เกิดใหม่พร้อมกับระบบไร้พ่าย - ตอนที่ 126 – เจ้าไม่ได้มีแผนที่จะชิ่งหนีใช่มั๊ย?
Chapter 126 – เจ้าไม่ได้มีแผนที่จะชิ่งหนีใช่มั๊ย?
ทักษะกลั่นสกัดกู่?!
หัวใจลั่วเทียนเต้นอย่างไว.
ถ้าเขาสามารถประสบความสำเร็จในการบ่มเพาะทักษะนี้ นั่นหมายความว่าเขาจะมีกองทัพที่แข็งแกร่งจากแมงกู่?!
เมื่อถึงตอนนั้นเขาอาจจะกวาดล้างทั้งเทือกเขาวิญญาณทั้งหมด!
กวาดล้างเทือกเขาวิญญาณทั้งหมด…ค่าExpจะได้เท่าไร?
ความเร็วในการอัพเลวลมันก็ราวกับขึ้นจรวด!
หัวใจของเขาสั่นไหว!
หัวใจของเขาสั่นไหวอย่างรวดเร็ว!
ความกล้าหาญของเหล่าร่างอมตะพวกนี้ทำให้ลั่วเทียนสนใจอย่างมากในการปรับแต่งอันเดตและทักษะกู่มันจำกัดให้ใช้กับคนงั้นรึ? จะเกิดอะไรขึ้นหากว่าเขาเอาแมลงเหล่านี้เข้าไปใส่ในร่างของสัตว์ร้าย?
สัตว์ปีศาจระดับ 5 หรือ 6…ถ้าเหล่าสัตว์ปีศาจที่มองเห็นไม่สิ้นสุดอยู่ภายใต้การควบคุมของเขามันจะเป็นอย่างไร?
“อึก~!”
ลั่วเทียนกลืนน้ำลายก่อนจะถาม“ยายเฒ่า นี่เป็นทักษะกู่จริงๆ?”
ยายเฒ่าถอนหายใจก่อนที่จะตอบ“อืม นี่เป็นสิ่งที่อันตรายต่อเผ่าหลักของโลก เป็นที่มาของความชั่วร้ายทั้งหมดและข้าเกลียดมันเมื่อไม่กี่ร้อยปีที่แล้ว มีหลายครั้งที่ข้าต้องการเผามัน แต่ในที่สุดข้าก็ไม่กล้า ข้ามีความรู้สึกเล็กน้อยว่าต้องเก็บมันไว้ในอนาคต.”
หลังจากนั้น…
การแสดงออกของยายเฒ่าก็เปลี่ยนไปเมื่อนางมองมาที่ลั่วเทียน“เจ้าคือสิ่งที่สวรรค์วางแผนไว้ให้กับเรา.”
ลั่วเทียนตกใจและถาม “ยายเฒ่า ท่านคงไม่เชื่อว่าข้าเป็นคนในคำทำนาย?”
“คำทำนาย?”
“นั่นถูกสร้างขึ้นมาจากข้า.”หญิงชรายอมรับตรงๆว่าเป็นคนแต่งเรื่องคำทำนาย ตั้งแต่ต้นนางเป็นคนโกหกมาโดยตลอด ทุกวันนางจะพูดพล่ามในภาษาที่ไม่มีใครเข้าใจเพื่อเพิ่มสถานะแม่หมอของนาง นางเป็นคนที่จุดประกายความหวังเพื่อที่จะให้เผ่าหลักของโลกไม่ทิ้งตัวตน.
ลั่วเทียนตกใจกับการยอมรับสิ่งนี้และพูดกับตัวเอง“เวรเอ้ย นี่มันคนตอแหลแห่งปี! นางน่ากลัวฉิบหาย!บิดาคนนี้ตกลงไปในกับดักของนางที่เรียกว่าคนในคำทำนาย เรียกข้าว่าอมตะงั้น อมตะงี้ ข้าไม่คิดเลยว่าทุกอย่างจะเป็นเรื่องโกหก ข้าใช้ตัวตนของอมตะเพื่อที่ข้าจะได้รับหญิงสุดร้อนแรงเพื่อมาอุ่นเตียงในคืนนี้ แต่ดูเหมือนว่าข้าจะไม่อาจบรรลุเป้าหมายนี้ได้.”
ยายเฒ่ายิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ไม่ต้องตกใจขนาดนั้น ข้าทำอย่างนั้นเพราะมันเป็นตัวเลือกสุดท้าย.”
“เห้อ…”
“ข้าทำบาปนัก ข้าไม่อนุญาติให้สามีคู่มือส่งการสกัดกลั่นกู่ให้กับคนอื่น.”
“ทั้งหมดนี้ เป็นเพราะความผิดของข้า ทำให้เกิดสถานการณ์ในปัจจุบัน.”
ขณะที่ยายเฒ่าพูด น้ำตาก็ไหลออกจาตาของนาง “ถ้าไม่ใช่เพราะข้าอนุญาตให้สามีส่งบันทึกกู่นั่นไปยังหยินซาง มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสร้างเมืองภูเขาศพทมิฬ นอกจากนี้มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะนำเผ่าพันธุ์หลักของโลกไปสู่โลกไม่รู้จักตาย มันเป็นความผิดพลาดจากความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวของข้า ข้าต้องการให้เผ่าพันธุ์หลักของโลกกลับขึ้นไปบนพื้นและฟื้นฟูเผ่าพันธุ์ของเรา หญิงเฒ่าคนนี้ประเมิณตัวเองมากเกินไป เห้อ…”
ไม่นานถอนหายใจยาวอีกครั้ง.
ยายเฒ่ามีความหดหู่บนใบหน้านางอย่างมาก จากนั้นเธอก็ถามลั่วเทียน“เจ้ายินดีที่จะช่วยเราหรือไม่?”
“แม่ง!”
“บิดาได้รับเควสนี้แล้วทำไมจะไม่ช่วย?”ลั่วเทียนพูดกับตัวเอง จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดว่า “ยายเฒ่า ข้ายอมรับที่จะช่วยท่านฆ่าผู้นำเมืองภูเขาศพทมิฬแล้ว ท่านลืมไปแล้วรึ?”
“เห้อ…”
“ดูท่าความทรงจำของข้าคงไม่ดี.”ยายเฒ่าตบหัวของนางเองก่อนจะกล่าวว่า “ข้ายังมีคำขออีกเล็กน้อย.”
ลั่วเทียนตอบ “แค่บอกข้ามา.”
ยายเฒ่าพูด “เจ้าช่วยสามีข้าได้หรือไม่? เขาถูกขังอยู่ลึกลงไปในนครภูเขาศพทมิฬ มีข่าวลือว่าที่ลึกลงไปนั่นก็เหมือนกับทะเลซากศพที่หยินซางใช้สร้างยามของเขา สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยศพราวกับเป็นดินแดนแห่งผีดิบ พวกเขามีแค่ร่างกายแต่ไม่มีจิตวิญญาณและกำลังให้หยินซางปลูกแมลงกู่ลงไป.”
“ทะเลซากศพ?”
งั้นมันก็ควร มีเยอะ มาก มาก มาก…
ถ้างั้น…
เสียงกลืนน้ำลายดังมาจากลั่วเทียน ในสายตาของเขาผู้คนเหล่านี้ไม่ถือว่าเป็นทะเลซากศพ แต่เป็นทะเลExp เขาจะได้รับExp เท่าไรจากการใช้หมื่นฟ้าคำราม?
ทันทีหลังจากนั้น…
ลั่วเทียนตอบทันที“ยายเฒ่า มันอยู่ที่ไหน? ข้าจะไปที่นั่นเพื่อช่วยสามีท่านทันที แต่…ข้าต้องถามความจริงกับท่าน ท่านคิดว่าสามีของท่านอยู่รอดในสถานที่เหล่านั้นจริงๆ?”
ทะเลซากศพ!
คนธรรมดาที่ไหนจะไปอยู่ที่นั่นได้?
ยิ่งไปกว่านั้นหยินซางจะปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่อย่างสงบงั้นรึ?
ยายเฒ่ามองอย่างสงบและตอบว่า“หยินซางจะไม่ฆ่าเขาเพราะว่าเขายังไม่ได้รับทักษะกู่และเขาได้ปรับแต่งแมลงกู่นั้นยังคงมีพิษอยู่มากและพวกที่ได้รับก็ไม่เหมือนกับมนุษย์อีกต่อไป สามีของข้าสามารถช่วยเขาได้เพราะสามีของข้าเป็นคนเดียวในโลกที่ปัดเป่าพิษของแมลงกู่ได้ นั่นก็คือความสามารถลับของเผ่าหลักของโลกและเราจะไม่ส่งต่อไปให้ใคร.”
“โอ้.”
“นั่นก็ง่ายต่อการจัดการแล้ว บอกข้าหน่อย หากข้าไปถึงที่นั่นและข้าสามารถช่วยเหลือเขาอย่างรวดเร็วได้อย่างไร.”ลั่วเทียนไม่อาจรอได้เพราะค่าExpจากเหล่าผู้ไม่รู้จักตายนั้นล่อลวงมากเกินไป ถ้าเป็นสิ่งที่ยายเฒ่าบอกนั่นก็หมายความว่ามียามไม่รู้จักตายทั่วทุกหนทุกแห่งในทะเลศพ การอัพเลเวลก็น่าจะเร็วมากราวกับจรวด!
ยายเฒ่าส่ายหัวและตอบ “ข้าไม่รู้ว่าที่นั่นอยู่ที่ไหนและน่าจะมีเพียงหยินซางคนเดียวเท่านั้นที่รู้.”
“เวร!”
ลั่วเทียนสถบเสียงดังออกมา “แล้วข้าจะช่วยเขาได้อย่างไร?”
ยายเฒ่าก็พูดต่อว่า “ความแข็งแกร่งของเจ้าอยู่เกินกว่าระดับบ่มเพาะของเจ้าและหยินซางต้องการคนอย่างท่านเพื่อที่จะสร้างยามไม่รู้จักตายของเขา ตราบเท่าที่เจ้าถูกจับกุมและถูกนำตัวไปยังภูเขาศพทมิฬ เจ้าจะถูกส่งไปยังทะเลซากศพ ในเวลานั้นเจ้าจะได้พบกับสามีข้าแน่นอน.”
“แม่~…”
“ยายเฒ่า ท่านกำลังส่งข้าไปตาย.”
“เนื่องจากหยู่ฮั่นอยู่ในขอบเขตปราณสุดยอดเชียวชาญ หยินซางน่าจะมากกว่านั้นและขอบเขตจิตวิญาณน่าจะมีความเป็นไปได้มากที่สุด?”ลั่วเทียนเรื่มวางแผนของเขาต่อ “ความแข็งแกร่งของข้ามีมาก แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่ข้าจะมาเผชิญหน้ากับขอบเขตปราณจิตวิญญาณ จะเกิดอะไรขึ้นหากว่าเขาไม่อยากจับตัวข้าและทำร้ายข้าแทน?”
คิ้วของยายเฒ่าลู่ลง.
เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็หยุดตัวเองลง.
ทั้งสองคนต่างก็เงียบไป
ไม่นานหลังจากนั้น…
ลั่วเทียนมองไปที่ใบหน้าที่น่าสังเวชของยายเฒ่าและถอนหายใจ“งั้นมีทางไหนอีก?”
ยายเฒ่าส่ายหัวและพูด “ถ้าเจ้ายอมรับคำขอร้อง ข้าจะให้ทักษะกลั่นสกัดนั่นทันที นี่คือทักษ ระดับ ปฐพี ซึ่งมีผู้เชียวชาญระดับเทพมากมายที่จะสู้รบเพื่อมัน มันยังอาจจะนำความขัดแย้งจากที่อื่นมาอย่างมาก.”
“บัดซบ หยุดที่จะล่อลวงข้า.”
“แม้ว่าจะเป็นทักษะระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่มันก็ไม่มีความหมายหากว่าข้าตาย.”ลั่วเทียนพูดอย่างไม่มีความสุข.
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แม้กระทั่งไอเทมระดับศักดิ์สิทธิ์ มันก็เป็นได้แค่เพียงลมตดของหมาเท่านั้นหากว่าตาย!
ยายเฒ่ากลับมาเงียบลงอีกครั้งและน้ำตาไหล ดวงตาแสดงให้เห็นความปรารถณาที่ไม่มีสิ้นสุดที่แสดงให้เห็นถึงร่องรอยแห่งความโศกเศร้า.
“เห้อ…”
“เอาหนังสือกลั่นสกัดกู่มาให้ข้า.”ในที่สุดลั่วเทียนก็ยอมแพ้และถอนหายใจ.
เขาคงเป็นคนไม่มีหัวใจจริงๆหากว่าเห็นหญิงชราที่ร้องไห้และไม่ช่วย.
พูดตามตรง…
แต่ลั่วเทียนก็ไม่โง่พอกับความกระตุ้นของนาง ในความคิดเขามีวิธีของเขาและเขาจะเล่นรอบๆเพื่อรอจัดการหยินซาง.
การแสดงของยายเฒ่าเริ่มเปลี่ยนไปและมีรอยยิ้ม “เจ้ายอมรับคำขอของข้า?”
“แม่ง!”
“ข้าถูกเจ้าหลอกอีกแล้ว!”ลั่วเทียนสถบแต่จากนั้นเขาก็พูดต่อ “ข้าจะทำให้ดีที่สุด.”
ยายเฒ่ามีความสุขมากจนเหมือนกับเด็กน้อยๆที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม เธอส่งหนังสือทักษะการสกัดกลั่นกู่ให้กับลั่วเทียนและกล่าวว่า “ตราบเท่าที่เจ้าทำดีที่สุดแล้วข้าแน่ใจว่าเจ้าจะช่วยสามีของข้าและช่วยเผ่าหลักของโลกเราด้วยเช่นกัน 555…”
ลั่วเทียนมองไปที่หนังสือและพลิกดูบางหน้า เขาตกใจและพูดกับตัวเอง“มันทรงพลังเป็นอย่างมาก มันเป็นทักษะระดับปฐพี มันเป็นความปราบปลื้มของกู่ แน่นอนว่าข้าต้องเรียนรู้มัน 555…”
ทันทีหลังจากนั้น…
ลั่วเทียนถาม “เยาเฒ่า มีพื้นที่ที่จะพาข้าขึ้นไปด้านบนหรือไม่?”
การแสดงออกของยายเฒ่าเริ่มตกใจและตอบสนอง“ทำไมเจ้าต้องกลับด้วย? เจ้าไม่ได้วางแผนที่จะหนีไปใช่ไหม?”
ลั่วเทียนยิ้มอย่างลึกลับ“ข้าจะปล่อยให้ท่านเดา!”
YOU MAY ALSO LIKE
