เกิดใหม่พร้อมกับระบบไร้พ่าย - ตอนที่ 125 – ยายเฒ่าผู้น่ากลัว

Chapter 125 – ยายเฒ่าผู้น่ากลัว

“ระเบิดไปซะ!”

ขณะที่เสียงของลั่วเทียนจางหายไปนิ้วทั้งห้าของเขาก็ทิ่งเข้ากระโหลกหยู่ฮั่น.

นิ้วของเขาจิ้มเข้าไปลึกมากและจับเอาแมลงตัวเล็กๆครึ่งนิ้วออกมา.

ร่างกายของแมลงเปล่งแสงสีดำ.

หน้าของหยู่ฮั่นก็กลัวจนซีดและไม่มีความยโสอีกต่อไป เขากลัวมากจนเสียงของเขาเริ่มสั่นและกล่าวว่า “เจ้ากำลังทำอะไร? เจ้ากำลังทำอะไน? เร็วเข้าและปล่อยข้าซธ!”

กะโหลกของเขาถูกเจาะและเขาก็ยังไม่ตาย?

ลั่วเทียนกำลังมองไปที่แมลงสีดำที่กำลังดิ้นรนอยู่ในมือและพูดกับตัวเองว่า“มันดูเหมือนว่าแมลงนี้ไม่ตาย คนก็จะไม่ตาย สิ่งนี้น่ากลัวว่าทักษะการต่อสู้อีก…มันอาจจะเป็นเหมือนนักปรุงยากู่?”

“ผู้ไม่ตายกู่?”

“ดีจริงๆ! ถ้าข้าสามารถเรียนทักษะของกู่ได้และจากนั้นข้าก็ฝึนฝนให้กลุ่มอันเดทฆ่ามอนเตอร์ให้ข้าได้…แล้วยิ่งกว่านั้นก็ไปหามู่หรงหวั่นจิงได้เร็วขึ้น! ข้าสงสัยว่าสถานที่แห่งนี้มีบางอย่างที่จะทำให้ฆ่าได้ทักษะกู่หรือไม่?”

ทักษะกู่ถือเป็นเรื่องชั่วร้าย.

แต่…

ถ้าการใช้ทักษะชั่วร้ายในทางที่ดี มันก็จะไม่ถือว่าเป็นทักษะชั่วร้ายอีกต่อไป.

ลั่วเทียนต้องกับได้ทักษะกู่นี้จริงๆ.

“ปล่อยข้าไปเร็วๆ เร็วเข้า! ได้หมาจรจัด เจ้ารีบปล่อยบิดานี้เร็วๆเข้า!”หยู่ฮั่นจนเยี่ยวราด ดวงตาของเขาแสดงให้เห็นถึงความกลัวอย่างมาก ขณะที่เขาจับแมลงกู่ที่กำลังดิ้นรนอยู่ในมือลั่วเทียน.

ลั่วเทียนหัวเราะอย่างมาก“ไม่ใช่ว่าเจ้าเป็นอมตะ? เจ้าไม่ได้หัวเราะว่าข้าไม่อาจฆ่าเจ้าได้? เกิดอะไรขึ้น ตอนนี้เจ้ากลัวแล้ว? เจ้าต้องการขอชีวิตจากปู่คนนี้…”

ลั่วเทียนมีท่าทางที่ดูถูกบนใบหน้าของเขาที่ได้แสดงออกมา.

มองไปยังหยู่ฮั่นที่กำลังกลัวมาก ลั่วเทียนอดที่จะโอ้อวดไม่ได้ เขาโอ้อวดอย่างมาก ราวกับว่าหน้าของเขากำลังส่องแสงจากตัวของเขา“ขอร้องข้า ถ้าบิดาคนนี้มีความสุขมากพอข้าจะปล่อยแมลงตัวนี้ไป.”

“ฝันไปเถอะ!”

“ถ้าเจ้ากล้าที่จะฆ่าข้า ราชาทมิฬจะไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่!”

หยู่ฮั่นยังคงมีท่าทางโอ้อวดอยู่เว้นแต่ว่าเขาไม่ได้แสดงออกอย่างมั่นใจ.

ลั่วเทียนมีใบหน้าที่น่ากลัวขณะพูดว่า “ราชาทมิฬ จะไม่ปล่อยข้าไป! ข้ากลัวจริงๆเลย แต่…”

ทันใดนั้น…

เสียงของลั่วเทียนก็กรีดร้องแสงแหลม “ถ้าเขากล้ามาที่นี่ บิดาจะเล่นงานเขาให้ตาย!”

หลังจากนั้น…

เขาก็บีบแมลงที่อยู่ในมือของเขาดังกร๊อบและมีน้ำสีดำกระจายออกมา.

ตาของหยู่ฮั่นเบิกโตอย่างมากขณะที่จ้องมองลั่วเทียนตอนที่เขาตายไปแล้ว!

“ติ้ง!”

“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นลั่วเทียน จากการฆ่าหยู่ฮั่น คุณจะได้รับExp 10,000 พลังปราณ 1,000…”

“ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่นลั่วเทียน จากการได้รับหอกจิตวิญญาณอสรพิษ.”

“เอ๋?”

“ดรอปอาวุธงั้นหรอ?”

ลั่วเทียนตกใจเพราะเขาไม่ได้คาดหวังว่ามินิบอสจะดรอปอาวุธ จากนั้นเขาก็เงยหน้ามองไอเทมนั้นทันที.

ไอเทม: หอกจิตวิญญาณอสรพิษ(Spirit Snake Spear)

ระดับ: 7

รายละเอียด: มันสามารถโจมตีได้สองรูปแบบพร้อมกับกลิ่นอายที่กดดันเมื่อใช้พร้อมกับใส่จิตสังหารลงไปและสามารถเปลี่ยนเป็นแส้ได้.

“โอ้ เชี่ย!”

“หอกนี่ไม่เลวเลย! มันมีการโจมตีสองรูปแบบที่เกี่ยวข้องกับความกดดัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหยู่ฮั่นถึงได้สามารถปล่อยแส้ที่มีกลิ่นอายแห่งความตายออกมาได้ ไม่เลวจริงๆ.”ลั่วเทียนพูดกับตัวเอง

อาวุธเป็นสิ่งที่เขาต้องการ

แม้ว่าจะมีดื่มโลหิตที่ทรงพลังอย่างมาก แต่มันก็น่ากลัวเกินไปเล็กน้อยสำหรับคนอื่นในการเอามาออกมา.

ยิ่งกว่านั้น…

เขาสามารถบอกได้เลยว่าดื่มโลหิตเป็นอาวุธที่ยิ่งกว่าอาวุธ เมื่อเอามันออกมา มันต้องได้ดื่มเลือด!

“เขาตาย หยู่ฮั่นตาย 5555…”

“สาวๆ หยู่ฮั่นตาย! ปีศาจร้ายนั่นตายแล้ว!”

“ฮือออ~… ฮือออ~…”

หญิงสาวจากเผ่าหลักของโลกรู้สึกว่าวิญญาณของพวกนางได้รับการปลดปล่อยหลังจากหยู่ฮั่นตาย ทุกคนหลั่งน้ำตาและหลายคนก็เริ่มร้องไห้ออกมาเงียบๆ มันเป็นเวลาหลายปีแล้ว ในที่สุดชายคนนี้ก็ตายเสียที.

หญิงสาวแต่ละคนได้รับความเดือดร้อนจากการกดขี่ของเขา.

ถูกฟาดด้วยแส้ทุกๆวัน หญิงสาวเหล่านี้เกลียดหยู่ฮั่นเข้ากระดูก!

แต่พวกนางอ่อนแอเกินไปและไม่มีกำลังที่จะสู้กลับ ตอนที่ลั่วเทียนฆ่าเขา ความรู้สึกที่อัดแน่นในจิตใจของพวกนางเหมือนได้รับการปลดปล่อยออกมา จนทำให้พวกนางร้องไห้ออกมา.

ยายเฒ่าหันหน้าไปทางลั่วเทียนก่อนที่จะกระแทกหัวคำนับ.

เมื่อคนอื่นเห็นเธอทำอย่างนั้น พวกนางก็ทำตาม.

บรรยากาศของพวกนางที่กำลังคุกเข่าอย่างเคร่งขรึม แต่ลั่วเทียนไม่หยุดพวกเขา ถ้าเขาไปห้าม มันอาจจะทำลายศักดิ์ศรีของพวกเขา.

“ขอบคุณ!”ยายเฒ่าพูดอย่างขึงขังและไม่ได้เรียกอมตะในครั้งนี้.

คนอื่นๆก็พูดตาม: “ขอบคุณ!”

ลั่วเทียนรู้สึกอายกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้ไปช่วยประคองให้พวกเขาลุก หญิงสาวเหล่านี้เปลื่อยเปล่าทั้งหมด ดังนั้นเขาจึงกลัวว่าเขาไม่อาจที่จะห้ามตัวเองได้เมื่อแตะต้องพวกนาง หญิงสาวเหล่านี้เปรียบดังหมาป่าหรือไม่ก็เสือตัวเมีย มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้า…

ไม่ว่าจะอย่างไรลั่วเทียนก็ยังเป็นคนซิงอยู่.

มีหลายครั้งที่เจ้าไม่ควรเปิดเผยมากเกินไป ถ้ากลับไปตอนนั้นกับหญิงทั้งหกคนมันก็อาจเป็นไปได้ที่จะได้จัดการมัน แต่ถ้าหลายสิบคนในครั้งเดียว แม่ง…ไม่ใช่ว่ามีกี่สิบชีวิตก็ไม่พองั้นหรอ?

สิ่งที่สำคัญที่สุด…

ยายเฒ่าตอนนี้มีท่าทางที่หิวกระหายอย่างมาก!

จะเกิดอะไรถ้านาง…

ลั่วเทียนตัวสั่นและหนอนน้อยก็หดลงมาเหลืออยู่สามนิ้ว ลั่วเทียนรักษาความเยือกเย็นและพูดว่า “ทุกคนลุกขึ้นเร็วๆ พวกยามไม่รู้จักตายจากเมืองภูเขาศพทมิฬมันไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับข้า.”

ยายเฒ่าโบกมือและพูดว่า “ทุกคนลุกขึ้นและกลับบ้านไปและไม่ต้องออกมาสักพัก”

ทันทีหลังจากนั้น…

ยายเฒ่าเดิมเข้ามาหาข้อมือและคว้าแขนเขาไว้ก่อนที่จะไปบ้านที่พังก่อนหน้านี้(บ้านที่ตกลงมา).

นี่…

หัวใจของลั่วเทียนราวกับดิ่งลงเหวขณะที่เขาพูดกับตัวเอง“ไม่มีทาง…สวรรค์ทรงโปรด! ข้าไม่ต้องการจริ๊งๆ…”

ครั้งแรกของเขากำลังจะถูกยายเฒ่าที่ดูอายุประมาณ 70-80 หรือมากกว่าเปิด? ฉากแบบไหนกันที่กำลังมีอะไรกันกับยายแก่?

ลั่วเทียนสั่นสะท้านด้วยความกลัวและขาของเขาก็เริ่มแข็ง จากนั้นเขาก็ถามด้วยใบหน้าซีดๆ “ยายเฒ่า ท่านจะพาข้าไปไหน?”

ยายเฒ่าที่ก้าวยาวๆเหมือนกับจะดึงลั่วเทียนให้ตามไป“แน่นอน บ้านข้า.”

ลั่วเทียนแกล้งทำเป็นหัวเราะสบายๆ แต่มันดูน่าเกลียดอย่างมาก“ถ้าท่านมีอะไรจะพูด ท่านสามารถพูดที่นี่ได้เลย.”

ยายเฒ่าตอบ “มันไม่สะดวกที่จะพูดตรงนี้ สิ่งเหล่านี้ควรจะพูดข้างใน.”

หลังจากที่พูดอย่างนั้น…

ยายเฒ่าก็กระพริบอย่างเจ้าชู้ จากนั้นก็บอกว่า“ไม่ต้องกังวล ข้าไม่กินเจ้าหรอก.”

“ข้า…”

ในเวลานั้น…

ลั่วเทียนคิดอยากจะฆ่าตัวตาย.

ถ้าคนอื่นเป็นผู้ชายหรือแม้กระทั้งกระเทย ลั่วเทียนจะโจมตีอย่างไม่ลังเลและวิ่งหนี แต่นี่เป็นคนแก่ ลั่วเทียนจะทำอะไรได้?

มีระยะห่างประมาณ 50 เมตรต่อทั้งสองคนและมีการขัดขืนไปกว่า 10 นาที.

ในที่สุด…

ลั่วเทียนก็อดไม่ได้ที่จะถูกคุณยายดึงไปที่บ้าน.

ตอนที่ลั่วเทียนเข้าไปในบ้านยายเฒ่าก็ยื่นหัวออกไปมองซ้ายมองขวา เมื่อมั่นใจแล้วว่าไม่มีใคนอยู่ใกล้ๆ ยายเฒ่าก็เดินเข้ามาอย่างไวและผลักลั่วเทียนลงไปที่เตียง.

ประสาทสัมผัสของลั่วเทียนทำงานจนถึงขีดสุด.

“ยายเฒ่า ท่านจะทำอะไร?”

ยายเฒ่ามองไปที่ลั่วเทียนอย่างแปลกใจก่อนที่จะชี้และหัวเราะเบาๆ“ดูเหมือนว่าเจ้าจะกลัวว่าหญิงชราจะกินเจ้า ไม่ต้องกังวลแม้ว่าเจ้าจะดูหล่อเหลา แต่คนที่หญิงชรารักก็คือสามีของข้า.”

น้ำหนักที่กดลงมาในความคิดดูเหมือนจะเบาขึ้นเมื่อลั่วเทียนได้ยินเรื่องนี้.

ในเวลานั้น…

ยายเฒ่าเดินไปที่ใต้เตียงและดึงกล่องออกมาจากภายใน ภายในกล่องเป็นหนังสือที่ดูเก่ามากและหน้าปกก็มีสามคำคือ ทักษะกลั่นสกัดกู่.

ตาของลั่วเทียนแข็งค้าง…