เกิดใหม่พร้อมกับระบบไร้พ่าย - ตอนที่ 174 - เก้าบงกช เก้าสังหาร
นิยาย เกิดใหม่พร้อมกับระบบไร้พ่าย
Chapter 174 – เก้าบงกช เก้าสังหาร
เผ่าโนม.
สถานที่ของอาณาจักรใต้ดินนั้นมีอยู่จริง
ภายในห้องของกัวใต้
ทหารโนมเข้ามาในห้องและพูดว่า: “รายงาน ขุนนางกัว มนุษย์ได้เข้าไปในข้ายบัว นรกแล้ว เป็นนายพลฟานเอ่อที่บังคับให้เขาเข้าไป.”
รอยยิ้มของกัวใต้เปลี่ยนไปอย่างดุร้ายก่อนที่เขาจะหัวเราะอย่างชอบใจ. “5555…เจ้ากล้าทุบตีบิดางั้นหรือ? นี่คือผลลัพธ์ที่ของการที่เจ้าทุบตีข้า! บิดาคนนี้จะส่งเจ้าลงนรก! บอกนายพลฟานเอ่อนว่าข้ากัวใต้ได้เป็นหนี้บุญคุณเขา ใช่แล้ว ส่งค่าสั่งของข้าไปว่าองค์ชายน้อยไม่อาจรู้เรื่องนี้ได้”
เขาบอกได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างฟานซางเจี้ยนและลัวเทียนไม่ใช่ธรรมดา
สถานะขององค์ชายเผ่าโนมนั้นสูงมาก ทําไมเขาถึงเรียกมนุษย์คนนั้นว่านายท่าน?
เพื่อป้องกันไม่ให้ฟานซางเจี้ยนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ เขาไม่อาจปล่อยให้ฟานซางเจี้ยนรับรู้ได้
ทันทีหลังจากนั้น…
กัวใต้แสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยามและแสยะยิ้มอย่างเย็นชา: “เจ้ากล้าเรียกม นุษย์ต่ําต้อยว่านายท่านงั้นหรือ? มันทําให้เผ่าโนมนั้นต้องเสียหน้าทั้งหมด! ไอ้เด็กไร้ค่า เมื่อเจ้ามอบผนึกราชาแล้ว เจ้าจะต้องตกนรกพร้อมกับพ่อแม่ของเจ้า! ฮัมม!”
มีแสงวาบผ่านสายตาของกัวใต้,
การแสดงออกทางสีหน้าของทหารเต็มไปด้วยความเหยียดหยามเล็กน้อย ขณะที่เขาหันกลับพูดเบาๆ: “ขุนนางกัว ข่ายบัวนรกถูกสร้างอย่างเร่งรีบ เพราะงั้น…”
“แล้วยังไง!”
กัวใต้คารามอย่างเย็นชา: “เพราะงั้นอะไร?”
มีเหงือนเย็นไหลออกจากหน้าผากของทหารขณะที่เขาพูด: “เพราะเวลามันสั้นเกินไป ข่ายบัวนรกจึงไม่สมบูรณ์ เราใช้แกนปีศาจธรรมดาเป็นแกนกลางของข่ายเวทย์เท่านั้น เนื่องจากเราสร้างมันอย่างเร่งรีบ เราจึงไม่มีเวลาที่จะเอาแกนปีศาจธาตุไฟจากภูเขาแกนปีศาจ ดังนั้น…”
ทหารหยุดพูดสักพัก เมื่อเห็นท่าทีของกัวใต้ดูไม่ดีขึ้นเรื่อยๆเขาก็รีบกล่าวเสริมทันที: “แต่เราใช้แกนปีศาจธรรมดาไปหนึ่งร้อยแกน ดังนั้นความแตกต่างของพลังข่ายเวทย์จึงไม่น่ามีมากเกินไป”
ข่ายเวทย์!
ข่ายเวทย์ใดๆในโลกล้วนต้องการพลังงานจากภายนอกสนับสนุน
หนึ่งสามารถใช้หินหยวนได้ ให้ทหารได้เพิ่มพลังปราณเข้าไปหรือใช้แกนปีศาจ,
พลังงานจากแกนปีศาจนั้นมีความหมายอย่างยิ่ง โดยเฉพาะเมื่อใช้กับแกนปีศาจระดับสูง สัตว์ปีศาจแต่ละตัวได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลาหลายพันปีก่อนที่พวกมันจะกลายเป็นที่รู้จักในฐานะสัตว์ปีศาจชั้นสูง พลังปราณที่มาจากสวรรค์และโลกที่พวกมันดูดซับนั้นหนาแน่นและเต็มไปด้วยพลังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แกนปีศาจจากพวกมันสามารถใช้ง่ายข่ายเวทย์ได้เป็นเวลานาน หากแกนกลางไม่ถูกทําลายมันก็เป็นไปได้ที่มันจะอยู่ได้หลายพันหลายหมื่นปี
ข่ายบัวนรก!
มันต้องใช้แกนปีศาจธาตุไฟเพื่อทําหน้าที่หลักของข่ายเวทย์.
ยิ่งพลังงานภายในแกนปีศาจสูงเท่าไร ข่าบเวทย์ก็ยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น
ถ้าหากใช้แกนปีศาจธาตุอื่นมันจะอ่อนลงเล็กน้อย แต่ก็ยังถือว่าทรงพลังอยู่ดี มีเพียงความแตกต่างเพียงเล็กน้อยจากพลังธรรมชาติของมันภายในค่ายกล.
กัวใจขมวดคิ้วสั้นๆ ขณะที่เขากําลังจะระบายความโกรธ แต่แล้วเขาก็หัวเราะอย่างเย็นชาและพูด: “แม้ว่าจะเป็นแกนปีศาจธรรมดา แต่มนุษย์ไร้ค่าอย่างเขาก็ทําได้แค่ฝันที่จะทําลายข่ายเวทย์! ข่ายบัวนรกเป็นข่ายระดับ 4 และไม่อาจทําลายได้เว้นแต่จะมีคนร้อยกว่าคนพยายามพร้อมกัน เป็นไปได้อย่างมากกว่ามนุษย์ด้านในคงตายไปแล้ว 55555…”
ภายในข่ายบัวนรก.
มีหนึ่งคนกับดาบหนึ่งเล่ม.
เขาดูดุร้ายเป็นอย่างมาก ใบหน้าของเขาที่ดูเหมือนว่าจะโกรธได้ แม้ว่าจะเจอกับพระพุทธเจ้าก็ตามเขาเหวี่ยงดาบที่เต็มไปด้วยหยดเลือด
ยิ่งเขาฆ่ามากเท่าไร ไฟปีศาจก็จะปรากฏตัวมากขึ้นเท่านั้น แม้ว่าลั่วเทียนจะเอากลืนโลหิตออกมา แต่ก็ยังไร้ประโยชน์ในสถานการณ์เช่นนี้ มีสิ่งมีชีวิตที่ลุกเป็นไฟอยู่รอบๆตัวของเขาราวกับพวกมันจะพยายามปิ้งเข้าให้สุก ร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงจากความร้อน ใจขณะที่เหงื่อของเขาพุ่งระเหยกลายเป็นไอทันทีที่ถึงพื้น
“ถ้านี้ยังคงอยู่ ร่างกายาของข้าคงจะพังทลายจากการขาดน.”
“นี่ไม่อาจทําต่อไปได้ ข้าต้องหาวิธีแยกออกจากที่นี่!”
ลั่วเทียนขมวดคิ้วขณะที่เขามองไปยังทะเลเพลิงรอบๆตัวของเขา ไม่มีอะไรที่พิเศษในพื้นที่นี้และเขาก็ไม่อาจคิดอะไรออกได้ แม้ว่าจะคิดแล้วคิดอีกก็ตาม!
เผ่าโนม.
พวกเขาเก่งในการตีเหล็กและล่าสมบัติ พวกเขาทําได้ดีมากไปกว่านี้อีกหาก เป็นการสร้างข่ายเวทย์และค่ายกล ในยุคที่มีหมื่นเผ่าพันธ์ พวกเขาอาศัยค่ายกลและข่ายเวทย์ที่แข็งแกร่งในการปกป้องสมบัติของพวกเขา แม้แต่เผ่ามังกรที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษก็ไม่อาจจัดการกับพวกเขาได้ง่ายๆนัก.
ข่ายบัวนรกได้รับการพัฒนามาจากยุคนั้น
มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ทําลายข่ายเวทย์นี้ได้ตั้งแต่มันถูกสร้างขึ้นมา
หนึ่งคือ หลีชิง ที่ซึ่งมีสติปัญญาทะลุสวรรค์และการบ่มเพาะของเขาก็ถึงขอบเขตปราณเซียนอีกคนที่รู้จักกันในชื่อ ราชันย์ปีศาจ
ทั้งสองเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับเทพ ที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของทวีปนี้อย่างไม่ต้องสงสัย.
ความแข็งแกร่งของลั่วเทียนนั้นอยู่ในขอบเขตปราณวิญญาณขั้น 8 เท่านั้นและไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับข่ายเวทย์หรือค่ายกลเลย เขาต้องการทําลายข่ายเวทย์อย่างนี้นับเป็นไปได้ยาก!!
“ฟูววะ.. ฟูม.. ฟะ..”
“ตบะ ตบะ ตบะ..สี่สี่ สี่…”
ปีศาจไฟจานวนมากกระโจนเข้ามาพร้อมกับส่งเสียงแหลมออกมา
“แม่งเอ้ย!”
“แม้แต่พวกแกก็กล้ามาเยาะเย้ยข้า?!”
ความโกรธภายในของลั่วเทียนกาลังเดือดถึงขีดสุดแล้ว เขาวางดาบพาดไหล่ เขาไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ เพราะเขากําลังสังเกตถึงทุกอย่างและพยายามสงบสติอารมณ์,
เมื่อใกล้ถึงจุดวิกฤต หัวใจของลั่วเทียนก็สงบลง.
สัมผัสทางวิญญาณของเขาถูกส่งออกไปเพื่อสังเกตสภาพแวดล้อมอย่างรอบคอบ,
เมื่อเห็นว่าปีศาจไฟพุ่งเข้ามาและอยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่เมตร ลั่วเทียนก็สังเกตเห็นถึงความร้อนที่ลุกเป็นไฟ มันทําให้ผมของเขาไหม้เกรียมและส่งเสียงไหม้ออกมา.
“ปีศาจไฟทั้งหมดเหล่านี้ไม่มีกลิ่นอายชีวิตอยู่เลย.”
“เดี่ยว ไม่มีชีวิต?!”
“ถ้าอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่ความจริง! นั่นหมายความว่าในทะเลเพลิงนี้ต้องมีของจริง ซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง!” ลั่วเทียนพูดกับตัวเอง คิ้วของเขาขมวดเมื่อเห็นปีศาจเพลิงเหล่านี้เข้ามาถึงด้านหน้าของเขา ไฟที่ลุกโชนที่เข้ามาราวกับต้องการเผาผลาญทุกสิ่ง.
ลัวเทียนกระโดดขึ้นไปบนอากาศ…
ในขณะที่ส่งสัมผัสที่แข็งแกร่งกว่าเดิมกวาดไปทั่วทุกที่.
ลั่วเทียนค้นหามันอย่างเป็นระบบอย่างไม่หยุดยั้ง เขาเชื่อจริงๆว่ามันต้องมีของจริงซ่อนอยู่ในทะเลเพลิง.
ทันใดนั้น…
เขาก็สังเกตเห็นถ่านที่กําลังลุกเป็นไฟ
เปลวไฟนี้มีขนาดเล็กมากและมีชีวิตเล็กน้อย
ในพริบตา…
ลั่วเทียนเคลื่อนไหวทันทีพร้อมกับฟาดดื่มโลหิตลงมา “เวรเอ้ย ท้ายที่สุดบิดาก็พบเจ้า!”
“ตูมม!”
เส้นทางสังหารของดื่มโลหิตนั้นทําลายด้านหน้าตรงๆ
เปลวไฟขนาดเล็กถูกทําลายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว
ในเวลานี้เองปีศาจไฟรอบๆก็เริ่มส่งเสียงครวญครางอย่างน่ากลัวก่อนที่จะหายไป อย่างรวดเร็ว.
“ติ้ง”
“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น ลั่วเทียน ได้สังหาร ปีศาจไฟ คุณได้รับค่าประสบการณ์ 15,000 แต้ม พลังปราณ 2,000 แต้ม…”
ลั่วเทียนยิ้มจางๆและพูดอย่างมีความสุข: “มันเป็นค่าประสบการณ์ที่ไม่น้อยเลย!”
ตอนนี้เมื่อเขาสังหารปีศาจระดับ 6 เขาได้รับค่าประสบการณ์ไม่กี่พันเท่านั้นในแต่ละตัว ซึ่งไม่อาจตอบสนองต่อความต้องการของเขาได้มากพอที่จะเลเวลอัพได้
ทะเลเพลิงรอบๆหายไปและกลายเป็นความมืดมิด คล้ายกับการลอยอยู่ในความว่างเปล่าที่ไม่มีใครมองเห็นข้างๆได้ ลั่วเทียนขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ขณะที่เขาพูดกับตัวเอง: “บิดาไม่ได้ทําลายข่ายเวทย์หรอกหรอ? ทําไมข้ายังไม่ออกไปได้?”
ในเวลานี้ระบบได้ส่งเสียงแจ้งเตือน
“ติ้ง!”
“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น ที่เข้าใจความลับระดับ 1 ของข่ายบัวนรก – แฟรี่สังหาร!
“ติ้ง!”
“ยังเหลืออีก 8 ระดับเพื่อทําความเข้าใจข่ายบัวนรกได้อย่างสมบูรณ์!”
“นี่มันบ้าไปแล้ว!”
“ข่ายเวทย์ที่มีถึง 9 ระดับ?”
“ระดับแรก แฟรี่สังหาร งั้นระดับต่อไปคือการสังหารแบบไหน? 9 ระดับ 9สังหาร…นี่กะจะเล่นบิดาให้ตาย! กัวใต้ ไอ้สารเลว แกต้องการเล่นงานบิดาคนนี้ให้ตายอย่างช้าๆด้วยข่ายเวทย์อย่างนี้งั้นหรอ? ช่างเลวร้ายได้ขนาดไหนกันนะ!”
“วัย! บิดาต้องใช้เวลาในการทําลายข่ายบัวสารเลวนของไอ้เจ้าหมาบ้า!” ลั่วเทียนตะโกนด้วยความโกรธ.
เขาโกรธมาก.
แต่ในเวลาเดียวกัน เขาก็เริ่มจริงจัง
เขาสามารถทําให้คนอื่นหวาดกลัวได้เมื่อเขาบ้า แต่เขาก็สามารถทําให้คนอื่นหวาดกลัวได้หากว่าเขาจริงจัง
เมื่อหลายหมื่นปีก่อน ข่ายบัวนรกยังถูกเรียกว่า เก้าบงกช เก้าสังหาร!