโระ อย่ากระโดดมากเกินไปนะ เดี๋ยวมันจะอันตราย…”
“เอ๋? อ๊ะ…!”
พอฉันเตือน เธอถึงได้รู้ตัว ใบหน้าของมาชิโระก็แดงขึ้นทันที เธอรีบใช้มือกดกระโปรงและก้มหน้าอย่างเขินอาย
“ขอโทษนะ ริวสุเกะ ดูเหมือนฉันจะตื่นเต้นเกินไปหน่อย…”
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันเองที่น่าจะเตือนเธอเร็วกว่านี้”
เราสองคนหน้าแดงพร้อมกัน ก่อนจะมองรอบๆห้องเรียนที่เต็มไปด้วยเพื่อนๆที่กำลังตั้งใจทำงานกัน
โชคดีที่ไม่มีใครสังเกตเหตุการณ์เมื่อกี้เพราะทุกคนยังคงยุ่งอยู่กับการเตรียมงาน
แต่ดูเหมือนจะมีแค่คนเดียวที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น และเธอก็เดินเข้ามาหาพวกเราอย่างถอนหายใจยาว
“ชินโด อย่ามาจีบมาชิโระจีงต่อหน้าฉันได้ไหม มันน่าอิจฉามากเลยนะ!”
“หา… เดี๋ยวสิ ฉันไม่ได้จีบใครซะหน่อย… แล้วที่ว่าอิจฉาน่ะ หมายความว่าไง ฮิเมโนะ?”
“ก็หมายความแบบนั้นล่ะสิ! มาชิโระจังน่ะเป็นไอดอลของโรงเรียนเลยนะ เธอน่ารักมากๆ! แล้วชินโดได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอแบบธรรมชาติขนาดนี้ ไม่ยุติธรรมเลย!”
ฮิเมโนะที่ช่วงนี้ดูจะชอบมาชิโระเป็นพิเศษ บ่นพลางมองผมอย่างไม่พอใจ
หลังจากที่บ่นเสร็จ ฮิเมโนะก็หันไปหามาชิโระ จับมือของเธอไว้แน่นพร้อมรอยยิ้มกว้าง
“มาชิโระจัง อย่าไปสนใจชินเลย มาสนิทกับฉันเยอะๆดีกว่านะ มือของมาชิโระน่ะทั้งสวยทั้งนุ่มมากเลย!”
“เอะเหะเหะ คาเร็นจัง มันจั๊กจี้นะ แต่ขอบคุณนะที่ดีกับฉันแบบนี้”
“อื้อ! รอยยิ้มแบบนี้ของมาชิโระจังน่ะน่ารักที่สุด! ถ้าได้รอยยิ้มแบบนี้ ฉันยอมทำทุกอย่างได้เลยล่ะ!”
ฮิเมโนะพูดพร้อมรอยยิ้มสดใส เธอบีบมือมาชิโระแน่นขึ้น ดูเหมือนว่าเธอจะหลงเสน่ห์มาชิโระจนถอนตัวไม่ขึ้นซะแล้ว
แม้ฮิเมโนะจะเป็นตัวละครที่มักทำตัวซึนเดเระ แต่กับมาชิโระเธอกลับเป็นคนอ่อนโยนแบบไม่เคยเห็นมาก่อน ดูเหมือนเธอจะกลายเป็นแฟนพันธุ์แท้ของมาชิโระเข้าแล้ว
และด้วยบรรยากาศที่เป็นกันเอง การเตรียมงานวัฒนธรรมก็ยังคงเดินหน้าต่อไปอย่างราบรื่น
ทั้งการตกแต่งภายใน เมนู และโปสเตอร์ที่ออกแบบล้วนได้รับเสียงชื่นชม มาชิโระที่ทำชุดเมดเองก็ได้รับคำชมจากเพื่อนๆ ย่างล้นหลาม
ถึงจะเคยมีความขัดแย้งระหว่างตัวเอก ฟุเสะคาวะ ไรโตะ กับนางเอกอย่างฮานะซากิ ยูนะ แต่ตอนนี้พวกเขาก็ช่วยกันอย่างเต็มที่
เหลืออีกไม่กี่วันก็จะถึงวันงานวัฒนธรรมแล้ว
ถึงแม้จะมีบางจุดที่ยังต้องปรับปรุง แต่ด้วยความสามัคคีของทุกคน การเตรียมงานก็เดินหน้าไปได้อย่างราบรื่น
ดูเหมือนว่างานวัฒนธรรมครั้งนี้จะเป็นงานที่ดีที่สุดที่เราทุกคนเคยสัมผัสมาก่อนอย่างแน่นอน