เกมราชันสงครามออนไลน์ - ตอนที่ 79 ดาบหักสังหาร

นิยาย เกมราชันสงครามออนไลน์

 

ตอนที่ 79 ดาบหักสังหาร

 

“พวกเจ้ามีเวลา 1 ชั่วโมงเลือกรางวัลที่ตรงกับอันดับที่ได้รับ” รุ่นพี่ทหารยามที่หายเข้าไปหลังประตูโลหะเดินกลับออกมาเป็นผู้กล่าวก่อนจะกลับเข้าไปยืนประจําที่เดิม

 

“ยังไงต่อ” มาถึงตรงนี้ลลี่ก็ไม่รู้จะทํายังไงเพราะนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอเคยมาที่คลังสมบัติของสถาบันศาสตร์นักรบแน่นอนว่ากายก็ไม่เคยมาที่นี่แต่ในเมื่อทางนั้นอนุญาตแล้วกายจึงหันไปบอกทั้งสองคน “ไปข้างในกันเถอะ”ก่อนที่เขาจะเดินนําหน้าทั้งสองคนไป

 

มีอาและลิลี่พยักหน้าตกลงเดินตามกายไป

 

เปิดตูโลหะเปิดออกหลังจากกายออกแรงผลักมัน ซึ่งในตอนแรกกายคิดว่ามันจะหนักจนน่าหวาดหวั่น แต่พอเอาเข้าจริงแล้วแม้แต่คนธรรมดาก็สามารถเปิดมันได้

 

ทางเดิน…

 

สิ่งที่อยู่หลังประตูโลหะคือทางเดินที่มีหลอดไฟจิตวิญญาณติดอยู่ตามผนัง ตลอดสองฝั่งทางเดินมีหุ่นโลหะนักรบที่ถืออาวุธแตกต่างกันยืนหันหน้าเข้าหาทางเดิน

 

ความรู้สึกราวกับว่าหุ่นพวกนี้กําลังมองมาที่เรา

 

พวกมันมีชีวิตอย่างนั้น

 

กายรู้สึกตื่นตัวระวังหุ่นพวกนี้ขึ้นมาในทันทีแต่พอสักพักความรู้สึกที่ถูกจ้องมองก็หายไปราวกับว่าเขาไม่ใช่ศัตรูของมันมีอาและลิลี่ก็สัมผัสได้เช่นกัน

 

ทั้งสามเดินไปตามทางอย่างเคร่งเครียดโดยไม่พูดอะไรออก

มา

 

เมื่อมาถึงสุดทางเดินอีกฝั่งประตูก็เปิดออกด้านในมีกลุ่มคนที่ท่าทางราวกับนักวิชาการกําลังนั่งจดเอกสารโดยไม่พูดอะไรกันมากนัก

 

ภาพที่เห็นมันช่างแตกต่างจากคลังสมบัติที่เขาจินตนาการมากที่นี่มันเหมือนกับห้องสมุดไม่มีผิด

 

“สวัสดีข้าคือ เอียน นักเรียนปี 3 พวกเจ้าคงเป็นเด็กปีหนึ่งที่ติดหนึ่งใน 10 ของการทดสอบที่ผ่านมาแล้วต้องการมารับรางวัลใช่ไหม” ชายร่างสมควรใส่ชุดสีขาวสูงสัก 170 ผมสีทองสวมแว่นสายตา เดินมาทักทายพวกเขาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มในขณะที่มือถือเอกสารทั้งสามที่ทหารยามรุ่นพี่ก่อนหน้านั้นถือเข้ามา

 

“ข้าเห็นรุ่นพี่ทหารยามบอกว่าจะส่งเอกสารให้อาจารย์กรีฟรีลอส ข้านึกว่าท่านอาจารย์กรีฟรีลอสจะมาพาเราไปเลือกของด้วยตนเอง” กายลองถามหยั่งเชิงไป

 

“ที่จริงแล้วอาจารย์กรีฟรีลอส ท่านไม่ว่างจึงส่งข้ามาพาพวกเจ้าไปเลือกรางวัลแทน” เอียนตอบออกไปอย่างเป็นกันเอง

 

“รุ่นพี่เอียน ข้าขอถามได้ไหมคะ พวกท่านกําลังทําอะไรกันอยู่ที่นี่ไม่ใช่คลังสมบัติเหรอ? ทําไมถึงมีคนอยู่ด้านในจํานวนมาก” มีอาถามด้วยความสงสัย

 

“ที่นี่มีเอกสารโบราณและหนังสือประวัติศาสตร์มากมายซึ่งมันถือว่าเป็นสมบัติมีค่าจึงถูกนํามาเก็บที่นี่และพวกเราก็เป็นผู้ศึกษาพวกมัน เพื่อคําตอบของประวัติศาสตร์ที่หายไปของนครทั้ง 5 เราไปด้านในกันเถอะจริงสิพวกเข้าอย่าเล่าให้นอกฟังถึงเรื่องในคลังสมบัติของสถาบันศาสตร์ละถ้าไม่อยากมีปัญหา”เอียนยังคงตอบด้วยท่าที่สบาย

 

แต่ประโยคสุดท้ายนั้นเป็นการเตือนทั้งสามอย่างชัดเจนว่าแค่สนใจเรื่องของตัวเองอย่าพูดเรื่องของที่นี่

 

กายรู้สึกสงสัยในคําพูดที่ว่า “ประวัติศาสตร์ที่หายไปขอพิ่งนครทั้ง 5” มันคืออะไรกันแน่ แต่เขาก็ไม่ถามออกไปเพราะดูแล้วรุ่นพี่เอียนคนนี้คงไม่บอกอย่างแน่นอน เพราะถึงขนาดที่ว่าเอกสารที่เกี่ยวข้องกลับต้องเก็บไว้ที่คลังสมบัติแม้แต่จะศึกษายังต้องมาทํากันที่นี่

 

เมื่อหันไปมองมีอาและลิลี่ทั้งสองคนก็ทําน่าสงสัยเช่นกัน

 

บางทีพอขึ้นเป็นปี 3 แล้วอาจจะมีสิทธิ์ได้รู้คําตอบของเรื่องนี้กายโยนความคิดเรื่องนี้ทิ้งไปก่อนแลหันมาสนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

 

เอียนนําทางพวกเขาจนมาถึงพื้นที่ซึ่งราวกับห้องโถงขนาดใหญ่ ความสูงของมันนั้นไม่น้อยกว่า 10 เมตร มีชั้นโลหะที่วางของเรียงยาวไปสุดสายตาคล้ายกับโกดังลับมากกว่าห้องเก็บสมบัติล้ําค่า

 

ที่ชั้นวางของยังมีกล่องที่ทําจากวัสดุแตกต่างกันไปที่กล่องทุกใบมีการสลักข้อความรายละเอียดถึงของที่อยู่ในกล่อง

 

“ พวกเจ้าสามารถเลือกของตรงตามที่ได้รับจากรางวัลได้เลย อาวุธและอุปกรณ์ต่าง ๆ อยู่ทางด้านนี้ ส่วนศิลปะการต่อสู้มีบันทึกไว้ทางด้านนั้น มันเป็นเพียงฉบับคัดลอกเจ้าสามารถหยิบออกไปได้เลย แต่จงอย่าหยิบในสิ่งที่เจ้าไม่มีสิทธิ์ไปเพราะพวกเจ้าไม่อาจจะซ่อนมันพ้นจากทางสถาบันศาสตร์นักรบพวกเจ้าคงรู้ว่ามีเวลาเท่าไหร่แล้ว ดังนั้นอย่าได้เสียเวลาอีกเลย” กล่าวจบเอียนก็หามุมสงบนั่งลงอ่านหนังสือที่ไม่รู้ว่าหยิบมาจากไหนออกมาอ่านค่าเวลา

 

“เราแยกกันไปเถอะหาอาวุธที่ถูกใจกันก่อน แล้วค่อยมาเจอตอนเลือกศิลปะการต่อสู้” มีอาเสนอออกมา กายพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

 

ก่อนที่พวกเขาจะแยกย้ายกันไป กายเดินตามทางระหว่างชั้นวางไปเรื่อย ๆ ในระหว่างนั้นก็อ่านของที่อยู่บนชั้นวางไปด้วย

 

“ดาบยาวสังหารม้า อาวุธระดับ 4”

 

“ดาบยาวสายลม อาวุธระดับ 4”

 

“ธนูโลหะ ระดับ 4”

 

“หอกเหล็ก ระดับ 4”

 

กายอ่านชื่อของที่วางอยู่บนชั้น ทั้งชั้นเป็นเพียงของระดับ 4 เท่านั้น กายยังต้องเดินลกเข้าไปอีกเพื่ออาวุธระดับ 5

 

อันดับ 3 สามารถเลือกศิลปะการต่อสู้ขั้น 3 ได้สองอย่างอาวุธระดับ 5 หนึ่งชิ้น อาวุธระดับ 4 หนึ่งชิ้น ดังนั้นกายจึงจะไปเลือกอาวุธระดับ 5 ก่อน ซึ่งเขาคิดว่าควรจะเป็นพวกดาบที่ใช้คู่กับศิลปะการต่อสู้ ฟาดฟัน ที่เขามี อาวุธระดับ 4กายคิดจะเลือกอาวุธระยะไกลแทน

 

แน่นอนว่ากายยังจะใช้ค้อนสั่นสะเทือนเป็นอาวุธที่ใช้กับศิลปะการต่อสู้ ทุบ ซึ่งเขาคิดจะสร้างมันขึ้นมาเอง ดังนั้นจึงไม่จําเป็นต้องเลือกอาวุธประเภทค้อน

 

ซึ่งนี่เป็นเพียงแผนคร่าว ๆ เท่านั้น ถ้าเขาเจอของที่เหมาะสมกว่าก็จะเปลี่ยนแผนทันที

 

กายเดินผ่านชั้นวางของหลายชั้นจนมาถึงชั้นที่วางอุปกรณ์ระดับ 5

 

“ดาบยาว ระดับ 5

 

“ดาบคู่เขาโค้ง ระดับ 5”

 

“ดาบสองคม ระดับ 5

 

“ดาบหิน ระดับ 5”

 

“หอก….”

 

“ธน..

 

“โล่หนัก…”

 

กายอ่านรายละเอียดของอาวุธระดับ 5 อย่างรวดเร็วแต่เขายังไม่เจอของที่ต้องการ จนกระทั่งในที่ก็ไปสะดุดตาเข้ากับรายละเอียดที่เขียนไว้บนกล่องไม้ธรรมดาที่เหมือนกับกล่องใบอื่น ๆแต่เพราะคําอธิบายทําให้กายรู้สึกสนใจ

 

“ดาบหักสังหารระดับ 5”

 

“รายละเอียด : พบในสนามรบโบราณ สภาพเสียหายคาดการว่าเป็นดาบระดับ 7 ถึง 8 มาก่อน แต่เพราะใบดาบหักครึ่งจึงลดเหลือระดับ 5 ใบดาบยาวที่เหลือยาว 28 นิ้ว ด้ามจับสองมือทําจากไม้เหล็กพันด้วยหนังของฉลามจากทะเลเหนือน้ําหนักรวม 50 กิโลกรัม เนื่องจากเสียหายจึงไม่สามารถบรรจุจิตวิญญาณได้”

 

ดาบที่เคยเป็นระดับ 7 หรือไม่ก็ 8 มาก่อน

 

กายมองกล่องไม้ด้วยสายตาที่เป็นประกาย เขารู้สึกสนใจดาบเล่มนี้มาก ลําพังแค่ตัวมันที่เคยเป็นดาบระดับ 7 หรือไม่ก็ระดับ 8 มาก่อนนั้นก็ทําให้มันมีค่ามากที่สุดในบรรดาดาบระดับ 5 ด้วยกันแล้ว แม้จะไม่สามารถบรรจุจิตวิญญาณลงไปในดาบได้ก็ตามที่

 

แต่ทําไมถึงไม่มีใครเอาดาบหักสังหารเล่มนี้ไป.

 

ไม่สิ คงมีคนคิดจะเอาไป แต่มันอาจจะไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีนักเพราะพอเลือนจากระดับนักรบฝึกหัดไปเป็นนักรบแท้จริงก็สามารถใช้อาวุธที่มีจิตวิญญาณได้ ดังนั้นพวกเขาคงใช้สิทธิ์ที่ได้รับเลือกอาวุธ ระดับ 5 ไปเลือกอาวุธที่บรรจุจิตวิญญาณซึ่งดีกว่ามาเสียสิทธิ์เลือกเพียงอาวุธที่เสียหายที่ไม่สามารถบรรจุจิตวิญญาณได้

 

กายคิดว่านี่น่าจะเป็นข้อสันนิษฐานที่สมเหตุผลที่สุดแต่สําหรับกายที่เป็นช่างโลหะแล้ว ดาบหักสังหารเล่มนี้มีน่าดึงดูดกว่าดาบระดับ 5 เล่มอื่น ๆ มากนัก

 

กายไม่รอช้าตัดสินใจเลือกดาบหักสังหารเล่มนี้ในทันที

 

หลังจากนั้นกายก็ย้อนกลับไปและเลือกธนูโลหะระดับ 4 อีกหนึ่งอย่าง

 

“ธนูโลหะ ระดับ 4”

 

“รายละเอียด : ธนูโลหะที่ใช้โดยหัวหน้าหน่วยกองพลธนูของนครดาราฟ้า ในสงครามเนินหมื่นสังหาร”

 

ธนูโลหะนี้ไม่ได้โดดเด่นมากนัก แต่มันก็ถือว่าคุ้มค่าที่กายจะเลือกเพราะมันคืออาวุธที่ทหารใช้กัน และพอพูดถึงอาวุธที่ทหารใช้กันนั้น ก็ต้องบอกว่ามันคืออาวุธที่ใช้งานในการสังหารและฆ่าศัตรูเป็นหัก

 

กายถือกล่องทั้งสองใบออกมาจากชั้นวางอาวุธและตรงไปที่ชั้นวางศิลปะการต่อสู้ ซึ่งตอนนี้ทางด้านลิลี่และมีอาก็กําลังรอเขาอยู่แล้วเช่นกัน

 

กายบางกล่องไม้ทั้งสองลง เพราะความหนักของดาบหักสังหารจึงเสียงดังพอสมควร ก่อนที่กายจะยกมือขี้นมาปาดเหงื่อพลางมองลิลี่และมีอา

 

“ของพวกเจ้าอยู่ไหน” กายไม่เห็นกล่องไม้ของทั้งสองคน

 

“อยู่ในรถเข็น” มีอาชี้ไปที่รถลากขนาดเล็ก ก่อนจะชี้ไปอีกคัน “ข้าเอามาเผื่อเจ้าด้วย”

 

“ขอบคุณนะ ว่าแต่พวกเจ้าเลือกได้หรือยังว่าจะเอาศิลปะการต่อสู้อันไหน”

 

“อืม.ข้าเลือกได้แล้ว แต่ลิลี่ยังคงตัดสินใจอยู่” มีอากล่าวขณะที่รอลิลี่

 

อันดับ 1 มีอา สามารถเลือกศิลปะการต่อสู้ขั้น 4 และ 3 ได้อย่างละหนึ่ง อาวุธระดับ 5 หนึ่งชิ้น อาวุธระดับ 4 หนึ่งชิ้นส่วนของมีอาคือระดับ 5 ดังนั้นจึงเลือกศิลปะการต่อสู้ขั้น 3 ได้สองอย่างอาวุธระดับ 4 สองชิ้น ซึ่งไม่ต่างจากกายมากนักยกเว้นที่ว่าเขาสามารถเลือกอาวุธระดับ 5 ได้หนึ่งชิ้น

 

“ข้าเอาอันนี้” ลิลี่หยิบสําเนาของศิลปะการต่อสู้มา 2 ม้วน

 

“ศิลปะการต่อ รูปแบบปลดล็อกขีดจํากัด ความทนทานและศิลปะการต่อสู้ ปลดล็อกขีดจํากัดความอึด ขั้น 1-3” กายอ่านชื่อศิลปะที่ลิลี่เลือก มันพอจะเดาความคิดของลิลี่ได้ถ้าคนที่มีพละกําลังมากอย่างลิลี่ถ้าจับคู่กับความทนทานและความอึดมันจะเปลี่ยนให้ลิลี่กลายเป็นรถถังทําลายล้างที่น่ากลัว

 

เห้อ…กายถอนหายใจและรู้สึกสงสารคู่ต่อสู้ของลิลี่มาบ้างแล้ว

 

กายกลับมาสนใจเรื่องของตนเองว่าตอนนี้มันจะเลือกอะไร